Veenpluis...

Vandaag hebben we een klein rondje Alblasserwaard gefietst... totaal 40 km... Natuurlijk ging mijn fotocamera’tje mee... je weet maar nooit wat voor moois we tegen konden komen... Nou... we hebben heel veel mooie natuur gezien... maar de mooiste foto heb ik toch weer in mijn eigen mooie Goudriaan gemaakt... Daar zag ik dit Veenpluis staan... een grassoort dat alleen op natte zure grond groeit... Bovenaan de grasstengels groeien aren... soms wel 8 stuks... en in één aar zitten wel 50 bloemetjes... Ze zijn zo klein dat je een loup nodig hebt om ze te zien... zodra ze uitgebloeid zijn groeien er aan de vruchtjes... die lijken op nootjes en driekantig zijn... lange witte haren... De nootjes zijn maar 2 tot 3 millimeter groot... maar de haren... het pluis... kan wel 5 centimeter lang worden... Daardoor kan de wind ze gemakkelijker meenemen... samen met het nootje... over grote afstanden... Elke plant heeft zo zijn eigen voortplantings methodes... de Natuur heeft overal een oplossing voor bedacht... Mooi hè...