Prikkebol...

Vanmorgen lag er op de picknicktafel naast de roos... waar ik deze week al over schreef... deze prikkebol... Hij was uit de tamme kastanjeboom gevallen en was nog dicht.... Wat mij meteen opviel was de mooie schaduw van de prikkebol op de tafel... Nu de zon lager staat krijg je van die mooie lange schaduwen... zelfs zijn prikkels zijn goed te zien... Het was vandaag best een zonnige dag... zeker vanmorgen was het goed buiten vertoeven... vanmiddag draaide de wind naar het noorden en was het in onze tuin over met de pret... Afgelopen nacht was het koud... de koudste septembernacht sinds 1971... maar ohhh... wat slaapt dat toch lekker....

Stoppen...!

Ik stop er dus mee... met de buxus in mijn voortuin... Volgend voorjaar gaan ze eruit...!  Ik ben het zo zat om achter die buxusmot aan te rennen... dit jaar wel drie keer laten spuiten en nog vreten de rupsen de buxusblaadjes op... Het kostte me inmiddels al klau.... eh... handen vol met geld voor gif... waar ik eigenlijk op tegen ben... Ik weet dat de buxus niet dood gaat... en volgend jaar weer uitloopt... maar ik vind het nu geen gezicht... Buxus hoort groen te zien en niet geel... zo als nu... Het besluit is dus genomen... maar één stuk mag blijven staan... Daar gaan ze ooit graven als er glasvezel komt... en dus heeft het geen nut om daar nu te gaan renoveren... Ik heb nu heel de winter de tijd om na te denken over een nieuw voortuinplan... Het wordt wel 65 plus natuurlijk... met weinig onderhoud...

Stille aanbidder...

Het was even wennen vandaag hoor... wat een koud windje waaide er... Geen weer om buiten te zijn... hoewel de zon wel scheen... Achter het glas zag de wereld er zo vriendelijk uit... maar uit de zon en in de wind....brrrrr.... Binnen blijven dus... maar dat was geen straf voor mijn stijve tuinspieren... die kregen vandaag de kans om even bij te komen...  Vanavond zag ik deze roos op mijn picknicktafel liggen... de New Dawn... een klimroos.... Deze gekkerd is door de kieren van de tafelplanken gegroeid... en is nu dus geen klimroos meer... maar een ligroos... Hem terugtrekken lukt niet meer... dan beschadig ik hem... Hij heeft ook nog een knop... dus laat ik hem maar liggen...  Eigenlijk is het wel een leuk gezicht... het is net of iemand hem voor mij heeft neer gelegd.... Als de buren nu maar niet denken dat ik een stille aanbidder heb...

Hulp...

Vandaag weer bergen werk verzet in de tuin en rondom ons huis... En wat fantastisch dat manlief na 44 jaar huwelijk nu tijd heeft om te helpen... De ladder werd opgezocht  om de goten herfstklaar te maken... Al het blad en mos zijn eruit gevist en de goten zijn met de tuinslang doorgespoeld... Ook de gootbakken en overstekken werden gelijk mee genomen... Zelf was ik ook druk... de achtertuin is winterklaar... twee groene kliko’s zijn weer gevuld... Daarna snel nog naar de Welkoop gereden om winterviolen te halen... Morgen zal ik de rekening wel gepresenteerd krijgen.... spier- en rugpijn...

 

Stekelig...

Heel veel planten en bloemen zijn na de regen van het afgelopen weekend aan hun tweede jeugd begonnen... Zo ook mijn Borage of Komkommerkruid... Eigenlijk staat hij behoorlijk in de weg... langs ons looppad... maar hij kwam hier spontaan op... dus liet ik hem maar staan... Leven en laten leven... zeg maar... Hij was uitgebloeid en begon al zwart te worden... nu maakt hij weer nieuwe knoppen aan en  bloeit hij weer opnieuw...  Als je de plant zo uitvergroot ziet... als op de foto... begrijp je niet dat de bloemetjes te eten zijn... Wat een stekels heeft de Borage... lijkt wel een cactus.... Gelukkig zijn het zachte stekels... ze blijven niet in je vel hangen...  De hommels hebben de plant ook weer weten te vinden... nog even nectar verzamelen voor de winter... 

Keuzes...

Wat was het een heerlijke dag vandaag... de zon scheen uitbundig en er was weinig wind... Vanmorgen dus rap mijn planning omgegooid... en aan de tuinklussen begonnen... Aan het eind van de dag was er veel gebeurd in de tuin... parasol naar binnen... onkruid gewied... wat potten geleegd... en het belangrijkste en de grootste klus geklaard : dat was de vijver winterklaar maken... De waterplanten zijn uitgedund... de algen verwijderd... en manlief heeft de pomp goed schoongemaakt... Door dat mooie weer was er weer veel te fotograferen rondom ons huis... Bloemen en dieren genoten ook van de zon... Ik had zoveel foto’s gemaakt dat het moeilijk kiezen was voor deze blog... Het is een koolwitje geworden... snoepend van de Lobelia’s...

Explosie...

Mijn Portulac explodeerde vanmiddag toen de zon begon te schijnen... Alle knoppen waren in een mum van tijd open... ze reageeerden  heel heftig op de zonnestralen... Door de vele kleuren van de bloemetjes wordt je vanzelf vrolijk... en na die natte sombere zondag kon ik dat wel gebruiken... De Portulac... ook wel Postelein of Mosroos genoemd... komt oorspronkelijk uit Zuid- en Midden-Amerika... Daar heerst een droog en heet klimaat... en daarom heeft deze plant dikke... vlezige bladeren ontwikkeld om water in op te slaan... Het is dus een vetplant... en heel geschikt voor onze toekomstige hete...droge zomers... Volgens de geleerden dan hé... ik geloof meer in hoge- en lage drukgebieden die de windrichting bepalen... die droge of koude lucht meebrengt...  Maar dat terzijde... De Portulac is helaas niet winterhard... Bij de eerste nachtvorst wordt hij snot... Vannacht mag hij dus binnen slapen... 

Zonnetje...

Nee... de zon was vandaag niet te vinden buiten... maar binnen wel... Dat kwam door het bezoek van de kinderen en onze kleinzoon... die vanmiddag het zonnetje in ons huis was... Het is toch zo’n lief... vriendelijk manneke.... Hij begint al lekker te brabbelen.... en is een echte charmeur volgens zijn vader... Hij zwaait naar alle mooie meisjes... Hij zwaait namelijk naar iedereen die hij tegenkomt... De kattenmand was zijn favoriete plek... en voorbij zwemmende eenden zijn favoriete dieren... 

Oogst...

De foto heb ik gisteren gemaakt... toen het nog zomer was... Vandaag is het herfst en was het geen weer om foto’s te maken... het regende te hard naar mijn zin... De foto toont onze perenoogst... Twee stuks... één redelijk klein exemplaar... en één gedrocht... Deze lijkt totaal niet op een peer... hij lijkt trouwens nergens op... De rest is er door de droogte voortijdig afgevallen... Ik heb nog geen idee wat ik met deze oogst ga doen... opeten zo wie zo niet... ik ben allergisch voor steenvruchten... Stoven ook niet... ik heb geen klein pannetje... en de veiling keurt gedrocht zeker niet goed voor verkoop aan de supermarkt...  Ik denk dat ik maar een " herfstschaal " ga maken.. met alle vruchten en bessen die in mijn tuin groeien... met peertje en gedrocht als basis... 

Voorbij...

Onze vakantie is weer voorbij... het luie leven is voorbij... en ook het mooie weer is voorbij... Na enige tijd in de bossen gebivakkeerd te hebben met maar een paar meter uitzicht... kan ik nu weer kilometers ver de polder in kijken... Het lijkt wel of ik maanden weggeweest ben... de polder is anders.... Het weiland is gemaaid... en de sloten zijn opgeschoond... de waterplanten liggen nu op de walkant... Vanavond kwam zelfs de regenboog ons begroeten... Heerlijk...we zijn weer thuis...!

Eekhoorn...

Hoewel we op de camping uitzicht hadden op hele hoge sparrenbomen... heb ik helaas geen eekhoorntjes gezien... Jammer hoor... ik vind het van die schattige beestjes... Vanmiddag zag ik wel eekhoorntjesbrood... heeft natuurlijk niets met die beestjes te maken... want eekhoorntjesbrood is een boleet... een soort paddestoel... Op afstand leken het net stenen die in het gras lagen... Ze zijn te eten... zegt men... maar ik durf het niet aan... Ik zie namelijk het verschil niet tussen giftige en eetbare paddestoelen... Ze zijn wel een teken dat de herfst steeds dichterbij komt...

De Kempen...

Wij zijn nog steeds bezig om het Brabantse land te ontdekken... op de fiets natuurlijk... En het bevalt ons nog steeds heel goed... Nu zitten wij natuurlijk wel in de goede hoek van Brabant... zonder varkensboeren... In de Kempen ruik je echt de bossen... De boeren zijn hier op het ogenblik heel druk met de maisoogst... zelfs ‘s nachts wordt er doorgewerkt... Daarna gaat de wintertarwe de grond in... hier en daar zie je de tarwe... tussen de maisstoppels... al boven de grond uitkomen... Vandaag hebben we weer mooie routes gefietst.. 40 kilometer door bos en over de hei... Donderdag gaan we de boel weer inpakken... voordat vrijdag de regen komt... Jammer hoor...

Heleentje...

18 september... en 28 graden... barbecue weer dus... En dat allemaal dankzij Helene... een tropische storm die naar Ierland trekt... Wel sneu voor die mensen die last krijgen van die storm... maar oh... wat zijn wij toch blij met Helene...We hadden vandaag een strak blauwe lucht... en na de afgelopen droge periode bloeien overal weer bloemen... worden gazons weer gemaaid... en wordt er dus ook weer gebarbecued... Zo ook wij... op de camping... met pannekoeken als toetje... Heleentje... bedankt...!

Teunisbloem...

Tijdens onze fietstochten over de Brabantse heidevelden komen we regelmatig Teunisbloemen tegen... Logisch natuurlijk... want ze groeien graag op arme grond... zandgrond dus... De Teunisbloem is familie van het Wilgenroosje... die weer van natte voeten houdt... en dus in de Alblasserwaardse polders te vinden is... De plant is een nachtbloeier... tegen de schemering vouwen de knoppen zich binnen enkele minuten open tot deze prachtige felgele bloemen... Nachtvlinders zijn dol op hun nectar... De volgende dag verwelken de bloemen... maar tegen de avond gaan nieuwe knoppen weer open... Hij bloeit van juni tot november... Na de bloei komen de zaaddozen te voorschijn... en één zaaddoos bevat wel 200 zaadjes... waaruit een kostbare olie gewonnen kan worden... die vooral helpt tegen ontstekingen... Teunisbloemolie is tegenwoordig bij alle drogisterijen te koop... en heilzaam tegen heel veel kwalen en pijntjes... Ik zou zeggen... gewoon kusje er op... dat helpt ook altijd...!

Mert...

Wat boffen we het toch met dit weer... vanmiddag weer lekker gefietst door bos en hei... En dan kom je in een dorp waar een " boerenmert " is... Dan kom je echt de gekste dingen tegen... een hond voor de kar... een pastoor die niet van de vrouwen af kan blijven... een paard met wollen kniekousen... en een politieagent met een pofbroek en laarzen... lopend naast zijn fiets... Allemaal vooroorlogse taferelen... maar zo leuk.... Er was nog veel meer te zien in dit gekke... gezellige Brabantse land... maar mijn camera’tje gaf er de brui aan... batterij vergeten op te laden... Jammer...!

Ontbijttijd...

Vanwege verplichtingen... eerder gedane afspraken... een condolatie... de opening van de nieuwe expositie in Het Voorhuis... en een feestje... zijn we even een paar dagen thuis... Maar zondag vertrekken we weer hoor... Er schijnt nog een zomerse week aan te komen... en die willen we nog even meepikken... Vanmorgen werd ik in mijn eigen polder wakker en zag dit tafereel... een buizerd bij zonsopgang... zittend op een paal... kijkend naar een paar kieviten die op het weiland hun ontbijt aan het zoeken waren... Waarschijnlijk zag de buizerd in hen zijn eigen ontbijt...  Ook een zilverreiger was op jacht... En dan die grondmist en die geur van de morgenstond... Ik vraag me nog steeds af waarom het overdag nooit zo lekker ruikt als ‘s morgens vroeg...  Zou het komen omdat mijn uitgeslapen verse neus nog geen andere geuren geroken heeft... Ik heb werkelijk geen idee...

Grensoverschrijdend...

Vandaag weer een heerlijke fietstocht gemaakt door de bossen en over de hei... Wat is Nederland toch mooi... ook in Brabant... We fietsten door een bos met " grove dennen " die al in 1882 aangeplant werden... Echte ouwe knarren dus... En ineens sta je voor een bord waar België opstaat... Vroeger dacht ik altijd dat bij de grens het ene land ophield en het andere land begon... Dat is ook zo... maar natuur heeft daar geen boodschap aan... die groeit gewoon grensoverschrijdend door... Natuur heeft schxxxxdt aan grenspalen... Die grenspalen zijn trouwens best apart... België werd in 1830 onafhankelijk en heeft vanaf 1843 zijn grenzen afgebakend met grenspalen...De grens met Nederland telt 401 van deze palen...  Dit is dus paal 197... waar manlief in België staat en mijn zwager in Nederland... 



Cultuur...

Vanmiddag hebben we een bakkerijmuseum bezocht... waar deze met takkebossen gestookte broodoven staat... waarmee nog steeds een paar keer in de week "ambachtelijk brood" gebakken wordt... Het graan wordt in de eigen korenmolen gemalen tot meel en door simpele toevoegingen en handelingen worden er diverse broden van gebakken... Elk brood... bruin... wit... volkoren... tijger... knip... meergranen... waldkorn... enz. wordt van de zelfde tarwekorrel gemaakt... Alleen het malen en bewerken van de tarwekorrel bepaalt de kleur van het brood... Door bv. gebrande mout door het meel te mengen krijg je heel donker brood... Het is dus één grote fabel dat donkerbruin brood gezonder is dan gewoon brood... Wel is het belangrijk voor de werking van je darmen of brood gebakken is met volkoren meel... dat hele of halve tarwekorrels bevat... of bloem.... dat alleen het binnenste van de tarwekorrel bevat... Zo zie je maar weer dat we door reclame en de gezondheids maffia gefopt worden waar we zelf bij staan.... Het houten hart op de foto is een speculaasplank... jammer dat deze nu niet meer gebruikt worden... hij is prachtig...!  Brabanders houden ook erg van spreuken... waar je ook komt... er hangt altijd wel een spreuk aan de muur... Deze spreuk hing bij de museumbakker...

Sik...



Brabantse nachten zijn lang... wat slapen betreft dan... en Brabantse geiten zien er vreemd uit... Onze campingbaas is eigenaar van deze exemplaren en doet mee met een Nederlands fokprogramma om deze met uitsterven bedreigde geitensoort te behouden... Het is de Nederlandse Landgeit... In 1958 werden de laatste twee exemplaren... afkomstig uit het Goois Natuurreservaat... aan Diergaarde Blijdorp geschonken... Daar zette men een fokprogramma op... en nu zijn er inmiddels 1000 exemplaren in Nederland... De Nederlandse Landgeit staat op de lijst van zeldzame huisdierrassen... Deze jongen op de foto mekkert heel zielig als hij je ziet aankomen... en hij is ook zielig... want niemand wil in zijn buurt komen... Hij stinkt namelijk als een bok... je ruikt hem een uur tegen de wind in...

Chrysant...

Ik weet natuurlijk niet wie er ten bate van de Speeltuinvereniging allemaal een Bolchrysant gekocht hebben... maar de mijne doet het buitengewoon bijzonder goed... Wat een knoepert is het... en wat een goede kwaliteit... Het is gewoon één grote bos bloemen... maar dan wel één die weken blijft bloeien... als hij maar veel water krijgt.... Deze week kan ik er niet van genieten... want we zijn aan het caravannen... maar dat is weer anders genieten... Andere omgeving... andere natuur... andere dieren... en andere mensen... Gelukkig heb ik de foto van de Bolchrysant nog...

Vendemmia...

Nee... het is geen vloek " vendemmia "... Zo noemt men in Italie de druivenoogst... om wijn te maken... Ik las gisteren dat onze Goudriaanse wijnboer aan het plukken was en dat de kwaliteit prima was... Vanmiddag dus even naar mijn eigen druif gekeken... wat een trossen hangen eraan... Onbegrijpelijk eigenlijk... de wijnstok is niet gesnoeid... niet gekrent... niet bespoten... staat in een pot... en toch hangen er zoete druiven aan... De natuur is haar eigen gang gegaan... De ranken zijn de kastanjeboom ingegaan... hangen in de sloot... hebben zich door mijn roos verweven... en kruipen door het grind... Daar komt dus niets van terecht... dacht ik... maar de druif dacht daar anders over... Voor mij is het nu dus ook " vendemmia ".... tijd om te oogsten... 

Rust...



Na een heel gezellige maar drukke " Open  Monumentendag " zocht ik vanavond de stoep op... Even de rust zoeken... en waar kan je die beter vinden dan in de polder... Nou ja... niet in de polder... maar met het zicht op de polder...  Want de polder straalt toch zo’n rust uit... en het was vanavond ook nog windstil... Als dan de eenden voorbij zwemmen krijg je in het rimpelloze water zo’n mooie kielzog achter hen aan... die steeds meer uitdijt... totdat het de oever bereikt... Ik kan daar uren naar kijken.... dat is zo rustgevend....  De kleuren in de lucht waren vanavond ook weer mooi tijdens de zonsondergang... Morgen is het zondag.... de officiële rustdag van de week... Ik wens iedereen veel rust toe...

Jansen...

De hele lange zomer is onze kat Jansen weinig thuis geweest... Omdat hij zwart is kan hij niet zo goed tegen de zon... zijn vacht wordt bloedheet... je zou je handen aan hem branden... Ik denk dat hij vaak onder de brug zat van buurman boer... de brug over de wetering... lekker in de schaduw... ‘s Avonds zagen we hem meestal in het weiland lopen... op jacht naar muizen en ander gespuis... Nu het kouder wordt... vooral ‘s nachts... en het wat vaker regent... is hij weer naar huis gekomen en nestelt hij zich weer gezellig op mijn schoot... Ook hij voelt dat we langzaam weer naar de warme gezellige avonden binnenshuis toe gaan...

Groen...

Wat is de polder toch weer groen geworden na de buien van de laatste dagen... Er staan weer bloemen te bloeien in het weiland... ik zag al boterbloemen en klaver... Verbazingwekkend zoals de natuur zich weer hersteld na die lange droge periode...  Nu maar hopen dat er door onze agrariërs nog een keer gemaaid kan worden om hun wintervoorraad voor de koeiedames aan te vullen...  De buien zorgden vandaag voor mooie wolkenluchten en een regenboog... vooral vanavond toen de zon er nog even doorkwam en de wolken in het zonlicht zette... 

Onweer...

Wat een weer vannacht... er vielen geen regendruppels op mijn dakraam maar complete glazen water... Sinds hele lange tijd heb ik vanmorgen de bloempotten weer leeg moeten gieten... de planten stonden gewoon te verzuipen... Jammergenoeg heb ik geen regenmeter... maar er is heel veel water gevallen... denk ik.... Op de foto staat een overzicht van de blikseminslagen rond Goudriaan... alleen dan de bliksem die de grond geraakt heeft hé... er waren er nog veel meer in de lucht... Elk oranje en rood stipje is een blikseminslag... en ook datum en tijd staan erbij... Er is een website waar je dit op kan vinden... en als er een inslag vlakbij is komt er een cirkel in beeld tot waar je de donder hoort... heel interessant... De website heet: lightningmaps.org  ... Een aanrader voor diegenen die alles over het weer willen weten... zoals ik dus... Nu nog op zoek naar een regenmeter....

Pensionada...

Nu we geen inkomsten meer hebben heeft mijn pensionada vandaag ons eten maar bij elkaar gevist... en dat ging hartstikke goed... Hij kan zo mee doen aan het televisieprogramma Expeditie Robinson... Het was trouwens weer een heerlijke dag om buiten bezig te zijn... en we kregen als bonus ook nog een heerlijk buitje regen... voor ‘t stof... Zelfs vanavond kon je nog buiten zitten.. totdat de muggen wakker werden... Het houdt maar niet op... de zomer... Morgen gaan we de caravan maar eens in orde maken... hij kan maar vast klaar staan voor als we zin krijgen...

Windwijzer...

Bijna dagelijks zit deze aalscholver te drogen op een dode boomstronk tegenover onze tuin... Inmiddels is hij behoorlijk gewend aan mij... en kon ik hem goed op de foto zetten... Ik moet niet op het terras komen... want dan vliegt hij weg... maar een paar meter de tuin inlopen tolereert hij van mij... maar hij houdt mij wel goed in de gaten... Hij is mijn levende windwijzer... hij moet namelijk na het duiken naar vis zijn vleugels drogen anders komt hij de lucht niet in... Met natte vleugels kan hij niet vliegen... Hij gaat dus met gespreide vleugels tegen de wind in staan zodat het drogen vlugger gaat... Ik zou zeggen... ga in de zon staan... maar wind schijnt sneller te drogen dan de zon... De Aalscholver is een behoorlijk grote vogel... met een lange staart... die hij onder water als roer gebruikt... Hij moest alleen blauwe ogen hebben.... want door zijn donkere blik... is het gewoon een engerd... Bijzonder trouwens dat de poes en de vogel helemaal niet bang waren voor elkaar en de poes gewoon in het weiland bleef liggen...

Dahlia’s ...



Wat een heerlijke zonnige dag was het vandaag... We hebben de fietsen op de auto gezet en zijn vanmiddag richting Zundert gereden... Daar was vanmiddag het beroemde bloemencorso... en wat was er een werk van gemaakt... 20 enorme praalwagens werden door sterke mannen door de straten geduwd... opgemaakt met duizenden Dahlia’s .... Als je van bloemen houdt... zoals ik... moet je dit toch één keer in je leven gezien hebben... Voor mij was het vandaag dus de eerste keer... en zeker niet de laatste... Daarna hebben we nog een rondje door het Brabantse land en een klein stukje België gefietst... En wat een luxe dat we niet op de tijd hoefden te letten omdat manlief moest gaan werken... Dit is dus het Pensioen-Leven gevoel... heerlijk...! 

Herfst...

1 september alweer... het begin van de meteorologische herfst... Overdag is dat nog niet te merken... maar ‘s avonds koelt het best wel af... en is lang buiten zitten er niet meer bij... Ik ben al weer twee avonden met kouwe voeten naar bed gegaan... Wel fijn voor mijn voeten dat manlief er nu voortaan elke nacht is... Vanmorgen sloeg... na maanden... de CV weer aan... Vanavond genoot alles en iedereen om mij heen nog even van de laatste warme zonnestralen van deze dag... en de zonsondergang was weer schitterend...