Kramsvogel...

Regelmatig zat deze vogel vandaag van mijn malusappeltjes te snoepen... Het is een Kramsvogel... een echte wintervogel in Nederland... Ze leven in grote groepen en die had ik een paar dagen geleden al in de takken van een knotwilg zien zitten... Ik dacht dat het lijsters waren... maar omdat ik hem vandaag van dichtbij zag... zag ik dat het Kramsvogels waren... Deze had dus mijn malusappeltjes gevonden en verdedigde die met hand en tand... Zelfs spreeuwen jaagde hij mijn boompje uit... Ze komen uit Noord-Europa... waar ze ook broeden... en overwinteren dus hier... Hun broedtijd begint laat in het seizoen...in mei en juni pas... Kramsvogels zijn omnivoren... in de zomer eet hij dierlijk voedsel zoals insecten... slakken en spinnen.... In de winter eet hij graan en zaden... fruit zoals appels... rozenbottels... bessen... en mijn malusappeltjes... 

Voedertafel...

Vandaag waren er wel hele grote vogels op mijn voedertafel te vinden... Het voer waar de mezen en mussen een dag over doen was nu binnen 5 minuten opgegeten... Ze wegjagen heb ik maar niet gedaan... ze zaten nu eenmaal op een vogelvoedertafel... en ook eenden zijn vogels... We gaan niet discrimineren...!  Poes Saar discrimineerde wel... meestal gaat ze achter de kleine vogeltjes aan... maar deze durfde ze niet aan... te groot denk ik... en ze passen niet door het kattenluik...  Ze bleef lekker binnen zitten kijken... 

Krakeend...

Het voordeel van een windwak in het ijs... dicht bij je huis... is dat je ook wel eens vreemde vogels ziet... Watervogels die op open water afkomen... zoals deze twee eenden... (Ik snap nu waar het gezegde “ een vreemde eend in de bijt “ vandaan komt...) Op het eerste gezicht zou je zeggen dat dit gewone huis-tuin en keuken eenden zijn... maar het viel mij op dat ze gele poten hadden in plaats van oranje... Het bleek dus een paartje krakeenden te zijn... een beschermde eendsoort in Nederland... Het vrouwtje lijkt veel op onze wilde eend... maar heeft een witte spiegel op haar vleugel en geen blauwe... De woerd is weinig opvallend... Oorspronkelijk is de krakeend een broedvogel van de meren...moerassen en steppen in Rusland... maar door ontginning van die gebieden komt hij langzaamaan naar West-Europa... en broedt hij inmiddels ook in Nederland... Meestal gaan ze in de winter richting Spanje en Noord-Afrika... maar dit stelletje heeft dus waarschijnlijk hun vlucht gemist... Ze zijn wel behoorlijk schuw... ik heb deze foto gemaakt vanuit mijn kamer... door het raam... en toch  zag de woerd mij en hield mij in de gaten... Het was weer een bijzondere ontmoeting vandaag....! 

Windwak...

Na de afgelopen vriesnacht ligt de wetering vol met windwakken... Sommige gedeelten zijn wel dichtgevroren maar door de golven in die wakken...en de zon... waren de bevroren stukken aan het eind van de middag ook weer verdwenen... Een grote kolonie smienten maakte gretig gebruik van de wakken... om te drinken en zich te wassen... Behalve als Zijne- en Hare Hoogheid Zwaan zich in het wak lieten glijden... dan was het wak zo leeg... De smienten gingen dan op het weiland grazen of zitten... totdat het Zwanenpaar zich weer op het weiland begaf... Daarna was het gewone volk weer aan de beurt om van het wak gebruik te maken.... Ook in de dierenwereld kent men zijn plaats...

Kriebels...

Het eerste wat ik nu doe als ik ‘s morgens wakker word... is uit het raam kijken... Wat is er al dichtgevroren en wat niet... Op de slootjes die niet op de wind liggen licht een dun laagje ijs... dat overdag weer wegsmelt... Op de wetering... die wel op de wind ligt... ligt nog helemaal niets... ja.. grote golven van de straffe wind... Maar mijn vijver ligt bijna dicht... Helaas is die te klein om op te schaatsen...  De Goudriaan... het veenriviertje dat door ons dorp loopt... ligt hier en daar dicht gevroren... met nog maar een miniem laagje ijs... Als daar dan de zon op weerspiegelt wordt... door de rietpluimen heen... begint het toch langzaam te kriebelen...

Spannend...

In mijn tuin barsten de knoppen van de Camelia al open... net nu het hard gaat vriezen... Nou is vorst niet zo’n probleem voor de Camelia want hij moet zelfs eerst wat vorstprikkels krijgen voordat hij weer als één van de eerste tuinbloemen in het vroege voorjaar kan bloeien... Maar tussen vorstprikkels en strenge vorst zit een groot verschil... en of hij tegen strenge vorst kan weet ik niet... Of afdekken wat helpt weet ik ook niet... Het wordt dus afwachten hoe de meeste planten in de tuin de komende koude periode doorkomen... Spannend hoor... 

It Giet Oan....

Dit was een beroemde Friese uitspraak in 1997 door Henk Kroes... toen de Elfstedentocht doorging... Nou... ook hier in Goudriaan giet it oan... de plaatselijke ijsclub was vanmiddag druk bezig om weer een landijsbaan aan te leggen in het weiland naast de officieuze ijsbaan op open water... Deze baan is speciaal voor de kinderen om het schaatsen te leren... om lekker achter een stoel te schuifelen op dubbeldekkers... schaatsjes met twee ijzers... soort catamaran schaatjes... Ik verheug me er nu al op om dit te gaan bekijken... want hoe oud je ook bent....zo zijn we allemaal begonnen met schaatsen...

Winter...

Wat is de polder toch mooi ‘s morgens...als alles nog bevroren is... Er lag vanmorgen perfect zwart ijs op de wetering... Helaas heeft de zon al zo veel kracht dat er vanmiddag geen ijs meer te zien was... Ik ben dan ook zeer benieuwd of er volgende week wel schaatsijs komt... waar iedereen het over heeft... We wachten het wel af...

Jammer....

Bijna alle planten in de tuin lopen al uit... overal zie je jong groen verschijnen... Hier en daar staat er zelfs al wat in bloei... En laat er nu toch nog de komende tijd Siberische Kou op ons af te komen... Daar kunnen deze jonge uitlopers en bloemen dus niet tegen... die bevriezen.... en dat is hartstikke jammer... De groei van planten en struiken kan zo maar heel laat weer op gang komen... en de bloei een stuk minder zijn... Gelukkg regelt en herstelt de natuur zichzelf... want na regen komt altijd zonneschijn...  Maar toch vind ik het jammer van al dat frisse jonge groen... Siberische kou horen we in januari te krijgen... maar ja... toen was het herfst met al die stormen... De seizoenen lijken wel op te schuiven... toch jammer....

Lellebel...

Poes Saar is al weer dagen aan het lellebellen... Ondanks dat ze al jaren geleden gesteriliseerd is... wordt ze toch een paar keer per jaar krols... Daardoor lopen er nu al dagen verschillende stinkkaters rondom ons huis... en wordt er overdag, maar vooral ‘s nachts heel hard gejankt buiten... Ook de andere katten van mij hebben er onder te lijden... die durven door al die katers niet naar buiten... Als Saar binnen is zitten die katers door het kattenluik naar binnen te kijken... en kruipen poes Fien en ex-kater Jannes onder de tafel... de helden.... Saar geniet duidelijk van de aandacht van al die katers... ze rollebolt en lellebelt wat af... Waar die kater op de foto thuis hoort weet ik niet... maar als zijn baas hem herkent:  laat hem alsjeblieft “helpen”...hij stinkt namelijk als een bok....

Een beetje Lente...

Vanmiddag de eerste tuinklusjes van dit jaar weer gedaan... Heerlijk... weer lekker wroeten in de aarde... Hier en daar komen de voorjaarsbolletjes uit de grond.... dus daar omheen moest nodig de bladeren weggehaald worden... Niet alle bladeren natuurlijk want de wormen moeten ook nog wat te eten hebben... en er overwinteren onder die bladeren veel kleine dieren zoals salamanders en padden... Voor hen is het nog te vroeg om wakker gemaakt te worden... Ook het gazon heb ik ontdaan van bladeren en takken... In de vannacht nog dichtgevroren vijver piepten vanmiddag de eerste blaadjes van de Dotterbloem boven het ijskoude water uit... En terwijl mijn maanden stilgelegen tuinspieren opspeelden en ik die even rust gaf... kwam een buurtkat voorbij met een in het weiland gevangen muis... Iedereen voelde vanmiddag een beetje de Lente...

Genieten...

Wat een heerlijke dag was het vandaag... uit de wind en in de zon was het Lente... Ik heb de deuren van de serre wagenwijd open gezet zodat de zon alle kans kreeg om naar binnen te schijnen... Met mijn voeten op de vloerverwarming... en mijn gezicht in de zon heb ik even zitten genieten... net als de sneeuwklokjes in mijn tuin... Die gingen ook open toen de zon hen opwarmde...

Structuur...

Toen ik vanmorgen uit het raam keek lag er geen verwachte sneeuw... maar was het mistig en somber... Gauw de verwarming omhoog.... krantje uit de brievenbus gehaald... en rap voor een uurtje m’n warme bed weer in om de krant te lezen... en naar de radio te luisteren...  Vanmiddag klaarde het gelukkig wat op en kwam de zon nog even te voorschijn... Het zag er buiten gelijk wat vriendelijker uit... Deze foto heb ik gemaakt tegen de zon in... die scheen door de afgestorven bloemen heen van de Hortensia Annabelle... Ze moeten nog gesnoeid worden maar daar is het nog veel te koud voor... De foto heb ik wat uitvergroot...daardoor zie je de prachtige structuur van de takjes waar de bloemetjes aan groeien... En ook de dode bloemetjes zelf zijn nog mooi... half vergaan... je ziet alleen de nerven nog... Eigenlijk ben ik best tevreden over deze foto....

Verkeersleider...

Het was vandaag een zeer drukke dag in de polder... Alles wat vleugels had was volgens mij in en om de wetering wel te zien... eenden... zwanen... koeten... alle soorten reigers... een buizerd... eksters enz... En een hele kolonie fluiteenden of smienten... Ik keek dus vanmiddag naar een liveprogramma over de natuur... vanuit een lekkere warme serre... totdat de rattenvanger op zijn quad zijn vallen kwam controleren... Alles vloog massaal de lucht in...van de schrik... Dat ze elkaar niet raakten was een wonder... ze zullen wel een goede verkeersleider gehad hebben op de Polderbaan... 

Zijne Majesteit...

Vandaag was hij de Koning van de wetering... Heel de dag vaarde hij heen en weer... zijn veren opgezet en zijn dikke nek trots in de lucht... Alle andere watervogels behandelden hem met respect... ze bogen nog net niet voor zijne Majesteit... maar zwommen snel weg... of gingen de walkant op... De wetering was van hem... En durfde het iemand om wel bij hem in de buurt te komen dan klapte en sloeg hij met zijn vleugels op het water... om hem of haar weg te jagen... Zelfs mijn katten durfden het weiland niet in door zijn agressieve “haantjesgedrag”...  Hij was vandaag echt zijn koninkrijk aan het afbakenen... Of hij al zijn Koningin gevonden heeft weet ik niet... maar ik verheug me nu al op de prinsen- en prinsessenzwaantjes die straks in de wetering zwemmen....

Kijken...

Ondanks mijn hunkering naar de Lente is het in mijn tuin nog volop winter... De tuin ligt op het noorden en daarom komt er door de laagstaande zon nog steeds geen enkel zonnestraaltje in de tuin... De dooi is dus nog niet ingetreden in mijn achtertuin... er ligt nog steeds ijs in de vijver en hagelstenen op het gazon... Ik keek vanmiddag door mijn zijraam naar buiten en zag blauwe luchten en een lekker zonnetje... keek ik door mijn achterraam dacht ik brrrrr.... winter... Morgen kijk ik dus alleen door mijn zijraam naar buiten...en doe achter de gordijnen dicht... Ik ben het zat...dat witte spul...

Thuis...

En we zijn weer thuis... In vier uur tijd waren we van het land van de Agapanthussen weer terug in ons mooie polderland met prachtige luchten... De laatste twee dagen hebben we gelukkig nog wat zon gezien op Madeira... en dat maakte alles toch weer goed... want ik heb het in welke vakantie ooit... nog nooit zo koud gehad... Nu maar hopen dat het voorjaar snel komt in Nederland... want na al die prachtige bloemen die ik de afgelopen week gezien heb... heb ik zo’n zin in het nieuwe tuinseizoen... Ik zou het liefst morgen al beginnen...  Maar ook hier is het nog te koud om in de grond te gaan wroeten... Ik moet dus nog even geduld hebben...

Tulp...

In de straten van Funchal staan nu prachtige bomen in bloei... ze heten Spathodea Campanulata... De Nederlandse naam is Afrikaanse Tulpboom... Gelukkig voor mij waren er al wat bloemen van deze boom afgevallen en kon ik de bloem van dichtbij op de foto zetten... Hij lijkt meer op een Lelie dan op een tulp... vind ik... maar de kleur is natuurlijk wel Nederlands... De boom kan wel 15 meter hoog worden... Als het regent blijft het water in de bloemkelken staan... wat hen zeer geliefd gemaakt bij vogels... die eruit drinken... Oorspronkelijk komt hij uit tropisch Afrika... Jammer dat ik geen stekkie mee naar huis kan nemen...

Bloem...

Vandaag heb ik geen foto’s gemaakt van mooie bloemen op Madeira....het was te koud en te nat om naar buiten te gaan...  Gelukkig had ik de vorige dagen wat foto’s gemaakt van Madeira’s mooiste en belangrijkste “ bloem “ : Cristiano Ronaldo.... Waar je ook kijkt... het hele eiland ademt Ronaldo... geboren en getogen op Madeira... Afbeeldingen van hem hangen op muren... en dienen als etalagemateriaal... Iemand had zelfs zijn afbeelding gemaakt van verknipte blikjes en zijn hele voordeur ermee beplakt... En op elke hoek van de straat zijn voetbalshirts met nummer 7 te koop.... Er is in Funchal zelfs een Ronaldo Museum... staat er op de boulevard een standbeeld van hem... en is het vliegveld van Madeira sinds vorig jaar vernoemd naar ‘s werelds beste voetballer... Hoewel Ronaldo best wel een mooie jongen is vind ik “echte” bloemen toch mooier om naar te kijken...

Seizoenen...

Vandaag hebben we alle seizoenen doorlopen... maar eigenlijk zaten we in de auto natuurlijk... Het stormde vandaag op Madeira... windstoten van over de 100 km p/u... hoge golven op zee... en een schuimende branding... Er kon hier vandaag geen één vliegtuig landen vanwege de storm... Nadat we vanmorgen nog heerlijk op “ons” terras in de zon gezeten hadden zijn we daarna naar een soort schiereiland gereden waar je fijn kunt wandelen... Helaas door regen en wind konden we de auto niet uit... Toen maar naar een leuk dorpje gereden voor een bakkie koffie...ook fijn....!  Op de terugweg door de bergen kwamen we in een sneeuw/hagelbui terecht... heel erg fijn... het was spekglad... Je kon merken dat ze dat hier niet gewend zijn... alle auto’s reden heel zachtjes met alarmlichten aan... mensen stonden met hun mond open om sneeuwvlokken te vangen... er zat iemand op straat op een plaid in de sneeuw voor een foto... en er was zelfs een cameraploeg aan het interviewen en filmen... Wat een heisa... voor een paar millimeter sneeuw... Bij thuiskomst verscheen er nog een regenboog... Het was vandaag dus herfst...winter... en lente tegelijk.... En we kwamen eigenlijk voor de zomer...tja...

Koud...

De kou die nu boven Nederland ligt zakt door een noordelijke stroming ook richting Madeira af... Ik las vanmorgen hier in de krant dat men vanavond warme kleding en dekens uit gaat delen aan daklozen en zwervers hier op Madeira... De temperatuur zakt vannacht namelijk tot wel 9 graden boven nul... en dat is voor Madeirileense begrippen echt heel koud... Het is hier dus ook winter... maar voor ons voelt het toch lenteachtig aan... Op de foto mijn favobloem van Madeira...geen idee hoe hij heet... Ik noem hem “zwane nek”... Hij bestaat uit duizenden kleine bloemetjes... die maar een paar dagen bloeien...maar de plant blijft wel doorgroeien... Van de andere bloemen weet ik ook geen naam... maar namen zijn niet belangrijk... het gaat om hun schoonheid...

Haag...

De hagen op Madeira en veel tuinafscheidingen hier bestaan hoofdzakelijk uit Bougainvilles... Soms groeien daar andere klimplanten doorheen zoals op de foto... Hier staat tussen de Bougainvilles de Vlamtrompet... een prachtige oranje klimmer die wel 10 meter hoog of lang kan worden... Zijn oorsprong ligt in Zuid-Amerika...  Hij bloeit daar vanaf november tot februari, als de meeste andere bloemen al niet meer bloeien... Maar hier op Madeira bloeit hij het hele jaar door... Het is een ontzettend sterke klimmer die zelfs planten en bomen in zijn omgeving kan verstikken... Trouwens...de Bougainville komt ook uit Zuid-Amerika...en is ontdekt door Louis Antoine de Bougainville... een ontdekkingsreiziger... Die bracht hem rond 1750 mee naar Europa... 

Nicolai...

Wij zijn de kou even ontvlucht en zitten deze week op het bloemeneiland Madeira... Nou...bloemen bloeien hier genoeg... want op Madeira is het eigenlijk nooit winter... hoewel het vorige week in de bergen wel sneeuwde... Maar wij zitten aan de zuidkant van het eiland en daar is het bijna altijd zonnig en lekker weer... De bloem op de foto is een Strelitzia Nicolai... familie van de gewone Strelitzia... De gewone Strelitzia is een struik... deze Strelitzia Nicolai is een boom die wel 10 meter hoog kan worden.... De bladeren lijken op bananenbladeren... ik vind hem meer op een Palm lijken... want het onderste gedeelte van de stam wordt kaal als de bladeren daar afvallen...  De Strelitzia Nicolai komt uitsluitend voor in subtropische gebieden... of in botanische tuinen... en op Madeira...

Record...

Mijn eerste bossie tulpen van dit jaar heeft twee weken staan bloeien... en dat is voor mij een record...  Vanmiddag zijn ze de groene kliko ingegaan... Morgen komt er geen blog...denk ik... want het is donker als wij op Madeira landen... Vanaf zondag probeer ik over de prachtige Madeiriaanse bloemen... planten.... en natuur te bloggen... Als we volgende week zaterdag weer thuis zijn hoop ik dat de schaatsen inmiddels uit het vet zijn... en iedereen aan het genieten is op het ijs...  Ik geniet nog een beetje na van mijn eerste tulpen...

Discriminatie...

Eigenlijk hoort deze exoot hier niet thuis... Nou mag ik natuurlijk niet discrimineren... maar deze gans hoort hier niet... hij hoort in Egypte langs de Nijl te lopen... Het is namelijk een Nijlgans... Wat een prachtige kleuren heeft dit beest trouwens... echte Afrikaanse kleuren... alleen dat rare brilletje staat hem niet... Nou mag ik natuurlijk ook niet discrimineren om iemands uiterlijk... maar als hij dit brilletje niet zou hebben...zou hij er wel liever uitgezien hebben... En als hij nou zijn gedrag ook eens aan zou passen aan “ onze ganzen “ dan mag hij van mij wel blijven... want ondanks zijn mooie kleuren is het een “ kreng “...  Hij pikt met grof geweld nesten in van andere vogels... en is ook niet te beroerd om eendenkuikens te verdrinken... Vroeger in Egypte beschouwden ze hem als een “ heilig dier “.... nou zo heilig vind ik hem niet....juist het tegenovergestelde....of discrimineer ik nu weer....?