Verzet…

Ik vond het weer vandaag wat tegenvallen… er waren teveel wolken waarachter de zon zich schuil hield… Vandaag dus geen buitenzitdag maar een huishoudelijke klusdag… Op mijn foto een Portulaca… een nieuw soort die de kwekers gefabriceerd  hebben… Hij heeft wat grotere bloemen en de bloemen zijn tweekleurig… alsof iemand er streepjes op gekleurd heeft… Toch zitten er nog wat schoonheidsfoutjes foutjes in de plant… sommige bloemen zijn nog niet tweekleurig… of heel iets… Zou de plant zich soms een beetje verzetten tegen het geklooi met hun dna…?

Verstekeling…

Gisteren ontdekte ik tussen de Gaura’s verstekelingen… er staan heel stiekem twee Karmozijnbessen-planten… Ik heb ze niet gepoot… maar ze staan onder een boom waar vaak vogels in zitten… Dus waarschijnlijk zijn het dus uitgepoepte zaadjes van vogels die hier geworteld hebben… Op het ogenblik staat hij in bloei… en bij bestuiving worden de bloemetjes Karmozijnbessen… Blij ben ik niet met deze planten want de zaadjes… de ongerijpte bessen en de penwortel zijn zwaar giftig… Dus voordat de bessen eraan komen steek ik ze eruit… De rijpe bessen worden trouwens gebruikt om verfstof van te maken om bijvoorbeeld wol… stoffen enz. te kleuren en ook goedkope wijnen worden soms bijgekleurd door het smaakloze sap van de bessen toe te voegen… De bloemetjes vind ik wel mooi… het zijn net sterretjes… 

Miezerig…

Wat voor weer het ook is… zon… regen… onbewolkt of bewolkt… de Geranium of Ooievaarsbek blijft maar bloeien… Het deert deze plant totaal niet… of hij nat regent of in de felle zon staat… Hij bloeit gewoon door totdat het winter wordt… En dat is heel fijn voor de laatste vlinders… bijen en hommels… Die vinden nog voedsel bij deze laatbloeier… De foto’s heb ik gistermiddag gemaakt toen de zon scheen… die we vandaag helaas moesten missen… Het was vanmiddag zelfs miezerig… grijs en nat buiten… Waar blijft dat zomerweer toch…

Dwarrelen…

Door de harde noordenwind was mijn Gaura omgewaaid… maar een touwtje en een paar stokjes zorgden ervoor dat hij nu weer fier overeind staat… De Gaura of Prachtkaars is één van mijn favoriete planten… Hij bloeit behoorlijk lang… vraagt weinig zorg… en ziet er met zijn vlinderachtige bloemetjes nog mooi uit ook… Deze witte Gaura draagt de naam Whirling Butterflies… dwarrelende vlinders… en dat zegt alles over deze plant… Vanmiddag kon ik achter een windscherm heerlijk buiten zitten in de zon… dat was weer even geleden met die noordenwind van de laatste tijd… Daarom het windscherm maar neergezet… Het nadeel is dat ik dan de polder niet meer in kon kijken… Elk voordeel heeft zijn nadeel…

Artistiek…

Ik vond het uitgesproken kil vandaag met die noordenwind… Meestal heb ik de hele dag de achterdeur open staan maar vandaag bleef hij dicht… en dat voor augustus… Mijn foto is vandaag wat artistiek uitgevallen… Het is het hart van een Japanse Anemoon of Herfstanemoon die nu volop in tuinen in bloei staan… Ik heb de foto wat uitvergroot om te laten zien hoe mooi de Natuur kan zijn…hoe alles in elkaar steekt… Deze Japanse Anemoon is een plant die zich gemakkelijk vermeerderd via zijn wortels…je raakt ze dus nooit meer kwijt in je tuin… De oorsprong van de Japanse Anemoon ligt in de Himalaya… een gebergte dat helemaal niet in Japan ligt maar in Nepal en China…  vreemde naam dus… O ja… de vlieg die op de bloem zit is geen groene strontvlieg maar een Gewone Driehoekszweefvlieg… Ik heb de foto even laten zien aan  ObsIdentify… en die herkende hem meteen…

Hibiscus…

In veel tuinen zie je op het ogenblik Hibiscussen in bloei staan… Een winterharde…bladverliezende struik… met meestal witte of paarse bloemen… Bij mij staat de witte variant met donker roze hart vol in bloei… Zijn oorsprong ligt in Azië… het is dan ook de nationale bloem van Zuid-Korea… en familie van de Hibiscus die als kamerplant te koop is… Ook de Malva of Kaasjeskruid is verre familie… Als je de bloem goed bekijkt is het net alsof het roze hart er op geschilderd is… zo mooi… De struik is trouwens goed te vermeerderen… in de uitgebloeide bloem zitten zaadjes die heel makkelijk ontkiemen… Mijn struik is ook voortgekomen uit een zaadje… van de struik die bij ons moeder in haar tuin stond…

Ander weer…

Totdat deze wolkenluchten vanuit het noorden zich aandienden hadden we best redelijk zomerweer… Na een mistige zonsopgang kwam de zon te voorschijn… en heb ik nog lekker buiten kunnen zitten… Maar het weer verandert… dat was dus al goed te zien… De bewolking dreef vanuit het noorden ons land binnen… We krijgen weer een paar dagen met meer wolken… Je kan trouwens s’morgen en s’avonds al goed merken en voelen dat de herfst steeds dichterbij komt… De nachten worden frisser… mist in de morgen… en rond half negen in de avond gaan mijn schemerlampen al aan… Toch hoop ik nog op een mooie nazomer… zodat de caravan nog een paar keer gebruikt kan worden…

Oorspronkelijk…

Vandaag kregen we zomaar een prima zomerse dag… maar wel met een noord-oostenwind die onze achtertuin in blies… Omdat ik vandaag met kleindochter op pad was heb ik weinig buiten kunnen zitten maar shoppen met mooi weer is natuurlijk ook prima… Op mijn foto mijn Agastache… pas gepoot dus nog een klein exemplaar… Als je de groene bladeren kneust komt er een soort anijsgeur vrij… daarom wordt hij hier ook wel “dropplant “ genoemd… De paarse lipbloemetjes trekken veel bijen en vlinders aan… het is ook daarom dat ik de plant gepoot heb… Door kwekers is er al zoveel geëxperimenteerd en gekruist dat er inmiddels al vele cultivars met andere kleuren… hoogtes en breedtes te koop zijn…  Ikzelf houd niet zo van het gerommel met genen… ik houd het liever bij de oorspronkelijke plant… 

Experimenten…

Onze kleindochter verblijft een paar dagen bij ons… Ze verveelt zich als 15 jarige natuurlijk te pletter bij ons “bejaarden”… Vanmiddag ging ze wat experimenteren met mijn fototoestelletje… en maakte ze de onderstaande foto’s… en ik moet zeggen dat ze aardig gelukt zijn… Een selfie kon niet uitblijven natuurlijk en daar leende mijn tuinspiegel zich perfect voor… De foto’s die ze stiekem van mij maakte laat ik natuurlijk niet zien… die ga ik wissen… Morgen heb ik weer de beschikking over onze auto… dan gaan we wat shoppen… lunchen… naar de bios… en als afsluiter ergens dineren… Zin in…! 

Kleur…

Op deze on-zonnige zondag een kleurige foto van mijn rode Zonnehoed… De Latijnse naam is Echinacea Purpurea… want een beetje kleur op deze wat sombere zondag kan geen kwaad… De Zonnehoed is een vaste plant en kan wel ruim een meter hoog worden… Zijn afkomst ligt in Noord-Amerika… Er werden altijd geneeskrachtige eigenschappen aan hem toegeschreven… vooral bij verkoudheid…  maar tests met placebo’s hebben hem ontmaskerd… De stralenkrans van purperkleurige lintbloemen lokken de bijen en hommels naar het bruinkleurige hart voor de bestuiving… Ik vind het hart net een speldenkussen…zo scherp… nog een wonder dat insecten niet gespietst worden… Die stekels zullen best wel ergens goed voor zijn want alles in de Natuur heeft een bedoeling… is altijd voor iets of iemand nuttig…

Poetsen…

Er werd wat afgepoetst vanmiddag… alle losse veertje werden weggeplukt en de vaste veren goed gelegen… En wat is het dan fijn dat dat poetsen midden in de wetering kon… op de Veenbonken die voor tweederde onder water liggen… en waar de zwanen op konden staan… Er wordt trouwens veel gebruik van de Veenbonken gemaakt door alle watervogels… om te rusten… te poetsen… te slapen en te zonnebaden… En ik heb het voorrecht om dat allemaal te mogen zien en mee te mogen maken… ik zit namelijk op de eerste rang… Het enigste wat nog mist is de popcorn en de cola… maar met een bakkie thee ben ik ook heel tevreden hoor… 

Home sweet home…

We zijn weer terug in de polder… heerlijk hoor… eigen huissie… eigen bedje… en eigen tuin…  Maar ook eigen onkruid en eigen pispotjes… want die zijn weer meters gegroeid… Ik hoef me de eerste dagen dus niet te vervelen… Maar eerst weekend vieren… met mooi weer… 

Andere omgeving…

Zo… dit wordt het laatste nachtje voor ons op de camping… morgen gaan we weer inpakken en op huis aan… We hebben een fijne tijd gehad hier in het Brabantse land… de eerste dagen met perfect zomerweer… de laatste dagen waren wat minder… maar niet minder gezellig… En we zaten lekker dichtbij huis zodat we nog een paar keer (schoon)moeder konden bezoeken en thuis de katten eten konden geven… Toch hadden we het idee dat we heel ver van huis waren… andere omgeving… ander dialect… andere wilde bloemen… maar wel dezelfde zonsondergang… Morgenavond weer te zien vanaf mijn eigen stoeppie… samen met de katten…

Katoen…

Vandaag was het geen fietsweer… de zon liet verstek gaan en soms viel er wat regen uit de dikke bewolking… Tja… dan maar met de auto een tochtje maken… en gelijk maar op zoek naar een wolwinkel… want mijn katoen om te haken is helemaal op… We kwamen bij deze wegwijzer uit… Maar wat te doen… welke kant gaan we op… of blijven we in dit dorp… in dit land… Laat er nu net 50 meter voorbij deze wegwijzer een wolwinkel zitten… Rap naar binnen… en met een tas vol verschillende kleuren bolletjes katoen weer terug naar de camping… Mijn dag kan niet meer stuk…

Museumdag…

Vandaag was het een natte dag… met een onstuimige wind… Prima weer voor een museumbezoek… Wij kozen voor het Textielmuseum in Tilburg… een half uurtje rijden vanaf onze camping… Oud en nieuw komen in dit museum bij elkaar… Hoe heel vroeger stoffen werden geweven… eerst nog met de hand… later doormiddel van aandrijving met de stoommachine… tot computergestuurde machines die de prachtigste wand-en vloerkleden maken… Jonge ontwerpers krijgen hier de kans om hun hersenspinsels uit te voeren… Eerlijk gezegd vond ik het een beetje tegenvallen… ik had meer textiel en ontwerpen uit vroeger tijden verwacht… Ook de damast-weverij viel mij tegen… er stond wel een textielpers maar de mangel voor het damast ontbrak… Een mangel is bijna het belangrijkste item voor damast om de ingeweven motieven goed uit te laten komen… Gelukkig heeft Museum Het Voorhuis in Bleskensgraaf wel veel oud textiel… wel een mangel…  en ook een pers… Ik zou zeggen… bespaar het entreegeld van het Textielmuseum en ga gewoon naar Bleskensgraaf… 

Verdienen… ?

Toen de zon nog scheen maakte ik deze foto… want vandaag zagen we de zon pas tegen de avond achter de wolken vandaan komen… Deze bloemen… het Koninginnekruid of Leverkruid groeit hier gewoon in grote getalen in de bermen langs de fietspaden… Een tuincentrum biedt in een advertentie deze plant aan voor bijna zeven euro…  Tegen diegenen die wat willen verdienen zou ik zeggen… neem een spa en wat kratten mee… kom naar de Brabantse Baronie… en spit deze planten uit voordat ze afgemaaid worden… 

Zondagsrust…

Zondag… rustdag… Ook deze Brabantse  koeien deden mee vandaag… lekker rusten tussen het Jakobskruiskruid… gele giftige bloemetjes die de koeien niet opeten maar wel als comfortabel bed gebruiken… Ook paarden moeten deze gele bloemen niet eten… daar kunnen ze leverproblemen van krijgen… Zelf hebben we op deze zonnige zondag op de camping ook onze rust gepakt nadat we vanmorgen eerst bij (schoon)moeders in Bleskensgraaf geweest waren… Heerlijk met onze stoelen in de schaduw… manlief met een boek… ik met een handwerkje… en een natje en een droogje voor ons beiden … Dit noemen ze vakantie…

Olijke Woutje…

Hier in het Brabantse kwam de zon pas na de middag achter de wolken vandaan… Precies op tijd om onze fietstocht bij te lichten… en dat deed hij volop… We maakten een prachtige rit door de bossen om uiteindelijk in een mooi dorp uit te komen… waar we moesten wachten op een heel peloton wielrenners inclusief bezemwagen… Waar anders dan in Chaam kom je zoveel wielrenners tegen… We hebben bij het monument nog even alle winnaars van de rondes van Chaam doorgenomen… in mijn geboortejaar was dat Wout Wagtmans ofwel Olijke Woutje… Na een bakkie met wat lekkers vervolgden wij onze tocht weer richting onze camping… om daar nog even van de zonnestralen te genieten…

Campinglife…

We zitten weer voor even op een camping… en weer in het Brabantse Land lekker dicht bij huis… De fietsen staan weer klaar voor een paar tochtjes… als het weer tenminste mee wil werken…  En weet je… niet alleen in Goudriaan… maar ook hier gaat de zon onder… en ook hier wordt het avond… Als alles goed gaat wordt het dus ook weer morgen… dan gaan we de omgeving verkennen… 

Ingekort…

Mijn malusappelboompje was helemaal overwoekerd  met die vermaledijde pispotjes of winde… Ik kon er ook niet goed bijkomen onder dat boompje… moest op mijn knieën in de aarde gaan zitten om die zooi eruit te halen… Ik heb alles er inmiddels uitgetrokken en de betonnen bielzen verplaatst… zodat mijn perk twee meter ingekort is… Het perk begon dus voor mijn boompje… en staat er nu naast… De grond heb ik bedekt met boomschors… Als er nu zo’n pispot boven de grond komt heb ik hem gelijk te pakken… Weer twee vierkante meter minder tuin… weer meer tijd over om in de tuin te gaan zitten…

Tukkie…

Het was een prachtige zonnige dag vandaag… Ik moest weer even wennen aan de warmte… zeker als je druk bezig was… zoals ik… Op zijn tijd je rust pakken werkte het beste… Net als de buurmeiden… die pakten ook hun rust… maar voor hen is het natuurlijk verplicht nummer als je zwanger bent… na de middag even een poosje naar bed voor een tukkie … Ik was best wel een beetje jaloers… niet op het zwanger zijn hoor… maar op hun tukkies… 

Uitrusten…

Na nog wat spetters regen vanmorgen klaarde de lucht langzaamaan op en kregen we een mooie zonnige middag… Een voorbode van een paar mooie zomerse dagen die eraan komen…  Het futenkind was vanmorgen al verdwenen…. Het zal wel als lekker hapje geëindigd zijn… De één z’n dood is de ander zijn brood wordt in de natuur wel erg letterlijk genomen… Meestal als je een Reiger ziet… vliegt hij of staat hij naast de slootkant… De Reiger op mijn foto lag te rusten in een pluk hooi in het weiland… Ik had dit nog nooit gezien… eigenlijk nooit bij stilgestaan dat Reigers ook moeten rusten en slapen en staand eieren uitbroeden is natuurlijk erg lastig… Dat zitten van een Reiger ziet er dus zo uit… 

Futen-kind…

Het verstoten futen-kind is stervende denk ik… Het ligt de hele dag op het veen-eiland… en het koppie zakt steeds dieper naar beneden… Vanmiddag zag ik wel dat het nog wat dronk… maar eten krijgt ze niet… Er zwemt wel steeds een fuut met een ander jank-jong langs… maar die kijken zelfs niet naar het zielige hoopje fuut… Ik vind het wel zielig… maar ik kan helaas niets voor hem doen… Als het futen-kind daar zo blijft liggen wordt het vast en zeker eerdaags of eernachts opgevreten door roofvogels… Wat kan het er in de dierenwereld soms toch wreed aan toe gaan… het lijkt de mensen-wereld wel…

Na regen…

Voorlopig hoef ik de tuin geen water te geven…vannacht is er al een plons gevallen en vanmiddag kwam daar nog een plonsje bij… Na de regen kwam de natuur weer tot leven… de koeien kwamen weer in beweging nadat ze tijdens de regen aan de zijkant van het weiland met hun kont tegen de wind in stonden… De zwanenfamilie ging een rondje zwemmen… wat zijn ze trouwens al groot die kuikens… en de vlinders begonnen weer te fladderen… Vooral om elkaar heen… want voor de winter moet er nog getrouwd worden en eitjes afgezet worden voor de tweede leg… Tijdens regen ligt de natuur even stil… maar daarna komt alles en iedereen weer tot leven… ook de mensensoort…

Content…

Zo… de bui is weer voorbij… de natuur is weer opgefrist… en zelfs de zon scheen weer even… We hebben dit jaar een echte Hollandse zomer… zon…wolken en soms een bui… En ik vind het helemaal niet erg… dit weer… Vorig jaar augustus heb ik door de warmte meer binnen dan buiten gezeten… bij de airco… Nu heeft hij nog heel weinig aangestaan… Augustus 2020 was de op één na warmste maand ooit… ik hoop dat deze maand augustus daar ver onder blijft… Ik weet best wel dat er mensen zijn die helemaal opleven van temperaturen boven de 30 graden… die vinden het nu een k.t zomer… maar ik ben hartstikke content met dit weer… 

Aardstralen…

De blog van gisteren heeft heel wat teweeg gebracht… het schijnt dus echt bijzonder te zijn die “ Veenbonken”…. Iemand uit Altena die een boek schrijft over het ontstaan van de Biesbosch door de St. Elisabeth’s Vloed en waarom toen het veen verdween nam contact met mij op… Hij wil de foto gebruiken in zijn boek… Ook het Kontakt wil de foto gebruiken… Vandaag zag ik nog een vreemd verschijnsel… er bloeien witte bloemen in mijn paarse Vlinderstruik… Ik kocht hem als paarse vlinderstruik… hij bloeit al jaren paars… en nu zitten er ineens witte exemplaren tussen… Zouden er soms aardstralen door mijn tuin lopen of is het gewoon een albino vlinderstruikbloem…?  Een paarse zonder pigment… gewoon een foutje in een gen… Ik hoor het wel als iemand dit kan verklaren… 

Fenomeen…

Mijn eiland in de wetering is inmiddels een archipel geworden… een eilandengroep dus… De  watervogels worden steeds blijer van deze Goudriaanse Wadden… Ik zelf vind het fenomeen steeds mysterieuzer worden… dus vandaag het internet maar eens afgestroopt op zoek naar antwoorden…  Het blijkt dus een bijzonder natuurverschijnsel te zijn… zelfs het AD heeft er over geschreven toen deze eilanden in de Gouwe dreven… Het zijn dus “Veenbonken” … compacte stukken veen die los komen van de veenbodem… Veen ontstaat door verrotting van waterplanten… waarbij methaangas vrijkomt… Op een bepaald moment zit er zoveel gas in het veen dat de methaangasbelletjes drijfvermogen geven aan het veen… dat dan van de bodem los komt… Dat kan verschillende oorzaken hebben… luchtdruk… warmte… trillingen enz…. Dit fenomeen komt ook voor in de Reeuwijkse- en Loosdrechtse plassen…  Veenbonken leveren geen gevaar op voor de waterhuishouding… wel voor de scheepvaart… omdat er net als ijsbergen meer Veenbonken onder dan boven water zitten… Gelukkig valt het hier in de wetering mee met de pleziervaart… alleen zo nu en dan een kano die voorbij komt… en waarschijnlijk om zal kiepen bij een botsing… Het enigste gevaar hier is dus een nat pak… De Veenbonken die hier liggen kunnen dus wel honderden jaren oud zijn… of zelfs ouder…

Aangespoeld…

Vanmorgen lag er op “mijn” onbewoond eiland een Futekind … helemaal alleen en geen ouders in de buurt te ontdekken … Ik heb nog met een verrekijker de polder ingetuurd maar pa en ma fuut waren in geen velden of waterwegen te zien… Toen dit Futekind mij zag kwam hij zelfs hard piepend op mij afzwemmen… vreemd… want Futen zijn best mensenschuw… Zo wie zo is het vreemd dat hij alleen was want Futenouders zijn ontzettend goede ouders en houden hun kinders goed in de gaten… Het kan ook zijn dat hij “uit huis” gezet is… verstoten heet dat in de dierenwereld… Helaas kon ik hem niet helpen… om nu hele dagen op mijn stoeppie vissen te moeten vangen om hem groot te brengen zag ik niet zitten… Vanmiddag was hij weg… dus ik hoop maar dat hij zijn ouders terug gevonden heeft…

Favoriet…

Een droge dag hadden we vandaag… en dat had ik nodig om de voortuin aan te pakken… De hele middag en avond ben ik bezig geweest om het onkruid te verwijderen… de heg te knippen en Papavers en Vingerhoedskruid uit te trekken… Inmiddels staan de blaren op mijn handen en zitten de papaverzaadjes in mijn haren… Morgen zullen mijn spieren wel protesteren denk ik… Op mijn dagelijkse foto één van mijn Fuchsia’s… het blijft een favoriete  plant voor mij… bloeit de hele zomer en is een echte bijen-trekker… Ik word ze nooit zat… 

Tip…?

Het was een prima dag om weer eens in de tuin te gaan werken… De uitgebloeide papavers en ook de Borage planten moesten nodig uit de grond getrokken worden… voordat ze zich massaal zouden uitzaaien… Helaas was ik bij sommigen al te laat en vlogen de zaadjes bij het uittrekken toch in het rond… Gelukkig kreeg ik gezelschap van dit kleine vogeltje… een jong vinkje… die gek is op zaadjes… Ze lagen zo voor het oprapen… hij hoefde er geen moeite voor te doen… De pispotjes doen het nog steeds geweldig… voor henzelf dan… niet voor mij… ik gruwel van die lange… alles omwikkelde slierten… Handenvol heb ik weer uit de grond getrokken… Zou er nu echt geen manier zijn om die dingen voor eens en voor altijd uit je tuin te krijgen…? Tips zijn welkom… 

Ideale vlinder…

We hadden een rustige zondag… daar is tenslotte de zondag ook voor… rust… Vanmiddag kwamen de jongste kleinkids met hun moeder op bezoek… gezellig weer even bijgepraat… Wat het weer betrof… het wil nog niet echt zomeren… Jammer voor diegenen die nu vakantie hebben… hier in Nederland is het te koud… rond de Middellandse Zee is het te warm… of je zit in de rook van de vele bosbranden… Vanmiddag zag ik deze vlinder… een Bont Zandoogje… een vlinder waar tuinfanaten weinig last van hebben… De waardplanten van deze vlinder zijn namelijk grassen… daaraan worden dus de eitjes afgezet… De rups eet dus gras om vlinder te worden… en knabbelt dus niet aan bloemen… planten en groenten in onze tuinen… Er kunnen elk seizoen wel drie generaties Zandoogjes geboren worden… ze zitten dus niet stil om voor nageslacht te zorgen… Ook al heeft het Bont Zandoogje weinig kleur… in vind hem wel mooi en apart… hij lijkt wel van fluweel gemaakt te zijn… en de ideale vlinder voor elke tuin…