Maagdenpalm...

Het was vandaag een prachtige onbewolkte koude lentedag... na een behoorlijk koude nacht... Vanmorgen moesten door wijkbewoners de autoruiten ijsvrij gemaakt worden... Verder was het een dag zoals veel anderen... wat huishoudelijke karweitjes... toch nog een afspraak tussendoor op 1,5 meter afstand... eten koken... en lekker binnen zitten... Erg saai dus..! In de tuin bloeit nu de maagdenpalm of vinca minor... Hij staat bij mij in een oud kaasvat... want hij is een echte tuinontsnapper... Via lange scheuten zit hij zo bij de buren... en ook via tuinafval wordt hij verspreid... Daarom gebruik ik ook nooit gratis tuincompost van de Gemeente... daar kunnen heel veel onkruiden inzitten en het stinkt verschrikkelijk... De maagdenpalm is er in de kleuren blauw en wit... en een echte bodembedekker... Bij mij bedekt hij alleen het kaasvat...

Bui...

Goh.... wat was het vandaag toch koud buiten... en wat een verschil met vorige week... Absoluut geen weer om buiten te werken... even een time-out dus... Deze week is de zolderverdieping aan de beurt... daar staan nog kerstspullen die opgeruimd en uitgezocht moeten worden... Ik verveel me dus nog echt niet... er zijn nog ruimtes genoeg in huis die ontrommeld kunnen worden... Nu maar hopen dat we gezond mogen blijven.... Vanavond zat er een knoepert van een maartse bui boven de polder... prachtig om te zien... maar toch zie ik liever een strakblauwe lucht...

Koud...

Afgelopen nacht ging de zomertijd in... zodat we weer een uur langer buiten kunnen zitten... werken... rommelen... of wat dan ook... Vanavond was het helaas een uur langer bij de kachel zitten... want wat was het verrektes koud vandaag... En wat een wind ... de tuinstoelen en bloempotten lagen weer verspreid door de tuin... De eerstvolgende dagen gaat het ook behoorlijk vriezen in de nachten... Vanavond toch maar de Hortensia’s afgedekt en wat vorst gevoelige planten... diegenen die nog verplaatst konden worden staan nu in de woonkamer... En ik heb nog snel een foto gemaakt van de rode Camelia... voordat ze bevriest... Al mijn Camelia’s hebben nog heel veel knoppen... nu maar hopen dat die tegen vorst kunnen...

Opgehokt...

Ik vond het koud vandaag met die noordenwind... Ik vond het zelfs te koud om op mijn stoep te gaan staan om te kijken naar de buurmeiden... Die mochten vanmorgen voor het eerst dit jaar weer de wei in... nadat ze in de winter opgehokt waren...Maar vanuit ons badkamerraam was het ook goed te volgen...  Mooi om te zien hoe blij ze waren... huppelend... gekke sprongen makend... en de staarten in de lucht renden ze naar buiten... Vanmorgen mochten wij er niet bij zijn... maar buurman boer had dit jaar een camera op Jaapje 345 haar kop gebonden en zo konden wij toch “live” meegenieten... Vanavond was ook onze buurt “live”... om met elkaar via zo’n vergader-app een spelletje bingo te spelen... Met 50 buurtgenoten was het hartstikke gezellig en hilarisch... Je moet toch wat hé... als je opgehokt bent... Als dat voorbij is ga ook ik huppelend de straat op... denk ik...

Lente...

Het voelde vandaag een ietsie-pietsi lente-achting aan... hoewel de wind best wel stevig uit het noorden kwam... We hadden ons voorgenomen om vandaag een snipperdag te nemen... maar vanmiddag ben ik toch maar aan de schuur begonnen... Stilzitten en weten dat het ergens zo’n rommel is... is lastig voor mij... Je kon werkelijk geen stap lopen in de schuur... vanavond kon er gedanst worden... zoveel ruimte was er... Weer een klus geklaard... Morgen wordt het echt Lente... om 11.00 uur mogen de buurmeiden weer het weiland in...  gezellig hoor... Alleen deze keer zonder publiek vanwege het C-virus... Gelukkig kan ik vanuit mijn tuin de koeiendans zien... Ook de kersenbloesem geeft aan dat het Lente is... het boompje staat in een pot... maar heeft het erg moeilijk... Daarom zet ik hem volgende week in de vrije grond... waar bomen horen te staan... toch...?

Bad...

Vandaag stond er weer een tuinwerkdag op het programma... Wat is het toch fijn om de hele dag buiten bezig te zijn... en wat hebben we weer veel gedaan... Elke dag rond 16.00 uur stoppen we om nog een uurtje in de zon te kunnen zitten... Heerlijk even genieten... Deze vrouwtjes eend komt elke dag een paar keer naar de vijver... grondelt wat... geniet van de Dotters hoop ik... en wast zich... Ze zit weer ergens te broeden... waar heb ik nog niet ontdekt... maar het is ergens in de voortuin... Soms komt papa eend ook even mee... of een hele meute woerden... dan spring ik er tussen... want anders wordt het zo’n zooitje in de vijver... Als ze elke dag de draadalgen op komt eten... mag ze voorlopig onze vijver als bad gebruiken...

Maart roert zijn staart....

En nog steeds schijnt de zon volop... en waait het nog steeds behoorlijk uit het oosten... Afgelopen nacht zijn de piepjonge blaadjes aan mijn rozen bevroren... vanmiddag hingen ze slap en begonnen al zwart te worden... Ook de Hortensia’s hebben weer vorstschade opgelopen... De enigste planten die geen last van de vorst hadden waren mijn Dotters in de vijver... die staan al met hun voeten in het koude water en zijn de kou gewend... Vannacht nog een nacht met vorst... en volgende week ook nog... Ik ben benieuwd wat er dan nog over is van mijn rozen en hortensia’s... Maart roert duidelijk zijn staart... !

Geluk..

Gelukkig was de koude wind vandaag iets dragelijker... tijd dus voor nog een paar tuinklussen... Tot 16.00 uur zijn manlief en ik bezig geweest in de achtertuin... De zware klussen waren voor manlief... en de minder zware voor mij... zoals onkruid verwijderen... snoeiwerk en het bemesten van de rozen en de hortensia’s... Om 16.00 uur was het tijd om nog een uurtje van de zon te gaan genieten... Helaas is vanmiddag mijn grote originele Italiaanse damigiana... wijn- of gistfles gesneuveld... Ik had hem gekregen van lieve vrienden die hem meegebracht hadden uit Italië...  Jammer hoor... maar scherven brengen geluk... zegt men... en dat kunnen we in deze onzekere tijd best gebruiken... Al had ik liever gehad dat deze damigiana heel gebleven was....

Aanpassen...

Vandaag las ik het onderstaande gedicht... en het sprak mij zo aan... dat ik het nu met iedereen wil delen in deze onrealistische tijd...

De laatste strofe hebben we vanmiddag maar gelijk uitgevoerd...  heerlijk buiten in de zon gezeten een bakkie gedaan.. 

Scholeksters...

Het was bijzonder rustig op deze zondag... behalve de wind dan... die had van mij wat minder mogen zijn... Ik kon geen plekje uit de wind vinden om even echt van de zon te genieten... Dan maar wat gefröbeld... ik wil bloemen gaan haken wat niet zo goed lukt... Als iemand een patroon heeft voor een beginnende haakster zoals ik... houd ik me aanbevolen... In het weiland liepen vanmiddag twee scholeksters hun eten bij elkaar te scharrelen... Waarschijnlijk zijn het terugkomers uit Spanje... op weg naar hun broedgebied in Scandinavië... Onze eigen scholeksters blijven in de winter hier... langs de kust en het Wad... waar ze ook broeden... Wat een mooie vogels zijn het toch... met puur witte en zwarte veren... een knal-oranje snavel en oranje steltpoten... Hij wordt ook wel Strandkievit of  Bonte Piet genoemd... Er is in Nederland weleens een Scholekster gevonden die 46 jaar oud was... maar meestal worden ze rond de 30 jaar oud... Ze zijn net als wij nu... erg honkvast... ze broeden vaak op hetzelfde nest als voorgaande jaren... Jammer dat ik nu geen betere camera had... dan ik in kunnen zoomen... om ze nog beter te kunnen bekijken... De Aalscholver zat na zijn lunch lekker te drogen in het weiland... er was te veel wind om lang te kunnen blijven staan...

Mooie tijd...

De Lente begon vandaag met veel zon...en dat blijft een paar dagen zo... Helaas was het geen buitenzitweer... de oostenwind was fel en voelde niet prettig aan... Ik heb het nog wel geprobeerd... maar het waaide toch te hard... wat de temperatuur niet ten goede kwam... Op de foto het zicht vanuit onze tuin op de polder... in het avondzonnetje... Dit uitzicht verveelt dus nooit... en is elke dag anders... Op het ogenblik is het weer kieviten- en grutto’s tijd die elkaar het hof maken of al zitten te broeden... Een mooie tijd van het jaar...

Gewone gang...

De zon heb ik vandaag niet gezien... het was een bewolkte dag met soms een paar spetters... Het zijn lastige dagen op het ogenblik... schoonmoeder van 96 mag geen bezoek meer ontvangen... die moest vanmiddag door manlief nog snel bevoorraad worden want het winkeltje in Graafzicht is ook gesloten... Het wordt de komende tijd schipperen met haar... wat mag nog wel...en wat mag niet meer... Als wij maar gezond mogen blijven is nu het belangrijkste voor schoon(moeder)...  De blauwe druifjes in de tuin zeggen toch dat het Lente is... want ondanks alle ellende blijft de Natuur zijn gewone gang gaan...

Kärcher-spieren...

Vergeleken met de voorgaande dagen vond ik het koud vandaag... Dat kwam door de noordenwind... Toch heb ik nog een paar uur in de tuin kunnen werken.. de laatste klusjes voor deze week zijn gedaan ... Mijn kärcher-spieren krijgen rust tot volgende week... Ik weet nu waar ze zitten... in mijn armen... nek... en schouders... De grootste klussen in de achtertuin zitten erop... op het opruimen van de schuur na dan... Morgen eerst ons huis maar eens op orde brengen... Op de foto mijn Skimmia die nu in bloei staat en volop bezocht wordt door insecten... Ik zou best wel na de bloei besjes aan de struik willen hebben... maar dan moet ik er een mannetje Skimmia bij zetten en daar heb ik geen plaats voor... De bloemen dienen nu als voedsel... speciaal voor de vroege insecten...

Ophokplicht...

Weet je... eigenlijk ben ik wel een klein beetje blij met onze “ophokplicht”... Mijn agenda is blank... afspraken zijn geannuleerd... geen gedoe over wie de auto nodig heeft... en geen gevlieg van hot naar her... Ik kom eigenlijk een beetje tot rust... en ben al dagen lekker buiten in de tuin bezig... Ik doe klussen waar ik al een hele lange tijd niet meer aan toe gekomen was... De achtertuin is bijna zomer-klaar... morgen de laatste klusjes... En op een schone tafel hoort natuurlijk een bloeiend plantje... Rozemarijn heet het plantje en is een keukenkruid vooral gebruikt bij vleesgerechten... Rozemarijn staat symbool voor vriendschap en trouw... eeuwen geleden droegen vrouwen al bij hun huwelijk een krans van Rozemarijn in hun haar... Een grote zoemende hommel wist vanmiddag de Rozemarijn al te vinden..

Onderhoudsarm...

Tuin-klusdag twee zit erop... want het was weer een prachtige lentedag... Mijn eigen Bartje is weer schoon geschrobd... en de vlonder van ons lounge-terras ook... Daar liggen trouwens kunststof  vlonderplanken... die zogenaamd onderhoudsarm zouden moeten zijn... Daarom hadden wij ze ook aangeschaft... Nou vergeet het maar... de algen groeien net zo hard op kunststof dan op hout... en je krijgt de algen er nog slecht af ook... Je kon wel goed zien waar ik gebleven was... De viooltjes had ik gisteren al gekocht bij de supermarkt... Het bezoek aan een tuincentrum zit er voorlopig niet meer in met dit huisarrest... Gezondheid gaat voor nu...!

Hamsteren...

Het was een heerlijke Lentedag... ik heb weer veel tuinklusjes kunnen doen... Aan het eind van de middag was ook terras twee... het schaduwterras... weer ontdaan van groene aanslag en zijn de schone tafel en stoelen weer klaar voor gebruik... De zonsondergang was weer prachtig en de warme zonnestralen schenen zelfs in de stal van de buurmeiden... die volgens heel veel medeburgers vanwege het corona-virus gestopt zijn met melk geven... Want vanmorgen waren we bij een grote supermarkt in Gorinchem... waar heel veel schappen hartstikke leeg waren... waaronder het schap van de boter... Geen grammetje boter was er nog... geen roomboter... geen bakboter... geen halvarine... geen vloeibare boter... helemaal niets... hartstikke leeg... Onbegrijpelijk dat hamsteren... ook het wc-papier was nog steeds... of alweer... uitverkocht... We zagen weer mensen met karren vol met wc-papier naar hun auto gaan... Ik snap er echt niets meer van van dat hamsteren... Ik doe er niet aan mee... alleen volgende week wat extra roomboter inslaan misschien...

Longkruid...

Het was een rustige zondag... ik heb zelfs een bakkie thee buiten kunnen consumeren...  Inmiddels is in de tuin ook het Longkruid in bloei gekomen... de witte variant... Want meestal is Longkruid blauw/paars/roze-achtig... Deze pol Longkruid is nog een overblijfsel van mijn wilde bloementuin... spontaan opgekomen in mijn looppad... Ik heb hem verplaatst en dicht bij een boomstam gepoot... zodat de eerste bijen en hommels toch van zijn nectar kunnen genieten... Hij heet trouwens Longkruid omdat zijn bladeren op menselijke longen lijken... Het is dus geen geneeskrachtig kruid tegen longziektes... of tegen corona... want daar is nog geen kruid tegen gewassen...

Groene soep...

Zo... de eerste tuinwerk-dag van dit jaar zit erop... De vijver was als eerste aan de beurt... die zag eruit als groene soep... Met een schepnet heb ik de meeste zweefalgen eruit kunnen halen... maandag ga ik de rest er proberen uit te vissen en de rest opschonen... Daarna ben ik gaan stoeien met de hogedrukreiniger en is het eerste terras... van de zes... inmiddels algenvrij... Het begin is er... en omdat ook mijn afspraken volgende week niet door gaan door corona... en we een soort huisarrest hebben... hoop ik volgende week veel in de tuin te kunnen rommelen... Er komen namelijk een paar lente-dagen aan...

Plas-dras...

Vandaag kregen we zon... en maartse buien met hagelstenen en veel regen... Zo droogt de polder dus nooit op... want wat is het nat in de weilanden... Deze foto maakte ik gisteren vanaf de begraafplaats achter de kerk... Zicht op de polder Oud-Goudriaan... met veel water op het weiland... Nu is dit stuk polder in beheer van Staatsbosbeheer... dacht ik... dus hier heeft niemand last van de plassen... Het is juist erg geschikt voor de Grutto’s en Kieviten... om hier hun eten uit de natte grond te halen... Het is gewoon een plas-dras gebied geworden... zonder menselijk ingrijpen... zonder waterpompen... Een plas-dras gebied op een natuurlijke manier ontstaan... gewoon met behulp van heel veel donkere wolken...

De eerste...

De eerste bloem van mijn witte Camellia heeft zich aangediend... Wat een schoonheid is ze toch... zo maagdelijk wit... zo gaaf... zo perfect in elkaar gedraaid... De Camellia is de eerste bloem die bloeit na de nachtvorsten... zegt het bloemenboek... Dit jaar is het echter een bloem die als eerste bloeit vóór  de nachtvorst... want dat geeft de weerman op voor volgende week... Dat betekent wel dat overdag de zon gaat schijnen... en dat het tuinwerk-weer wordt... Ik kan niet wachten...

Gevoel...

Omdat manlief de auto nodig had... moest ik vanmiddag lopend naar een afspraak... Nou was dit vandaag geen straf want het was best aangenaam weer... En als je dan naast de weg... in de wal... Speenkruid en Madeliefjes ziet staan... kan de dag niet meer stuk... Mijn dag dan hè... Dan voel je de Lente eindelijk door je bloed stromen...

Nagenieten...

Vanavond zijn we weer geland in een nog steeds somber en nat Nederland... Ik was in staat om gelijk weer terug te vliegen... maar helaas... de plichtplegingen roepen... Vanuit het vliegtuig wierp ik vanmiddag nog een laatste blik op het zonnige en mooie eiland La Palma... Woensdag begint het werkzame leven weer... Vanavond ga ik nog even nagenieten als ik de foto’s ga sorteren...

Adiós...

Vandaag was het hier op La Palma 23 graden... een heerlijke afsluiter dus van onze vakantie... Morgen vliegen we weer naar huis... weer terug naar de polder... Ben benieuwd of het al wat opgedroogd is in onze tuin... want het wordt nu wel eens tijd om de tuinhanden uit de mouwen te steken... en viooltjes in de bakken te poten... Vandaag dus nog heerlijk genoten van het zonnetje... van die Deutsche alte Leutchen...( de Duitse oudjes)  en van het hete zwembad... Adiós La Palma... we hebben genoten...!

Zuidpunt...

Hadden we een paar dagen geleden al de noordkant van het eiland La Palma verkend... vandaag was dus de zuidelijke helft aan de beurt... Nadat we eerst een hippiemarkt bezocht hadden zijn we  helemaal tot het uiterste zuid-puntje gereden waar de vuurtoren staat om schepen te waarschuwen dat ze hier een bocht moeten maken... om niet op het eiland te botsen... Ook zijn daar zogenaamde zoutpannen te bewonderen... waar nog op de traditionele manier zout gewonnen wordt... Bij vloed loopt het water in de bassins...  het water wordt weer naar een hoger bassin gepompt waar het verdampt en het zout overblijft...  Je zou verwachten dat de natuur op het meest zuidelijke eilandpuntje prachtig zou zijn... alleen is in 1971 hier nog een vulkaanuitbarsting geweest... waardoor alles hier onder een dikke laag lava zit... Het hele landschap is hier zwart... in plaats van groen... Lava schijnt wel erg vruchtbaar te zijn... de beste wijn van het eiland wordt van de druiven gemaakt die hier groeien...

Vitamine D

Één ding is me wel duidelijk geworden de laatste dagen... ik wil nooit als ik oud mag worden... overwinteren... waar dan ook... Je zal hier 3 maanden moeten zitten in de schaduw... staan in het zwembad... en schuifelen langs het ontbijtbuffet... Je merkt ook dat de “oudjes” het zat zijn in maart... er wordt wat meer gevit op elkaar... Ze hebben ook geen vervoer om ergens naar toe te gaan... hun leven speelt zich af rondom het zwembad... dat vandaag 30 graden was... Ik vond het gewoon te warm... vies warm gewoon... Voor ons is één week net genoeg... wat rondtoeren... wat lezen... lekker luieren... vitamine D opdoen... en genieten van de natuur... 

Lees-dag...

Vandaag was er hier op La Palma veel bewolking... maar de temperatuur was heerlijk... We hebben lekker buiten bij het zwembad zitten en liggen lezen... waar het erg rustig was omdat de “oudjes” binnen bleven... Die zaten waarschijnlijk in de therapie-kamer... die we gisteren ontdekten... waar de oudjes opgeladen kunnen worden door middel van magneet-therapie... wat dat ook moge zijn...  Laat in de middag werd het wel druk... de zon kwam te voorschijn... en in een mum van tijd “stond” iedereen weer in het zwembad... De oudjes hier lopen dus echt op zonne-energie... ze komen pas tot leven als de zon schijnt... Vanavond trad er... als avondsluiting... een soort La Palma’s visserskoor op en werd er gevolksdanst... Op het eiland staan op het ogenblik de Amandelbomen in bloei... roze bloemetjes met een prachtig donkerroze hart... waaruit heel veel meeldraden steken... Zo mooi...!

Rondrit...

Vandaag zijn we het Alterheim ontvlucht... niet op de scootmobiel zoals Hendrik Groen... maar gewoon met een auto... We hebben diverse dorpjes bezocht in de omgeving en zijn langs de westkust gereden om daarna het eiland over te steken naar de oostkust... Dat moest via het dak van het eiland... waar geen boom meer groeide... alleen maar rots en lavasteen... 2400 meter hoog vanaf zeeniveau... Op het laatst reden we door een soort maanlandschap... boven de wolken... We hebben in ons leven nog nooit zoveel haarspeldbochten gezien dan vandaag... Waarschijnlijk lig ik vannacht nog te draaien in bed... Gisteravond was er in ons hotel een soort zangavond voor “ons” oudjes... liedjes van Paul Anka, Doris Day, Frank Sinatra, Dean Martin, Danny Katy, Fats Domino, The Platters enz... Jaren 50 muziek dus... kan je nagaan hoe de gemiddelde leeftijd hier is... We voelen ons met de dag steeds jonger worden...

Lachen...

Vandaag was onze acclimatiseringsdag... we hebben heerlijk aan het zwembad gelegen... en we hebben heel de dag dubbel gelegen van het lachen... Wat blijkt... we zitten in een prachtig hotel... met allemaal overwinterenden bejaarden... Eigenlijk zitten we in een soort “Alterheim “... een Duits bejaardenhuis... Nu zijn ook wij bejaarden... maar deze oudjes zijn echt oud... Als hier het Corona virus uitbreekt overleeft meer dan de helft het zeker niet... Het heeft wel één voordeel om hier te zitten... het zwembad is verwarmd... behoorlijk verwarmd... De oudjes staan dus heel de dag in het water... met alleen hun hoofd boven water... Ze staan dus in plaats van zwemmen... omdat het onder water warmer is dan boven water... Voordat ze in het zwembad staan is er eerst een heel ritueel aan vooraf gegaan... wankelend uitkleden... gehoorapparaat uit... zwembroek tot onder hun oksels optrekken... en dan zich vasthoudend aan een leuning een heel luie lange trap af...het zwembad in... De meneer op de foto had al gezwommen en zijn fleece pet met oorkleppen weer opgezet... terwijl wij lagen te puffen in de zon... De “oude” dames zijn wat viever... die staan ook...want die zijn bang dat hun haar nat wordt... En oh wat voel ik me jong en slank als ik tussen deze dames door probeer te zwemmen...
Wordt vervolgd...

Wennen...

Wij zijn even de winter/herfst van Nederland ontvlucht... en zaten dus vanmiddag in korte broek op een terrasje aan een boulevard... We keken naar heel veel Duits-knauwende oosterburen... rood verbrande Engelsen... in zee zwemmende bejaarden... en in zwart zand spelende kinderen... En wij “boeren” uit de Alblasserwaard zaten te puffen in de zon... waar we zo naarstig naar op zoek waren... De temperatuursovergang was even te veel van het goede... was echt weer even wennen... Parasols brachten uitkomst... en de airco in ons hotel ook... Morgen gaan we acclimatiseren... even wennen aan de zon... Dat hadden die Engelsen trouwens ook moeten doen... Ook de eerste prachtige bloemen zijn al gespot... een Hibiscus en een Lampenpoetser...

Maandag... (poten) wasdag

De wind was vandaag weg... eindelijk na weken ... maar het regende weer wel... En omdat het niet koud is zie je het gras van mijn gazon gewoon groeien... Maar ook in het weiland zit de groei erin... Als het zo door gaat kunnen de boeren al maaien voordat de koeien naar buiten gaan... alleen zal het materiaal wegzakken met al de nattigheid. Vanmorgen was het potenwasdag... de
Zilverreiger en de Nijlgans waren druk bezig... Weken hebben ze hun poten niet kunnen schoonmaken... want probeer maar eens op één poot... je andere poot te wassen met al die wind... Je waait geheid omver...  En ze maakten er echt werk van... prachtig om te zien... Vanavond gaan deze twee... sinds lange tijd... weer met schone poten naar hun nest...

Hoop...

Vandaag is het 1 maart... het begin van de meteorologische lente... En vanmorgen hoorde ik voor het eerst de grutto’s... hoog in de lucht... Ze waren al eerder gespot hoor... maar ik had ze nog niet gehoord... We gaan dus de goeie tijd tegemoet... want de roep van de grutto betekent dat het echt lente gaat worden... En vandaag zag ik in het weiland het eerste Speenkruid-bloemetje... en ook dat Speenkruid kondigt de lente aan... Wanhopen is niet meer nodig... er is hoop...