Zonnig plekje...

Na een bewolkte ochtend klaarde het vanmiddag op... maar door de noord-oosten wind bleef het behoorlijk koud... Het was lastig om een zitplekje... in de zon en uit de wind... in onze tuin te vinden... Toch heb ik nog even een boek kunnen lezen buiten totdat het toch te koud werd... Het lekkerste plekje was pal tegen de schuur aan... en dat had onze jeweetwel kater Jansen snel in de gaten... Die vleide zich neer op de kast... naast de bak met viooltjes... voor zijn middagdutje... Eigenlijk was ik een beetje jaloers op hem... en op het warmste plekje... maar om nu zelf op de kast te gaan zitten vond ik te ver gaan... Voor mij werd het dus binnen zitten bij de CV...

Bloesemtijd...

Zo... de tuin is helemaal klaar... alle onkruid is eruit... alles is gesnoeid... de wilde bloemen zijn gezaaid... planten verpot... de schuur opgeruimd... en heel veel overbodige rommel weggegooid... Maandag nog één keer naar de stort rijden... en het mooie weer mag komen... Hoewel... vandaag was  weer een prima lentedag hoor... de hele buurt was buiten bezig met tuinieren en autowassen...  Sinds vandaag staat mijn kersenboompje in de bloesem... prachtige witte bloemetjes met heel veel meeldraden met aan het eind bolletjes geel stuifmeel... De bijen waren al druk bezig met waarvoor ze op deze wereld gezet zijn... bestuiven... zodat wij straks weer kersen kunnen eten... Ook mieren kropen over de bloesem... maar wat die daar deden... geen idee...

Top dag...

Wat een top dag vandaag... de hele dag scheen de zon... een tuinwerkdag dus... Ik ben heel de middag aan het stoeien geweest met de hogedruk reiniger... Voor de buren misschien niet zo prettig... die herrie van het apparaat... ( ik weet niet of ze wel buiten zaten ) maar ik heb genoten... want ook ons ontbijtterras op het oosten is weer klaar voor gebruik... Morgen nog de zijtuin opschonen... en inzaaien... en dan zijn de grootste klussen geklaard... Daarna is het een kwestie van bijhouden... en genieten van het zitten in de tuin...

Speenkruid...

Hier istie dan... het eerste bloeiende speenkruidje in mijn tuin...  Mooi hè... ik heb hem uitvergroot... zo kan je hem eens goed bekijken...  De bloem heeft meestal 8 tot 12 kroonbladeren... ze staan zeg maar twee rijen dik... en in het midden zitten de meeldraden... Speenkruid vermeerderd zich op twee manieren... door bestuiving en onder de grond door kleine knolletjes... die op spenen lijken... vandaar de naam... Hij werd vroeger ook wel katteklootjes genoemd... en is lid van de ranonkelfamilie... waartoe ook de boterbloem... de dotter... de anemoon... de akoniet en 2000 andere nichtjes en neefjes behoren... De ondergrondse knolletjes schijnen goed te werken tegen aambeien... en de ongeopende bloemknopjes zijn heerlijk als je ze net als kappertjes in de pekel zet... Na de bloei verdwijnt de plant boven de grond... de knolletjes onder de grond vermeerderen zich... zodat ze overal in je tuin het volgend jaar te voorschijn komen... Ze zijn niet uit te roeien... zelfs niet na 35 jaar... Ik wil ze zo wie zo niet uitroeien natuurlijk...ook speenkruid is met een bepaald doel op de wereld gezet... Als je speenkruid ziet... dan weet je dat het lente is...

Camellia..

Vandaag bloeiden de eerste bloemen van mijn Camellia struik... Hier zat ik al een tijdje op te wachten... overal zag ik al Camellia’s in de bloei staan... maar die van mij vertikten het... stond er een beetje zielig bij...  Maar vandaag was het zover... Wat een prachtige bloemen zijn dat toch... een soort Roos die in de lente bloeit... Toch zijn het best lastige struiken om in je tuin te hebben... ze hebben namelijk nogal wat wensen wat de verzorging betreft... Ze willen niet op het oosten staan... het liefst op het noord-westen... ze houden niet van wind... liever in de volle grond dan in een pot... ze vragen in de zomer veel water... en dan vooral regenwater... houden niet van de zon... houden niet van vrieskou... en staan het liefst in zure grond... Een lastige struik dus... Soms zie je prachtige exemplaren bij iemand in de tuin staan... en als je dan informeert wat ze dan wel niet allemaal voor de struik doen... hoor je vaak " helemaal niks "...  Het schijnt dus dat je ook te zuinig op deze struik kunt zijn... zoals ik... aan al zijn wensen gehoor geeft... en hij er dan toch nog arremetierig erbij staat... Dit jaar ga ik hem dus gewoon negeren... ik begin om voorlopig niet meer tegen de struik te praten... dat zal hem leren...!

Verstekeling...

Zelfs na 34 jaar is in de tuin nog te zien dat ons ‘grondgebied’ vroeger weiland is geweest... Overal zie ik namelijk weer Speenkruid te voorschijn komen... onder de Hortensia’s... tussen de Rozen... en zelfs in het gazon zie je nu blaadjes en knopjes van het Speenkruid... Eigenlijk moet ik ze nu uit de grond trekken... met knolletjes en al... maar ik vind Speenkruid zo’n leuk voorjaarsbloemetje... dat ik ze allemaal laat staan... Zodra ze in bloei staan maak ik een foto... en als ze uitgebloeid zijn trek ik ze eruit... Ook het Vergeet-mij-nietje op de foto is een verstekeling... die uit zijn eigen is opgekomen onder een struik... Ook hij mag blijven tot na de bloei...

Echte liefde...

Het was een winderig dagje... we waren voorbereid op de harde wind en hadden tuinstoelen en andere wegkunnenwaaiende spullen veilig gesteld... maar ondanks dat lag de parasolvoet in de vijver... rolden bloempotten over het pad... en waaide prullaria om...  Tja... we wonen nu eenmaal zo... dat de wind vrijspel heeft in onze tuin... Vanmorgen zag ik dit zwanenstel achter ons huis in de wetering... zwaar verliefd... en met heel veel zin om een gezin te gaan stichten... En na een lang voorspel... en ondanks de woelige baren... kwam het er van... En daarna kwam het naspel... en wat was dat toch mooi... liefdevol... en sereen... Dit was echte liefde...!

Dotje...

Vanmiddag  zag ik iemand op de Postkade lopen die al Dotters had geplukt... Nu heb ik ook een grote Dotterplant in mijn vijver staan maar die komt net met zijn blaadjes en knopjes boven het water uit... De geplukte Dotters zullen wel volop in de zon gestaan hebben... de mijne staat op het noorden en staat nog te veel in de schaduw... Totdat ik in een klein hoekje van de vijver... tussen een paar keien...  een paar steeltjes met één bloeiend mini Dottertje zag staan... Op dit vijverplekje komt de zon al wel... De grote plant heeft zich dus uitgezaaid... en daar is dit bloemetje het gevolg van... Nu maar hopen dat het plantje goed gaat groeien... dan heb ik volgend jaar twee Dotterplanten in mijn vijver...  Ik ben dus hartstikke blij met dit dotje van een Dottertje...

Staartgolf...

Vergeleken met gisteren viel het weer zwaar tegen... vanmiddag wilde ik nog even wat tuinieren maar ik vond het maar niks met die noordenwind... Ik ben lekker binnen gaan zitten met een haakwerkje... Toch was het voor maart eigenlijk best redelijk weer... maar ik ben verhakkelt... dat is een ander woord voor verpest... door het mooie weer van gisteren... ( Dat ene woord mag niet meer gebruikt worden omdat het met een ziekte te maken heeft... )  Gisteravond maakte ik deze foto... twee woerden op een rimpelloze wetering... met een prachtige hekgolf achter hen... De term ‘hek’ is een andere aanduiding voor de achtersteven van een schip... de uiterste achterkant van een boot dus... Maar omdat woerden geen stevens hebben... voor en achter... noem ik de hekgolf dus staartgolf... mooi hè...

Perfect...

Wat een perfecte dag vandaag... na een mistige ochtend kregen we een heerlijke lentemiddag... iedereen en alles was buiten aan het genieten... De grutto’s lieten van zich horen... ambrosius maaide ons gazon en wat rook dat toch weer lekker dat pas gemaaide gras... De kikkers in de vijver lagen voor het eerst dit jaar te zonnen... en ik zag al een watersalamander in de vijver... Je ziet nu de bomen elke dag groener worden en heel veel bomen staan al in de bloei... Wat is de lente toch een fijn seizoen... Manlief en ik zijn de schuur ingedoken... om te ruimen... en vanavond konden we met trots onze schuur weer inlopen... zonder over iets te struikelen...  Ik wil best wel meer van deze dagen... wij allemaal wel denk ik... maar wij hebben dit niet voor het zeggen... Het weer is niet door ons te beïnvloeden...

Zin...

Vanmiddag na het breicafe toch nog een stukkie tuin opgeruimd... we kunnen weer bij de schuur komen.. En dat is maar goed ook... want morgen gaan we de schuur leeg trekken... schoonmaken... overbodige troep weggooien... sorteren... en daarna naar de stort rijden... Een klere klus... maar ik heb er zin in... want nu is er in de schuur niets meer te vinden... en nergens bij te komen...  inmiddels hebben de merels alsnog de malusappeltjes die nog in de boom hangen gevonden en worden ze toch nog opgegeten... Gelukkig maar... want nu is het geen gezicht dat boompje... prachtige fris-groene blaadjes met daartussen bijna rotte appeltjes... Echt geen lente gezicht...!

Zooi...

Men zegt wel eens dat het eerst een rommel moet zijn... wil het weer netjes worden... Nou dat is voor mij wel van toepassing... het lijkt wel een uitdragerij bij onze schuur... Ons overdekt terras heb ik vandaag schoongemaakt en alle overbodige zooi eraf gehaald...  Tja... waar laat je dat dan... gewoon een paar meter verder dus... om morgen alles even te sorteren en op te ruimen... Eigenlijk had ik vandaag andere plannen met de tuin... maar er viel een licht regentje... ondanks dat er elk uur verteld werd op de radio dat het vandaag droog zou blijven... Morgen schijnt het niet beter te worden met het weer... vrijdag wel... dan gaan we weer verder met ontrommelen...

Tuinierseizoen...

De herkansing van gisteren is gelukkig geslaagd... het was heerlijk tuinwerkweer... Er kon zelfs buiten een bakkie gedronken worden... De rozen en lavendel zijn vanmiddag dus gepoot in de bakken... Het is nu nog een kale boel... maar het is de bedoeling dat het over een paar maanden één roze zee van rozen wordt... Ik heb gekozen voor de trosroos "Bonica"... een sterke, winterharde roos... Hij heeft weinig last van schimmels en ziektes... en is een snelle groeier... Hij bloeit vanaf juni tot november... we gaan het zien deze zomer... Ook heb ik nog wat tuinmeubels schoongemaakt... en het grote terras schoongespoten met de hogedrukreiniger... een paar jaar geleden zijn de houten vlonderplanken vervangen door kunststof planken... want hout werd groen en glad... Nou... die kunstofplanken worden dus ook groen en glad hoor... er groeien ook algen op... alleen zijn ze makkelijker schoon te spuiten dan hout... Het begin van het tuinierseizoen is dus begonnen... en ik geniet ervan...

Oorpijn...

Vanmiddag was het tuinwerkweer... althans dat dacht ik... De zon scheen namelijk... en dan wil ik naar buiten... lekker rommelen in de tuin... De rozenperken moesten in orde gemaakt worden... maar na 10 minuten had ik al oorpijn van de kou... Jee...wat een koude wind waaide er... Ik ben dus met oorpijn en koude handen naar binnen gevlucht... en heb het rommelen in de tuin maar afgeblazen... Morgen nog maar een poging wagen... Op de foto mijn Skimmia... volop in de knop... en ook wachtend op wat warmer weer... om volledig in bloei te komen...

Positief...

Vandaag na een lange natte winderige periode... eindelijk weer wat zonneschijn gezien... En het blauw achter de wolken bestaat ook nog... toch een meevaller... want ik ben gek op blauwe luchten... De komende week gaan we het meer zien... zegt men... zon en blauwe lucht... En omdat het vandaag weer wat lichter en vrolijker was... was het wel tot zeven uur licht vanavond... Volgende week zou het dan al acht uur zijn... na invoering van de zomertijd...  Ook vanavond was er.. na een lange tijd... weer een prachtige zonsondergang te zien... vanaf mijn favo plekje... Ik geloof dat ik me weer wat beter en positiever ga voelen...

Dartelen...

Vanmorgen mocht ik met dochter en kleinzoon mee naar de Schaapskooi in Ottoland... lammetjes aaien... Wat zijn ze toch leuk... dat kleine grut... lammetjes en kleinzoon... en wat gezellig dat ze zomaar om je heen lopen te dartelen... Soms had een lam honger en liet hij even van zich horen... en zodra moeder schaap reageerde ergens achter in de stal... tussen weet ik niet hoeveel andere moeders schaap... kroop hij tussen de ijzeren stangen door naar zijn moeder... Ik hoor en zie geen verschil tussen al die schapen... maar lammetjes weten direct hun moeders te vinden tussen alle tantes... Onze kleinzoon vond in het begin al die blatende schapen maar niks... maar later dartelde hij net zo hard door de stal als de lammetjes... Een goed teken... het begin is er... we zullen van dit kleine stadse " bliekje " eens rap een plattelands jongetje maken... haha... Ik denk dat de volgende stap maar de dansende koeien bij buurman boer moet zijn...

Wachten...

De Lavendel in de potjes staan al bijna twee weken te wachten om gepoot te worden in de nieuwe bakken in de voortuin... Door al die regendagen is het er nog niet van gekomen... en ze moeten toch nog een paar dagen wachten... Tot dinsdag blijft er kans op regen maar daarna schijnt het dat we een paar droge dagen krijgen... met minder wind... Eerst zien... en dag geloven... Dus als de voorspellingen uitkomen staan deze plantjes dinsdagavond op hun nieuwe plek... Ook de rozen zijn inmiddels aangeschaft en mogen dinsdag ook de volle grond in... De komende dagen moeten ze nog in hun potten blijven staan... ze moeten nog even wachten dus...

Zat...

Ik vind het nu wel weer genoeg... die voorjaarswind... Ik wil wel weer eens naar buiten kunnen zonder dat mijn haar steil overeind staat... Foto’s zijn er ook bijna niet te maken... alles beweegt... bloemen zwiepen heen en weer... niets staat stil buiten.  Ja... de schuur... maar daar heb ik niets over te vertellen... behalve dan dat het in de schuur een grote bende is... Volgende week krijgen we lenteachtig weer... zegt men... en dan gaan we de schuur opruimen... en de tuin... en onze veranda... en de vlonders... Allemaal vervelende klussen... maar ik heb er toch een zin in... lekker buiten in de zon bezig zijn... Op de bewogen foto zwiepende narcissen bij een golvende sloot... een beetje lente... en een beetje herfst...

Kattenplank...

Wat moet je toch op zo’n natte dag op de foto zetten... ik ga dus echt niet naar buiten met dit weer...  Gelukkig zijn er ook door ons raam foto’s te maken van de polder... en er is altijd wel wat te zien in het weiland...de lucht... of in de sloot... Dus toen ik vanmiddag even keek... zag ik onze eend vanuit het weiland over de "catwalk" naar onze tuin lopen... Ik zeg "onze" eend omdat zij al jaren in onze tuin broed... elke dag in onze tuin rondscharreld... en regelmatig een bad neemt in onze vijver... Katrien... zo noem ik haar... is onze huis- tuin- en kamereend... want als ze de kans krijgt loopt ze naar binnen... naar de keuken... en eet ze de kattenbrokken op... Mijn drie katten zijn soort bang van haar... zij is niet bang van hen... maar van buurtkatten moet zij niets hebben... dan vliegt ze de sloot in... Vanmiddag was de catwalk dus even "duckwalk"...

Onderduiker...

Soms piepen er nog planten boven de grond uit die in mijn vroegere wilde bloementuin stonden... Bij het toen leeghalen en omploegen  zijn er waarschijnlijk toch wortels of zaadjes in de grond blijven zitten... Één van die onderduikers is het witte Longkruid... die komt nu de grond uit naast de sierappelboom... Zijn Latijnse naam is Pulmonaria en dat betekent long... dit Longkruid is een erg geneeskrachtig kruid... als je  de bladeren kookt en daarna zeeft heb je een drankje dat heilzaam is tegen veel kwalen... Het helpt bij bronchitis... drijft vocht af... het helpt als je ermee spoelt tegen heesheid...  bij vermoeide ogen kun je ze hiermee deppen... en het helpt tegen kloven... winterhanden- en voeten... En als je de blaadjes kneust en in je poepert stopt... kom je ook nog van je aambeien af...  Van mij mag hij dus blijven staan... niet voor zijn geneeskrachtige eigenschappen... maar om zijn prachtige witte vroegbloeiende bloemetjes...

Wind...

Wat word ik toch moe van die wind de laatste dagen... als ik naar buiten kijk zie ik alles heen en weer gaan... bomen... planten... de kattenplank over de sloot... mijn hangende voedertafel... en de woelige golven op de wetering... De vogels durven zelfs niet op die heen en weer zwaaiende voedertafel hun dagelijkse zaadjes te komen halen... en de katten durven niet meer over de zwiepende plank naar het weiland... Nou houden mijn katten zo wie zo niet van wind... daar worden ze helemaal gek van... Ze rennen als een gek door de tuin... door het kattenluik naar binnen... rennen naar de keuken... en terug door het kattenluik weer naar buiten... Ook daar word ik doodmoe van... van die rennende katten om en in het huis... Mijn katten houden ook niet van de regenbuien... bang om nat te worden... Tussen de buien door rennen ze snel even naar buiten om uit de vijver te drinken om daarna weer snel naar binnen te komen... En volgens de berichten blijft het de hele week nog regenen en hard waaien... lekker dan...

Maartse bui...

Vandaag kregen we echte maartse buien om onze oren... Vooral de laatste... rond half vier was heftig... Het waaide zo hard dat het water letterlijk de wetering uit waaide... Ook waren er een paar klappen onweer te horen...  en dat deed mij aan het gezegde denken: donder in maart is vorst in april... Nou zijn er heel veel gezegdes over maart... zoals: maart guur, geeft een volle schuur... daar is geen maart zo goed of het sneeuwt wel op de boer zijn hoed... brengt maart storm en wind, de sikkel is de boer gezind... wat maart niet wil, dat neemt april... En zo zijn er wel veel meer gezegdes over maart... Mijn favoriet is deze... MAARTSE BUIEN, DIE BEDUIEN, DAT DE ZOMER AAN KOMT KRUIEN...  een erg hoopvol gezegde...!

Kadootje...

Wat het weer betrof viel het vandaag best mee... de vermoeiende wind van gistermiddag was gelukkig weggewaaid... Het was eigenlijk gewoon goed tuinweer... en daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt... Ik heb de blauweregen gekortwiekt... de meterslange uitlopers heeft manlief in stukken geknipt voor in de kliko... De uitgebloeide bloemschermen van de klimhortensia zijn er ook uit gehaald... Inmiddels staan er al weer twee volle groene kliko’s... Daarna heeft manlief het gazon geprikt... en heb ik er zand overheen gestrooid... Ons gazon is nogal nat en modderig... en ligt vol met hoopjes grond die de wormen opgewroet hebben... Het is nu de bedoeling dat het zand in de gaatjes regent en de grond daardoor wat meer water doorlaat... Ook de eerste algen zijn uit de vijver gevist... Een productieve middag dus... En zomaar midden in het grind staat dit Blauwe Anemoontje te bloeien... een prachtig kadootje op deze internationale vrouwendag.....

Vasten...

Zo... de allerlaatste kerstversierselen buiten zijn opgeruimd... de carnaval is weer voorbij... we gaan ons voorbereiden op de Pasen... De chocolade paashazen liggen al in de winkels... en de nepkuikens versieren inmiddels de winkeletalages.... Voor de Roomse medemens breekt de vastentijd aan... en voor de Christenen de 40 dagen tijd... Deze periode is de tijd ter voorbereiding op het Paasfeest... een tijd van bezinning en vasten... Eigenlijk zijn het 46 dagen... maar de zondagen worden niet meegerekend... op zondag hoef je niet te vasten...  Ik heb me voorgenomen om in deze periode ook te gaan vasten... wat minder te gaan eten... en proberen niet te snoepen... ordinair gezegd:  ik ga lijnen...

Korstmos...

Er staan in mijn tuin twee grote potten waarin ik in elk een Viburnum gepoot heb... een platte struik met witte schermbloemen... Een succes is het niet geworden... maar ja... struiken horen ook niet in potten te groeien... die horen in de volle grond... Ze lopen wel weer uit... hier en daar zie je al groene puntjes te voorschijn komen... De meesten takken zitten nu volledig onder de korstmos...  Korstmos is een samenlevingsvorm tussen een schimmelsoort met een algensoort... de één kan niet leven zonder de ander... dat heet symbiose... Op de hele wereld komen wel 12000 soorten korstmossen voor... waarvan het IJslandsmos en rendiermos wel de bekendsten zijn... Hoe ze aan voedsel komen is een ingewikkeld verhaal... de schimmel houdt bv. water vast... die de algen nodig hebben om een soort suiker te produceren... waarvan de schimmel weer leeft... enz. De één houdt de ander in leven dus... De korstmos op mijn Viburnums is niet schadelijk... de struik gaat er niet van dood... Eigenlijk is het best een mooi gezicht... als je de mos van dichtbij bekijkt...

Lenteplaatje...

In de tuin is het al een beetje lente nu de narcisjes ontwaken... De crocussen zijn inmiddels uitgebloeid... net als de sneeuwklokjes... Nu zijn de mini-narcisjes aan de beurt om mij een lentegevoel te geven... En als daar ook nog een blauwe lucht bijkomt zoals vanmiddag dan is het lenteplaatje kompleet... Op de achtergrond van de foto staat ons malusappelboompje... dat nog vol hangt met appeltjes... Het is voor het eerst dat er nog zoveel aanhangen... wat betekent dat de vogels deze winter geen honger geleden hebben... Zouden de appeltjes er nu nog afvallen voordat het boompje weer uit gaat lopen... of moet ik ze eraf plukken...  Wellicht blijven ze er wel aanhangen tot de volgende winter... Ik heb geen idee... ik ga het opzoeken op internet...

Hoofdpijn...

Wat een slecht weer vannacht en vanmorgen... ik mocht weer rapen en vissen in de tuin en uit de vijver vanmorgen... Vanmiddag scheen de zon gelukkig weer een poosje... maar er bleef een straffe wind waaien... je zou zo uit je veren waaien... Dat geldde zeker voor deze twee Houtduiven... de grootste duivensoort die in ons land voorkomt... Ze zaten gezellig op een hek in het weiland... man en vrouw duif... totdat man duif wat wilde van vrouw duif... Vrouw duif had duidelijk last van hoofdpijn... ze wilde niet ingaan op de avances van man duif... en schoof telkens een stukje op.... Man duif bleef het steeds proberen... maar vrouw duif had er echt geen zin in... bleef hoofdpijn houden... Ooit zal ze zich beter voelen en mag man duif voor nageslacht gaan zorgen... nu was ze er nog niet aan toe...  Het leuke van Houtduiven vind ik het kabaal die ze maken bij het vliegen... bij het opvliegen klappen ze de vleugels boven en onder het lichaam tegen elkaar...

Bonje...

Vanmiddag was er bonje in de polder... tussen een zwaan en een nijlganzenpaar... Meneer zwaan duldde geen invasieve exoten in zijn territorium... Invasieve exoten... zoals de nijlgans... komen van nature niet voor in Nederland... maar zijn door menselijk handelen... hetzij per ongeluk of expres... in ons land terecht gekomen... Deze exoten kunnen ook planten zijn... zoals de reuzenberenklauw en reuzenspringbalsemien... Meneer zwaan wist dat natuurlijk... en probeerde de nijlganzen te verjagen... Grapje natuurlijk... want meneer zwaan duldt gewoon niets en niemand in zijn leefgebied... niet op het land... en niet in het water... Diverse keren probeerde hij ze te verjagen... lukken deed het niet... maar ontzag voor meneer zwaan hadden ze wel... Ze zijn gewaarschuwd...!

Nieuwe week...

Er is weinig te melden over deze zaterdag... hij was saai... ‘s middags wat nattig... en vroeg donker... Manlief was wat hangerig van de hooikoorts... en ook mijn ogen doen nog wat moeilijk van stuifmeel dat nog in huis rond dwarrelt... De knoppen van de Narcissen in de tuin zitten nog dicht... ze wachten op de zon... net als ik... Volgende week laat die nog verstek gaan... het wordt een wisselvallige week... een binnenblijf week... een binnenklusweek... een heel saaie week dus...

Krakers...

Ik ben een beetje verpest deze week... door de mooie lenteachtige dagen... Ik vond het toch zo koud vandaag... mijn lijf was al gewend aan de 20 graden van de afgelopen dagen... Maar voor 1 maart was het eigenlijk helemaal niet koud... Vorig jaar hadden we op 1 maart een ijsdag... met een gevoelstemperatuur van -13 graden... en er werd geschaatst... Een verschil dus van 23 graden... Het is even wennen dus... Vanmiddag zag ik een eendenstel zwemmen... het waren krakeenden... Vorig jaar zwom er hier ook één stel... dus ik denk dat het hetzelfde stel is... Krakeenden broeden laat... gemiddeld pas in juni... en dat is hartstikke handig want ze gebruiken gewoon een reeds verlaten nest van wilde eenden... hoeven ze zelf niet te bouwen... Het zijn dus gewoon Kraakeenden in plaats van Krakeenden...