Contrast...

Het is herfst... tijd om te oogsten... De eerste tamme kastanjes lagen na de harde wind van gisteren onder de boom... Dat werd dus rapen vandaag... Maar eerst even werkhandschoenen opzoeken... want die bolsters prikken nogal... Nu liggen ze in een bak te drogen... zodra de bast open gaat kunnen de kastanjes eruit gehaald worden... Vanmiddag was het best lekker om buiten wat te rommelen... Hier en daar staan er best nog wel wat bloemen te bloeien... Aan de klimroos staan de laatste rozen in bloei... Wat een contrast... vanmorgen de eerste tamme kastanjes van dit jaar gefotografeerd... vanmiddag de laatste klimrozen...

Herfst...

Vandaag hadden we de eerste echte herfstdag van dit jaar... Het regende pijpenstelen... het waaide behoorlijk... en om 18.00 moest de lamp in huis al aan... Koud was het niet... ik heb zelfs nog even buiten gezeten onder de overkapping... samen met Jannes... want die was zowaar thuis... Meestal is hij overdag in het weiland te vinden... maar ook hij vond het vandaag veel te nat... Gelukkig staat deze bol-chrysant... gekocht bij de Speeltuinvereniging... vol in bloei... Wat een knoepert is het... en wat een prachtige herfstkleur heeft hij... Hij gaf deze natte dag toch nog wat kleur...

Burendag...

Vanmiddag en -avond hadden we een high-tea met de buurtjes uit onze straat vanwege Burendag... Hoewel... in de avond was het eerder high-bier en high-wijn dan high-tea... Het was de eerste keer dat we met elkaar Burendag vierden... maar zeker niet de laatste keer... Het was oer gezellig... iedereen had iets gebakken... gemaakt... of gekocht voor bij de thee... Aan het eind van deze dag was iedereen weer bijgepraat... waren recepten uitgewisseld... en zijn er plannen gesmeed voor de feestweek in 2020...  Voor mij mag er elke maand wel een burendag zijn... zo gezellig was het... maar dan groei ik waarschijnlijk dicht... en zijn de rennies niet aan te slepen... Het wordt dus gewoon wachten tot volgend jaar...

Lunch...

Vanmiddag geluncht met mijn kleinzoon... En wat was het gezellig en knus zo saampies... Ik mocht vandaag de hele dag op dit geweldige mannetje passen... en ben weer helemaal bij wat peuters tegenwoordig bezig houden...  Vooral Woezel... Pip... en  Charlie zijn de favorieten voor kleinzoon... Nijntje en Dikkie Dik doen na 40 jaar nog steeds mee... en zelfs de al oude Lego Duplo was heel herkenbaar voor mij... De babyhaai is nieuw voor me... het liedje wat er bij hoort krijg je nooit meer uit je hoofd... Maar net als tijdens zijn moeders peuterjaren staan boekjes op nummer één als favoriet speelgoed... Liedjes zingen vindt hij ook prachtig... en als ik ze expres verkeerd zing ontgaat dat hem niet... en protesteert hij...  Als hij iets wil gaat hij voor je staan en zegt heel lief... asseblief... en dat een paar keer... dan kan je eigenlijk niks weigeren... Nu al een echte charmeur dus...

Verademing...

Net als dit schip zijn we vandaag weer naar huis gegaan... niet gezeild natuurlijk maar gewoon met de auto over de weg gereden... Na een weekje Nijmegen... aan de Waal... zat ik vanavond weer in Goudriaan... aan de Wetering... En het was gewoon vreemd dat er op de Wetering niets voorbij vaarde... dat het zo stil was aan het water... Want voor je rust moet je dus niet op een camping aan de Waal... de drukste rivier van ons land... je caravan neerzetten... Fascinerend was het wel... en we hebben een heerlijke week gehad... maar het getuf en gedreun van die schepen ging dag en nacht door... Wat is de Wetering dan een verademing... die stilte... Heerlijk...!

Scheeps-verkeer

Wat een verkeer gaat er toch dagelijks over de Waal... ik wist niet dat er zoveel schepen dagelijks gebruik maken van deze rivier... Je ziet schepen geladen met de vreemdste dingen voorbij komen... en het gaat dag en nacht door... Naast de vele containerschepen... mega-duwbakken met kolen en ijzererts... en zand- en grind schepen... komen er ook dagelijks een paar cruiseschepen voorbij... Chemicaliën- en gastankers manoeuvreren door dit alles heen... en het is een wonder dat alles goed blijft gaan... en er bijna nooit ongelukken gebeuren... Het is alleen jammer dat de scheepsmotoren zo stinken... dat dat zo maar mag in dit CO2 tijdperk... Toch was het fascinerend om dit een week lang gade te mogen slaan...

Lekker hapje...

Gisteren spoelde er een dode paling aan op het strandje voor de camping... Hij was behoorlijk beschadigd... waarschijnlijk door een scheepsschroef... Maar daar had deze meeuw geen boodschap aan... voor hem was het een feestmaal... Als hij tenminste door dat taaie palingvel heen zou komen... want dat was een groot probleem voor deze meeuw... Uren is hij bezig geweest op het strandje... hij sleepte de paling richting water... en weer terug... Later zag ik dat de meeuw regelmatig zat te pikken in de paling... waarschijnlijk toch gelukt om een gat in dat vel te krijgen... Vanmorgen zat er een koppel kauwen de resten op te eten... Opgeruimd staat netjes... zeker voor ons... want  de geur van dooie vis voor de caravan is niet prettig...

Kwikstaart...

Rondom onze caravan hipt regelmatig een wit kwikstaartje rond... Je kan zien dat hij of zij hier kind aan huis is... hij is totaal niet bang van mensen... Het witte kwikstaartje is een  insecten-etend zangvogeltje met prachtige zwart-witte veren... Helaas is dit exemplaar in de rui... en heeft hij nu een soort somber grijs verenpakkie aan...  Het is een grappig vogeltje vind ik... hij loopt behoorlijk snel... trekt zelfs soms een sprintje achter insecten aan... en dan wipt zijn lange staart op en neer... Tussen nu en november begint hij aan zijn reis naar Marokko... waar hij overwintert... Als hij tenminste de reis door Frankrijk en Spanje overleeft... Wij... in Nederland doen er alles aan om vogels en hun leefgebieden te beschermen... Vogels kunnen hier veilig broeden en hun kuikens groot brengen... zodat ze daarna door de Fransen en Spanjaarden gevangen kunnen worden... met netten en lijmstokken... als lekkernij...  Hoe krom is dat... ! Één Europa... maar niet voor de vogels...

De laatste...

Dit waren vanavond de laatste zonnestraaltjes van een paar heel mooie dagen... er zit al ander weer aan de lucht... We hebben genoten van de afgelopen dagen... heerlijk buiten zitten lezen en luieren... weer wat bijgekleurd... en veel vitamine D opgedaan... De komende dagen worden wat natter... dan is de cultuur van- en om Nijmegen aan de beurt om ontdekt te worden... en trouwens... winkelen is ook heel leuk als het regent...

Oorlogsgebied...

Wij zitten hier aan de Waal op dit moment in oorlogsgebied... lijkt het wel... Vandaag zaten we onder de aanvliegroute naar de Ginkelse hei   van brommende... laag overvliegende... geallieerde vliegtuigen... Telkens als ze overvlogen kwam iedereen zijn tent of caravan uit om te kijken en foto’s te maken... Dat zal 75 jaar geleden wel anders geweest zijn... Toen rende iedereen waarschijnlijk zijn huis in... om dekking te zoeken... Toch is het fascinerend om naar de logge vliegtuigen van toen te kijken... hoe blijven die grote kisten met die kleine propellers toch in de lucht... vroeg ik me af... Ik kan me nu wel indenken dat het 75 jaar geleden angstaanjagend geweest moet zijn als er tientallen tegelijk over kwamen vliegen... alleen van het geluid zou je al bang worden... Op de weg rijdt hier ook van alles rond... de bemanning van nu zwaait net zo hard naar ons als de geallieerden van 75 jaar geleden... en wij zwaaien net zo hard terug als onze ouders en groot-ouders 75 jaar geleden deden...

Herdenkingen...

Vandaag was het 75 jaar geleden dat onze bevrijders de rivier de Waal overstaken... de zogenaamde Waalcrossing...  Om 15.00 uur die middag staken 26 canvas bootjes met militairen de rivier bij Lent over... waar ze als schietschijf dienden voor Duitse militairen... 11 bootjes haalden uiteindelijk de overkant en 48 militairen sneuvelden bij deze crossing... Vandaag werd als herinnering de crossing nagespeeld door 150 Amerikaanse militairen en was er een bijeenkomst op de dijk bij Lent om de 48 gesneuvelde mannen te herdenken... Omdat onze camping hier heel dicht bij is... zijn we even wezen kijken... Het was een indrukwekkend gebeuren... en mooi om mee te maken... Trouwens... alles hier staat in het teken van de bevrijding 75 jaar geleden... overal komen we militairen tegen... op oude motoren... in oude legervoertuigen... Amerikaanse colonnes... oorlogsvliegtuigen die overvliegen... bevrijdingsfeesten... en herdenkingen... De voertaal hier is op het ogenblik vooral Engels... lijkt wel... 75 jaar geleden waren ze hier bevrijd... in west Nederland moest de hongerwinter nog komen...l

Weg...

Wij zitten weer voor ons huisje op wielen... met dit uitzicht... De vooruitzichten wat het weer betreft beviel ons wel... aankoppelen dus... fietsen opladen en nog lekker een weekje gaan genieten... We zitten aan de rivier de Waal... weer eens wat anders dan bos of heide... weer een ander stukje mooi Nederland... Morgen gaan we op de fiets de buurt verkennen... onbekende dorpjes bekijken... en leuke eet-en drinktentjes ontdekken...

Ordinair...

Op de foto een gewone... ordinaire... simpele Goudsbloem... voor ons dan... Maar voor de natuur en natuurgenezers van zeer grote waarde... Daarom zaten zijn zaadjes dus ook in het zakje met andere wilde bloemen die ik gezaaid heb... De Goudsbloem is waardplant voor heel veel nachtvlinders en uiltjes... rond de 15 van deze insecten leggen hun eitjes op de Goudsbloem... Onmisbaar dus in je tuin als je de insecten wil beschermen... dat is dus beter... Thieme... dan met een jurk vol opgeplakte glitter-insecten op de hei te gaan staan en die plat te trappen... Maar dat even terzijde... Zijn Latijnse naam is Calendula... dat we ook kennen van de zalf met dezelfde naam... die gemaakt is van deze bloem... desinfecterend is... en helpt bij het helen van wonden en huidaandoeningen... De bloemen worden ook gebruikt als kleurstof voor boter en kaas... geplukt geven ze kleur aan salades en je kan er thee van maken... Ook zouden ze mieren op afstand houden en werd hij vroeger als weersvoorspeller gezien... Als ‘s morgens om 7 uur de bloemblaadjes nog dicht waren... ging het die dag regenen... Ik zelf luister wel naar het weerbericht... want 7 uur is voor mij veel te vroeg om naar de bloem te gaan kijken...

Watermunt...

In de vijver bloeit nu de Watermunt... één van de kruisingouders van de Pepermunt... Het is een lipbloemige vaste plant die over de hele wereld voorkomt... behalve in Zuid-Amerika... daar hebben ze geen natte weilanden en sloten waarin en waarlangs hij groeit...  Hij vermeerdert zich door uitlopers onder water... zou je een stukje van zo’n uitloper afbreken en ergens in een sloot gooien... heb je zo een nieuw plantje... Je kan de blaadjes van de plant toevoegen aan een kopje muntthee... om de smaak te versterken... De oude Grieken en Egyptenaren gaven hun doden een bosje Watermunt mee in het graf... De laatste hommels en bijen die nog in mijn tuin bivakkeren genieten nog met volle teugen van deze plant... en ik ook... zo mooi hoe dat bolletje bloemen om de steel groeit...

Nep...

In het afgelopen voorjaar werden we al gewaarschuwd dat we nu een wespenplaag zouden krijgen... Ik weet dus niet hoe het bij iedereen is... maar ik heb nog geen wesp gezien... Zou het toch door dat neppe wespennest komen dat ik opgehangen heb...? Op één van onze fietstochtjes zagen we bij restaurants zulke nepnesten hangen... het blijkt namelijk dat wespen een territorium hebben... Komt een wesp een ander wespennest tegen dan denkt hij dat hij in iemand anders territorium beland is... en vlucht dan snel weg... Dus uit voorzorg voor de wespenplaag die ons voorspeld is... heb ik zo’n nepnest in de tuin gehangen... Het schijnt dus echt te werken... of we zijn weer eens bang gemaakt voor niets...

Voorbereiding...

Als je naar de foto kijkt dan denk je dat het vandaag gewoon een heerlijke Lente-dag was... een groen weiland met boterbloemen en een  kievit... Maar toch is het al half september... over een week begint de herfst... Deze kievit gaat waarschijnlijk over een maand een reis maken richting Frankrijk... soms Engeland... en als het heel koud wordt richting Noord-Afrika... Kieviten vertrekken pas als het gaat vriezen... vliegen voor de vorst uit... zeg maar... Dus als we geen winter krijgen blijven ze gewoon hier... Wel heeft deze Kievit zijn winterkleed al aan... je kan maar vast voorbereid zijn als je hals over kop moet vertrekken...

Goed gevoel...

Het was vandaag een erg drukke dag... maar wel oergezellig... Het was vandaag " Open Monumentendag "... en dat betekent voor mij de hele dag in de weer zijn als vrijwilliger bij Museum Het Voorhuis... Maar met het heerlijke weer van vandaag was dat geen straf... en dat vonden de bezoekers ook... De dames van de brocante-kraam deden goede zaken... de poffertjes waren niet aan te bakken... en koffie, thee en fris werden volop verkocht... Ook de peperkoeken werden regelmatig door de midden geslagen... Mijn taak was het bezig houden van de bezoekende kinderen... wat goed gelukt is trouwens... Er is heel wat afgeknutseld vandaag... Aan het eind van de dag kwam Jan Klaassen nog even langs om de kinderen te vermaken... Al met al dus een drukke dag die afgesloten werd met een goed gevoel...

Drukke boel...

Was er een paar dagen geleden totaal geen reuring in de polder... toen was er geen vogel te zien... vandaag was er reuring zat... Bij buurman boer werd er gesloot... werden de waterplanten uit de sloot getrokken... En tussen die waterplanten en de modder die met de planten meekomen zitten allemaal slakken...visjes... kikkers en anders lekkers voor de vogels... En die waren in grote getalen aanwezig aan de slootkant... om naar al dat lekkers te zoeken... Ooievaars... reigers, blauw- en zilver-... meeuwen... eksters... kievieten... kauwen... iedereen was druk bezig om hun maag te vullen... En aan het aantal vogels te zien was er eten in overvloed... het was gewoon een drukke en gezellige boel bij de sloot...

Aanrader...

Nu wij pensionada’s zijn mogen wij nu ook mee op de jaarlijkse middag-excursie van Seniorenclub Goudland... ofwel... zoals ze vroeger zeiden... het jaarlijkse bejaardenreisje van Goudriaan en Ottoland... Vanmiddag was het zover... wij gingen met de bus naar Utrecht... naar het Spoorwegmuseum... Na ontvangst met koffie met gebak in het museum kregen we de mogelijkheid om langs... in... onder en boven de treinen te dwalen... En weet je... het was geweldig leuk... en hartstikke gezellig met elkaar... Ik raad echt iedereen aan die 60 plus is om met deze excursies mee te gaan... Ik deed er altijd wat lacherig over... toen ik nog jong was... maar het is echt een aanrader...

Himphamp...

Weinig reuring vandaag in de polder... Nou was het ook geen weer voor de dieren om gezellig buiten te zijn met het natte weer van vandaag... Die blijven in hun nesten... of in de stal... Net als mijn katten... die liggen elke dag weer in hun mandjes in huis... die vinden het toch te koud worden buiten... Er was wel herrie in de polder... in het weiland bij buurman boer werden de walkanten afgesneden met een trekker... en dat gaat heel handig... met een soort cirkelzaag... Mijn vroegere buurman boer Piet deed dat nog met een himphamp... zo werd dat snijmes genoemd... dacht ik... maar als ik in een woordenboek zoek dan betekent himphamp " een stumper met een gebrek"... Het zal dus wel een Gouwerjaans uitgevonden woord zijn... dat van generatie op generatie doorgegeven is...

Doorbijten...

Het was weer zover... de boel is weer eens verzakt... Die veengrond waar wij op wonen blijft maar inklinken... en de grond rondom ons huis... dat op palen staat... zakt dus mee... We merkten dat de goot steeds overliep bij een flinke bui regen... het water liep via de regenpijp niet goed weg... Wat bleek : de regenpijp die nog op het riool is aangesloten was zo verzakt... dat hij bij de aansluiting met de rioolpijp... die vast zit aan de fundering... bijna een halve meter omhoog moest lopen... Tja.. en dat gaat natuurlijk niet... water loopt namelijk niet omhoog... Er moest dus gegraven worden... en daarom ligt er nu in mijn tuin hier en daar grote gegraven gaten... Wat een puinhoop... niets voor mij... zo’n rommelig gezicht... of er hele grote mollen bezig geweest te zijn... Maar wat moet... dat moet... overlopende goten geeft ook troep... Even doorbijten dus...

Uitrusten...

Wat een heerlijke dag was het vandaag... Na gedane arbeid was het vanmiddag goed uitrusten in de tuin... Met het zonnetje erbij die regelmatig te voorschijn kwam leek het wel een beetje zomer... Zelfs na het avondeten was het goed te doen om buiten te zitten... En wat was er weer veel te zien in de polder...  de mooie zonsondergang... met een weerzon, dat is een grote vlek in de lucht met de kleuren van de regenboog... Het betekent dat er ijskristallen in de lucht zitten... Ook vlogen er honderden ganzen die na het grazen hun slaapplek opzochten... waarschijnlijk de Lek... Verder nog een luchtballon... en de kers op de taart was een IJsvogel die over het water scheerde... Helaas was hij te snel om op de foto te zetten... maar hij staat wel op mijn netvlies... maar die is nog niet te downloaden op de PC... Toen de dauw zich boven de sloten nestelde werd het fris... kwamen de muggen... en was het bakkiestijd... Tijd om naar binnen te gaan...

Bloemkolen...

Ik heb genoten vandaag van de prachtige Hollandse luchten... Wat zien die buienwolken er toch indrukwekkend uit... zolang ze maar niet boven je hoofd hangen dan...  Tussen die buien door scheen zo nu en dan de zon... maar in de namiddag kregen we toch nog heldere blauwe luchten te zien tussen die witte bloemkool-wolken... Samen met Jansen heb ik nog een half uur op de bank van het zonnetje kunnen genieten... heerlijk... even bijkleuren... Voor mij dan hè... Jansen is al donker van zijn eigen... Toen de volgende bloemkool wolk voor de zon schoof was de pret over... en etenstijd...

Brevet...

Tja... en dan wordt het langzaam aan tijd om je brevet te gaan halen... De zwaantjes zijn inmiddels al zo groot gegroeid dat aan de vlieglessen begonnen kon worden... Vanmiddag waren ze dus aan het oefenen op de Polderbaan... Zo te zien is de spanwijdte van de vleugels wel in orde... het ontbreekt hun alleen nog aan kracht... Hun motorvermogen zeg maar... is nog te laag om de lucht in te gaan... Ze zijn dus nu aan het droogoefenen... op de wetering... Op een keer zullen ze wel de kracht hebben om de lucht in te gaan... om uit te vliegen... letterlijk en figuurlijk... om een eigen territorium te gaan zoeken... Want waar ze nu zwemmen is het territorium van hun vader... en die duldt geen andere zwanen om hem heen... zelfs niet zijn eigen kinderen...

Anemoon...

Nog een schoonheid die nu in bloei staat... de Japanse Anemoon... Ze werd meegebracht uit Japan ergens tussen 1900 en 1910 door een Italiaanse missionaris die meer heil en winst zag in deze Anemoon dan het bekeren van Japanners tot het Roomse geloof... In Nancy in Frankrijk begon hij een winstgevende handel in deze planten... Hier in Nederland zijn ze eigenlijk niet winterhard... gelukkig zaait zij zich gemakkelijk uit.. zodat je het volgende jaar weer kan genieten van deze prachtige bloem... Alleen wel op een andere plek in je tuin...

Sine Nomine...

Het was vandaag wat nattig buiten... perfect voor de tuin... perfect om een ochtendje te vergaderen... en perfect voor een middagje behangen bij onze dochter... Daarom vandaag weinig natuur rondom ons huis gezien... en dus ook geen foto’s gemaakt... Gelukkig had ik gisteren nog een rondje tuin gedaan met mijn camera’tje... en deze foto gemaakt van een wilde bloem die in het zaadmengsel zat dat ik uitgestrooid heb... Laat ik nu niet weten hoe deze schoonheid heet... ik heb zelfs deze bloem nog nooit gezien... Hij lijkt familie van de Borage... wat de beharing betreft... maar verder zie ik eigenlijk geen overeenkomsten... Ook het boek " Flora van Nederland " met 700 bladzijdes wilde bloemen... gaf geen uitkomst... Ik ga hem nu maar Sine Nomine noemen... wat in het Latijn zonder naam betekent...

Tevreden...

Het was vandaag heerlijk tuinklus-weer... geen zon... dus een goeie temperatuur om een dag op mijn kop te staan... Het meeste onkruid is nu weg... de graskanten van het gazon zien er weer strak uit... en de vijver is ook weer opgeschoond... Ik ben weer tevreden... mijn rug helaas niet zo... die protesteert een beetje van al dat gebuk... Maar na een goede nachtrust zal het morgen wel weer beter gaan...  Vanavond kwam de zon toch nog even om een hoekje van een wolk kijken... even op m’n stoeppie genoten van de mooie lucht...

Maagdelijk wit...

Deze maagdelijke witte bloemen staan in mijn vijver... Het is de Moerasgladiool... ook wel Kafferlelie genoemd... Dan weet je ook gelijk waar zijn roots liggen... Zuid-Afrika dus...  Daar is het woord kaffer een zeer zwaar beledigend scheldwoord voor onze zwarte medemens... Probeer daar niet het K-woord tegen iemand te zeggen... want je wordt ter plekke gelyncht... Waarom deze prachtige witte bloem Kafferlelie genoemd wordt is mij een groot raadsel... Zijn oorsprong ligt dus in de moerassen bij de Drakensbergen... en is niet winterhard... Hij staat in mijn vijver in een pot... die ik in de winter eruit haal en in een emmer met wat water in de schuur zet om te overwinteren... De bloemen van de Moerasgladiool trekken veel verschillende insecten aan... en daar worden de kikkers in de vijver weer erg blij van...

R in de maand...

Het is al weer september... morgen beginnen hier de scholen weer... en voor de meeste mensen zit de vakantie erop... Voor ons pensionada’s  hopelijk nog niet... zodra het mooi weer wordt of als ik het thuis even beu ben... koppelen we de caravan aan en vertrekken we... Vroeger... zodra de letter R in de maand zat... kregen we elke avond een lepel levertraan... om fit de winter door te komen... Ik griezel er nog van... wat was dat toch smerig... Gelukkig is dat verleden tijd... Nu...als de R in de maand zit... betekent dat voor mij dat het tuinseizoen langzaam ten einde komt... dat de bottels en bessentijd eraan komt... en dat de laatste bloemen van het zomerseizoen hun best nog doen om de hommels... bijen en andere insecten... van voedsel te voorzien... Op de foto één van mijn laatste rozen van de struikroos... die al volop zijn bladeren laat vallen... Wat een schoonheid....!