Suzanne...

De Suzannes met de mooie ogen mochten een paar dagen geleden ook weer naar buiten... opgekweekt door onze camping-gastvrouw in de kas... Deze planten hebben hun roots in tropisch Afrika... en kunnen absoluut niet tegen temperaturen van beneden de 10 graden... Het zijn hier dus éénjarige zomerbloeiers... klimplanten die wel 2 meter hoog kunnen worden... Ze vragen wel heel veel water... Onze gastvrouw heeft vier kleuren bij elkaar in een grote bak gezet... roze... wit... geel en oranje... en het is de bedoeling dat ze zich nu door elkaar gaan weven... Wat zal dat over enkele maanden een geweldig gezicht zijn... Ik denk dat we hier in de nazomer nog een keer naar toe moeten om het resultaat te gaan zien... goed excuus toch...!

Bram en Jack...

Op onze camping wonen ook twee varkens... Dat is natuurlijk heel normaal als je kampeert bij de boer... hoewel deze camping bij een bouwboer is... maar dat terzijde... Deze twee wonen hier voor het vermaak en voor de gezelligheid voor de campinggasten... Geen idee hoe ze heten... maar ik noem ze Bram en Jack... Bram Ham en Jack Spek... Of zij de campinggasten ook leuk vinden is de vraag... als je namelijk tegen ze praat knorren ze hard terug... Geen gezellig geknor maar zoiets van “laat me met rust” geknor... want de meeste tijd liggen ze te slapen... Wij hebben vandaag genoten van het mooie weer... echt campingweer was het... en we hebben het dus lekker rustig aan gedaan... Wat boodschappen gedaan... gelezen... en hier en daar nog wat aanpassingen gedaan aan de nieuwe voortent... na nog wat tips gekregen te hebben van de camping-buren... Één tip sprong eruit: na veel keer opzetten lukt het binnen een uur... Dat voorspelt veel goeds voor dit jaar... 

Groene vingers...

We zitten heerlijk op de camping dit Pinksterweekend... De nieuwe voortent staat... was nog een lastig karwei... totaal anders dan onze vorige tent... Gelukkig hadden we camping-buren die dit moderne systeem kenden en hebben ons geholpen en veel tips gegeven wat wel en wat niet kan met deze tent... Ik zit hier wel op mijn plekkie wat bloemen en planten aangaat... de camping-eigenaresse heeft duidelijk groene vingers... Hoewel ze bijna naast een groot tuincentrum woont kweekt ze alle plantjes zelf op... er staat dan ook een immens grote kas naast de camping... De camping-eigenaar teelt bolchrysanten en asperges... maar die staan gewoon op de koude grond... De Lathyrus of Pronkerwt op de foto staat trouwens in de kas... naast de grote bakken met Datura die volop met knoppen zitten... die mogen pas over een paar weken naar buiten..

Puur natuur...

Om bijen en hommels mijn tuin in te lokken heb ik hier en daar wat potten met Lavendel neergezet... Ze staan nu vlakbij de rozen want Lavendel schijnt ook te helpen tegen luizen... want die zijn er dit jaar volop... Zelfs mijn Vingerhoedskruid zit van onder tot boven onder de zwarte luis... en omdat luizen weer trekken mieren aantrekken... die de luizen melken... probeer ik dus met de Lavendel de luizen weg te jagen... Ook een paar flinke regenbuien helpen goed tegen luis... maar die zijn nog niet in aantocht volgens de weerman... Mussen en Koolmezen hebben soms ook luizen op het menu staan... dus gebruik ik geen spiritus... zeepsop... stinkend brandneteldrek...spuitbussen met troep... enz... Mijn tuin is puur natuur...

Blije kleuren...

Jammer van de wat koude noordenwind vandaag... het was voor ons niet mogelijk om in de tuin te gaan zitten... De caravan staat inmiddels voor de deur... na een behoorlijk lange winterslaap... Morgen gaan we op stap om de nieuwe voortent voor het eerst op te zetten en uitproberen... Statistisch gezien kunnen we dus morgenavond gescheiden zijn... haha... We blijven wel dicht bij huis deze keer... zodat we bij calamiteiten binnen een half uur bij schoonmoeder kunnen zijn... die nu in deze rare tijd van ons afhankelijk is... Ik heb er zin in... Vanmorgen lag ei nummer drie in het nest van Jut en Jul... en vanmiddag kwam ook nog ei nummer vier... Jul heeft er behoorlijk zin in en heeft zo te zien haar zinnen gezet op een groot gezin... En nu de zon volop schijnt hebben ook mijn vetplantjes... Portulaca’s... het goed naar hun zin... Wat een gezellige blije kleuren hebben ze toch... 

 

Pareltjes...

Een heerlijke dag was het vandaag... Van zulk weer krijg ik vakantie-kriebels... we gaan dus de caravan maar wakker maken uit zijn winterslaap... De meeste campings zijn open... behalve het sanitair niet... De SVR-campings... kamperen bij de boer en/of tuinder... zijn slim geweest en hebben met evenementenbureau’s die nu ook niets te doen hebben... een deal gemaakt om hun mobiele toiletten voor een schappelijk prijsje op SVR camping’s te plaatsen... Zo helpt men elkaar in tijden van crisis... mooi toch... en kunnen wij gaan kamperen... De roos Schneewittchen is één van de meest populaire rozen wereldwijd... Deze roos doet het overal hartstikke goed... Bij ons staat hij... als klimroos... tegen de voorkant van ons huis nu in volle bloei... Als straks de uitgebloeide bloemen afgeknipt zijn gaat hij gewoon opnieuw bloeien...  De roze roos Cornelia staat onder de overkapping in de achtertuin... dat is een bottelroos en bloeit maar één keer per jaar... Rozen... pareltjes voor elke tuin...!

Update Jut en Jul...

Zo... de kop is er weer af  van deze werkweek... En het schijnt een week te worden met prima weer... met veel zon en minimale nattigheid... Vandaag even een update over Jut en Jul... zaterdag lag er zo waar een ei in het nog onafgemaakte nest... het lag zelfs in het water... Jul zal hoge nood gehad hebben... denk ik... Vanmiddag werd ei nummer twee gelegd... in een inmiddels wat degelijker nest... en niet meer in het water... Ze beginnen het te leren... Jut is nog steeds bezig om het nest op te hogen en aan te passen... Als ik op de vlonder loop begint hij wat te blazen en te krijsen... dan kom ik te dichtbij vindt hij... Daar moet hij maar aan wennen... In mijn vijver bloeit nu het Veenpluis... een grassoort dat op natte veengebieden groeit... In dat pluis zitten de graszaadjes... die zo heel gemakkelijk door de wind meegenomen kunnen worden... om ergens anders weer te ontkiemen... Zo heeft elke plant zijn eigen kunstje om zich te vermenigvuldigen... Natuur met een grote N...

Schoonheid...

De dag begon met zon... even maar... want al snel begon het te regenen.. Een soort mals regentje... groeizaam... maar niet genoeg om de droogte in de natuur op te lossen... Op het ogenblik is het in de natuur Papavertijd... Klaprozentijd dus... Overal in bermen... op schrale grond... zie je ze nu verschijnen... symbolen van kracht en kwetsbaarheid... Kracht omdat ze elk jaar weer terug komen... kwetsbaarheid omdat één windvlaag de bloem kapot kan maken... Ook symbool van de waanzin van de Eerste Wereldoorlog... Deze papaver staat in een pot op straat... uit zich zelf opgekomen... Ik zou de pot leeg maken om daarna de pot weg te gooien... maar omdat dit exemplaar net boven de grond uitkwam... mocht hij nog even blijven staan... met deze schoonheid als resultaat... Klaprozen worden graag bezocht door hommels en bijen... maar vlinders zal je nooit zien op deze bloem... De Klaproos produceert namelijk geen nectar... maar alleen stuifmeel...

Familie...

Het was een winderige dag... geen dag om buiten te zitten... Op de foto drie prachtige Waterlelies... de bovenste donker-roze groeit in de Wetering bij mijn stoeppie... Te groot voor onze vijver belandde hij met pot en al in de Wetering... waar hij inmiddels flink uitgedijd is... De linkse licht-roze Waterlelie is een mini exemplaar die nu in onze vijver staat en uit de vijver kwam van mijn ouders... De rechtse witte staat te bloeien in de vijver van mijn zus... mijn favoriet... want deze grote maagdelijk-witte Waterlelie hoort bij mijn meest favoriete gedicht...

Verliefd...

Het weer was wat minder dan gisteren... vanmiddag regende het zelfs even... maar voor de natuur was het te weinig om de grond echt nat te maken... Jut en Jul zijn weer bezig om een nest te maken... ik ben zeer benieuwd of het nu wel lukt... alle vorige jaren is het altijd mislukt... Nu zijn ze weer zo dom om het nest pal naast onze vlonder te maken... als Jansen zijn poot uitsteekt pakt hij straks zo de kleintjes van het nest... En Jansen is ook niet te beroerd om de ouders op te eten... Ze zijn wel erg verliefd... Jut en Jul... er wordt gekroeld en gepaard... Het nest wordt gemaakt door pa Jut... terwijl ma Jul toekijkt en soms het nest uitprobeert... Daarna gaat ze er weer af en gaat pa verder met bouwen...  Als het allemaal lukt zit ik de komende weken op de eerste rij om alles te volgen...

Een heerlijke dag...

Hemelvaartsdag 2020... opgehokt... prachtig weer... windstil... achtertuin... mooi boek... zoete geur van de blauwe regen... roep van de grutto’s... meerkoeten die een nest bouwen naast onze vlonder... foto’s maken... onder water duikende fuut... boven water springende vissen... voorbij varende zwanenfamilie... in de schaduw slapende poezen... kwetterende mussen in de heg... tsjilpende acrobatische zwaluwen in de lucht... zoemende hommels... kabbelend vijverbeekje... eigengemaakte saté van de buurvrouw... visdiefje met kamikazeactie... de buurmeiden in het weiland achter ons huis... en nieuwschierige nummer 8393...Vandaar deze foto... Straks... buiten een bakkie doen... wat lezen... ondergaande zon... stekende muggen... en rap naar binnen...

World Bee Day....

Vandaag is het World Bee Day... internationale dag van de bij... een dag om even stil te staan wat het belang is van bijen en ook van hommels... Want een derde van alle gewassen op aarde is afhankelijk voor de bestuiving van bijen... Een wereld zonder bijen zou een wereld zijn zonder fruit... groenten... noten en zaden... Zonder bijen drinken we geen koffie meer... zijn appels en aardbeien verleden tijd... We moeten dus heel zuinig zijn op onze bijen en hommels... Daarom staan er in onze tuin wilde Rozen... vreselijke struiken met grote... dikke...  gemene doorns... Maar met verschrikkelijk mooie enkelbloemige Rozen... die heel veel nectar produceren... dat door bijen en hommels verzameld wordt als voedsel voor het kroost van de Koningin... het hoofd van een bijenvolk... Op mijn foto dus één van mijn wilde Rozenstruiken... de Duinroos... die nu een waterval van witte bloemen geeft... en  in de herfst prachtige bottels... En dat is weer voer voor vogels....

Binnenkant...

Door het mooie weer krijg je wel zin om wat potten te gaan vullen met éénjarige planten... De violen zijn inmiddels opgevreten door de slakken... nadat eerst de luizen huis hadden gehouden... Vanmiddag dus naar de Intratuin gereden om snel wat doodgewone Geraniums te halen en Portulaca’s... Vooral de Portulaca’s zijn prima bevallen vorig jaar omdat ze goed tegen droogte kunnen... Ooit dit jaar hopen we toch nog met de caravan weg te kunnen... en dan kunnen deze planten perfect een week zonder water... Gelukkig stonden de Geraniums en de Portulaca’s dicht bij elkaar... zodat ik rap de Intratuin weer uit kon... want bijna niemand hield zich aan de 1,5 meter... Dat kon ook niet want de paden tussen de planten zijn net breed genoeg voor twee karren naast elkaar... Je hebt dus last van tegemoetkomende mensen met karren... en je wordt ingehaald door karren... Dus het was snel wegwezen voor mij... Morgen ga ik de planten poten... Op mijn foto van vandaag mijn bloeiend Vingerhoedskruid... waarvan ik de binnenkant mooier vind dan de buitenkant... Dus heb ik die maar op de foto gezet...

Imposante exoot...

We gaan weer richting zomerse temperaturen deze week... Eigenlijk zijn dat temperaturen boven de 25 graden... maar voor mij zijn dat al waarden boven de 20 graden... Vanmiddag dus weer lekker buiten kunnen zitten na de maandagse huishoudelijke klussen... Dom werk trouwens... maar dat terzijde... want ook als je niet voor huisvrouw in de wieg gelegd bent... iemand moet ons huis net en schoon houden... Op de foto mijn nieuwste aanwinst... ik ben altijd al gek geweest op rariteiten en nieuwigheden... De tip voor deze plant kreeg ik van mijn lieve zus... die net als ik ook van vreemdigheden houdt... Het is de Geranium Maderense... ofwel de Madeira Ooievaarsbek... die alleen op het eiland Madeira in het wild voorkomt... en daar met uitsterven bedreigd wordt... Het is een soort boompje... met hele grote... wel 30 cm. breed... diep ingesneden bladeren... De bloemen staan in hoge bloemtrossen ver boven het blad en bloeien tm. juni... Hij is niet winterhard... maar schijnt zichzelf veelvuldig uit te zaaien... De nieuwe planten gaan pas het derde jaar bloeien... Ik ga het uitproberen... wie weet kan ik ze volgend jaar uitdelen aan heel geduldige tuiniersters...

Gele Lis...

Wat een heerlijke rustdag was het vandaag... een echte buitenzitdag... Dat heb ik dan ook volop gedaan... buiten zitten... en een boek lezen... Rust... heerlijk... Natuurlijk ook nog een foto gemaakt... van een Gele Lis... Daar hoefde ik niet de polder voor in... want dit exemplaar staat naast onze vlonder in de sloot... Ik heb hem wel ooit uit de polder meegenomen om in onze vijver te planten... maar daar werd hij veel te groot en dus belandde hij op deze plek... Hij heeft het hier prima naar zijn zin... de zaden die hij produceerde dreven vorig jaar de wetering in... en nu zie ik hier en daar nieuwe Gele Lisplanten in de walkant in bloei staan... Zo wordt de polder mooier... en de insecten blijer...

Poezenpaadje...

Vanmiddag heerlijk in de tuin gewerkt... de planten in de achtertuin schreeuwden om water... De grond was al droog... en de noordenwind van de afgelopen dagen heeft er nog een schepje boven op gedaan... De grond was beton geworden... Dus vanmiddag lekker met water bezig geweest... het is dat planten niet kunnen praten want anders hadden ze het uitgeschreeuwd van genot... Hier en daar wordt ook het gazon geel... maar daar helpt geen gieter water tegen... daar moet uren de sproeier op... maar daar waaide het te hard voor vandaag... We wachten dus op windstilte... Het poezenpaadje in het weiland is zelfs na het maaien nog steeds te zien... De buurtkatten en ook de onzen hebben een soort geul in het weiland gelopen waar de maaier overheen gemaaid heeft en er daarom nog groene sprietjes staan... Op ons gazon liep vanmiddag een Kwikstaart te hippen... en te rennen... achter de muggen aan... Hard rennen... stoppen... en weer verder... een koddig gezicht...

Nummer 100...

Hè...hè.. vanavond kwam de wind voor mij weer uit de goeie hoek... west/noordwest... Dat betekent dat de nachtvorsten weer voorbij zijn... De bloempotten heb ik vanmorgen weer naar buiten gesleept... en hopelijk nu voor de laatste keer... Vanmiddag liepen de buurmeiden weer achter ons huis... gezellig hoor... en weet je... het viel mij nu pas op dat ze ook een nummer hebben op hun achterste... Ik kijk namelijk altijd naar koeienkoppen en niet naar koeienkonten... Waarschijnlijk viel het mij nu pas op omdat er nummer 100 opstond... en nummer honderd met haar billen naar mij toe gericht was... Zou buurman boer dat nummer erop geverfd hebben...?  Dan heeft hij wel een vaste hand... het zit er strak op... dat nummer...  En wat als ze witte billen zou hebben... dan moet je met zwarte verf aan de gang... Als de meiden hier morgen nog lopen ga ik eens goed opletten hoe het zit met de andere 99...

Schade...

Het was best een mooie dag... jammer dat het zo koud was... Ik heb vanmiddag nog geprobeerd om buiten te gaan zitten... maar het ging echt niet... Overal was de noord-oosten wind te voelen... Volgende week donderdag schijnt de temperatuur boven de 25 graden te komen... Daar hopen we dan maar op... Op de bovenste foto de eerste bloemen van de witte Clematis... prachtig grote zuiverwitte bloemen... met een prachtige tekening... Op de onderste foto dezelfde bloemen... beschadigd door nachtvorst en harde wind... Jammer hoor... gelukkig komen er nog veel knoppen aan... als ze tenminste de nachtvorst van de komende nacht gaan overleven...

Gouden randje...

Nog twee dagen en dan ze ze weg... de IJsheiligen... dan kunnen mijn potplanten weer naar buiten... en kan ik wat éénjarigen bloemen gaan kopen... Kamperen zit er toch voorlopig niet in... dus gaan we het rondom ons huis maar wat opvrolijken... Vanmiddag zijn we ook eindelijk begonnen om het kantoor annex rommelkamer op te gaan ruimen... 30 jaar administratieve bedrijfsrommel kan weggedaan worden... Er komt weer ruimte in het kantoor en in mijn hoofd...  want ik hikte hier behoorlijk tegenaan... Een productieve dag dus met een gouden randje... net als de zonsondergang vanavond... wolken met een gouden randje...

IJsheiligen...

Ik vond het koud vandaag... maar ja... we zitten in de periode van de IJsheiligen... St.Mamertus... St.Pancratius... St.Servatius en St.Bonifatius... Op 11 tm 14 mei vieren deze heiligen hun verjaardag... hun naamdag... en tot en met deze dagen kan het ‘s nachts nog wel eens vriezen... Volgens geschriften uit de volksweerkunde zijn deze “strenge heren” al sinds het jaar 1000 van onze jaartelling bekend... vooral bij kwekers en tuinders... omdat ze vaak het nog jonge tere gewas laten bevriezen en veel schade aan kunnen richten... De regel is dan ook om éénjarige pot- en tuinplanten pas na half mei te planten... Tuincentra beginnen tegenwoordig al met de verkoop van éénjarigen eind februari... maar die hopen juist dat ze bevriezen zodat ze ze nog een keer kunnen verkopen... Als iemand dus al éénjarigen heeft staan raad ik aan om ze de komende nachten binnen te zetten of af te dekken...
Op de foto wat bevindingen van vandaag... Een echt Hollands landschap met Hollands luchten... koeien en boterbloemen... mijn eerste Vingerhoedskruid... een ooievaar op zoek naar eten... een bloeiende Allium... en mijn verwaaide Blauweregen...

Nieuwe generatie...

Vandaag bleef de wind stevig doorwaaien.. Het gazon lag bezaaid met afgewaaid blad en blauwe regen... en ook mijn Clematissen hebben flink geleden van deze harde wind... Vanmiddag zaten er een heleboel huismussenkinderen in onze tuin... waarschijnlijk net uitgevlogen want ze hebben nog veel donsveertjes... Ook is nog duidelijk de gele rand aan hun snavel te zien... Bij het voeren door de ouders sperren de jonge musjes hun bekjes wagenwijd open waardoor de oudervogel die gele rand ziet en dan precies weet waar hij het voedsel moet droppen... Bij sommige jonkies is zelfs hun eitand nog te zien aan hun snavel... waarmee ze het ei van binnenuit openbreken om geboren te worden... Door met hun vleugels te bibberen bedelen ze om voedsel... waar vader mus nu voor moet zorgen... Moeder mus heeft al weer nieuwe eieren gelegd en heeft het druk met broeden... Gezellig hoor... weer  nieuwe generaties mussen in de tuin... want zo goed gaat het niet met de mussenpopulatie...

Terugblik...

En toen was het mooie weer van de afgelopen dagen weer voorbij... over... verleden tijd... Vanmiddag  en nu nog... waaide je uit je hemd... Ik heb al diverse reddingspogingen achter de rug in de tuin... Tafeltje... parasol... potten met planten... ze zijn allemaal veilig nu... Toch kijk ik met veel genoegen nog even terug op de mooie dagen van de afgelopen week... naar al het jonge spul wat voorbij zwom... alle gevleugelde vrienden die voorbij vlogen... de zoemende insecten... de buurmeiden... en de twee egels die het heel voorzichtig deden maar wel heel luidruchtig waren... Ik heb op deze mooie dagen wel 140 foto’s gemaakt van dit alles... maar ik kan er helaas vandaag maar 6 laten zien...

Vrije zaterdag...

Een korte blog vandaag: Het was goed toeven op ons terras vandaag... en daar is eigenlijk alles mee gezegd...  24 graden... zon... prachtig uitzicht... wind uit de goede hoek... goed boek en een lekkere mok thee... Alle ingrediënten die een mens wenst op een vrije zaterdag...

Oorlog...

Hoewel de polder één en al rust en vrede uitstraalt... was het er vanmiddag compleet oorlog... met waarschijnlijk een slachtoffer... Papa zwaan zag een ander mannelijk exemplaar in zijn territorium die te dicht bij mamma zwaan en de kids kwam... En toen waren de rapen gaar... Er ontstond een gevecht op leven en dood... Ze probeerden elkaar echt te verdrinken... het gespartel om boven te blijven was gewoon verschrikkelijk om te zien... Ik kon er niet bij komen... anders was ik er tussen gesprongen... Soms kon de indringer een stukje wegkomen... maar papa zwaan bleef hem achtervolgen... pikken... bijten... en in elkaar slaan met zijn vleugels... De veren vlogen in het rond... De indringer was doodmoe... zag ik... echt total loss ... Later kwam papa zwaan trots aanzwemmen... de andere zwaan heb ik nooit meer gezien... Ik hoop maar dat hij het gevecht overleefd heeft...

Hormonen...

Vandaag weer veel in de tuin gebivakkeerd... heerlijk geluncht in de zon... een boek zitten lezen... en nog wat snoeiwerk verricht... Ook heel veel foto’s gemaakt... want wat was het druk in de polder... op het water... en in de lucht...  Vogeldrukte... De hele dag vlogen spreeuwen heen en weer vanuit de bewoonde wereld naar de polder... om eten te zoeken... om daarna naar de bewoonde wereld terug te vliegen om hun jongen te voeren... Onderweg scheten ze alles onder... alle tuinmeubels zaten onder de vogelpoep... Die heb ik dus vandaag ook nog gesopt... Er zaten ook veel roofvogels in de lucht... opzoek naar prooi... en ik zag een ooievaar... zwevend op de thermiek... Op het water waren een paar zwanen heel vervelend bezig... op een agressieve manier joegen ze alle andere watervogels het water uit... Op mijn foto van vandaag “mijn” eend met nog steeds drie kuikenkinderen... die weer werd belaagd door een woerd... Zelfs in haar kraamtijd wordt ze niet met rust gelaten... Mannen en hormonen... je zou ze....

Moederliefde...

Vandaag was het prachtig weer... weer... want wat worden we al weken verwend door de zon... Vanavond heb ik de tuin al gesproeid... het is zo droog...  de scheuren zitten in de grond van het gazon... Moeder Zwaan is na 5 weken eindelijk klaar met broeden... het leverde 7 kuikenkinderen op...  Vanmorgen dobberde de hele familie zwaan voorbij... Ondanks dat moeder zwaan het druk had met eten... wat tijdens de broedtijd er nog wel eens bij in schiet.. hield ze haar kroost goed in de gaten... Ook papa zwaan was heel beschermend... die vaarde voor het zwanenconvooi uit... om iedereen te waarschuwen dat zijn familie eraan kwam... Hij had nog net geen zwaailicht op zijn kop...  maar blazen deed hij wel... Op mijn foto moeder zwaan met één van haar koters... Hier straalt alleen maar moederliefde van uit...

Vrijheid...

Bevrijdingsdag 2020... we vierden vandaag 75 jaren zonder oorlog... binnen in huis... in de tuin... of op straat met 1,5 meter afstand van elkaar...  De 4 en 5 mei-commissie had grote plannen om met het hele dorp deze dag groots te vieren... maar helaas... corona gooide roet in het letterlijke eten... Doordat er veel gevlagd werd in onze wijk... zag het er wel heel feestelijk uit... Vanmiddag ben ik lekker bezig geweest in de tuin... waarin altijd wel wel wat te doen is... De foto maakte ik een week geleden... van mijn mooie dorp Goudriaan... waar ik mijn hele leven al mag wonen... zonder oorlog... zonder honger... maar met een grote saamhorigheid en naastenliefde...

Vreemd gevoel...

Vandaag stond in het teken van gedenken en herdenken... Niet zoals andere jaren...met elkaar in de kerk en op de begraafplaats... maar in aangepaste vorm vanwege het corona-virus... Compleet anders en vreemd... Vanmorgen hebben drie dames van het 4 en 5 mei-comité van Goudriaan en een schooljongen de kransen bij de graven van de oorlogsslachtoffers gelegd namens de Gemeente Molenlanden... de Oranjevereniging en 4 en 5 mei-comité... en groep acht van basisschool De Fakkel... Vanavond vlogen 3 historische vliegtuigen uit het Vliegend Museum Seppe als eerbetoon over oorlogsmonumenten van omgekomen piloten en bemanningsleden van geallieerde vliegtuigen... Ook Goudriaan werd aangedaan... als eerbetoon voor “onze jongens” die hier begraven zijn... Vanavond was er de Nationale Herdenking op de Dam in Amsterdam... een Dam zonder publiek... en zonder genodigden... Ook voor onze Koning voelde het vreemd... zei hij...

Triest...

Wat is het toch triest om geboren te worden om als voedsel te dienen voor snoeken... ratten... reigers... en roofvogels... En als hij de kans krijgt... waarschijnlijk ook voor onze kater Jansen...  Gisteren kropen ze uit hun ei... acht stuks... Eindelijk kon moeder eend haar nest verlaten... ik zal ze missen want elke dag kwam ze badderen in de vijver... Vanmiddag waren er nog drie kuikenkinderen bij moeder eend... Ze waren behoorlijk bang en gestrest... want ze zaten bijna op moeders veren... bleven dicht tegen haar aanzwemmen... Rijp voor een therapeut... na het aanwezig zijn geweest bij de moord op hun broertjes en zusjes kuikens... Nu maar hopen dat deze drie het overleven...

Dagkoekoeksbloem...

Jammer van de wind vandaag... die waaide voor mij uit de verkeerde hoek om in de tuin te zitten...  Binnen blijven dus... en soms even naar buiten als de zon wat langer scheen... even een rondje huis en tuin... Sowieso om deze foto’s te maken... Langs de slootkant groeien en bloeien Dagkoekoeksbloemen... vaste planten die hier in de polder eigenlijk niet thuishoren... want dat zijn de echte koekoeksbloemen... Die met de wat rafelige bloemetjes... die ik molentjes noem...  De Dagkoekoeksbloem hoort in een tuin.. maar is wel een waardplant voor diverse insecten en vlinders... vooral nachtvlinders leggen hun eitjes op deze plant... Wel oppassen voor de uitgebloeide bloemen... verwijder ze voordat er zaadjes inkomen... Want als je ze eenmaal in de tuin hebt staan raak je ze nooit meer kwijt... overwoekeren ze alles...

Eetbaar...

Buien... zon... en buien... dat was het weer van vandaag...  Groeizaam weer dus... Vandaag is ook de maand mei begonnen... de mooiste maand van het jaar vind ik... zeker in de tuin... Veel planten gaan bloeien... zijn nog fris groen... en nog niet zo hoog dat ze omwaaien... Deze maand mei had een feestmaand moeten zijn... met overal bevrijdingsfeesten... Door het Corona virus is overal en alles afgelast... zijn we verplicht om zoveel mogelijk thuis te blijven... Maar dit stelt natuurlijk helemaal niets voor vergeleken met 5 jaar oorlog en onderdrukking die onze ouders en/of (over)groot-ouders 80 jaar geleden mee moesten maken... We moeten dus nu niet zo hard piepen en miepen vind ik... gewoon de regels opvolgen...
Op de foto Viooltjes... het gewone driekleurige viooltje en het gespikkeld viooltje... Twee prachtige viooltjes uit een familie van wel 400 soorten... Ze worden veel gebruikt in parfums en ze zijn eetbaar... wat ik zonde vind... Ik wil er gewoon naar kijken... in plaats van opeten...