Waterkant…

Vandaag werd het een dagje waterkant… Het was te warm om me druk te maken over het onkruid in de tuin… Met een boek op ons terras aan de wetering… uit de zon… en met een zuchtje wind was het prima uit te houden… En natuurlijk lag mijn fotocamera naast me… want oh wat was het druk op… in… en boven het water… De Veenbonken kregen heel de dag bezoek van grote blauwe en groene Libelles die waarschijnlijk eitjes kwamen leggen… Ook zwaluwen landden regelmatig op de Veenbonken om materiaal te halen om een nest te bouwen… en familie zwaan kwam zo nu en dan voorbij varen…  Naast de eenden… futen en meerkoeten en al het andere normale spul dat altijd te zien is… was er nog een “buurmeid” die last van de warmte had en even ging zwemmen… Toen buurman boer kwam kijken wat ze aan het doen was schrok ze zo dat ze heel rap zelf op de kant klom en zich verstopte tussen de andere “buurmeiden”…. Altijd wat te zien in de polder… ik verveel me hier nooit…! 

Lunchtijd…

De hitte was vandaag gelukkig wat minder dan de afgelopen dagen… De wind draaide naar het noorden en bracht wat afkoeling…Tijd dus om weer wat werkjes op te pakken…want de afgelopen dagen was het voor mij te warm om buiten bezig te zijn… Vanmiddag samen met manlief de schuur en ons stoephok aan de buitenkant gesopt…alle tuinkussens  schoongemaakt en heel veel spinnenrag verwijderd… En wat hebben we een eer van ons werk… alles blinkt  weer… De lunch gebruikte ik op ons schaduwterras met dit geweldige uitzicht…! 

Moedertje Maas…

Onze eerste fietstocht zit er op… een rondje langs Moedertje Maas… Via een gratis fietspontje zijn we overgevaren naar België en vandaar 15 km. door een prachtig autovrij natuurgebied langs de Maas naar het volgende pontje om weer in Nederland te belanden…om weer 15 km. terug te fietsen… We fietsten langs bermen waar allerlei wilde bloemen bloeiden… Ik had nog nooit zulke mooie bloeiende bermen gezien… En dan de Maas… die meanderde door een prachtig landschap… met bochten… stroomversnellingen en langs eilandjes richting de Noordzee… Dit stuk is niet bevaarbaar alleen door kano’s die de stroomversnellingen wel leuk vonden… Vanaf Maasbracht tot Maastricht varen schepen door het Julianakanaal… Moedertje Maas is hier alleen voor de dieren en die hebben we veelvuldig gespot…

Rondje tuin…

Vanmorgen even een rondje tuin gedaan met mijn camera’tje… Op het ogenblik is de tuin op zijn mooist… Trouwens,  de vijver doet het ook goed…hij is behoorlijk helder en de kikkervisjes (dikkopjes) krijgen al kleine kikkerpootjes… Ze zijn te zien op de grote foto… De bloemen heb ik iets uitvergroot zodat ze bijna alleen te zien zijn zonder stelen en bladeren… De volgende keer zet ik ze wel met alle broertjes en zusjes…de hele plant dus…op de foto… De aankomende week wordt een beetje zomers… mooi weer om een paar mooie fietstochten te gaan maken door het Zuid-Limburgse landschap… 

Voorrecht…

Wat een voorrecht om hier de hele dag naar te mogen kijken… een kamp land dat nog niet gemaaid is… Vanuit onze tuin en ons huis kijken we op dit prachtige weiland vol boterbloemen… zuring en allerlei grassen… Konden al die natuurfreeks die beweren dat op boerenland geen bloemen meer groeien dit nu maar eens zien… Bij een bezoek van een schoolklas aan Museum Het Voorhuis wisten de kids wel waar kaas van gemaakt werd…  maar bij mijn vraag waar boter van gemaakt werd dacht een meisje dat boter van boterbloemen gemaakt werd… Als dat waar geweest zou zijn had buurman boer heel wat pondjes boter geoogst dit jaar… 

Ontploft…

In de week dat wij weg waren is de tuin ontploft en dan vooral de pispotjes of winde… die groeiden boven de planten uit…  Vanmiddag dus maar even huisgehouden in de tuin… wat kan alles toch groeien in één week tijd… Twee jaar geleden heb ik een polletje Veenpluis gejat uit het boezemland… dat mag natuurlijk niet… dus niet verder vertellen… Veenpluis is namelijk een beschermde plant en ik wilde wel eens uitproberen of hij ook in mijn vijver wilde groeien… Vorig jaar deed hij niets…maar ging ook niet dood…Maar nu…experiment geslaagd… ook die is deze week ontploft… Ik vind hem zo mooi… hoe hij wiegt met zijn witte pluimen op de wind… ik kan er uren naar kijken… Ik vraag me wel af hoe hij zich voortplant want ik zie geen insecten voor de bestuiving op zijn witte pluimen die straks door de wind verspreid worden… Dat zoek ik nog een keer op… Wat ook ontploft is een spinnennest… ik vond honderden mini-spinnetjes op een kluitje tussen een plant… Met een stokje kon ik de meesten vangen om de kluit in de vijver te deponeren als feestmaal voor de vissen… 

Flanders Fields…

We zijn weer thuis na een mooie week in Vlaanderen… Het weer leende zich uitstekend voor mooie fietstochtjes door “Flanders Fields “… de velden van Vlaanderen… We hebben heel wat kilometers afgelegd en veel herdenkingsplaatsen… musea… en Erevelden wat betreft de EersteWereldoorlog  bezocht… We fietsten door dorpjes en bossen… waar bomkraters nu meertjes geworden zijn… De meeste indruk maakte op mij de herdenking bij de Menenpoort in Ieper en ons bezoek aan het Ereveld Tyne Cot Cemetary in Passendale… Sommigen lezers van mijn blog hadden ons deze plaatsen aangeraden om te gaan bezoeken… In Passendale staan 12.000 kruizen waar militairen liggen begraven uit de landen van het Britse Gemene Best… nog eens ruim 8000 namen staan op de muren rondom het Ereveld van militairen die nog ergens in Vlaanderen onder de grond moeten liggen… vermisten dus… Alle 12.000 kruizen hebben een tuintje met bloeiende bloemen… perfect onderhouden… en geen onkruid te bespeuren… Mijn eigen tuintje voor op tafel plukte ik in de berm… met natuurlijk poppy’s ofwel klaprozen… het symbool van de grote oorlog en natuurlijk staan ze nu in Goudriaan op tafel…

Last Post…

• Elke avond… al vanaf 2 juli 1928… wordt in de Menenpoort in Ieper om 20.00 uur de Last Post geblazen… traditioneel het definitieve vaarwel aan de gesneuvelden van de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog… Vanavond waren we erbij… een indrukwekkende ceremonie met een peloton Britse soldaten en drie klaroeners… Niet in de Menenpoort waar 54.896 namen ingegraveerd staan van vermiste soldaten van het Britse Gemenebest… maar voor de poort omdat de Menenpoort gerestaureerd wordt op dit moment… Het publiek was zoals elke avond in grote getalen aanwezig en bestond uit vooral Britten en schoolklassen… die met bussen aangevoerd werden… Tijdens de ceremonie konden mensen kransen leggen… twee kinderen van een Nederlandse schoolklas die aanwezig was legden ook een krans… Ik vond het een ontroerend eerbetoon… De Last Post Association wil trouwens dit dagelijks eerbetoon eeuwig in stand houden… 
  
• 
  
• 
  
  
  

Fietstocht…

Vanmiddag een mooie fietstocht gemaakt door de Vlaamse heuvels rondom Ieper… Onderweg bezochten we diverse plaatsen die met de Eerste Wereldoorlog te maken hebben… We waren niet de enigen… overal  kwamen we kinderen tegen die op schoolreis waren… bussen vol met vooral Engelse schoolkinderen… en grote groepen kinderen op huurfietsen… We bezochten “Heuvel 62”… waar verschrikkelijk om gevochten is tussen Duitsers en Britten/Canadezen… Het bos en de heuvel zien er nog net zo uit als in 1918… met loopgraven… bomkraters… restanten van bomen en oud oorlogsmaterieel… Inmiddels groeien er wel weer nieuwe bomen maar verder is als herinnering alles nog intact gebleven… Het was best wel confronterend… het ziet er net zo uit als nu in de Oekraïne… De gesneuvelde Canadezen op deze heuvel … ruim 8000… liggen hier in het bos begraven… Soms kwamen we zo maar langs de weg een boom tegen waarop een herinneringsbordje zat omdat daar iemand gesneuveld is… Wij zagen bij elk monument waar we langs kwamen kransen met klaprozen liggen van Britse schoolklassen… De brug op de foto is de Peace-Bridge …gemaakt uit 86 vertalingen van het woord “ Vrede” de 86 talen die aanwezig waren aan het front…We sloten onze fietstocht af met een bakkie en een warme verse Belgische wafel op de Grote Markt bij de Lakenhallen in Ieper… 

Hilarisch…

Wij zijn beland in Ieper… een prachtige “oude” stad in België… Het ziet er wel oud uit… en sommige gebouwen zijn ook oer-oud zoals de Lakenhal… maar na de Eerste Wereldoorlog lag Ieper behoorlijk in puin en zijn daarna veel gebouwen opnieuw in oude stijl herbouwd… Alles hier ademt de Eerste Wereldoorlog en ik hoop de aankomende week veel musea en monumenten te kunnen bezoeken… We staan op een camping vlakbij Ieper bij een echte Belgische boerenhoeve… Toen we hier gisteren aankwamen regende het pijpenstelen… de campingplaatsen op de velden waren niet te gebruiken door de nattigheid vertelde de eigenaar… dus kregen we een plekje… net als de andere kampeerders gewoon rondom de hoeve… Hilarisch… overal waar maar iets ruimte was werden de vakantiegangers neergezet…Volgens mij staan wij op een betonplaat waar vroeger kuilgras lag… Prima plaats trouwens… we stonden gelijk waterpas en tegen het bos aan…  alleen kregen we met geen mogelijkheid de tentharingen in het beton… Vandaag scheen de zon weer en het is te hopen voor de eigenaar dat het terrein wat opdroogt voor Hemelvaartsdag en Pinksteren als de camping volloopt… 

Koekeloeren…

Vanmiddag toen ik buiten in de tuin mijn lunch zat te verorberen stond deze buurmeid naar mij te koekeloeren… Of ik mijn boterham wel besmeerd had met echte boter en of die boterham belegd was met iets gezonds… een tomaat bijvoorbeeld in plaats van runderrollade… Gelukkig zat er roomboter op en kaas… en was er voor haar dus niks te verklikken… Voor mij over haar gelukkig ook niet… Er is namelijk een actiegroep die Wakker Dier heet en die burgers oproept om te koekeloeren… om naar koeien in het weiland te kijken of ze er wel gezond bijlopen… Er is zelfs een online-cursus koekeloeren op hun website om te leren hoe je moet koekeloeren… Ik vergelijk het een beetje met de oproep van een partij in de oorlogsjaren om je buren goed in de gaten te houden… Ik heb niets tegen vegetariërs… veganisten… flexitariërs… of wie of wat dan ook… iedereen moet doen waar hij zich goed bij voelt… Maar oproepen om te koekeloeren gaat mij een beetje te ver… 

Lelijk eendje…?

Hoera… de Boompioenroos staat in bloei… Hij fleurt de hele tuin op met zijn grote rode bloemen… Twee weken geleden was de tuin nog kaal en nu groeit en bloeit alles als een tierelier… Vooral de klimmers moet ik al regelmatig opbinden… Hoewel zijn naam eraan doet denken is hij geen familie van de roos… zijn oorsprong ligt in het oude China waar zijn wortels gebruikt werden om koorts te verlagen en bloed te stelpen… De botanische naam is Paeonia vernoemd naar Paieon de God van de genezing in het oude Griekenland… De Pioenroos is een bloem die je verrast… van een onbeduidende knop groeit hij uit tot een bloem van wel 15 cm doorsnee… van een lelijk eendje naar een prachtige zwaan… zeg maar… Hij is ook als snijbloem te koop in alle kleuren van de regenboog…  Een vaas met pioenrozen op tafel is gewoon een kunstwerk en zeker aan te bevelen…

Het tuinseizoen is begonnen…

Het was vandaag een beetje Lente… eindelijk… dus rap de tuin in om te klussen… Die is nog steeds niet zomerklaar… er liggen nog heel wat tuinklussen te wachten… Vanmiddag met een heerlijk zonnetje en  onder het prachtige gezang van een Puttertje begonnen aan de achtertuin… Ik heb wat rozen en vaste planten verpoot die eigenlijk op de verkeerde plaats stonden… De draadalgen zijn weer uit de vijver gevist en de eerste pispotjes weer uit de grond getrokken… Ook de uitlopers van de Clematissen zijn  opgebonden… Het tuinseizoen is weer begonnen… In een pot bloeien al Maartse Viooltjes en spontaan zijn er Vergeet-mijn-nietjes opgekomen in diezelfde pot… Lekker bezig dus…en dat alles onder het toeziend oog van een haas die genoot van de paardebloemblaadjes die tussen de vossenstaarten groeien in het weiland naast ons huis… 

Thuis…

Noord-Holland was mooi de afgelopen week maar “mijn eigen” polder blijft natuurlijk de mooiste… Inmiddels lopen de buurmeiden weer lekker buiten in de wei en komt er weer kleur in de tuin door bloeiende planten en bomen…  De natuur doet gewoon wat hij moet doen… op zijn eigen tijd en wijze… Het is nog maar april en het duurt nog ruim drie weken tot de IJsheiligen… het kan nog steeds vriezen of dooien… Heel normaal dus allemaal… Ik snap dus niet waarom ik dit jaar zo’n moeite heb met dit Voorjaar… Wellicht door te weinig zon…?

Bollen….

Vandaag via een pontje over het Noord-Hollands kanaal… waar maar twee auto’s en een paar fietsen op kunnen… naar Anna Paulowna gefietst… Daar hebben we een prachtig park bezocht… een soort mini Keukenhof met honderden soorten bolgewassen… Bij elke tulp… narcis… blauw druifje en wat er nog meer uit een bloembol groeit staat de naam vermeld en kun je zo bij de kweker jouw favo bloembol bestellen… Het voordeel van dit park is dat je niet omver gelopen wordt door Japanners met i-pads voor hun gezicht… je niet door mensenmassa’s heen moet graven om een mooie foto te maken… er geen rijen staan voor de kassa want dit alles was gratis… en je maar drie kwartier nodig hebt om het park te doorkruisen… Een echte aanrader als je in de buurt komt… in het voorjaar natuurlijk… Met de straffe noordoostenwind in de rug ging de terugweg heel wat gemakkelijker dan de heenweg… het was bijna freewheelen…

Groeten uit Noord-Holland

Omdat ze deze week mooi weer opgaven zijn we maandag afgereisd naar Noord-Holland… op dit moment één van de mooiste en kleurigste provincies van ons land… Wij staan op een camping in Julianadorp… midden tussen de bollenvelden… De velden met Hyacinten zijn bijna uitgebloeid… net als de Narcissen… De tulpenvelden beginnen kleur te krijgen… maar de vroegere soorten bloeien al wel… Het is echt genieten tijdens onze fietstochten… Vandaag zijn we door de duinen naar Den Helder gefietst…het was best stoempen tegen de koude noordenwind in… zeker het laatste stuk langs de Noordzeekust… Gelukkig was het wel wolkenloos en deed de zon goed haar best om ons op te warmen… Na onze fietstocht nog heerlijk in de zon kunnen zitten… mijn gezicht voelt nu wel wat warm en strak aan… vanavond dus maar een extra crèmetje…

Kleur…

We kregen drie zonnige dagen… en de Lente barstte los in de tuin… Ineens is er weer kleur te vinden… zijn er weer bloemen gaan bloeien… En wat gaat het hard… de Dotter in de vijver bijvoorbeeld kreeg het echt op zijn of haar heupen… Zondag zat hij nog onder de waterspiegel… maandag kwam hij boven… dinsdag zag je de knoppen en vandaag bloeide hij… Hij had echt haast om de zon te gaan zien… net als ik… De Bos Anemonen komen ook ineens te voorschijn… op plekken waar ik ze nooit gepoot heb…Dat is de schuld van mieren die de zaadjes verspreiden… Ik laat ze lekker overal staan… blij dat ik weer kleurige bloemen zie na die lange winter…

Zin…

Voor mij is het pas echt Lente als het Speenkruid in bloei komt… In mijn tuin is dat nu het geval… diverse toefen Speenkruid herinnert me eraan dat ons stukje woongenot vroeger gewoon weiland was… Ze zijn niet uit te roeien en komen elk jaar terug wat ik helemaal niet erg vind… Lente dus inmiddels… alleen werkt het weer nog steeds niet erg mee… Toch heb ik afgelopen week weer een paar vierkante meters tuin onderhanden kunnen nemen… er zit wat schot in… Helaas wachten er nog steeds heel veel vierkante meters op onderhoud… Wel jammer dat de griep mijn energie behoorlijk opgeslokt heeft… het gaat allemaal wat langzamer dan dat ik gewend was… De leeftijd gaat ook wat meespelen denk ik… De aankomende week wordt het weer wat beter zegt men… dan gaan we weer meters maken… Eerst in de tuin en rond Pasen met de camper… Ik heb er zin in…

Wilde luchten…

Ik wacht nog steeds op beter weer… droog weer om te gaan tuinen… Ik loop inmiddels weken achter om mijn tuin voorjaarsklaar te maken… Bomen en planten krijgen al groene blaadjes en uitlopers terwijl het oude blad er nog aanstaat… Het gazon gilt om gemaaid te worden maar Ambrosius de robotmaaier verzakt in het kletsnatte… modderige grasveld… En het ziet er nog niet naar uit dat het weer lenteachtig wordt de komende dagen… Vandaag was het wilde wolkenluchten vrijdag… wolken waar vette regendruppels en soms ook hagelstenen uitvielen… Het leverde wel weer mooie foto’s op… maar niet de foto’s die ik eind maart graag zou willen zien… 

Zielig…

Wat staan ze er zielig bij… Narcisjes die hun kopjes gebogen hebben… hun bloemblaadjes dichtgevouwen en met hun kontjes tegen de stormwind en de maartse sneeuwbui in… Ze voelden zich vanmiddag net als ik afgelopen week denk ik… door het griepvirus hing mijn kopje ook even naar beneden… lag ook ik te rillen van de kou… en bogen mijn stelen ook behoorlijk door… Ik hoop nu maar dat dit de laatste stuiptrekkingen waren van de winter… Ik ben het zat om in de winter met een gieter water te lopen slepen omdat de vijver telkens dichtvriest en de katten die gebruiken als drinkbak… De gieter met water staat in huis naast hun tijdelijke drinkbak… Lente… je bent van harte welkom…!!

Kouwkleum en week….

En langzaam… hééél langzaam komt de lente dichterbij… Ik zag op foto’s van vorig jaar dat ik de tuin al voorjaarsklaar had eind februari… Nu moet ik nog beginnen en mijn handen jeuken… De komende dagen worden wel zonnig maar oh… wat is die noord-oosten wind nog koud… en met wanten aan kan ik niet goed in de grond wroeten… De tuinvogels voer ik ook nog steeds… dat wordt door die vogel op het hek goed in de gaten gehouden… Die houdt ook wel van een lekker hapje… alleen geen vogelvoer maar vogel… Meermaals per dag scheert hij vanuit het weiland door onze tuin… waar de vogeltjes de struiken in vluchten… Soms jaag ik hem zelfs weg want hij moet gewoon van “mijn” vogeltjes afblijven … Ik weet het… je moet de natuur zijn gang laten gaan… maar ik ben nou eenmaal een “week” mens…

Blij ei…

We hebben een paar mooie dagen achter de rug… we mochten even aan de lente ruiken… Vanmiddag voor het eerst dit jaar weer wat tuinwerk kunnen doen… heel veel herfstbladeren zijn opgeruimd en potplanten die de winter niet overleefd hebben liggen in de groene kliko… Er ligt zelfs weer een kleedje over het tuintafeltje en in plaats van de kerstkrans hangt er nu een bloemenposter op de schutting… Ik lijk wel een insect… zodra de zon schijnt en hij opgewarmd is word hij actief en gaat fladderen… Helemaal blij werd ik van de krokussen in de tuin van de buren… de lente komt er echt aan…

Gezelligheid…

Zowaar hadden we vandaag weer eens een blauwe lucht… Het is gek… maar ik krijg gelijk meer energie van zo’n dag… zonne-energie… Energie om weer eens wat in de tuin te doen… Vandaag bleef het bij kijken en opnemen welke klussen er dit jaar aan gaan komen… Het is nu nog veel te nat om echt te gaan wroeten in de grond… maar mijn handen jeuken… Heel de week is het weer gezelligheid troef in het weiland van buurman boer… Dit keer niet van de buurmeiden… die staan nog lekker warm en droog in de stal… maar van een kudde logeer-meiden… Geen koeien maar schapen… geen boe… maar beh… Ik heb ze niet geteld… bang dat ik in slaap zou vallen… maar het zijn er… op zijn Goudriaans gezegd “heul veul”…

Weer alarm…

Het is winter… nog steeds… en dat duurt nog tot half maart…Vandaag  hadden we echt winterweer… het sneeuwde… En vanwege die sneeuwval van gisteravond en vanmorgen kregen we weer alle weer-codes die er zijn voor onze kiezen… alle kleuren van de regenboog kwamen weer voorbij… Vooral geel en oranje voerden de boventoon… gezellige kleuren dat wel maar buiten was het grauw… grijs en wit… Dat noem ik dus geen kleuren… dat is gewoon saai gedoe… Ook de vogels vonden het maar niks… eten zoeken werd wat moeilijk dus werd er volop gebedeld om eten… Helaas kon ik de zilverreiger… de blauwe reiger en het ijsvogeltje niet van vis voorzien… de wetering was dichtgevroren… De merel en alle andere tuinvogels kon ik wel voorzien van pitten en pinda’s… De ineengedoken eenden kregen nog niets… voor straf… Die vraten het jonge groen van mijn al uitgelopen vaste planten op… Vandaag was het dus code geel voor ons… Maar als ik mocht kiezen …

ga ik toch voor deze code “geel en oranje “

Geduld is een schone zaak…