Wonder...

Hoewel de keuken schreeuwde om een sopje... ben ik vanmiddag heerlijk met een boek in de tuin gaan zitten... De zon scheen en wie weet wanneer hij weer te zien is... Pakken wat je pakken kunt dus ... wat de zonnestralen betreft natuurlijk... In de tuin bloeit de Rhododendron op het ogenblik... Ik heb hem gevolgd de laatste dagen om de geboorte van de bloemen te volgen... Prachtig om te zien dat er uit de bloemknoppen... die er als boontjes uitzien... deze grote bloemen komen... Wat zitten ze toch mooi opgevouwen in die knop... Daar kan geen mensenhand tegen op... Alweer een wonder van de Natuur...

Luizenstreek...

Wat ziet alles er weer fris uit na de regen van vanmorgen... en wat is het toch groeizaam... Elke dag moet ik de Clematis opbinden... die gaat zo snel de hoogte in dat het bijna niet bij te houden is... Er zitten zelfs al knoppen in... net als in de klimroos... Maar de rozenknoppen zijn bijna niet te zien van de luizen die erop zitten... Groene luizen en witte vlieg hebben bezit genomen van mijn rozen... die doen zich tegoed aan de rozensappen... Gelukkig zag ik ook dit lieveheersbeestje... de natuurlijke vijand van de luizen... Hij lust ze rauw... ! Maar voor zo’n klein kevertje zijn het wel erg veel luizen... ik denk dat ik zelf moet ingrijpen wil ik mooie rozen krijgen...  Morgen gaat de tuinslang erop... probeer ik de knoppen schoon te spuiten... Het lieveheersbeestje spaar ik natuurlijk als die er nog zit...

Ode...

Het regende vandaag... de denkbeeldige caravan staat weer in de denkbeeldige stalling... we zitten weer binnen... Maar wat hadden we een mooi lang weekend in de tuin waar de regen van vandaag een zegen voor was... want wat is de grond toch droog... Vandaag kreeg ik zomaar “ een ode “ van buurman boer... wat nog nooit iemand gedaan heeft voor mij... Ik voelde me zelfs wat opgelaten... want hier houd ik niet zo van... maar wel heel lief van buurman boer... Het was een ode voor mijn blogs die ik schrijf over het polderleven om en rond ons huis... Maar wat is er nu mooier om over de polder... ons dorpje Goudriaan... en de Alblasserwaard te schrijven... niets toch... Ons prachtige dorp... die je al uit de verte ziet opdoemen door de karakteristieke contouren van de molen en de kerk... Ons dorp... met zijn veenriviertje... omzoomd met mooi bloeiende bermen... de weilanden met vee die rondom ons dorp liggen... en de prachtige mensen die er wonen die zorgen voor saamhorigheid... Ons mooie dorp... waar ik met deze blog een ode aan breng... De foto maakte ik afgelopen zaterdag... met Fluitenkruid op de voorgrond... dat door J.P. Thijsse ook wel “Hollands kant” genoemd werd... mooi hé!

“Vakantie foto’s”...

Koningsdag was voor iedereen vandaag Woningsdag... we moesten namelijk vanwege het virus thuis de verjaardag van de Koning vieren... Wij deden het op camping Molenzicht in Hinter-Garten... waar het trouwens heel gezellig was... Iedereen genoot van de zon... kinderen waren aan het spelevaren... ouders zaten aan de oranjeborrel... de buurmeiden lagen melk te maken... en wij genoten intens van dit alles... Vanmiddag bracht een buurvrouw nog eigengemaakte loempia’s voor bij de koningsborrel en vanavond hadden we een oranjekoek bij de koffie... geschonken door onze Oranje Vereniging... Ondanks dat we de saamhorigheid misten werd het toch een fijne Koningsdag...

Meivakantie...

Hé hé... eindelijk meivakantie... daar waren we echt aan toe... Heerlijk met de caravan naar een leuke boerencamping... genieten van het buitenleven en mooie fietstochten maken.... Vanmiddag zaten we op deze boerencamping... camping Molenzicht in Hinter-Garten... Natuurlijk met privé sanitair... ivm met het corona-virus is dat verplicht nu... We moeten het sanitair wel zelf schoonhouden natuurlijk... We hadden een prachtige middag... een helder blauwe lucht zonder vliegtuigstrepen... grazende koeien in het weiland... en met een goed boek en een kom thee was het goed vertoeven voor de caravan... Alleen moesten we die er wel bij bedenken...  hahaha...

Nat pak(je)...

Wel vreemd als je uit bed komt en de zon schijnt niet... Gelukkig jaagde hij laat in middag de wolken weg en werd het toch nog behaaglijk buiten... Snel de fiets gepakt om nog een rondje ontbrekende plaatjes weg te brengen voor het boek van de Jumbo en de Historische Vereniging Binnenwaard... Het werd een mooi rondje... Goudriaan... via Ottoland... naar Langerak... en via het oosteinde van ons dorp weer naar huis... Ik fietste langs prachtig bloeiende bermen... in bloei staande meidoorns en heerlijk ruikend pas gemaaide weilanden... Onderweg zag ik ook dit prachtige stel... moeder en kind paard... Het veulen mocht voor het eerst naar buiten... en dan sta je daar... wiebelend op hoge poten... naast je moeder de wereld in te kijken... Moeder was ook blij en ging in galop door het weiland... gevolgd door het bokkensprongenmakende veulen... Dit alles werd gefilmd door de eigenaresse en gefotografeerd door een fietsende passant... ik dus... En dan vergeet je al rennend als veulen om op tijd te stoppen... en loop je zo een slootje in... met een hinnikende moeder aan de kant van het slootje... Gelukkig was het paardenmeisje alert... en met haar hulp werd ze weer op de kant gezet... Moeder paard blij... en het natte geschrokken veulen ook... neem ik aan...

Boompioen...

Vrijdag... klusjesdag... voor binnen en buiten... Na de binnenklussen vanmiddag lekker buiten bezig geweest in het zonnetje... Mijn wilde bloementuintje heb ik weer ingezaaid... met “heul veul wilde blommen”... Ik ben benieuwd wat er wel en wat er niet opkomt... want er zaten ook wat zaden bij die al wat jaren oud waren... In de tuin staat mijn Boompioen te pronken... De bloem lijkt wel van zijdepapier gemaakt... zo mooi... Hij stond 5 jaar geleden al in mijn toen nog wilde bloementuin... Na het verpoten heb ik hem een paar jaar niet meer gezien... totdat hij vorig jaar zomaar... spontaan... weer tevoorschijn kwam... Toen met één bloem... dit jaar met zes van die prachtige rozen... Alleen jammer dat ze geen weken bloeien...

Het nieuwe normaal...

Nog steeds is het mooi weer... en helemaal vandaag... Bijna geen wind... en geen wolkje te zien... Na bijna twee dagen soppen is De Theewagen klaar voor het komende seizoen... De gordijnen zijn gewassen... de wanden gesausd... de vloer geschrobd... en er liggen nieuwe zitkussentjes... Ook de mini-bieb is weer gevuld... dus er zijn weer boeken te lenen... te ruilen... en mee te nemen... Morgen wordt de picknicktafel onder handen genomen zodat er weer gelegenheid is om buiten te zitten... 1,5 meter van elkaar af... dat wel... Ook hier geldT het nieuwe normaal... Voor mij even wennen... want ik ben meer van de “hug”...

Sopdag...

De wind was gelukkig een stuk minder vandaag... dus was het goed weer om de deur van de Theewagen open te zetten... en om hem eens goed onderhanden te nemen... Er zijn heel wat emmers sop doorheen gegaan... maar ik heb wel eer van mijn werk gehad... Alle schimmelvlekken van de nattigheid zijn met muurverf overgeverfd... Zolang als het duurt... want oh wat is de Theewagen in slechte staat... Het enige wat nog goed is is het dak en de vloer... de rest rot langzaam aan weg... Ik geef hem nog twee jaar... dan is het over... denk ik... Morgen het laatste stukje soppen en dan is hij weer klaar voor het komende seizoen... De Dotters in de vijver zijn bijna uitgebloeid... en ook langs de boezem (Smoutjesvliet) zijn ze op zijn retour... jammer hoor... maar ze maken gelukkig weer plaats voor andere bloeiende planten...

Grondelen...

Vandaag kwam het bootje van het Waterschap door de wetering varen... om de overtollige waterplanten los te woelen uit de modder... een soort grondelen dus... om daarna de planten op de walkant te deponeren... Teminste dat nam ik aan... want dat doen ze al jaren met dit bootje... Maar het is nog maar april... en de waterplanten... de meesten dan... zitten nog onder het wateroppervlak in de modder... Mijn waterlelie komt met zijn bladeren net boven het water uit... dus wat de bedoeling was van deze meneer is mij een raadsel... Er is nog geen waterplant of kroosje te zien in de wetering... Ik noem het maar “werkverschaffing “ bij gebrek aan echt werk... Wij betalen hem wel met de waterschapsbelasting... Ook een vrouwtjeseend was aan het grondelen... het echte grondelen dus... slakjes en waterdiertjes zoeken in de modder om op te eten... Een raar gezicht om alleen een eendenkont in het water te zien... als je zijn zwempoten wegdenkt is het net een winterkoninkje... alleen iets groter... De achtergrondfoto heb ik trouwens gepikt... van een amateur fotografe uit onze wijk... die prachtige abstracte foto’s maakt...

Gras...

Wat een wind vandaag... soms stormde het zelfs even... Ik word daar zo moe van... van dat gegier rond ons huis... vliegende tuinstoelen door de tuin... en dichtklappendde deuren in huis... Ik hoop maar dat de wind morgen wat afneemt... Het gras in het weiland groeit als een gek... als de katten over het poezenpaadje lopen zijn ze bijna niet meer te zien... Ook Jansen is in het hoge gras bijna niet meer te zien... dat komt voor hem goed uit tijdens zijn jachtpartijen... Alleen heeft hij er geen erg in dat zijn oren nog boven het gras uitkomen... Nog even.. dan zal buurman boer het gras afmaaien... het wordt weer een drukke tijd voor de boeren... de wintervoorraad voor hun dames gaat weer aangelegd worden...

Borage...

Het was net als andere afgelopen zondagen... een rustige ophokdag... Geen bezoek en niet weggeweest... Ondanks het mooie weer hebben we weinig buiten kunnen zitten vanwege de harde oostenwind... De Borage of het Komkommerkruid is nu op zijn mooist... fris groen zonder meeldauw met prachtige azuurblauwe bloemetjes... Het lastige is om deze bloemetjes op de foto te krijgen... ze hangen namelijk naar beneden met hun kopjes... net als klokjes... Je moet je soort ingraven om de bloemetjes van onderen op de foto te zetten... Maar het is gelukt... Mooi hé... vooral die kleur... mijn lievelingskleur... De bloemetjes zijn eetbaar... ze staan prachtig als garnering op bv. salades... fruit... ijs... enzovoort... Bijen en Hommels zijn ook gek op deze plant... Helaas vandaag tijdens de bijentelling geen bij te zien... denk dat ze niet tegen de wind in konden komen...

Bloesem...

Het was een bewolkte zaterdag... en vanmiddag heet zelfs even geregend... Voor de tuin mag er wel wat meer regen vallen... want oh... wat is het droog... Gelukkig heb ik een pomp... en stroomt er nog water genoeg door de wetering... Ook gieters zijn handige dingen... Mijn Malusappeltjesboom staat volop in bloei... er heeft nog nooit zoveel bloesem aangestaan... Als al die bloemetjes appeltjes worden kan ik in november wel naar veiling... Niet de fruitveiling... want deze appeltjes zijn niet te eten... maar naar de bloemenveiling... Deze appeltjes worden namelijk gebruikt in kerststukjes en als kerstdecoratie... Als de takken van mijn boompje het straks houden van de wicht van de appeltjes laat ik ze toch maar lekker hangen... als fruitig hapje voor de vogels in de winter...

GEEN Koolzaad...

Jammer weer van de noordenwind... maar verder was het prima zonnig weer... We worden wel verwend met dit mooie weer hoor... in deze rond-het-huis-blijf-tijd... Het is nu geen straf voor mij om thuis te blijven... Al twee dagen blog ik over mijn fietstochtje... langs gele koolzaadbermen... Gisteren werd ik er door een buurtbewoner op gewezen... en terecht... dat dit gele “spul” helemaal geen koolzaad is.... Koolzaad ziet er heel anders uit... wel geel maar de knoppen van de ongeopende bloemen zitten boven de bloemen... terwijl de knoppen van Raapzaad... wat dit gele “spul” dus wel is... tussen de bloemetjes zitten... En het koolzaad bloeit ook veel later dan het Raapzaad... Ik wist dit dus zelf ook niet... zo zie je maar... je bent nooit te oud om nog wat te leren... Koolzaad is trouwens een tweejarig landbouwgewas... uit de zaadjes wordt olie geperst... Raapzaad is een echte inheemse wilde plant... die zich gewoon elk jaar uitzaait... zodat wij er in elk voorjaar van kunnen genieten...

Bella en Doortje...

Tijdens mijn koolzaad-fietstochtje van gisteren kwam ik deze dames tegen... moeder en dochter Dexter... Moeder’s roepnaam is Bella en haar dochter heet Doortje... Dexter is het koeienras... van oorsprong afkomstig uit Ierland... en in 1960 in Nederland gekomen... Er zijn maar een paar honderd Dexters in Nederland...en deze twee horen daarbij... Ze zijn maar een meter hoog... dus veel kleiner dan de buurmeiden... Ze worden gebruikt als melk- vlees- en begraas koe... Hoe ik dit weet... bij Bella en Doortje ligt informatie over ze op een picknicktafel die bij hun hek staat... Ze vonden het heerlijk om over hun neus geaaid te worden... hoewel moeder mij goed in de gaten hield wat ik met haar dochter deed... Doortje heeft een touw om haar nek omdat ze behoorlijk ondeugend is... en moeilijk te pakken is... Maar bij het rennen en gek doen zit het touw haar niet in de weg... Ook dat was in de informatie te lezen... Wilt u deze dames ook eens bezoeken... ze horen bij De Heihoeve in Giessenburg en lopen in het weiland tegenover de boerderij...

Poldertochtje...

En de Lente is terug... het was weer een mooie dag... De laatste dagen heb ik zoveel foto’s voorbij zien komen van het Koolzaad wat nu in de bermen in bloei staat... dat ik vanmiddag mijzelf een fietstochtje kado heb gedaan om het Koolzaad ook eens “live” te gaan bekijken... De badkamer moest maar een dag wachten meende ik... En ik heb genoten... wat was de polder mooi met die knalgele bermen... met hier en daar wat fluitenkruid er tussen... Ik ben diverse keren gestopt om foto’s te maken en om even om me heen te kijken... Toen ik weer in Goudriaan terug was had ik 71 foto’s gemaakt... en maak daar maar eens een keuze uit om hier te laten zien... een lastig klusje... want het liefst zou ik ze alle 71 laten zien...

Vissende Fuut..

Het is vandaag de dinsdag na Pasen... maar mijn gevoel zegt dat het maandag is... Ik ben de hele dag al in de war... ik doe maandag-dingen op dinsdag... Dat krijg je als je te perfectionistisch ben... Morgen is het dus woensdag... goed onthouden... ! Voor de Fuut maakte het niet uit wat voor dag dat het was... die had gewoon honger... en was vis aan het vangen... En het lukte nog ook... maar ik heb totaal geen enkel idee wat hij gevangen had... het leek wel een hagedis...

April doet wat hij wil... brrr...

Tweede Paasdag... geen buitenzitdag... Wat een verschil met gisteren... zeker 12 graden minder... Het was dus gewoon koud buiten... met die noordenwind... We zijn gewoon verwend de laatste dagen... dat je ‘s morgens de buitendeur al open kon zetten... en de hele dag gewoon in-en uit konden lopen... Vandaag sloeg de verwarming weer aan... Maar ja... april doet wat hij wil...hé... De Skimmia in de tuin staat nu volop in bloei... heel veel mini bloemetjes aan een steel... Voor kleine bloemetjes hebben ze wel grote gele meeldraden... die vragen om bezocht te worden door insecten voor de bestuiving... Omdat ik geen mannelijke Skimmiaplant in de tuin heb staan... komen er later geen besjes aan mijn plant... Maar zonder bessen vind ik hem ook prachtig...!

Hoop...

Het was een mooie Paasdag... een dag van Hoop... Vooral hoop op middelen tegen het Corona-virus... hoop voor de mensen die nu in het ziekenhuis liggen... hoop voor de mensen zonder werk... hoop voor de winkels en bedrijven... Gewoon Hoop dat alles weer “normaal” gaat worden in de wereld... Ik zat vanavond buiten te luisteren naar het live-concert van Andrea Bocelli vanuit de Dom van Milaan... Het concert heette Music For Hope... en het was geweldig... Zijn laatste lied was Amazing Grace... en toen ik mijn iPad wat harder zette... begon er ineens een merel hard  mee te fluiten... Het was zo mooi... kreeg er kippevel van... Ook mijn Malusappeltjesboom gaf hoop vandaag... hoop op heel veel appeltjes... want wat staat er veel bloesem aan... Ik vond het wel een mooi symbool... met Pasen bloeien... voor de Kerstappeltjes...

Bout...

Paasweekend... met net zo mooi weer als vorig jaar... alleen hadden we toen een “late” Pasen rond 20 april... Vanavond heb ik nog een poos buiten kunnen zitten... totdat de muggen kwamen want die zijn ook weer uit hun winterslaap gekomen... Jansen ging vanmiddag weer op jacht in het weiland... Het eerste dier wat hij tegen kwam was een maatje te groot voor hem... Hij keek wel naar de zwaan... maar realiseerde zich... neem ik aan... dat hij deze vogel nooit door het kattenluik in onze deur krijgt... Gelukkig maar... ik moet er niet aan denken dat deze bout morgen in de kamer zou liggen...

Vakantiegevoel...

Het is nog steeds mooi weer... dus rommel ik nog steeds wat in de tuin... Als de Corona geen roet in het eten gegooid had... hadden we nu ergens in Nederland op een camping gezeten... Hadden we nu genoten van de natuur ergens in Nederland... Helaas is het niet mogelijk nu... moeten we nog een paar maandjes wachten denk ik... Maar de gezondheid van u en ons is belangrijker op dit moment... en natuur om van te genieten is er volop rond ons huis en in de tuin... Gelukkig heb ik zicht vanuit ons huis op een mini mini-camping waar een paard en een pony nu kamperen... Toch nog een beetje een vakantiegevoel...

Ruig...

Tegenover mijn tuin... aan de overzijde van de wetering... staan deze bloemetjes nu te bloeien... Het is het Ruig-Viooltje... één van de wilde viooltjes die nog in Nederland voorkomen... Ze staan bij buurman boer in het weiland in de wal... waar niet bemest wordt en ook niet gemaaid... Buurman boer laat trouwens bij het maaien meestal een strook gras staan langs de slootkant... en daar bloeien dan vaak de mooiste wilde bloemen... Deze kamp land wordt echter begraasd door de buurmeiden... maar die eten geen ruige viooltjes omdat het viooltje daar zich tegen beschermd heeft door heel taai te zijn... Wat zit de Natuur toch mooi in elkaar.... Waarom het Ruig-Viooltje zo heet weet ik niet... zo ruig vind ik haar niet... ze ziet er juist heel lief en teer uit...

Groen/bruin...

Ook al ziet hij er een beetje groen uit... toch is het een echte bruine kikker... Hij of zij werd vandaag door het mooie weer wakker uit zijn of haar winterslaap... Volgens mij is het een vrouwtje want ze zat behoorlijk te kwaken in de vijver... om mannen te lokken neem ik aan... Toen we vanavond achter op het terras zaten zagen we een kikker de wetering over zwemmen richting onze tuin... Dus wie weet komen er in de komende maanden heel veel kikkervisjes in de vijver...  Als tenminste poes Saar de bruine kikker niet opvreet... want die loopt de hele dag rondjes om de vijver... Saar is namelijk gek op kikkerbilletjes...

Supermaan...

En weer was het een prachtige lentedag... vanmiddag een begin gemaakt met het onkruidvrij maken van de voortuin... Ik ben een heel eind gekomen... morgen is de rest aan de beurt... Een buurman die even kwam buurten... op 1,5 meter... vertelde dat we vanavond en vannacht een supermaan konden zien... Voor dit jaar staat de maan vandaag het dichtst bij de aarde... maar op 356908 km. Dus is hij vanavond wel 7 % groter... Nou... ik heb op hem staan wachten... en ik zag totaal geen verschil... Ik vraag me zo wie zo af of 7% van die afstand wel met het blote oog te zien is... Mooi was hij wel... ons kosmisch avondlampje...

Spetters...

Terwijl ik vanmiddag heerlijk stilletjes in het zonnetje mijn boterham op zat te eten... zag ik ineens veel gespetter in de vijver... Gelukkig zat ik al klaar met mijn camera’tje om de visdiefjes die er weer waren te fotograferen... dus kon ik gelijk de spetters op de foto zetten... Geen idee op dat ogenblik door wie die spetters gemaakt werden... Totdat moeder Merel haar koppie boven de vijverrand uitstak... Die hoorde mij klikken... denk ik... Ik bleef doodstil zitten terwijl ze me aankeek... en toen ze me eenmaal vertrouwde ging ze stug door met badderen... Leuk hoor... de Natuur aanschouwen in je eigen tuin...

Rust...

Mens en dier genoten vandaag van het mooie lenteweer... de meesten in hun eigen tuin... en de motorrijders op de weg... Het geronk van hun motoren was de hele dag te horen... Ook ik genoot van het mooie weer... van de in bloei staande Krentenboom... van de herriemakende mussen in de heg... en van mijn katten die ook de zon opzochten... De één lag languit op de vlonder met haar kop uit de zon... de tweede lag boven op mij... en de derde lag gewoon binnen te slapen omdat die altijd ‘s nachts op jacht is... Voor iedereen was het dus een echte Rustdag...

Project buurpuber...

Wat een prachtige dag was het vandaag... een echte tuinwerkdag... En er werd hard gewerkt... door onze buurpuber... Die moest voor een schoolproject een stuk tuin bewerken met foto’s natuurlijk van voor- en na de arbeid... Omdat zijn ouders geen tuin hebben werd dus aan mij gevraagd of ik soms een tuinklus voor hem had... Nou... waar ik nog steeds een probleem mee heb is de bende in de wal van de Gemeente... waar ik al jaren met diverse ambtenaren gesprekken over gehad heb... zonder concrete oplossingen... Laat dat nu een leuk project zijn voor onze buurpuber... Eerst heeft hij de grootste onkruiden eruit gespit... met de bosmaaier werd het hoge gras gekortwiekt... en daarna werd de grond omgespit en fijngemaakt... en dat alles onder supervisie van zijn ouders... De hele wal lag daarna gereed om ingezaaid te worden met wilde bloemenzaadjes... En ook dat was voor deze tijdelijke tuinman een “eitje”...  Het resultaat mag er zijn... buurpuber krijgt van mij een 10 en een zoen van de (juf) buurvrouw... hoewel ik denk dat hij daar niet op zit te wachten... die zoen dan hè... maar die 10 heeft hij dik verdiend....!

Gewoon...

Ik heb weinig te vertellen over deze vrijdag... het was gewoon een gewone vrijdag... Wat klusjes... boodschappen doen... naar schoonmoeder, die trouwens heel blij is met de gestuurde kaarten... ook daar wat klusjes gedaan en eten gekookt... Heel gewoon dus.. Buiten was het ook weer ouderwets gewoon... de buurmeiden liepen weer achter ons huis... Wat is het dan toch een stuk levendiger en gezelliger in de polder... Heerlijk...! Een zomers groen weiland met koeien is al eeuwen heel gewoon...

Lunch...

Gisteren bemerkte ik dat er in een bak met violen heel veel wespen rondkropen... Ze zouden toch geen nest in de bloembak willen maken...? Ik telde er zomaar zes op de violen... ertussen durfde ik niet zo goed te kijken... Wel zag ik dat het geen gewone wespen waren... deze hadden rode voelsprieten en rode poten... dus even op internet gekeken welke soort dat deze waren... Het waren Franse Veldwespen... maar wat ze hier doen was mij een raadsel... Ze komen volgens Wikipedia alleen in Limburg... Zeeuws-Vlaanderen en België voor... Mensen hebben totaal geen last van deze Fransozen omdat ze absoluut niet van zoetigheden houden... maar ze leven van insecten... Zelfs rupsen staan op hun menu... En toen ging er bij mij een lichtje branden... mijn violen zitten in de luis... En ja wel hoor... de Franse Veldwespen zaten met elkaar aan de lunch... luizenlunch...

Sereen...

Vanmorgen bij zonsopkomst was de wereld weer eens op zijn mooist... Bevroren weilanden... grondmist... en aan de horizon zat al de komende bewolking aan de lucht... Ik denk dat afgelopen nacht één van de koudste nachten van dit jaar was... Het leverde wel prachtige plaatjes op... je “ziet” gewoon de serene stilte van de natuur... Je zou niet zeggen bij dit beeld dat we op dit ogenblik midden in een soort oorlog leven... dat heel de wereld oorlog voert tegen een onzichtbare vijand... en dat nog niemand weet hoe dit afloopt...