vrijdag 31 mei 2019

Lis...

In onze vijver staat deze blauwe Lis te bloeien... Het is de Amerikaanse Blauwe Lis... Iris Versicolor... maar hij wordt ook Baardloze Iris of Violenkruid genoemd... De plant is oneetbaar en het sap uit de steel kan vervelende huidaandoeningen veroorzaken... maar toch heeft hij medicinale kwaliteiten... Zijn oorsprong ligt in Amerika... en de Indianen gebruikten deze gifplant al om je te laten braken en je darmen te legen bij een vergiftiging... Dan is het heel belangrijk om zo snel mogelijk de giftige stoffen uit je lichaam te krijgen... Ook gebruikten ze een papje... gemaakt van de wortel... om zweren te behandelen... het werkt namelijk heel bloedzuiverend... In Amerika is de Blauwe Iris vastgelegd als officieel medicijn... men maakt er een vochtafdrijvend middel van... Bij mij staat hij in de vijver gewoon mooi te zijn...



donderdag 30 mei 2019

Veenpluis...

Vandaag hebben we een klein rondje Alblasserwaard gefietst... totaal 40 km... Natuurlijk ging mijn fotocamera’tje mee... je weet maar nooit wat voor moois we tegen konden komen... Nou... we hebben heel veel mooie natuur gezien... maar de mooiste foto heb ik toch weer in mijn eigen mooie Goudriaan gemaakt... Daar zag ik dit Veenpluis staan... een grassoort dat alleen op natte zure grond groeit... Bovenaan de grasstengels groeien aren... soms wel 8 stuks... en in één aar zitten wel 50 bloemetjes... Ze zijn zo klein dat je een loup nodig hebt om ze te zien... zodra ze uitgebloeid zijn groeien er aan de vruchtjes... die lijken op nootjes en driekantig zijn... lange witte haren... De nootjes zijn maar 2 tot 3 millimeter groot... maar de haren... het pluis... kan wel 5 centimeter lang worden... Daardoor kan de wind ze gemakkelijker meenemen... samen met het nootje... over grote afstanden... Elke plant heeft zo zijn eigen voortplantings methodes... de Natuur heeft overal een oplossing voor bedacht... Mooi hè...


woensdag 29 mei 2019

Slootleven...

Men zegt dat er een paar mooie zomerse dagen aankomen... dus werd het voor mij tijd om de zomerkleding eens op te zoeken... en uit te zoeken... Inmiddels liggen er drie stapels in de kast... een stapeltje voor nu... een stapel voor min 5 kilo... en een stapel voor min 10 kilo... Die laatste stapel zal wel blijven liggen... denk ik... tot... geen idee... Vanmiddag was het heerlijk terras-weer... met een bakkie thee... wat leesvoer... en natuurlijk mijn camera’tje... heb ik mij in een tuinstoel op de vlonder genesteld... Daar heb ik dus deze foto gemaakt... van het slootleven naast ons huis.... Jammer dat je de vissen niet ziet op de foto... ze waren er wel... hele scholen jonge visjes die tussen de gele plompebladeren zwommen... Ik zag al het eerste bloemetje aan de krabbescheer en ook de gele plomp staat in bloei... En boven en op al dit moois zweefden waterjuffers... die hun eitjes probeerden af te zetten op de plompebladeren... Wat kan er toch een hoop leven zitten in een klein slootje...


dinsdag 28 mei 2019

Water...

Ik houd ervan om water in de tuin te hebben... In de achtertuin heb ik daarom een vijver... en in de voortuin staat een fontein op zonne-energie... Hij doet het dus alleen als de zon schijnt... Het geluid van water werkt rustgevend... en je krijgt heel andere dieren... insecten en (water)planten in je tuin... Ik heb er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan dat ook insecten elke dag water nodig hebben... en moeten drinken... Elk levend wezen bestaat voor het grootste gedeelte uit water... mensen en dieren voor 60 %... en planten voor 80 %... Insecten halen hun vocht uit bloed en nectar... behalve de wesp... dat is een vleeseter... en die heeft gewoon water nodig... Ook heeft de wesp water nodig om  het papierachtig materiaal voor hun nest te maken... Ze maken dit materiaal door aan zacht hout te knagen en vermengen dit met water tot een papje... Daarom zag ik deze wesp... de Duitse Wesp... vandaag op onze fontein zitten terwijl hij dronk van het water... Op een Waterlelieblad zag ik dit musje die uit de wetering dronk... Water... een bijzonder goedje...  niets of niemand kan zonder...



maandag 27 mei 2019

Vervelen... 

Een drukke maandag... vandaag maar eens de binnenboel beetgepakt... De benedenverdieping is weer spic en span... Het zijn niet mijn favorite bezigheden... dat soppen... maar met hulp van manlief... dat wel natuurlijk... had ik vanavond toch een lekker... schoon... gevoel overgehouden aan deze maandag... Op de foto nu echt de laatste Wilde Roos die in onze tuin staat... de Rimpelroos... De struik buigt op het ogenblik gewoon door van de vele bloemen die er nu aan staan... en deze Roos geurt ook nog... De gedroogde rozenblaadjes van deze Rimpelroos zijn dan ook goed geschikt voor het maken van potpourri... In het wild komt hij vooral voor in de duinen... hij kan namelijk goed tegen zoutspray... zoute waterdruppels die van de golven afwaaien... Maar van mij krijgt hij bij droge periodes gewoon zoet water hoor... en zo te zien doet hij het daar prima op... Dit was echt de laatste blog over mijn Wilde Rozen... ik zal mijn lezers niet langer vervelen...


zondag 26 mei 2019

Hondsroos...

Deze zondag was voor mij een echte rustdag... lekker alleen maar buiten gezeten... en veel gelezen... Er is dus weinig te melden over deze dag... Wel heb ik natuurlijk een foto gemaakt... van mijn Hondsroos... Dat is ook een wilde Roos... die in de vrije natuur voorkomt... Ik heb hem langs de slootkant gepoot... hoofdzakelijk voor de bijen en hommels... en de latere rozenbottels die in de winter dienen als voer  voor de vogels... En natuurlijk om zijn prachtige enkelvoudige pure bloemen... Van de bottels kan je jam maken... en bevat veel vitamine C... Er zijn aanwijzingen dat als je de bottels droogt en verpulvert de poeder de pijn vermindert bij artrose... Het woordje "hond" in de naam stamt uit de antieke geneeskunde...de plant werd gebruikt tegen hondsdolheid...


zaterdag 25 mei 2019

Luchtholten... 

Vandaag de laatste klusjes rondom ons huis afgewerkt... Klusjes... want de grote buitenklussen hadden we al gedaan... Ook zegt men dat vandaag voorlopig weer de laatste mooie dag was... het wisselvallige weer krijgt weer de overhand... Voor de tuin is er trouwens niks mis mee dat het zou gaan regenen... de grond is zo droog... die kan wel een paar millimeters gebruiken... In de sloot naast onze vlonder staat nu de Gele Lis in bloei... een echte bijenlokker... De nectar is zo diep weggestopt dat bijen en hommels helemaal in de bloem moeten kruipen om erbij te kunnen... Een vreemde gewaarwording.... je ziet de bijen niet maar ze bzzzzzzzen wel hard... Het is net of de Gele Lis zelf dit geluid maakt... Na de bloei zitten de zaden als rolletjes munten opgestapeld in de zaaddozen... Zodra de zaden rijp zijn rollen ze eruit... en omdat de zaden luchtholten bevatten blijven ze drijven en worden ze door de golven meegevoerd om elders te ontkiemen... De Gele Lis kan ook vermeerderd worden door de plant te scheuren... maar omdat er in de vrije natuur niemand is die dat even doet... heeft de Natuur dus zelf daar wat op verzonnen... zaden met luchtholten... Hoe verzin je het...





vrijdag 24 mei 2019

Egoïst...

Het futenpaar wat bij ons in de wetering zwemt heeft gezinsuitbreiding gekregen... Ze zijn verblijd met twee koters... en lelijk dat ze zijn... Het is een wonder dat ze straks zulke prachtige futen worden... Iets van een lelijk eendje en een mooie zwaan... Voorlopig zitten ze nog veilig op moeders rug... onder haar veren... Zwemmen kunnen ze al wel... er viel er één vanmiddag van moeders rug af en die zwom gelijk terug en kroop weer onder moeders veren... Vader fuut zorgt voor de catering... vanmiddag had hij een visje gevangen voor het kroost... alleen was die nog te groot voor de jonkies... Na een poosje geleurd te hebben met de vis... at hij hem zelf maar op... Wat een egoïst... ik had hem aan moeder fuut gegeven... voor het hele dag zeulen met twee kinderen op haar rug...





donderdag 23 mei 2019

Loungen...

Het was vandaag ook weer een heerlijke tuinwerkdag... hoewel het wat moeilijker ging dan gisteren... Mijn tuinspieren hadden gisteren een behoorlijke knauw gehad... en deden behoorlijk pijn... Zo soepel als het gisteren ging... zo strammer was het vandaag... Maar goed... ook de voortuin ligt er weer netjes bij... De grootste klussen... zoals snoeiwerk... zit er weer op... Eigenlijk moet je op zo,n mooie dag als vandaag een boek pakken en gaan loungen... dat is een moeilijk woord voor buiten zitten... De enigste die de hele dag geloungd heeft was  kater Jansen...  en vanavond na het eten heeft manlief nog even genoten van het avondzonnetje... Gelukkig heb ik zelf ook genoten van het tuinieren en heerlijk buiten bezig zijn... Morgen weer een dag... en wie weet ga ik dan wel loungen...


woensdag 22 mei 2019

Bergen werk...

We hebben vandaag bergen werk verzet in de tuin... Eindelijk was het heerlijk weer om buiten bezig te zijn... Manlief heeft wat hagen gesnoeid... en de slootwal van de Gemeente gemaaid... Daar stonden de brandnetels al weer een meter hoog... en voordat ze zich uitzaaien naar onze tuin heeft manlief ze maar afgemaaid... Ik lig al jaren in de kling met de Gemeente over het onderhoud van deze wal... maar zonder resultaat... Dus nu maaien we de helft maar zelf... om het onkruid tegen te gaan... Omdat de achtertuin op het noorden ligt staat alles later in bloei dan in een tuin op het zuiden.... De Blauweregen is bij mij nu op zijn mooist... terwijl ik al Blauweregens in andere tuinen gezien heb die al uitgebloeid waren... Wat ruikt deze struik toch lekker... en het gezoem van de bijen overtreft zelfs het geluid van de grutto’s als je eronder zit... En dat hebben we vandaag dan ook gedaan... er onder zitten met een bakkie thee... en om even uit te rusten...


dinsdag 21 mei 2019

Puur...

Wat is het toch koud buiten... de wind blijft maar uit het noord-westen waaien... Mijn handen jeuken om in de tuin te gaan werken... maar het is mij te koud... De hagen staan te gillen om gesnoeid te worden... de Annabellen moeten nodig gesteund worden... en de Clematissen smeken om opgebonden te worden... Werk zat dus... maar eerst moet de zon maar gaan schijnen... Op de foto één van mijn wilde rozen... ook wel Egelantier genoemd... Dit zijn mijn favo rozen... ze zijn oersterk... niet veeleisend... en onderhoudsarm... en dat is maar goed ook want ze hebben wel vervelende kromme doorns... Helaas bloeien ze meestal maar één keer... maar wel lang en uitbundig... Daarna is het genieten van hun gekleurde bottels... waar weer vogels op af komen in de winter... Het zijn botanische rozen... dat wil zeggen dat ze nog puur zijn... er is niet mee gekruist... en ze komen gewoon nog in de vrije natuur voor... En daar houd ik van... puur natuur...



maandag 20 mei 2019

Kattendag...

Ook onze katten zijn weer blij dat we thuis zijn... Hoewel ze door een buuf prima verzorgd werden... en we maar een weekje weg waren... hebben ze mij toch gemist... Vandaag was het dus kattendag... de hele dag heeft er wel één van de drie op mijn schoot gelegen... Als ik naar boven moest liepen ze mee... ging ik naar buiten waren ze er ook... Ze vertrouwden het voor geen cent... waren bang dat we weer weg zouden gaan... Het zijn katten... maar ze hebben wel hondengedrag... ze zijn waar ik ben... lopen voor me voeten... en als ik zit.. zitten ze gelijk boven op me... Voorlopig hoeven ze zich geen zorgen te maken... de komende vier weken blijven we thuis... We gaan verbouwen... de badkamer wordt 65 plus gemaakt... bad eruit... grote douche erin... Ik kan niet wachten...!


zondag 19 mei 2019

Heerlijk...!

We zijn weer terug in onze eigen polder... na een heerlijke week in de Noord-Oostpolder... We hebben veel gefietst... veel mooie natuur beleefd... veel historische dingen gezien... en te veel lekkere dingen gegeten... Morgen gaan we weer op rantsoen... gaan we weer tuinieren.... weer het huis soppen... en weer genieten van bloemen, planten en dieren rondom ons huis... Heerlijk...!



zaterdag 18 mei 2019

Chinatown... 

Vandaag waren we in Chinatown... ofwel Giethoorn... Wat een drama dat Giethoorn... of je in Azië bent... In restaurants word je in het Engels aangesproken... krijg je een menukaart in het Engels... vragen ze in het Engels of je Nederlander bent... Hoezo... heb ik soms spleetogen... loop ik met een iPad voor mijn gezicht... maak ik foto’s met een selfiestick...? Nee dus... ik ben gewoon met de fiets... wat in Giethoorn levensgevaarlijk is... fietsen... Je kan hier namelijk ook fietsen huren... en dat doe die Aziaten dan ook... en die zijn gewend om links te rijden... pffff... Wij hebben dus gelopen met de fiets... 50 meter... en zijn toen snel Giethoorn ontvlucht... Je zal hier wonen zeg... ik zou gillend gek worden... De heen- en terug weg was mooier dan dat Giethoorn... Ginds hebben we vanuit St.Jansklooster de ecowaterliner genomen naar Giethoorn... een uur varen over het Beulakerwijde... met prachtige uitzichten en mooie natuur... Terug zijn we weer door de Wieden gefietst... en hebben voorlopig voor het laatst genoten van dit prachtige gebied... Morgen gaan we weer naar onze eigen polder...


vrijdag 17 mei 2019

Smalle Weegbree..

Nog een wilde plant die je in de bloemrijke weilanden van de Wieden veel vindt... de smalle Weegbree... In Nederland komen zo’n zeven soorten Weegbree voor... Op mijn foto de smalle Weegbree... een vaste plant... die nu in bloei staat... De bloei is van beneden naar boven... waarbij eerst de stampers en daarna de meeldraden zichtbaar zijn.. Uit elk bloemetje komen drie zaadjes... De smalle Weegbree is niet giftig en de bladeren kunnen gewoon gegeven worden aan konijnen en andere knaagdieren... ze zijn er gek op... Weegbree is een tredplant...  je kan over ze lopen en dan nog gaan ze niet dood... Daarom zie je ze vaak tussen straatstenen en stoeptegels staan... het zijn gewoon taaie rakkers... Weegbree groeit vaak in de buurt van brandnetels... en dat is hartstikke handig voor als je geprikt bent... Kneus het blad van de Weegbree en wrijf dit over de bulten... het geeft gegarandeerd verlichting van de jeuk... en een blad op een wond werkt bloedstelpend... Bij kiespijn kauwen op een blad... bij oorpijn een gekneusd blad in je oor doen... bij blaren een blad in je schoen leggen...en zo kan ik nog wel even doorgaan... Weegbree... een belangrijke plant voor de kruidendokter...


donderdag 16 mei 2019

Klaver...

Tijdens onze fietstochten viel het mij op dat er hier veel rode klaver in de bermen groeit... Rode klaver werd vroeger veel geteeld als stoppelgewas... dat wil zeggen dat rode klaver in maart en april onder het graan gezaaid werd... en na de oogst van het graan verder groeide om later geoogst te worden als koeievoer... De ecologische landbouw heeft weer belangstelling voor deze vorm van telen... Misschien hebben de eerste bewoners van de Noordoostpolder deze vorm van landbouw wel toegepast en heeft de rode klaver zich daarom zo uitgezaaid naar de bermen... Maar hoe het ook zit... de hommels en bijen zijn er blij mee...


woensdag 15 mei 2019

Lelijk...maar mooi...

Op de camping waar we nu zijn heeft een ooievaars echtpaar op een afgezaagde boom een nest gebouwd... Inmiddels zijn ze met z’n vijven... drie kinderen ooievaar zijn uit hun ei gekropen en worden door pa en ma goed verzorgd... De één gaat eten zoeken terwijl de ander op het nest bij de jongen blijft... Ze worden nooit alleen gelaten... voorbeeldige ouders dus... Ze zijn nu zo groot dat ze soms met hun koppies boven de rand van het nest uitkomen... en wat zijn ze toch lelijk... Ze hebben nu veel te grote ogen voor hun gedrongen koppie... hebben nog een zwarte snavel... en bijna nog geen veren... Vanaf zijn geboorte tot het uitvliegen... na 10 weken... verorbert één jong ongeveer 16 kilo aan voedsel... wat zijn ouders voor hem vangen en hem voeren... Een vreselijk drukke tijd dus voor Pa en Moe ooievaar... zeker met drie jong... Regelmatig klinkt hun geklepper over de camping... weer eens wat anders dan het getjilp van een mus...


dinsdag 14 mei 2019

Thuis...

Nog zo’n mooi stuk natuur van Nederland... de Wieden... We hebben vandaag dit gebied doorkruist op de fiets... en genoten van de vele wilde bloemen die in de bermen... langs de meren... en in de moerassen groeien... Ik ben heel veel keer gestopt om foto’s te maken... en om gelijk mijn bilspieren even rust te geven... Die waren na de 40 km van gisteren wat beurs geworden... en protesteerden een beetje... Wat wordt dit gebied toch goed onderhouden door Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten... op de meest afgelegen plekken kom je wel beheerders tegen... Weet je wat ons ook opviel...? De afgelegen dorpen en boerderijen worden hier voorzien van glasvezel... overal wordt gegraven... dwars door de natuurgebieden heen... Hier doen ze niet zo moeilijk... Op de foto’s mijn lievelingsbloemen van mijn jeugdjaren... molentjes... of wel Koekoeksbloemen... echte moerasplanten... Ik heb ze pas nog gekocht bij Intratuin voor mijn vijver... 3 euro voor een plantje... Hier groeien er duizenden... maar ja... hier horen ze ... hier zijn ze thuis... en niet in mijn vijver...


maandag 13 mei 2019

Groeten uit...

Tijdens onze fietstocht vandaag door het Nationaal Park Weerribben kwamen we de vreemdste plaatsnamen tegen... Wie noemt nou een plaats Nederland... en hoe schrijf je uit het buitenland een brief aan iemand in Nederland in Nederland... Hoe je je dorp Muggenbeet noemt snap ik nog wel... dit gehucht wordt omgeven door de moerassen van de Weerribben... en daar wonen veel muggen die veel bijten... In Moespot zal veel fruit worden ingemaakt denk ik... Wat een prachtig gebied is dit toch... met heel veel historie... We fietsten over de Zuiderzeedijk... maar de Zuiderzee was niet meer te zien... die was veranderd in akker- en weiland en heet nu Noord-Oost polder... In plaatsen als Vollenhove en Blokzijl heten de restaurants en kroegen  Zeezicht en Duinzicht... omdat ze vroeger aan de Zuiderzee lagen... Dit zijn trouwens prachtige stadjes met heel oude panden uit 1600 rondom de haventjes... waar nu dure plezierjachten liggen in plaats van  Koggen van de Hanzevloot... Wat wij vandaag tijdens onze 40 km lange fietstocht gezien hebben is te veel om over te bloggen... maar voor iedereen die van natuur en historie houdt is dit stuk Nederland een echte aanrader...


zondag 12 mei 2019

Geur...

En daar ging de zuring... boterbloemen en vossestaartjes... plat... Gisteren heeft buurman boer de kamp weiland naast ons huis gemaaid...  Aankomende week wordt het mooi droog weer zodat het afgemaaide gras hooi kan worden... Omdat buurman boer deze kamp niet bemest wordt het zeg maar "bacterievrij hooi"... dat bestemd is voor de kalfjes... zodat ze gezond groot kunnen groeien... Het is jammer dat er nog geen geur-foto’s bestaan... want oh wat ruikt dat lekker... net gemaaid gras...


zaterdag 11 mei 2019

Biologisch... 

Jammer dat de wind weer uit het noorden komt... dat maakt het een stuk kouder dan dat het eruit ziet... Gelukkig scheen de zon vandaag uitbundig... wat de vele buitenactiviteiten ten goede kwam... Het was Molendag... er waren in verschillende dorpen in de omgeving markten... en sommige agrarische bedrijven hadden een soort open dag... Wij hebben een biologische boerderij bezocht... waar we  biologische producten hebben geproefd... en biologische kaas en vlees hebben gekocht... Buiten zag ik boerenzwaluwen in en uit de stal vliegen... en ben ik ze gevolgd... In de melkstal waren ze volop bezig nesten te bouwen... Ingenieuze nesten van hooi en stro en zelfs touw worden door de zwaluwen met klei aan de houten balken geplakt... Het worden natuurlijk biologische nesten... want ik ga ervan uit dat op een biologische boerderij  hooi en stro ook biologisch geteeld zijn... en de Alblasserwaardse klei is zeker te weten 100 % biologisch... Nu maar hopen dat er straks veel biologische boerenzwaluwen geboren mogen worden...


vrijdag 10 mei 2019

Koukleumen...

Wat doe je als je weer eens in de sloot gezeten hebt... dan ga je op de kast met je reet in de zon zitten... om op te drogen... Het scheelde voor mij weer een paar natte handdoeken... en een natte vloer... Zoveel zonnige plekjes waren er trouwens vanavond niet meer te vinden in de tuin... maar toch wist Jansen er nog één te vinden... al was het wel boven op mijn kast... Ook poes Saar vond nog een streepje zon om er zich uitgebreid in te wassen... het wordt tenslotte weekend... Wat zijn katten toch zonaanbidders... en koukleumen...


donderdag 9 mei 2019

Engerd...

Dit kleine... lieve... gele bloemetje... dat aan de buitenkant tussen de planken van de beschoeiing uit groeit... is een wolf in schaapskleren...  Dit plantje is een Boterbloem... en wel de Blaartrekkende Boterbloem... Van alle negen soorten boterbloemen is deze plant het meest giftig... het sap geeft bij contact rode vlekken... blaren en zweren op de huid... Ik heb geen idee hoe hij hier terecht is gekomen... op deze onmogelijke plek boven de sloot... Het bloemetje is maar vijf millimeter  groot... heeft vijf kroonbladeren rondom het vruchthoofdje dat in het midden groeit... en bestaat uit talloze vruchtjes... In de middeleeuwen gebruikten bedelaars het sap van deze bloem om meelijwekkende zweren op hun huid te maken... In Nederland wordt hij ook wel jeukbloem of kikkerbloempje genoemd... Als je hem ziet... blijf dan uit zijn buurt... Dit kleine... lieve bloemetje is een engerd...


woensdag 8 mei 2019

Freckle...

Het was een saaie natte woensdag... De hele middag hebben we doorgebracht in het Erasmus MC en het goede nieuws is dat manlief voorlopig niet geopereerd hoeft te worden aan zijn rug... Zodra de klachten verergeren moet hij aan de bel trekken... Daarna hebben we er een uur over gedaan om Rotterdam uit te komen vanwege een ongeval op de Brienenoordbrug... en met de file bij Alblasserdam erbij hebben we er precies twee uur over gedaan om weer in onze rustige polder te komen... Tussen de gewone maartse viooltjes staat zomaar dit gespikkeld viooltje... Viola sororia Freckles... een eetbaar viooltje... Hij smaakt lekker fris... iets zoet... en wordt vaak als garnering op gebak... ijs... en in salades gebruikt... Het is een vaste plant die zich vermeerdert door ondergrondse wortelstokken... Ook heeft hij geneeskrachtige eigenschappen... bij hoest... hoofdpijn... verkoudheid... keelpijn... en constipatie...  Gelukkig heb ik geen last van al deze kwaaltjes en laat ik hem lekker staan tussen de maartse viooltjes...


dinsdag 7 mei 2019

Zuring...

Vandaag weer heerlijk buiten en in de tuin kunnen werken... de meeste algen zijn weer uit de vijver verwijderd... de paden zijn weer onkruidvrij... en ik heb wat ramen gelapt...  Over het weiland naast ons huis ligt nu hier en daar een rode waas... Dat komt van de veldzuring... die nu bloeit en op zijn hoogtepunt is... De hoogste planten die boven het gras uitkomen zijn de vrouwelijke planten waaraan uiteindelijk de vele rode vruchtjes te zien zijn... Deze blijven tamelijk lang aan de planten zitten totdat ze rijp zijn en afvallen... Veldzuring is een "vergeten groente"... een groente die vroeger werd gegeten maar nu niet meer... De blaadjes bevatten heel veel ijzer en vitamine C... En oxaalzuur... als je daar te veel van binnenkrijgt krijg je nierstenen... en dat schijnt niet zo leuk te zijn... Koeien eten geen zuring... behalve als het gedroogd is... en dat gaat deze zuring straks doen... als het grasland gemaaid wordt en dit alles hooi wordt...


maandag 6 mei 2019

Pareltjes...

Ondanks de kou staat het Parelkruid... ook wel Steenzaad genoemd... in bloei... Ik heb ze vorig jaar geplant en ze hebben zowaar de winter overleefd... Het zijn namelijk geen gemakkelijke planten... want ze stellen nogal wat eisen aan de bodem... Eigenlijk zijn het kleine heestertjes die geschikt zijn voor rotstuinen... Ik viel als een blok voor de kleur... hemels blauw... Zijn Latijnse naam is dan ook Lithodora diffusa Heavenly Blue... Als de lucht dus niet blauw is... zoals de laatste dagen... kijk ik maar naar deze hemelsblauwe pareltjes... om mijn dag wat op te fleuren...


zondag 5 mei 2019

5 mei...

Bevrijdingsdag was koud... onze vlag is diverse keren nat geregend... maar daar kan hij tegen... Het valt me wel op dat bij steeds meer woningen niet meer gevlagd wordt... en dan vooral bij jonge huishoudens... Een vlaggehouder... vlaggestok en vlag was in mijn tijd nog een standaard ding van je uitzet... maar dat was 30 jaar na de oorlog... De mensen om je heen hadden 5 jaar onvrijheid meegemaakt... je kende hun persoonlijke verhalen... en leefde met hun mee... Dus voor hen ging de vlag uit... Nu na 74 jaar zijn de bevrijdingsfestivals voor de jeugd aantrekkelijker dan de vlag uit te steken... het is zo gewoon geworden om in vrijheid te leven... ook voor mij... Maar ik blijf vlaggen... uit dankbaarheid voor mijn vrijheid... en trouwens... ik ben te oud voor die bevrijdingfestivals.... De foto maakte ik afgelopen maandag bij het Zandsculpturenfestijn in Garderen... het inhalen van onze bevrijders in 1945...


zaterdag 4 mei 2019

Koud...

Wat was het koud vandaag met die noordenwind... geen tuinwerkweer dus.... en het was vandaag nog wel internationale  dag van het naakt tuinieren... Ik vraag me af welke idioot die dit verzonnen heeft... het zal wel iemand... waarschijnlijk een man... uit Zuid-Europa geweest zijn... want in Noord-Europa heb je vaak begin mei nog een winterjas nodig... Zo ook vandaag... met al die regen- en hagelbuien... in Limburg viel zelfs wat sneeuw... Vanavond werd één van die buien door de ondergaande zon beschenen en kleurden de wolken roze... een mooi gezicht... aan het eind van deze herdenkingsdag...


vrijdag 3 mei 2019

Verrassing...

Toen mijn wilde bloementuin vier jaar geleden op de schop ging stond er een prachtige boompioen in de tuin... die ook moest wijken... Ik heb hem voorzichtig uitgespit en op een andere plaats gezet... in de hoop dat hij het zou redden... Want boompioenen houden er niet van om verpoot te worden... als ze eenmaal in de bloei komen moet je er van afblijven... Het volgende jaar heb ik hem niet meer gezien op zijn nieuwe plek... en dat jaar erop ook niet... die had de verhuizing dus niet overleeft... dacht ik... Tot nu... want zie... hij is toch weer gaan uitlopen... en had dit jaar zowaar één knop... Die knop is sinds gisteren een mooie pioenroos geworden...  Ik heb de boompioen vandaag eens lief toegesproken... en de plant bedankt voor deze prachtige verrassing...!


donderdag 2 mei 2019

Explosie...

Het lijkt wel of de planten in de tuin geëxplodeerd zijn... twee weken geleden was er nog geen kleur te bekennen in de tuin...alleen de Dotter stond toen in bloei... Nu weet ik niet wat ik als eerste op de foto moet zetten... ik begin maar met de Rhododendron... een struik die door de V.O.C. via Batavia naar Europa gebracht werd... Zijn oorsprong ligt dus in Azië... en er bestaan wel 800 tot 1000 soorten en ondersoorten... Het is wel jammer dat ze maar zo kort bloeien... In de handel worden wel 25.000 rassen en hybriden aangeboden... vooral rond het Belgische Gent zitten veel telers en veredelaars die nog steeds zoeken naar nieuwe rassen... De Rhododendron is de nationale bloem van Nepal... en de Bond tegen Vloeken stelde het woord "rhododendron" voor als alternatief voor de bekende vloek... Het woord kan met de zelfde nadruk uitgesproken worden... Het voorstel werd door veel mensen weggehoond... waarvan ik er één van ben... je moet gewoon niet vloeken... en de Rhododendron is ook veel te mooi om deze als vloek te gebruiken...



woensdag 1 mei 2019

Bergeend...

Toen we vanmiddag thuis kwamen... was mijn eerste gang naar de tuin en naar mijn stoeppie... Even de polder gedag zeggen... ik ben er weer...!  Het eerste wat mij opviel was dit stelletje eenden... bergeenden die hier helemaal niet thuis horen... die in de duinen langs de kust horen te zitten... Zouden ze ergens ontsnapt zijn... b.v uit een kinderboerderij of zijn het toch wilde die verdwaald zijn... Een bergeend is een halfgans... hij is groter dan een eend... en kleiner dan een gans... De woerden hebben een knobbel op hun rode snavel... de vrouwtjes niet... en zo te zien is dit dus een stelletje... Ze heten bergeend omdat ze hun eieren verbergen... het vrouwtje maakt een nest in bv. een konijnenhol... of een ander leeg hol... in de duinen... Hun voedsel bestaat uit wadslakjes... schaaldiertjes... visjes en wormen... Ik ben benieuwd wat ze vandaag gegeten hebben in het weiland... want schaaldieren en wadslakjes groeien hier niet...