Buurtkat...

Ik weet niet van wie deze buurtkat is...er lopen meerdere rode katten in de buurt...maar ik zie hem nu vandaag al voor de derde keer voorbij lopen met een muis in zijn bek... Het is niet te hopen dat hij thuis een kattenluik heeft...en met muis en al naar binnen kan...want dan is het waarschijnlijk een bloedbad daar binnen... Hij heeft gewoon in het weiland een muizennest gevonden...en gaat daar een paar keer op een dag "shoppen" ... Arme muizenfamilie... best triest om drie familieleden op één dag te verliezen...

Home sweet home...

We zijn dus gelukkig weer thuis...vakantie is heerlijk...maar thuis komen is ook heel fijn... En nu helemaal...het was veel te warm voor mij in Italie... Ook manlief was de hitte zat...die verbrandde zelfs in de schaduw... Vanmiddag weer heerlijk in de tuin gewerkt...die was dus niet met vakantie...die groeide gewoon door...en dan vooral het onkruid...de draadalg in de vijver...en de pispotten tussen de planten en haag... Werk aan de winkel dus...onder toezicht van de buurmeiden en in de regen.... Wat heb ik ze gemist...en dan vooral de regen... 

Koningspage...

Afgelopen nacht weer heerlijk in mijn eigen koelen bed geslapen... we zijn dus weer thuis... Vanmiddag zat ik even onze vakantiefoto's te bekijken...zie ik opeens iets boven op een cactus zitten... Bij het uitvergroten blijkt het een Koningspage te zijn... een behoorlijk grote vlinder met een staart... Het is voor mij de eerste keer dat ik de vlinder zie...ik heb wel ooit een Koninginnepage gezien...maar nooit de Koningspage... In Nederland komt hij eigenlijk niet voor...gemiddeld één keer per jaar ziet men hier een verdwaald exemplaar... De rups is in Nederland nog nooit gevonden... Wel jammer dat hij op de foto zijn vleugels niet gespreid heeft...want die zijn prachtig getekend...geel met zwarte strepen en een blauw randje waaraan twee punten aan vast zitten...zodat het lijkt of hij een staart heeft... 

Europese regels...?

Vandaag op weg naar het vliegveld van Bari was duidelijk te zien dat het zuiden van Italie een behoorlijk arme streek is... We hebben even een stop gemaakt in Trani voor een bak koffie en thee... en dan zie je in het haventje deze houten vissersboten liggen... Sommigen zijn zelfs versteld met een stuk hout...zoals wij vroeger met een lap een broek verstelden... En met deze bootjes gaat men de zee op om vis te vangen... Ik vraag me af of er ook een APK keuring voor vissersbootjes is...in Italie duidelijk niet... deze hadden nooit goedgekeurd geworden...Ook de kar die klaar staat om de gevangen vis op te vervoeren is waarschijnlijk niet gekeurd... en van de Europese Warenwet heeft helemaal nog niemand van gehoord in het Zuiden van Italie... Men leeft hier alsof Europese regels niet bestaan...en het gaat nog goed ook...

 

Domenica...

Vandaag is het Domenica...zondag... Zou daar ons woord "dominee" van afgeleid zijn...? Het zou wel logisch zijn...denk ik... Deze week hebben we een kerk bezocht... die zich in een grot bevond... heerlijk koel trouwens...Het was in Monte Sant'Angelo... een grotheiligdom ter ere van de aartsengel Gabriel... die diverse keren in deze grot verschenen zou zijn aan mensen... Daarom werd in het jaar 493 met pauselijke toestemming in de grot een kerk gebouwd...die je nu bereikt via een lange trap naar beneden...Het is nu een druk bedevaartsoord... en dat is te merken...de bussen met pelgrims rijden af en aan...Langs de trap naar beneden zijn nog heel oude fresco's te zien...wat had men heel vroeger toch al mooie kleuren waarmee geschilderd werd... Ik vond op internet een verhaal over Gabriel...wat hij allemaal kan doen voor je...wel vertaald uit het Engels ...maar toch leuk om het even te lezen....

Heet...heter...heetst...

En dan staat er ineens een paard voor je terras...die de geraniums...die in een bak staan...op komt vreten... Het paard is van onze tijdelijke buurman...een oud opa'tje...die ook nog drie hondjes heeft... Die hondjes lopen geregeld bij ons op het terras en dan komt hij ze halen...bindt ze aan een touw... maakt gezellig een praatje...loopt naar zijn huis...en laat de honden weer vrij... Die zijn dan in een mum van tijd weer bij ons... Opa woont alleen...ik denk dat hij gewoon een excuus zoekt om even een praatje te maken... Het paard van opa heeft een koeiebel om....zodat nonno hoort waar het paard loopt op de berg...  En wij maar denken dat er een ijscoman door de bergen loopt... haha... Het was vandaag weer bloedheet...volgens nonno wordt het morgen nog heter...pfff...maar volgens mij kan dat nooit....nog heter...dat bestaat gewoon niet....!!

Uitzicht...

Nou zijn wij eigenlijk helemaal geen strandmensen...maar om deze temperaturen nog wat dragelijk te maken...liggen wij al twee dagen aan een strand... Liever struinen wij door dorpjes...pakken een terrasje...bezoeken we kerken...en genieten we van de natuur... Maar daar is het nu echt te warm voor...vanavond om half elf was het nog 29 graden... Op het strand is nog een windje te voelen...en een duik in zee werkt ook verkoelend... We passen ons maar aan aan het weer...en het voordeel is dat ik nog nooit zulke bruine benen gehad heb als nu...en de hele dag dit uitzicht is ook niet verkeerd...

Eigen plekje...

Op een eeuwenoude kasteelmuur...op 800 meter hoogte...groeit dit prachtige plantje met blauwe bloemetjes...Zonder grond...gewoon tussen wat scheuren in de muur...en door regen en ouderdom uitgesleten holtes... Waarschijnlijk heeft daar ooit een vogeltje een zaadje uit zitten poepen...en is daar uit dit plantje gegroeid... Je ziet trouwens hier in Italie de mooiste mossen en plantjes op oude muren groeien...onbegrijpelijk eigenlijk in die hitte... Die oude muren zijn poreus en daarom houden ze vocht vast...waardoor dit plantje kan groeien... Zo heeft ieder plantje zijn eigen plekje op onze aardbol...

Vlinder...

Vandaag verkoeling gezocht in een oerbos...waar de bomen zo hoog zijn...dat er bijna geen zonlicht doorheen komt... Het bos heet Foresta Umbra...wat schemerig woud  betekent... Tijdens een stop voor de pranzo...kwam deze vlinder op mij zitten... Hoe hij heet weet ik niet...maar hij is vast familie van de kolibrievlinder... Hij gaat niet op de bloem zitten maar consumeert de nectar van de bloem al vliegende... net als de vogel kolibrie...

Bosbranden...

Ook wij hier in Italie hebben last van bosbranden....gelukkig niet zo vreselijk als in Portugal...maar ik vond het best wel een beetje eng... Twee uur voordat de brand uitbrak hebben wij nog op die berg gereden...en mooie foto's gemaakt van het uitzicht daar op de stad Mattinata... Op de terugweg zagen wij al wat rook...maar dat bosbrand zo hard kan gaan wist ik niet... Er stond wel veel wind...en door de hitte is het kurkdroog...maar toch... Eerdat wij bij ons huis waren stond de hele bovenkant van de berg al in de hens... Er woonden gelukkig geen mensen...maar het is wel een natuurgebied vertelde de buurman... Hoe er dan brand kan ontstaan...? Waarschijnlijk een weggegooid flesje of glasscherf... waar de zon op schijnt en zo de brand veroorzaakt... Gelukkig hebben ze hier blusvliegtuigen...en tegen de avond was de helft van de brand geblust...en breidde de brand niet meer uit... Wel is in het donker goed te zien waar het nog smeulde...dat zijn al die oranje puntjes op de foto... Er is heel de nacht doorgewerkt door de blussers...toen we wakker werden was er geen vuur meer te zien...alleen rook...en zwarte plekken op de berg... Volgens de buurman herstelt de natuur vanzelf weer... je merkt dat bosbrand hier meer voorkomt...ze doen er zo nuchter over...

Stil en verlaten...

Vanmiddag zijn we door de bergen naar Vieste gereden...een prachtige plaats op het puntje van dit schiereiland...Ik had deze plaats al op de tv gezien omdat het een finishplaats was van de Giro d'Italia... Je kan trouwens goed merken dat de Giro hier geweest is....alle doorgaande wegen zijn opnieuw geasfalteerd... een unicum voor Italie... Het is maar goed dat er remmen zitten op onze gehuurde auto...elke keer als ik iets moois zie roep ik stoppen... even een foto maken... Ook deze bloem moest op de foto...nog nooit gezien en ik weet dus ook niet hoe hij heet... Na de pranzo...lunch...zijn we een poosje naar het strand geweest... Omdat de Italianen werken...en de kinderen nog op school zitten...waren we bijna de enigen die er waren...hoewel het 26 graden was... Ik heb de hele middag het liedje in mijn hoofd gehad van " Aan het strand stil en verlaten "... 

Demonenkruid...

Hier in de Gargano is het nu Oleandertijd...waar je ook kijkt staan Oleanders te bloeien... Ze worden gebruikt als haag in de tuin...als haag tussen de autoweg...sommigen zijn zo gesnoeid dat het grote bomen zijn...of gepoot in een pot op het terras... Deze op de foto stond gewoon in het zand...langs het strand... Hij is heel giftig...zowel de stelen als de bladeren...en werd daarom in de middeleeuwen ook wel Demonenkruid genoemd... De giftige sappen kunnen zowel mens als vee doden...100 gram is al voldoende om een paard te doden... De bloemen van de Oleanders hier zijn veel groter dan in Nederland... dat komt wellicht door de warmte hier...sommigen hebben wel een doorsnee van 4 a 5 cm. en ze ruiken heerlijk... 

Heel vervelend....

En dan word je vanmorgen wakker...en heb je dit uitzicht... vervelend hoor... En de zon schijnt ook nog... nog vervelender dus... En laat er nou ook nog een zwembad bij dit door ons gehuurde huis zijn...een zwembad voor ons tweetjes... Wat een ellende...!  En het ergste moet nog komen: gaan we vanmiddag een stukje rijden...verdwalen we een beetje...steken er vlak voor de auto ook nog even een kudde geiten over...en komen dan onverwachts...in de bergen een boerderij tegen.... Een agriturismo die helemaal zelfvoorzienend is...eigen wijn... eigen olijfolie... brood... jam... vlees... kaas... tomatensaus... enz.. Ontzettend vervelend dus...met als klap op de vuurpijl de lekkerste mozzarella die ik ooit geproefd heb...zo vers van de boer zijn buffels... We hebben hier tot vervelends toe zitten eten...  Wij zitten dus weer even in Italie...genieten weer van het land...het onverwachte... de mensen...en de natuur...en wij vinden het heel vervelend voor jullie...dat jullie dit niet mee kunnen maken....

Kleine Vos...

Deze vlinder...de kleine Vos zat op mijn boerenjasmijn... Nou zijn het allebei rare namen ...want deze vlinder lijkt niet op een vos...en de boerenjasmijn is geen jasmijn en lijkt er ook niet op... Wel ruikt hij net zo lekker als de echte jasmijn...vandaar de naam misschien... Hoe de vlinder aan zijn naam komt weer ik niet... De kleine vos is een standvlinder...hij wordt hier geboren...als rups...en overwintert hier... Pa kleine vos is een echte seksmaniak... de paring met het vrouwtje duurt een hele nacht...onder een blad van een brandnetel... Op dat blad zet ma kleine vos ook haar eitjes af...in groepjes van 40 tot wel 100 eitjes...waar later de rupsen uitkomen...die de brandnetel daarna kaalvreten... Na het verpoppen...uit hun vel barsten na al hun gevreten...en dat gebeurt wel drie keer...komt deze prachtige vlinder te voorschijn...

Distel...

In mijn stukje wilde tuin staat een echte wilde plant...zomaar opgekomen...waarschijnlijk is er een zaadje door de wind hierheen gebracht... Het is een melkdistel... de meeste tuinliefhebbers vinden hem onkruid en zouden hem allang verwijderd hebben... Van mij mag hij blijven staan....ook hij is op de wereld gezet met een doel...als voedsel voor vogels... Vooral puttertjes zijn gek op de zaadjes... Koeien vinden melkdistels heel lekker...en ook konijnen zijn er gek op... De jonge bladeren zijn voor mensen ook te eten en smaken gewoon als sla... Hij is nu uitgebloeid en krijgt nu pluizenbollen...daar zitten de zaadjes aan vast die door de wind meegenomen worden... Eerlijk gezegd vind ik de pluizenbol mooier dan het gele bloemetje...maar smaken verschillen...

Maanzaad...

En weer zomert het...we hebben in dit voorjaar al heel wat zomerse dagen gehad...en de zomer moet nog beginnen... Als we nu maar geen herfstdagen in de zomer krijgen... Het lijkt wel of de seizoenen wat opschuiven... We moeten maar genieten van elk zonnestraaltje wat we nu krijgen... Op het ogenblik is het papavertijd in mijn tuin... Ik heb er maar weer één uitvergroot...dan zie pas echt hoe dit natuurwonder in elkaar zit... En dat groene ding in het midden...dat is de vruchtdoos... daar zitten de zaadjes in...Als de zaadjes rijp zijn kan je er opium uit persen...daarom wordt de papaver ook wel slaapbol genoemd... Ook deze zaadjes...maanzaadjes...worden soms over vers gebakken broodjes gestrooid... Als je heeel veel zaadjes zou eten...kun je echt high worden...sporters testen dan echt positief... Ik gebruik ze ook...om weer in de tuin uit te strooien...zodat er volgend jaar weer papavers in mijn tuin bloeien...

Klokjes...

Leonhart Fuchs...een botanicus die leefde van 1501 tot 1566... vond op één van zijn reizen naar Zuid Amerika deze bloem... Hij nam haar mee naar Duitsland...en gaf haar de naam Fuchsia... Wij noemen haar ook wel Bellenplant... omdat de bloem op een klokje lijkt...  De Fuchsia op de foto staat op mijn terras... er hangen nu zoveel bellen aan dat de takken gewoon doorbuigen... Deze roze Fuchs is een gecultiveerde...want de originele "wilde" had vier helderrode kroonbladeren en paarse kelkbladeren... Dat zijn namelijk de kleuren die kolobries aantrekken...die in Zuid Amerika voor de bestuiving zorgen... Omdat hier toch geen kolibries zijn...is men aan de genen van de Fuchsia gaan sleutelen...zodat wij ze nu in vele kleuren kunnen kopen... Hier zorgen bijen en hommels voor de bestuiving...en die vinden alle kleuren leuk..denk ik... De rode vruchtjes die na de bestuiving aan de plant groeien zitten vol zaadjes... en zijn...en dat weet bijna niemand...heel goed eetbaar... 

Wolken...

Nog even een foto van gisteravond... de zon was al verdwenen aan de horizon... en scheen tegen de achterkant van deze wolkenrij... Ze zien er een beetje angstaanjagend en nat uit...maar in mijn tuin is geen druppel regen uit deze lucht naar beneden gekomen... Ik ben echt een wolkenmens... ik kijk graag naar wolkenluchten... vaak kan je aan de wolken zien wat voor weer het is...en wordt... Het mooist vind ik wolken die tegen elkaar in drijven...die zitten dan op verschillende hoogtes... De wind waait namelijk ook op verschillende hoogtes... zo gaan sommige lage wolken met de westenwind mee...en hogere wolken met de oostenwind... Dat is heel goed te zien aan zee...dan is er zeewind en komen de lage wolken van zee binnendrijven...terwijl de rook van hoge schoorstenen in het Botlekgebied naar zee geblazen wordt... Dus ga gewoon een keer op je rug liggen...en kijk naar de wolkensnelweg...het werkt heel ontspannend...

Bergen...

Wat een heerlijke zonnige zaterdag was het...en na de regen van gisteren groeit en bloeit alles als een tierelier... Ik weet soms niet wat ik al eerste op de foto moet zetten...Alles staat opeens tegelijk in bloei... en overal vliegen vlinders en bijen... Deze bij snoept van de roze Astrantia... De oude Nederlandse naam is "sterrekruid"... In de volksmond wordt hij "zeeuwsknoopje" genoemd... en komt vaak in het wild voor in vochtige bergbossen en alpenweiden... Helaas zijn hier geen bergen dus in Nederland en België kom je hem in het wild niet tegen... Bij mij staat hij in een pot op het terras... gewoon gekocht bij het tuincentrum...en zo geniet ik er ook van... De bergen denk ik er wel bij...

Illegaal...

Ik denk dat we inwoning hebben...illegale inwoning... Poes Saar zit regelmatig voor een kapot roostertje in de muur te kijken en te ruiken... Vorige week viel het ons op dat het roostertje ineens kapot was...er zit een groot gat in... Via dit roostertje kom je in de spouw van de muur...een holle ruimte...waar wel eens muizen wonen... Die maken nestjes in de spouw...lekker warm en beschut... Maar als ik naar het gat in het roostertje kijk...moet dit wel een heel grote muis zijn... Gelukkig houdt Saar het in de gaten...alles wat eruit komt...is het haasje...vermoed ik...

Gered...!

Na heel veel goede en lieve adviezen...bootje huren...zwemmen...duiken...hengelen...bij de volgende storm secondelijm gebruiken...en Folkert te water in een mankini...heeft buurman boer mij uit de brand geholpen... Wat is het toch fijn om in een klein dorp te wonen...waar, als je hulp nodig hebt...iedereen voor elkaar klaar staat... Als een volleerd cowboy heeft buurman boer de stoel met een lasso aan de haak geslagen...naar de kant getrokken...en opgeladen... En als klap op de vuurpijl...de stoel ook nog netjes thuisgebracht...!  Dit alles is met één woord te benoemen.... DORPSLEVEN ... Arie...nogmaals bedankt...!

Stormschade...

Vanavond de rommel rondom mijn huis opgeruimd... rommel die de storm achter gelaten heeft... Kapotte bloempotten...omgewaaide potten...kapotgewaaide windlichten...en heel veel afgebroken takken en bladeren van buurmans treurwilg...  Ook mijn  lavendel in een pot ligt helemaal in gort... een heleboel takken zijn afgebroken...hij is gewoon gehalveerd... En mijn zware rotan fauteuil...die op het terras stond... is gewoon de wetering ingewaaid...weggedreven...en inmiddels bijna verdronken... Mijn hoop is nu gevestigd op buurman boer...misschien wil hij hem wel redden voor mij...

Toverpioenen...

Er is regen gevallen vandaag...goed voor de tuin... Alleen jammer van de harde wind...want daar knapt de tuin weer niet van op...  Mijn gazon is niet meer te zien vanwege het afgewaaide blad van een treurwilg...die bij de overburen in de tuin staat... Gelukkig is de boom wel blijven staan...al twijfelde ik er wel een paar keer over... met die rukwinden...  In mijn bloemenvaas op tafel staat o.a. een prachtige Pioenroos... een toverpioenroos...want toen de knop open ging was hij koraalrood...en nu na een paar dagen is hij lichtgeel... Het is de Paeonia Coral Sunset...in 1965 speciaal gekweekt voor de verkleuring... Het verkleuren zit dus in zijn genen...las ik op de site van een pioenkweker... Jammer...ik dacht dat er een toverfee langs geweest was...

Respect...

Er is maar één ding waar je op Tweede Pinksterdag over kan bloggen...en dat is natuurlijk de Roparun...!  Alle teams vanuit Hamburg richting Rotterdam kwamen door ons dorp... en ons eigen Team 135 Goudriaan dus ook... Wat een bikkels zijn het toch...diep...diep...diep respect voor hun prestatie... Hun doorkomst was weer heel bijzonder...familie en vrienden waren aanwezig om het team te verwelkomen... Er werd een klein feestje gebouwd met medewerking van Goudriaans eigen radiostation...Radio Bredero... Daarna werden kinderen...partners...en vele anderen  nog even geknuffeld voordat men vertrok richting de Coolsingel in Rotterdam...waar alle teams ingehaald en gehuldigd werden voor hun bijzondere prestatie...

Foute foto...

En weer is er geen druppel regen gevallen... Op sommige plaatsen in Nederland is wel 20 mm gevallen...maar in de Alblasserwaard nul komma nul nul nul... We blijven het dus nog steeds zelf doen...en dat heet dan "be regenen"... Van de foto van vandaag klopt natuurlijk niets... Lavendel in de polder... dat moeten eigenlijk boterbloemen zijn natuurlijk... Deze Lavendel staat in een pot op mijn terras...niet omdat ik de bloemen zo mooi vind, maar omdat hij zo lekker ruikt...en voor de bijen... En als ik op mijn terras zit...kijk ik dus door de Lavendel de polder in... Een beetje Zuid-Europa en de Waard...gewoon dus een vakantiegevoel thuis...

Richtingaanwijzer...

En nog steeds is het zomer...vanmiddag was het voor mij zelfs te warm om buiten te zitten... Gelukkig kregen we aan het eind van de middag wind van zee...en koelde het wat af... Nu is het wachten op de regen...die vannacht gaat vallen... Dat heeft de weerman voorspeld ...afwachten dus... Deze jonge zwaan stak netjes zijn poot uit toen hij de bocht omging... knap hoor...kan menig mens een voorbeeld aan nemen...

Alleseter...

Vandaag zag ik deze wesp die een vlieg ving...en hem vermoordde... Ik hoorde hem zelfs knauwen... Wespen zijn alleseters...vooral op zoete dingen en dranken zijn ze gek...maar wat veel mensen niet weten is dat wespen ook veel insecten vangen en eten... Met hun scherpe kaken bijten ze de kop eraf...de rest gaat als voedsel voor de larven naar het nest... Deze wesp heeft dus ergens een nest...en daar wordt ik dus niet vrolijk van...maar voorlopig vangt hij wel de muggen weg onder de veranda...