Kwalificatie…

Vanmorgen probeerde de zon de strijd aan te gaan met de wolken en de somberheid van de laatste dagen… Het ging wat moeizaam maar rond de middag was de strijd beslecht… en zowaar… de zon kwam als winnaar uit de strijd… Ook mijn somberheid verdween als sneeuw voor de zon… ik kon weer kilometers ver de polder inkijken… Heerlijk…! De wolken vierden laat in de middag de overwinning van Oranje op Noorwegen en daarmee de kwalificatie voor het wereldkampioenschap voetballen volgend jaar… En manlief en ik vierden vanavond… volgens de corona-regels… saampies mijn verjaardag… 

Hormonen…

Het is nu toch echt herfst buiten… sommige bomen hebben bijna geen blad meer… het is somber buiten… en mistig… Ik kan hier niet zo goed tegen… ik word van deze zonloze dagen ook een beetje somber… Gelukkig is er in de polder soms nog wel wat te beleven… zoals vanmiddag… Er landde een andere  zilverreiger in het territorium van de zilverreiger die hier altijd loopt… vliegt… en vist…  En zo te zien van de andere sekse… “Mijn” zilverreiger zeg maar… werd helemaal gek… kreeg overal jeuk zo te zien… en liep parmantig met haar of zijn nek helemaal gestrekt… allemaal rondjes in het weiland… om maar op te vallen… Wat een uitslover zeg… de hormonen gierden door zijn of haar lijf… Die vreemde reiger was helemaal beduusd… wist niet wat hem of haar overkwam met al die verleidingstactieken van “mijn” reiger… Op een bepaald moment was die het ook zat en liep de sloot in om vis te gaan vangen… “Mijn” reiger bleef nog even staan kijken om tot rust te komen… om daarna ook de sloot in te stappen om eten te gaan vangen… Ik ben benieuwd of dit een paar gaat worden… aan “mijn” reiger zal het niet liggen… die wil wel… 

Remembrance Day

11 november… de dag dat in 1918 de Eerste Wereldoorlog eindigde… De toen strijdende landen… waaronder België en Het Brits Gemenebest… kozen daarom deze datum uit om hun oorlogsslachtoffers te herdenken… Na de Tweede Wereldoorlog bleef 11 november voor deze landen ook de datum voor de herdenking voor alle oorlogsslachtoffers… Omdat op onze Goudriaanse begraafplaats oorlogsslachtoffers uit Engeland en Canada liggen die in Goudriaan omkwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog maakten vanmiddag kinderen uit groep 8 van basisschool De Fakkel… samen met Wethouder Slob… een krans om die later bij de oorlogsgraven neer te leggen… Samen met de wethouder werd stilgestaan bij wat vrede en vrijheid betekent in hun leven… werd er gepraat over respect en verdraagzaamheid naar elkaar toe… en over discriminatie tussen bevolkingsgroepen en mensen onderling… Op de begraafplaats maakten de kinderen de informatieborden schoon en het bloemperk bij de oorlogsgraven werd weer netjes gemaakt… Dit alles onder toeziend oog van en met leden van de 4 en 5 commissie… 

Het is goed zo…

Het was een rare week voor ons… Na onze eerste dag in Den Haag werden we de volgende morgen… woensdag dus… gebeld door de verzorgsters van onze moeder dat ze te moe en te benauwd was om uit bed te komen… Voor ons een teken dat het niet goed ging… want haar standpunt was altijd dat alleen zieke mensen overdag op bed lagen… We zijn dus in sneltreinvaart… hoewel we een in sprinter-trein zaten… naar Bleskensgraaf gegaan om bij moeders te zijn… Donderdagavond is moeder rustig ingeslapen 97 jaar oud… Dan moet er veel geregeld worden en blijft er dus weinig blogtijd en blog-zin over… Volgende week sluiten wij weer een periode ( ouderloos) in ons leven af met haar begrafenis en het leeghalen van haar kamer… We hebben gelukkig vrede met haar heengaan na voor haar al die moeilijke laatste maanden…Het is goed zo…

Oh oh Den Haag…

Zou ik de enigste zijn die tegoed- en kadobonnen die in een lade belanden vergeten… en bij het opruimen bonnen tegenkom die verlopen zijn… waarvan de winkel al niet meer bestaat… of bijna verlopen zijn…? Gelukkig konden we een bon voor een stedentripje nog net op tijd verzilveren en daarom zijn we nu dus in Den Haag… ook wel ‘s Gravenhage genoemd… een prachtig dorp aan de Noordzee kust… Jazeker… Den Haag is een dorp… het heeft namelijk nooit stadsrechten gehad… en heeft geen toegangspoorten of stadswallen… gewoon een dorp dus… maar wel een schitterend dorp… met prachtige panden en heel veel groen… Vanmiddag waren we op het Binnenhof waar het stikte van de journalisten i.v.m. de nieuwe corona-maatregelen… hebben we eerst in de Haagse Passage… het oudste (1885) en nog bestaande winkelcentrum van Nederland… en voor mij zeker de mooiste… een paraplu gekocht…  Na de lunch hebben we een bezoek gebracht aan Museum de Gevangenpoort een middeleeuwse gevangenis en rechtbank uit 1370 waar men nu laat zien hoe wreed men vroeger gevangenen behandelde… Er staat hier o.a. zelfs nog een echte guillotine… brandmerk-attributen… en onze nationale collectie martelwerktuigen… Ook de kamer waar Cornelis de Witt gezeten heeft was te bezoeken… Dit Museum is heel indrukwekkend… zeker op architectonisch gebied… hoe stevig er in de Middeleeuwen gebouwd werd en dit gebouw tot vandaag de dag nog steeds overeind staat… Morgen gaan we nog meer bekijken en genieten…