Bende..

Het mooie weer van de afgelopen dagen schijnt morgen weer voorbij te zijn... Jammer... want ik had eigenlijk nog een paar mooie dagen nodig om de bende in de achtertuin op te ruimen... De tuinkussens zijn wel opgeruimd en liggen inmiddels op zolder... dat wel... maar de tuin is nog één grote klerezooi... Nu ben ik niet iemand die alles piekfijn in orde wil hebben... egels... padden... salamanders en allerlei insecten willen namelijk onder de afgevallen bladeren de winter overleven... maar het tuinmeubilair en de vlonders wil ik wel schoon en glad hebben voor de winter... en de vorstgevoelige planten moeten naar binnen... Ik hoop dus snel weer op een paar mooie dagen... U ook denk ik... want zonnige dagen wordt niemand zat...

Eten... en gegeten worden...

Wat een lekker weer hebben we nu... wel koud... maar volop zon en een blauwe lucht... De dag begon prachtig met ochtendmist bij de opkomende zon... Ik zag verschillende foto’s voorbij komen van ochtendmensen die dit vastgelegd hadden... Ik zelf vond het veel te koud en te vroeg om naar buiten te gaan... ik geniet wel van andermans foto’s... Op mijn foto staat een torenvalk... denk ik... ( hij staat dus niet... maar hij zit...)  Sinds ik de vogels weer voer... zitten of vliegen de roofvogels weer regelmatig in de buurt rond... vooral een sperwer scheert regelmatig door de tuin... Mijn vogeltjes hebben van deze torenvalk niets te vrezen... deze eet liever een muis of grote insecten... en muizen zitten er zat in het land... Dagelijks... en soms meerdere keren per dag zie ik buurtkatten het weiland uit komen met gevangen muizen... Ook mijn katten brengen regelmatig muizen mee naar huis... Eten zat dus voor de roofvogels... en de buurtkatten...

Een gewone...

Vandaag stond er weer eens een “gewone reiger” naast ons huis te vissen... Het is een tijd geleden dat ik een blauwereiger gezien heb... Er zijn op het ogenblik meer zilverreigers in de polder te zien dan gewone blauwe... Ook purperreigers zie ik regelmatig... maar die zijn wat schuwer... die komen niet in de buurt van woonhuizen... die blijven ver in de polder... Dit exemplaar stond in het water te staren... te wachten op een voorbij zwemmende vis... Helaas voor hem of haar was de vangst nihil...

Ornament...

En de boer... hij maaide voort... Ik moest vandaag denken aan mijn opa en oma... die hadden een soort ornament aan de muur hangen van twee paarden voor de ploeg en een man die achter de ploeg aanloopt... Het heette: en de boer... hij ploegde voort...  Tegenwoordig wordt er geploegd met een dikke trekker voor de ploeg... die veul meer dan twee PK’s heeft... Vandaag werd er dus weer gemaaid door buurman boer... waarschijnlijk de laatste snee voor de Kerst... denk ik... Daarna gaat het gras in winterslaap... totdat de voorjaarszon de aarde weer opwarmt... en het gras weer gaat groeien...

Nieuwe generatie...

Vandaag liep de nieuwe generatie buurmeiden achter ons huis... Leuk om even kennis te maken...  Één kleutermeisje had helaas een andere afslag genomen dan de rest van de groep... ze liep op een andere kamp land... naast haar vriendinnetjes... Helpen kon ik haar niet... hoe zielig dat ze me ook aankeek... Ze moest zelf de goeie weg terug zien te vinden... De bijna witte kleuter had heel duidelijk achteraan gestaan bij het uitdelen van de zwarte koeienvlekken... zij kreeg de kruimelvlekken uit het onderste van de vlekkenzak... Ze lijkt nu wel een uit de kluiten gewassen Dalmatiër... maar die eet geen gras... Deze kleuter wel...

Vrolijk...

Een drukke dag vandaag... maar ook wel leuk en gezellig... Ik weet weer alles over keukens van nu... met platte afzuigkappen... en ik weet alles over pvc vloeren... Oudste dochter gaat verhuizen en dan moet er dus geshopt worden... Tussendoor geluncht waarbij jongste dochter en kleindochter ook aanschoven... Een gezellige meidenlunch dus... echt voor herhaling vatbaar...  Op de foto weer een bloem die in mijn wilde bloementuintje staat...  Geen idee hoe ze heet... maar ik word wel vrolijk van haar zomerse kleuren... En ze heeft bezoek van twee bladluizen... oranje bladluizen... die perfect bij haar hartje passen...

Milieu

In Duitsland zijn bijna geen mooie landschapsfoto’s meer te maken... Overal... op elke berg...heuvel...en molshoop...  staan wel een paar windmolens... Ik weet het... goed voor het milieu... maar ik vind ze afschuwelijk... Dit is nu echt horizonvervuiling... Zelfs midden in een prachtig bos komen ze boven de bomen uit... En dat alles voor het milieu... Ik krijg bijna een hekel aan dat woord... MILlEU... alles moet zich tegenwoordig maar aan passen aan het milieu... zelfs de natuur... Want natuurvriendelijk zijn deze molens niet... alleen al in Nederland kosten die molens elk jaar zo’n 50.000 trekvogels het leven... Maar dat is niet belangrijk... het MILIEU hé... dat is pas belangrijk... Trouwens... onze vakantie zit er weer op... de caravan gaat op winterreces...

Kardinaalsmuts...

Achter onze caravan staat in het struikgewas deze Kardinaalsmuts... een struik of kleine boom waar wereldwijd wel 180 soorten van zijn... In de zomer krijgt deze struik kleine groen-witte bloemen... onopvallend... terwijl de vruchten juist heel opvallend worden... De vrucht is roze/rood... met een vier- of vijfhokkige doosvrucht... Als de zaadjes rijp zijn barst de doos open zodat de vlezige oranje zaadjes goed zichtbaar zijn... De zaden worden door vogels gegeten en na vertering uitgepoept... zo worden ze dus verspreid...  De opengebarste zaaddoos lijkt op het hoofddeksel van een kardinaal... vandaar de naam... Alle delen van de struik zijn voor de mens giftig...  De Engelse naam voor de Euonymus of Kardinaalsmuts is Spindle Tree... Het hout van de Kardinaalsmuts is heel hard en slijtvast... de spoelen en katrollen voor de textielmolens werden vroeger van dit hout gemaakt...

Monschau...

Vandaag zijn we richting Duitsland gereden... met prachtig weer... We hebben heerlijk geluncht in Monschau... een toeristisch dorpje aan het riviertje de Ruhr... met veel vakwerkhuizen... Eigenlijk is het dorp een soort mini Valkenburg... met heel veel eettentjes... terrasjes... en toeristische winkels... Jammer eigenlijk voor dit dorp... het authentieke wordt door dit alles ondergesneeuwd... Ik vond alles hier ook slecht onderhouden... veel rotte kozijnen... verzakte straten... kaal en rot straatmeubilair... en leegstaande panden... Gelukkig kon ik hier en daar toch nog plekjes vinden waar ik foto’s kon maken van de vakwerkhuizen... zonder terrasjes en Japanners...

Sjoen...

Vandaag een stukje Limburg doorkruist... met de auto, dat wel... We hebben de fietsen dit keer thuisgelaten... het schijnt wat gevaarlijk te zijn om van de Limburgse heuvels af te fietsen voor een leek... en er tegenop schijnt ietwat vermoeiend te zijn... We hebben mooie dorpjes gezien... kwamen prachtige vergezichten tegen... landschappen om te zoenen... hier en daar wat gewinkeld... en stops gemaakt voor koffie/thee met Limburgs lekkers... Dit roodborstje kwamen we tegen in het bos... en helemaal niet bang voor ons... Een Limburgs roodborstje natuurlijk... ik hoorde hem al " waar in ‘t bronsgroen eikenhout " en " wie sjoen us Limburg is " fluiten... En ik ben het helemaal eens met dit fragiele vogeltje...

De laatsten...

We werden vanmorgen wakker.... en de zon scheen... De hele wereld om ons heen werd er blij van... vogeltjes namen een bad in de plassen op het gras... de koeien gingen huppelend de wei in... honden werden uitgelaten... en er blijken mensen op de camping te verblijven die we nog niet gezien hadden... Na het boodschappen doen was het tijd voor een bakkie met natuurlijk Limburgse Vlaai... in een echte Limburgse Herberg...  Vanmiddag heb ik nog een heerlijke wandeling gemaakt naar het bos... het was wel blubberig... maar dat was te begrijpen... En er stonden hier en daar nog bloemen te bloeien langs het bospad... Als je de foto ziet lijkt het wel hoogzomer... maar het zijn echt de laatste bloeiende bloemen van dit jaar...

Nat... natter... natst...

De kop zegt het al... het was in Limburg gewoon heel nat vandaag... Op een camping bij een agrariër betekent dat dus drassig... soppig... en modderig grasland waar we met de caravan op staan... Het was dus binnen blijven vandaag... Gelukkig had ik nog veel achterstallige lectuur liggen... en daar leent zo’n regendag zich heel goed voor... Mijn bloemetje op tafel gaf nog wat kleur aan ons grauwe bestaan... Zelfs op vakantie staat er bij mij een bloemetje op tafel... Dit Chrysantje had ik van thuis al meegenomen omdat er nu niets meer te plukken valt in de natuur... Chrysant... een plant die het hele jaar te koop is... en... of je vindt hem fantastisch... of je vindt hem oersaai... Ik zit hier een beetje tussenin... Die grote pluizebollen en de Bolchrysant zijn mijn favo’s... dit tweekleurige exemplaar kan er net mee door... zeker als er in de natuur geen wilde bloemen meer zijn... en vandaag bracht hij wat vrolijkheid in de (voor) tent...

Herfstvakantie...

We reden vanmorgen met regen weg van huis... richting Limburg... Hoe dichter we bij onze camping kwamen... hoe droger het werd... Hier dus gelukkig geen regen zoals thuis... dat wordt genieten van een weekje Limburg... dacht ik... Net toen we de voortent overeind hadden... gingen hier de hemelsluizen open... en wat een water kwam hier naar beneden... Gelukkig zaten wij droog in een voortent die alleen op de hoeken vaststond... Vier uur heeft het hier gehoosd... tot vanavond zes uur... Toen konden we eindelijk de tent verder vastzetten en afspannen... Nu zitten we lekker binnen in de caravan... met de vloerverwarming aan... en de kaarsjes branden ook al... Benieuwd wat het weer morgen ons brengt... Het uitzicht vanaf onze caravan is echt Limburgs... met een vleugje buurman boer....

Meisjesogen...

Deze bloem staat óók in mijn wildebloemen tuintje... Zijn Latijnse naam is Coreopsis maar ik vind Meisjesogen een lievere naam voor deze mooie bloem... Dit exemplaar is éénjarig... maar er bestaan ook soorten die winterhard zijn... Die mooie gele bloemblaadjes dienen er alleen voor om bijen en hommels te lokken... de echte bloemetjes zitten in het rood/bruine hart... Die bloemetjes maken na de bestuiving dan ook de zaadjes... Die gele lokblaadjes worden ook wel rand- of straalbloemen genoemd... Hij stelt weinig eisen... wil wel wat zonneschijn... wie niet... en kan goed tegen droge periodes... De juiste bloem dus voor een tuin met wilde (snij) bloemen...

Nakomertje...

Vanmiddag viel mijn oog op deze schoonheid... Hij stond verstopt achter onze kliko’s... en met het terugzetten van een geleegde kliko zag ik ineens deze prachtige bloem... Ik wist wel dat daar stokrozen stonden... maar ik had ze al afgeknipt... Deze is dus stiekem weer uitgelopen... had er geen zin in om nu al in winterslaap te gaan... en staat nu hier te shinen... Aan het afgevallen stuifmeel te zien hebben de bijen en hommels hem inmiddels ook gevonden en bezocht... Het bewijst maar weer eens dat de Natuur haar eigen gang gaat... zich niet door de mens laat leiden... Gelukkig maar... anders had  dit nakomertje er niet geweest... en zijn broers en zusjes ook niet... Die zitten nog in de knop...

Lunch en diner...

Heerlijk... die zonneschijn vanmorgen... Daar wordt je blij van... dan spring je bijna uit je bed in plaats van gewoon opstaan... Vanmiddag schoven er al snel wolken voor de zon en tegen de avond regende het alweer... Wat voor weer het ook is buiten... het interesseert de vogels geen ene moer... als ze maar kunnen eten... Dagelijks krijgen ze weer voedsel van mij... en elke dag wat anders... Vandaag waren de pinda’s aan de beurt om opgepeuzeld te worden... De kool- en pimpelmezen vlogen af en aan... en binnen een mum van tijd waren de pinda’s verdwenen... Morgen krijgen ze geprakte vetbol als lunch en diner... de overgebleven vetbollen van vorig jaar zijn wat uitgedroogd en vallen uit elkaar... vandaar...

Schouw...

Vandaag tuinman Gerard maar weer eens aan het werk gezet... Het is namelijk zo dat de halve sloot naast ons huis ons "bezit" is... de andere helft is van buurman boer... Waar de grens precies ligt... geen idee... dat weet alleen het kadaster... Dus welke vissen van mij zijn en welke van buurman boer... ook geen idee... Ik laat het maar zo... geen rijdende rechter dus in Goudriaan... Nu is het wel zo... dat we wel ieder onze eigen helft van de sloot schoon moeten houden... om de doorstroming te bevorderen... Dat moet van het Waterschap... die het vanaf 1 november ook werkelijk komt controleren en boetes uit kan delen... Buurman boer heeft een paar weken geleden zijn helft al opgeschoond met een trekker met grijper... mechanisch zeg maar.... Tuinman Gerard heeft vandaag onze helft opgeschoond met een boot en met zijn handen... handmatig dus... maar beiden met een mooi resultaat... Laat het Waterschap nu maar komen om te controleren... we zijn er klaar voor...

Bottels...

De rozen zijn uitgebloeid... nu wordt het tijd voor de bottels... In die rozenbottels zitten de zaadjes van de rozen.... Echt waar... rozen kun je zaaien... maar dat is wel een heel gedoe... Daarom worden door rozenkwekers de rozen geënt op een steel van een wilde roos... dat gaat veel vlugger... en je krijgt veel sterkere rozen... Als je het wilt proberen om ze toch te zaaien moet je veel geduld hebben... Eerst moet de bottel goed indrogen... daarna moet je de zaadjes uit het vruchtvlees pulken... dan moeten de zaadjes behandeld worden met waterstofperoxide zodat ze niet gaan schimmelen... De zaadjes ontkiemen pas als ze in een natte koude omgeving staan... bijvoorbeeld in de koelkast tussen nat keukenpapier... Dat duurt tussen de vier en zestien weken... maar dan moet je ze wel al die weken vochtig houden... Vaak komt 70% van de zaadjes nooit uit... Na het ontkiemen kunnen ze gezaaid worden in speciale zaaigrond en met de juiste temperatuur... vochtigheidsgraad... en licht groeien er rozenplantjes uit de zaadjes... die waarschijnlijk niet op de moederplant lijken... die is namelijk geënt uit twee verschillende rozen... Dit hele proces is mij veel te veel werk... ik laat de rozenbottels dus lekker aan de plant staan... als wintervoer met veel vitamine C voor de vogels... Zoek ik een nieuwe plant dan ga ik wel naar een tuincentrum...

Helder...

Vandaag was de grauwigheid en nattigheid verdwenen... en ook in mijn hoofd werd het weer wat helderder... Vanmiddag was het heerlijk om buiten te zijn... en ondanks dat het zondag was heb ik toch een klein beetje in de tuin gerommeld... Het mocht van mij... gisteren had ik lang genoeg gerust... dacht ik zo... Ik heb de vele vol geregende bloempotten leeg gekiept... zodat de planten niet zouden verzuipen... en dat valt volgens mij niet onder werken... dat was een reddingsactie... en dat mag op zondag... Zo heb ik dus nog meer kleine dingetjes in de tuin gedaan... en genoten van de laatste bloemetjes... bijtjes... en vlinders... want die kwamen door het flauwe zonnetje ook weer in de running... kregen ook weer een helder hoofd... De Dagpauwoog had het ook naar haar zin... die genoot van de nectar van de nog steeds bloeiende Verbena... Nog even en dan zoekt ze een plekje om te overwinteren... De meeste vlinders overwinteren in landen rond de Middellandse Zee... vertrekken dus naar het Zuiden... De Dagpauwoog niet... dat is een standvlinder... die overwintert in onze schuren en huizen...

Staar...

Wat een pisweer vandaag... Heel de week hebben de weermannen ons lekker gemaakt met 20 graden voor vandaag en wat buien... Mijn plannen stonden al vast... heerlijk in de tuin werken... Het werd dus binnen zitten en kijken naar de grauwe... natte polder... Het leek wel of ik met "staar" te kampen had... alles was grijs... totaal geen kleur te bekennen buiten... Ja... een nat geregende Goudsbloem... maar zelfs die zag er flets uit... Ik kreeg vanmiddag wat foto’s ge-appt  van vrienden uit Italie... die liggen nog bij- en in het zwembad... eten nog buiten... en zwemmen nog in zee... Je zou toch zo het vliegtuig nemen... niet dan...?  Na deze sombere dag is een feestje meer dan welkom... en dat gaan wij vanavond dus doen... een feestje bouwen bij de uitslag van de Goudriaanse Dorpsquiz...

Saai...

Het was vandaag saai in de polder... met dit saaie weer... Zelfs ik voelde me saai... duf... en lui... Ik kan niet tegen dit miezerige weer... ik heb de hele week al een soort grauwsluier over me heen... een soort rem... Ik ben net als de insecten... ik word pas actief als de zon gaat schijnen... Zelfs de meeste vogels lieten vandaag verstek gaan... Alleen een aalscholver liet zich zien... maar die baalde ook stevig... Die had net zijn middagmaal bij elkaar gedoken en moest zijn vleugels laten drogen... voor hij weg kon vliegen... Maar hoe droog je nu je veren als het regent... niet dus... Dat werd dus lopen naar huis...

Prettig...

De regen van de afgelopen weken heeft mijn Hortensia’s duidelijk goed gedaan... Er hebben zich weer knoppen ontwikkeld en nu staan ze weer in bloei... Geen grote schermen met bloemetjes... maar bescheiden bolletjes met bloemen... Mijn Hortensia’s hebben het echt moeilijk gehad dit jaar... ze stonden prachtig in de knop toen ze nog een flinke nachtvorst voor hun kiezen kregen... Het gevolg was dat alle knoppen bevroren waren en zwart werden... De droge zomer heeft hun ook niet goed gedaan... vooral na de dagen met rond de 40 graden waren hun bloemen en bladeren verschroeid... De bloemen werden bruin... de bladeren krulden om... Nu in oktober voelen ze zich weer prettig... zo te zien... Het resultaat is dit mooie kleine Hortensia’tje...

IJsvogel...

Ik zie hem regelmatig voorbij scheren... een blauwe flits... maar vanmorgen bleef hij lang genoeg stil zitten om verschillende foto’s van hem te maken... Ik zat in mijn luie stoel achter het raam... hij zat op “de catwalk”... de plank die over de sloot ligt zodat mijn katten het weiland in kunnen... Hij zat heerlijk boven de sloot op de visjes te loeren om te vangen... minivisjes... en daar stikt het hier van in dit ondiepe slootje...Ik zag hem verschillende keren de sloot induiken... op jacht naar de visjes... Wat een scheet is hij toch hé... wat een kleurenbom op fragiele pootjes... alleen zijn gezichtsuitdrukking mag wat vriendelijker... vind ik...

Overwinteren...

Hoewel het a.s zondag 20 graden kan worden gaan we toch langzaam richting de winter... want de Smienten zijn weer terug... Nog niet allemaal... maar elke dag druppelen er wel een paar binnen... Niet in mijn huis hoor... maar op de wetering... Elke avond als ze hier landen zijn het er een paar meer...  Smienten broeden in het hoge Noorden en Siberië... hoewel er inmiddels ook soms gebroed wordt in Noord-Nederland... Ze komen in de herfst afzakken naar het Zuiden om te overwinteren... Ik hoorde ze ‘s avonds al een paar keer overvliegen terwijl ze fluitende geluiden maakten... want Smienten kwaken niet maar ze fluiten... Daarom worden ze ook wel fluiteenden genoemd... Voorlopig denk ik even nog niet aan overwinteren... eerst maar die 20 graden pakken in het weekend...

Groot Kaasjeskruid...

Gisteren liet ik deze bloem al zien... door de regendruppels heen... Vandaag een betere uitvoering... Deze plant staat in mijn wilde bloementuintje... Het is het Groot Kaasjeskruid... Zijn botanische naam is Malva... afgeleid van het Hebreeuwse woord malluah... wat zout van smaak betekent... Wij noemen hem Kaasjeskruid omdat de zaadjes in een soort Gouds kaasje verpakt zitten... De plant werd al beschreven door de Romeinse schrijver Plinius in het jaar 24 na Chr.... hij noemt de plant als geneesmiddel tegen wespen- en schorpioenen steken... Omdat de bloemen veel vitamine A... B1 en 2... en C bevatten kan er thee van gezet worden... hartstikke gezond... Ik laat de bloemen er aan staan... als maaltijd voor de laatste hommels en bijen...

Tja...

Tja... wat valt er nu te zeggen over vandaag...  Ja... het is herfst... en dat was vandaag goed te merken... er stond een stevige bries... en het regende bijna de hele dag pijpenstelen... En het was koud... de koudste 6 oktober ooit gemeten... en dat terwijl de aarde opwarmt... het poolijs smelt... en Groenland echt groen wordt... Het was zelfs voor mij te nat om een buitenfoto te maken... dus dan maar door het raam... Tja... en dan krijg je dus een wazige druppelfoto...

Symbool...

Grappig dat er gisteravond met de Goudriaanse Kroosquiz natuurvragen waren... waarbij de antwoorden bijna allemaal op mijn blogs terug te vinden waren... Nu maar duimen dat ik ze ook goed heb... Na de regen van de afgelopen week gaan er steeds meer bloemen bloeien in mijn wildeplanten-tuintje... zo ook deze roze korenbloem... Geen echt wilde bloem natuurlijk... want de originele korenbloemen horen blauw te zijn... Heel veel landen om ons heen hebben wat met korenbloemen... in Duitsland staat de korenbloem bekend als nationaal symbool... Koningin Louise van Pruisen verborg zich... op de vlucht voor Napoleon... met haar kinderen in een korenveld... Om haar kinderen stil en bezig te houden liet ze ze kransen van korenbloemen vlechten... blauw was tenslotte de kleur van Pruisen...  In Frankrijk is de korenbloem ( bleuet de France ) het symbool ter herinnering aan de oorlogsslachtoffers... Wat voor Belgen en Engelsen de klaproos is... is voor de Fransen de korenbloem... De bloem is ook de nationale bloem van Estland... en ook de officiële provinciebloem van de Zweedse provincie Östergötland... Zelfs politieke partijen in Estland... Finland en Zweden hebben de korenbloem als symbool... In Nederland is de bloeiende plant afgebeeld in het wapen van Blaricum... in 1923 droegen de mannelijke inwoners korenbloemen in hun revers als protest tegen de fusie met de gemeente Laren... de vrouwen zaten thuis achter de Geraniums... die mochten nog niet protesteren...

Dierendag...

Vandaag was het Dierendag... voor mij het teken om de vogels weer te gaan voeren... Dat is voor mij al jaren vaste prik op 4 oktober...  Lang hoefde ik niet te wachten op de vogels... de mezen hadden het al gauw door dat er weer nootjes en zaden lagen... Ook de vinken kwamen even buurten... en het roodborstje was er ook weer... Helaas is de foto wat wazig... mijn ramen zijn na de regen van de laatste dagen niet meer zo helder... Voor mijn katten is het alle dagen Dierendag... daar doe ik dus niets mee... Die hebben altijd al de beste plekken in ons huis...

Laatste loodjes...

Dit exemplaar landde vanmorgen op mijn hand... Hij of zij was een beetje uit koers... een beetje duf... Waarschijnlijk had hij zijn aardse taak vervuld... eitjes leggen of vrouwtjes bezwangeren om voor nakomelingen te zorgen... en was het tijd voor deze Libelle om te sterven...    Volgens mij was het een Heidelibelle... maar daar zijn er zoveel soorten van dat ik geen idee heb welke het was... Hij heeft wel 10 minuten op mijn hand gezeten... is zelfs mee naar binnen gegaan om mijn camera te halen... en had ik alle tijd om hem van alle kanten op de foto te zetten... Wat een enge kop heeft hij toch... eerst dacht ik dat hij een helmpje op had... maar die bollen dat zijn zijn ogen... En die onderkaak... nu begrijp ik dat je hem echt hoort knagen als hij een prooi vangt en verorbert... Het enigste mooie vond ik zijn vleugels... het lijkt wel glas in lood... Na 10 minuten vloog hij toch nog weg... om op het gazon weer te landen... Toch bezig aan zijn laatste loodjes...

Verbena...

En ze blijven maar doorgaan... en doorgaan... met bloeien... het houdt niet op... Deze Verbena’s kwamen in het voorjaar spontaan op midden in mijn looppad... Ik kan er nog net omheen lopen om op ons terras te komen... Vorig jaar stond hier vlakbij een pot met Verbena’s... en die heeft zich dus uitgezaaid tussen de boomschors dat op het looppad ligt... Ik had ze natuurlijk uit kunnen trekken... maar omdat ze heel veel insecten aantrekken... en dan vooral vlinders... heb ik ze maar met rust gelaten... En nu staan ze dus nog steeds in bloei... en komen er nog steeds vlinders op af... Zodra ze straks uitgebloeid zijn trek ik ze er wel uit... anders staat volgend jaar mijn looppad helemaal vol... en kan ik niet meer bij mijn stoeppie komen... Ik tik de zaadjes er wel af boven mijn streepje wilde tuin... daar staan ze uit de weg... uit mijn weg...

Spinnentijd...

Herfst... dus ze zijn er weer... kruisspinnen... Het zijn niet mijn favoriete diertjes... eigenlijk ben ik er panisch voor... en ga ik met een grote boog om ze heen... Maar zoals je op de foto ziet zijn ze erg nuttig... ze vangen die ellendige jankende meuzels... meuzekepieten... steekmuggen... of hoe ze ook mogen heten... Vanavond na het eten zat ik nog even buiten toen er nog een paar van die zoemers om mijn hoofd vlogen... op zoek naar mijn bloed... Snel maar weer naar binnen... voor dat ik gestoken zou worden... Deze spin laat ik dus nog even zitten... hij zit op een behoorlijk hoge plek... ik loop ‘s morgens niet door zijn kleverig web als ik naar buiten ga... want ook daar wordt ik panisch van...