Klaar voor de start...

Wat was het mooi vannacht buiten... alles was wit bevroren en dat bij bijna volle maan... Ik heb echt lopen genieten van bevroren gras en bladeren die glinsterden in het maanlicht... Eer dat ik vanmorgen uit bed kwam was alles weggedooid... en was het grijs en grauw buiten... Deze week ga ik binnenshuis maar eens aan de gang... alles een flinke sopbeurt geven voor de Kerst... en daarna de kerstversierselen ophangen... De kerstboom staat inmiddels in de serre... nog zonder ballen en slingers... dat komt later wel... Morgen weer een dag... Op mijn foto een blauwe reiger die vanmiddag op de catwalk stond... de kattenplank over de sloot... en vandaar probeerde op te steigen... wat goed lukte... ondanks de korte startbaan...

Kijken...

De zondag is en blijft voor ons een echte rustdag... We lezen wat... doen een dutje... kijken tv... en ik kijk vooral naar buiten... Want in de polder is het nooit rustdag... de zondag is voor de dieren een dag zoals alle andere dagen... Er moet voedsel bij elkaar gescharreld of gevist worden... om te overleven... En ik kan daar uren naar kijken... De vogelvoedertafel staat vlak voor ons raam... en alle kleine soorten vogels komen daar op af... Hoewel eksters en kauwen ook regelmatig komen... maar die hebben het nu te druk met de malusappeltjes... Die vinden ze op het moment lekkerder dan zonnepitten... De vogels zijn al zo gewend aan die vrouw achter het raam... ik dus... dat ze de zaadjes ter plekke op hun gemak oppeuzelen... Ook al zijn de vogeltjes best wel druk en beweeglijk... het kijken naar hen geeft mij rust en ontspanning...

Korstmossen...

Toen de zon er vanmiddag doorkwam was het best lekker buiten... Ik ben even de tuin doorgelopen om nog wat foto’s te maken... Jammergenoeg is er weinig meer te fotograferen... en ik neem aan dat jullie het ook wel zat zijn om telkens weer malus-appeltjes ... reigers en eenden voorbij zien komen bij mijn blogs... Op de foto dus wat korstmossen op takken van een dooie struik... Het is het groot-dooiermos  dat veelvuldig voorkomt in veeteelt-gebieden... omdat het ammoniak nodig heeft om te groeien... Weer iets van ieder nadeel heeft zijn voordeel... want ik vind het prachtig... en goed te gebruiken in kerststukjes... Trouwens... vanmiddag  heb ik al de kerstboom gekocht... nog nooit zo vroeg... voor Sinterklaas... heb ik die ooit aangeschaft... en weet je... ik was nog net op tijd... Bizar gewoon hoeveel kerstbomen er al werden verkocht... Ik was bij de Welkoop voor vogelvoer... en heb gelijk maar een boom in de auto geladen... Ik denk dat er daar volgende week geen boom meer te krijgen is... Volgende week gaan we de buurt opvrolijken en gaan de lichtjes erin... 

Tijd...

Het wordt nu echt tijd dat mijn nimf wat kleding krijgt aangetrokken... In de zomer is het wel uit te houden bij mijn vijver in je blootje... maar zelfs ik krijg het koud als ik nu alleen al naar haar kijk... Morgen maar even wat verzinnen wat ik haar aan ga trekken...  ze heeft wel een klein maatje... Het wordt misschien wel zelf wat breien voor haar... Jullie krijgen het wel te zien als het zover is... Vandaag hadden we weer een druilerige dag... niks aan... het wordt alleen maar saaier buiten en in de tuin... Er is bijna niets kleurigs meer om op een foto vast te leggen... Het is nu wachten op de sneeuw... ijs... en kerstversieringen... Zondag is het de eerste adventzondag.... dan gaan we langzaam weer naar de kerstdagen toe... en mag de kerstverlichting weer aan.... Even de saaiheid vergeten... 

Terugblikken...

Toen we vanmorgen de gordijnen open schoven in Twente... zag Twente er heel anders uit dan de vorige dagen... Twente was nu grijs... mistig en het motregende... Tijd dus om naar huis te gaan... al was dat ook de bedoeling hoor... We hebben de afgelopen dagen genoten... van de B en B... het mooie weer... de omgeving... fietstochtjes... Bad Bentheim... en als afsluiter vanmorgen de ontmoeting met de eigenaar en zijn vrouw van Truckstop Frans op den Bult... Manlief was hier vaste klant in zijn werkzame leven... Er zijn heel veel oude herinneringen opgehaald... 50 jaar chauffeurs-leven en de veranderingen in al die jaren kwamen voorbij... Rond de middag stapten wij weer in de auto richting Goudriaan... waar morgen het dagelijkse werk weer op ons wacht...

Mooi Twente...

De zonsopkomst vanmorgen kondigden weer een mooie nieuwe dag aan voor het mooie Twentse land... Na een geweldig uitgebreid ontbijt zijn we richting Duitsland gereden... naar Bad Bentheim... dat net over de grens ligt... De hooggelegen Burcht wees ons de weg naar het centrum... waar natuurlijk ook alle drink-en eetgelegenheden dicht waren door corona... Honger hadden we niet door het overdadige ontbijt... maar een bak koffie of thee zou best wel smaken... Maar helaas... niets te vinden... De Burcht zelf was ook niet toegankelijk... het slotpark wel... dus daar een heerlijke zonnige wandeling gemaakt... Op de terugweg hebben we nog een stop gemaakt bij een viskraam... want een visje gaat er altijd wel in... Rond vier uur verdween de zon achter sluierbewolking en werd het gewoon koud... Rap dus naar onze warme overnachtingsplek... De struik met de rode vruchtjes op de foto is een Kardinaalsmuts... de boomhut in het bos is te huur... en de hond woont in de B en B...

Groeten uit...

Voor mijn verjaardag kreeg ik van lieve vrienden een nacht in een B en B in de Lutte aangeboden... en die zijn wij nu aan het verzilveren... Wat een mooie omgeving is het hier... ik heb nooit geweten dat het in deze omgeving zo heuvelachtig is... Vanmiddag hebben we een prachtige fietstocht gemaakt door dit mooie landschap... echt bergie op en bergie af... Alleen is het jammer dat alle horeca gesloten is door de corona... en er nergens een bak thee of koffie te krijgen is onderweg... Gelukkig zagen we midden in het bos een Pipowagen staan waar we... hoe komt men toch op zo’n grandioos idee... zelf thee en koffie konden zetten... We hebben buiten in de zon op een bankje zitten genieten van koffie en warme chocolademelk en een Luikse wafel... Natuurlijk hebben we netjes onze consumpties betaald en het geld in het kistje gedeponeerd... Vanavond mochten we ook nog genieten van een heerlijk diner... ook als cadeau gehad van die lieve vrienden... en bereid door onze gastvrouw... 

Hot Lips...

Mijn Hot Lips in de tuin bloeit ook nog steeds... Deze Salvia staat in een pot... eigenlijk op een ongeschikte plek... maar hij is niet te verzetten... Niet omdat de pot te zwaar is... maar omdat haar wortels door de onderkant van de pot gegroeid zijn... en inmiddels te diep de volle grond in zitten... Zou ik de pot met plant omhoog trekken zal ik geheid haar wortels beschadigen... Zij moet dus blijven staan waar ze nu staat... Nu is ze niet helemaal winterhard... dus bij heel strenge vorst zal ze waarschijnlijk bevriezen... Deze Salvia Hot Lips is ook een beetje in de war... ze bloeit normaal tot eind september... Deze dame denkt dus ook dat het Lente is... ik laat haar maar in de waan... volgende week komt ze er wel achter dat het pas november is... en de winter nog moet komen...

Gefopt...

Ik begin op deze rustige zondag met een citaat van Wikipedia over de Kerstroos.... : Hoewel de naam Kerstroos suggereert dat de plant rond de Kerst bloeit... komt deze pas in februari in bloei en bloeit tot april... Zij bloeit rond Kerstmis slechts binnenhuis in potten die op kamertemperatuur gehouden worden... Ik weet dus niet wat voor een bijzondere Kerstroos er in mijn tuin staat... maar die staat dus nu al in volle bloei... 2 maanden te vroeg... Waarschijnlijk is dit in 1965 in Wikipedia gezet... toen we half november al op de schaats stonden... De afgelopen weken voelde het namelijk aan alsof het Lente was... wat mijn Kerstroos waarschijnlijk ook dacht en voelde... en gewoon is gaan bloeien... De natuur houd je niet tegen... maar het weer houd je wel voor de gek...

Kraamhotel....

We hadden vanmiddag al vroeg de schemerlampjes aan... zo donker was het vandaag... Het was wel droog maar zwaar bewolkt... zoals de weerman dat netjes zegt... Geen wandelweer voor mij... maar knus binnenzit weer... Het insectenhotel op mijn foto staat bij de Slingelandse Plasjes... op zijn Gouwerjaans gezegd: bij de Putten... Volgens mij staat dit hotel er nog niet zo heel lang... er staan namelijk nog veel kamers leeg... er zijn er maar een paar bezet... Eigenlijk is het een kraamhotel voor insecten... want achter die dichtgemaakte deurtjes liggen de eitjes van de volgende generatie wilde bijen te wachten om uit te komen... Van bloeiende bloemen... zoals op het informatiebord staat aangegeven... moeten de bijen het hier niet hebben... die staan hier niet... wel bomen en struiken... Soms staat er wat klaver in het gras... maar dat wordt altijd snel kort gemaaid... Wie weet gaat men hier nog wilde bloemen zaaien... dat zou wel mooi zijn... zeker mooier dan een fietscrossbaan... 

Novemberzoentjes...

Hoewel het al half november is... zie je overal in de walkanten nog meizoentjes in bloei staan... Ook boterbloemen zie je hier en daar nog...  Vandaag was het ook prima weer om buiten wat in de tuin te doen... kleine klusjes hoor... zoals vegen en bladruimen... En als je dan de mussen hoort kwetteren in de heg en de meizoentjes of madeliefjes ziet bloeien... zou je bijna denken dat het lente is in plaats van herfst... bijna winter zelfs... Voor mij kunnen zulke dagen niet lang genoeg aanhouden... het liefst tot aan de oliebollen... 

Novemberlicht...

Zoals beloofd nog wat foto’s gemaakt tijdens mijn wandeling van gisteren... Wat is het zonlicht toch mooi nu de zon zo laag aan de hemel staat... Het geeft alles een warme kleur en lange schaduwen... Het lijkt wel  of de bladeren aan een boom nog bruiner en geler worden... of ze van bladgoud gemaakt zijn... Met dit novemberlicht is elke foto wel geschikt voor op een kalender of voor een puzzel... Vandaag was het weer wat minder... buien met wat zonneschijn tussendoor... en met een naar noord-west draaiende wind werd het een stuk kouder dan gisteren... Voor november een normale temperatuur maar na gisteren was het vandaag toch even wennen... 

Boswandeling...

Vandaag kreeg ik een verlaat cadeautje... trouwens iedereen kreeg het... een prachtige zonnige herfstdag... Vanmiddag ben ik dus een uitdaging aangegaan... met mijzelf... Ik heb een boswandeling gemaakt... door ons eigen Goudriaanse bos... Een wandeling van wel 5 kilometer... en... het is gelukt... Ik heb er wel twee uur over gedaan... maar dat kwam mede door de praatjes onderweg... de vele fotomomenten... en wat tussenstops op een bankje... De heup en knie hielden zich redelijk... alleen nek en schouders hadden wat massage nodig na afloop... Gelukkig kan ik daar zelf bij... Wat is de herfst toch fotogeniek... ik bleef klikken voor “het perfecte plaatje...”... De komende dagen laat ik jullie de resultaten zien... 

Ienimini...

Vandaag vierden wij in ienimini kleine kring mijn geboortedag... Er was gebak... wat cadeautjes... een bos bloemen... lag er een ontzettend lief cadeau van vrienden door de brievenbus... had ik gezellige telefoongesprekken... kreeg ik leuke mails en Whatsappjes... en heel veel felicitaties via Facebook... Ondanks alle corona-verboden... die we strikt naleven... en het saaie weer... voelde ik me toch hartstikke jarig... En net voor zonsondergang... klaarde de lucht in het westen ook nog op... en kleurden de wolken roze tegen een hemelsblauwe lucht... Een feest-lucht zeg maar... Vanavond ga ik nog samen met manlief de polonaise lopen... (op het liedje van Jopie Parlevliet)  en sluiten we samen deze dag af met een ienimini corona-feestje... 

Druilerig...

Vanmorgen was het nog redelijk... maar vanmiddag was mijn uitzicht maar druilerig... Er vielen wat buien... met soms een waterig zonnetje tussendoor... en dat gaf weer mooi regenbogen in de lucht... Verder was deze maandag hartstikke saai... met saaie huishoudelijke klusjes en ook nog wat achterstallige klussen... Al vroeg gingen de schemerlampen aan... en sprong om de beurt een kat op schoot... Werd het toch nog wat minder saai...

Beauty...

Voor deze “beauty” is het inmiddels te koud geworden buiten...daarom heb ik haar verhuisd naar onze serre... En wat heeft zij het naar haar zin... De bloemen die ze nu produceert zijn groter dan die in de zomer... Omdat ze van mediterrane temperaturen houdt is de serre nu de juiste plaats om de winter door te komen... lekker met haar voeten op de vloerverwarming... Alleen jammer dat ze onder de schildluis zit... en die beestjes produceren een kleverig goedje dat nu op mijn vloer zit... Elke dag probeer ik die schildluizen op te sporen en te verwijderen... ze zuigen ook namelijk sappen uit haar bladeren... die dan geel worden en afvallen... En een kale Oleander de hele winter in de serre is geen gezicht...

Rustig...

We hadden een rustige zaterdag... Nu zijn alle zaterdagen sinds de corona pandemie voor ons rustig... we doen geen boodschappen meer... die worden door Appie thuisgebracht... en onze zaterdagse lunch kan ook niet meer door gaan... Die mis ik wel trouwens... Maar alles beter dan corona krijgen... Een buurtgenote heeft het ook... en die is heel ziek... en dat gun je niemand... Het was zo rustig vandaag dat ik na jaren weer naar de intocht van Sinterklaas op tv heb gekeken... en het was nog leuk ook... In de polder heerste ook rust... er waren deze zaterdag geen jachtpartijen... Wel was het gezellig druk op mijn voedertafel... de mezen vlogen af en aan... de mussen in de heg hadden weer eens een “vergadering”... er werd druk getetterd... totdat ik even naar buiten moest... toen werd het doodstil in de heg... Misschien hadden ze het wel over mij... iets dat niet voor mijn oren bestemd was....

Blauwe uur...

Het gebeurt niet veel dat ik als avondmens het “blauwe uur” aanschouw... Dat is het uur voor zonsopkomst... wanneer de lucht al blauw kleurt maar de zon nog niet boven de horizon in het oosten te zien is... Het is zeg maar de periode van schemering voorafgaand aan zonsopkomst... ook wel dageraad of ochtendgloren genoemd... Vanmorgen gloorde het prachtig... hoewel er wel wat wolkenvelden de blauwe lucht een beetje verpestten... En als je goed kijkt naar mijn foto zie je ook nog de maan door de bomen schijnen... Ik heb echt zitten genieten van dit uur... na een waardeloze... slapeloze nacht... Maar gelukkig heeft elk nadeel zijn voordeel... toch...?

Gewitterwolke...

Siergrassen zijn op het ogenblik veel gewilde planten in tuinen... Zelf houd ik meer van bloeiende planten... maar in moderne “less is more-tuinen” komen ze veelvuldig voor... Bij onze buren staan ook siergrassen... Miscanthus sinensis “Gewitterwolke”... onweerswolken... De Nederlandse naam is gewoon Prachtriet... Ze staan precies op de scheiding van onze tuinen... aan de westkant... dus ik kan er ook van genieten... En zeker als de zon de aren in het zonnetje zet... dan lijkt het wel of er lichtjes in de aren zitten... Ik hoop wel dat er in al die bloeiende aren geen zaadjes zitten... met de bijna altijd waaiende westenwind liggen die straks wel in onze tuin...

Taai...

Wat is de Geranium of Ooievaarsbek toch een taaie plant... Ik had de planten in augustus gekortwiekt... tot op de grond... maar ze zijn weer uitgelopen en nu staan ze opnieuw in bloei... Kan ik ze straks nog een keer afknippen... maar straks is pas volgend voorjaar hoor... na de vorst... Want als ik hoor van mensen hoeveel noten er dit jaar zijn... hoeveel appels en peren... dan schijnt het dat we een strenge winter krijgen... Als er genoeg voorraad voor mens en dier is voor de winter... dan krijgen we een lange... strenge winter... zeiden mijn voorouders altijd... want de natuur regelt zichzelf... Maar nu dwaal ik wat af... ik had het over mijn taaie Geranium... die mijn saaie tuin nu weer wat kleur geeft... Wat een dankbare plant... één van mijn favoriete tuinplanten met weinig ziektes... slakken en luizen laten hem ook links liggen... of rechts... zoals in Engeland... Een aanrader dus voor alle siertuinen....

Schaapskudde...

Ik eet nog steeds mijn boterham tussen de middag buiten op... Heerlijk om nu nog in de zon te kunnen zitten en te genieten van haar warmte... En natuurlijk heel veel vitamine D op te kunnen slurpen tegen rare virussen... Op mijn foto een schaapskudde op het weiland achter onze kerk dat volgens mij van Staatsbosbeheer is... het weiland dan hé... Welke kudde dit is weet ik niet... maar waarschijnlijk is het de kudde van de Fam. van de Dool uit Langerak... Wat is polder Oud-Goudriaan toch mooi... zeker dit stukje... met rietkragen langs de boezem... de paddenpoelen op de voorgrond... en de kade richting de Westermolen... En met die prachtige herfstkleuren zou het zo een schilderij kunnen zijn van de Dortsche schilder Albert Cuyp... Maar helaas... die leeft al 350 jaar niet meer...

Genieten...

Omdat het mooie herfstweer nog steeds aanhoudt heb ik vanmiddag nog een stukje gewandeld... Heel ver van huis ben ik niet geweest want m’n heup speelde toch weer wat op... en wat voel je je dan toch krakkemikkig... Maar niet gezeurd en getreurd... er zijn ergere dingen die je kan overkomen... zeker in deze coronatijd... De ziekenhuizen liggen weer overvol met mensen die het verschrikkelijk moeilijk hebben... die grote kans hebben dat ze het niet overleven... Laat mij dan maar lekker strompelen op de Postkade... en genieten van het weer en de natuur... 

ZEN...

Zondag... rustdag...zendag... Alles vandaag straalde rust uit... alles was ZEN... zoals dat tegenwoordig heet... ZEN is eigenlijk een vorm van Boeddhisme... en heeft alles te maken met innerlijke rust en innerlijke groei... Wij gebruiken het woord ZEN tegenwoordig meestal als synoniem voor rust... Mijn foto van vandaag straalt dus heel veel ZEN uit... poes Saar zit dromerig te kijken... is heel ZEN... op de wetering is geen rimpeltje te zien... straalt heel veel ZEN uit... en de buurmeiden lopen heel ZEN te grazen... Voor mij straalde dit beeld gewoon heel veel rust uit... zondagsrust... 

Douchebak...

Het blijft nog steeds nazomeren... mijn boterham kon ik tussen de middag buiten in het zonnetje opeten... Het was wel een bleek zonnetje door wat sluierbewolking... maar toch was het lekker om buiten te zijn... In de achtertuin was het een ander verhaal... daar was het eigenlijk behoorlijk onaangenaam... Door de ligging van de achtertuin op het noorden komt daar nu geen zon meer... en droogt er daar ook niets meer op... De vlonders blijven nat en glad... en het gazon wordt modderig als je erover heen loopt... Ik heb nog een uur lang vanmiddag wat laatste klussen kunnen doen... en ben toen van de kou naar binnen gegaan... De komende drie tot vier maanden wordt er in de achtertuin dus niet meer geklust door mij... maar wel foto’s gemaakt natuurlijk... Zoals onderstaande foto’s van vanmiddag... van mussen die een vol geregende schaal  gebruikten als douche- en drinkbak... 

Appelig....

En voor de derde dag op rij was het mooi rustig herfstweer... Voor mij een buiten werkdag dus...  alleen jammer dat mijn hoofd vandaag niet zo meewerkte... Ik kwam na een kort nachtje slapen al duf uit bed en dat duffige bleef heel de dag hangen... Ik heb dus geen steek uitgevoerd vandaag... alleen eten gekookt... en een beetje opgeruimd... Jammer hoor want ik had grootse plannen... Maar ja... iedereen heeft weleens van die dagen... dat je hoofd niet mee werkt... dat je lijf harder loopt dan je hoofd... Of zou ik de enigste zijn...? Morgen nieuwe kansen om buiten te werken toch...? Mijn foto vandaag is dus net zo appelig als ik me voelde... ik figuurlijk... mijn bomen letterlijk... Ze hangen vol met sierappeltjes... vogelvoer voor de winter...

Dag twee...

Heerlijk herfstweer dag twee... En het was genieten hoor... We hebben heerlijk buiten kunnen zitten... ik heb zelfs nog even buiten zitten lezen... Helaas heb ik geen erg geduldig zitvlees... en helemaal niet als ik weet dat er nog zat tuinklusjes op me te wachten liggen... Inmiddels staat er dus een grote groene kliko tot de nok toe gevuld met afgevallen bladeren en uitgebloeide potplanten op straat... heeft Ambrosius het gazon nog een keer gemaaid... en zitten er al diverse spullen in de winteropslag... In het rozenperk in de voortuin stond vandaag nog één Roosje in bloei... een nakomertje... want de rest van haar familie zijn inmiddels bottels geworden... In de lucht buitelden de smienten over elkaar heen... een mooi gezicht...alsof ze tikkertje aan het spelen waren... Wat mooi weer al niet teweeg brengt... 

De vraag...!

Wat een heerlijke herfstdag... zo zou ik ze allemaal wel willen hebben... tot en met december...  ‘s nachts een beetje vorst... in de ochtend wat nevelig want dat ruikt zo lekker... en zon in de middag... En dan vanaf januari strenge vorst met dik ijs in de sloot... Maar ja... ik heb het niet voor het zeggen... en maar goed ook... denk ik... want heel veel mensen houden niet zo van kou... Vanmiddag was ik even op de begraafplaats in ons dorp... achter onze kerk... Voor mij één van de mooiste en best onderhouden begraafplaatsen van Molenlanden... met het mooiste uitzicht op de polder... Alleen ontzettend jammer dat de oorlogsgraven er schandalig bij liggen... Bij de ingang staat er een prachtig bord met uitleg over de oorlogsgraven... loop je er dan heen is het even schrikken... Ik vraag me af wie hier nu verantwoordelijk voor is... nu de dame die de graven bijhield verhuisd is... Zo te zien niemand... de paddenstoelen groeien op de graven... en de stenen zijn pik-groen... of hoe je dit ook zegt... Volgende week is het Remembrance Day... komen de schoolkinderen herdenken... Werk aan de winkel dus... maar voor wie... dat is de vraag...!

Moodboard...

Bij onze buren in de straat staat een grote Esdoorn... een boom... waarvan de bladeren in de herfst alle kleuren krijgt die de herfst in de kast heeft liggen...Vanmiddag heb ik in onze tuin even wat bladeren verzameld die van de buurboom afgewaaid waren... en op de foto gezet... Wat een verschillende kleuren van één soort boomblad...  Bladeren... de één geel met rode nerven... de ander groen met een bruin randje... en weer een ander geel met een groen randje... Wat een kleurenbom... de foto is gewoon een moodboard geworden van alle kleuren die de herfst ons kan geven...

Heerlijk plekje...

Ook onder onze overkapping is de herfst ingevallen... De bladeren van de Klimhortensia beginnen te verkleuren en de bottels van de klimroos worden langzaamaan  rood... Vandaag was het trouwens nog heerlijk buiten zitten op dit plekje... ook tijdens de regen van vanmiddag...  Als het kouder wordt hangt er hier een terrasverwarmer boven mijn hoofd... Ik ben nu eenmaal een buitenmens... moet naar buiten kunnen elke dag...  En ja... dat blauwe bord hebben we gepikt... het hing aan de lantaarnpaal voor ons huis... Een paar jaar geleden probeerde de jeugd het bord met vuurwerk op te blazen... Na een paar weken waren wij... en de katten... het dagelijkse geknal voor ons huis zat en heeft manlief het bord van de lantaarnpaal afgeschroefd... Als de Provincie het bord terug wil... kunnen ze het weer krijgen... als ze het dan maar weer heel hoog boven aan de lantaarnpaal hangen...

Ruige lucht...

En het is alweer november... een maand waarin het kan vriezen en dooien... met soms nazomerdagen en herfststormen... en regendagen of dagen met dichte mist... Alles kan in november... zelfs sneeuwval is mogelijk... Maar nu is de polder nog zo groen als gras... en dat moet nog maar even zo blijven vind ik... Vandaag was het helemaal niet koud met de zuidenwind die er waaide... maar wel met ruige wolkenluchten... Bij ons viel er geen nattigheid uit... maar ik neem aan op andere plaatsen wel... We zien wel wat de maand november ons brengt... de kop is er af... Ik hoop eerlijk gezegd op veel zon... lekker naar buiten voor de vitamine D... tegen de corona... en de ophokplicht...