Ouderwets…

Zo… éénderde van het jaar 2022 zit er al weer op… wat gaat de tijd toch hard… Of zal het aan mij leggen omdat ik zo druk bezig ben… De afgelopen week was trouwens ook heftig… maar dan wat de geneugten van het leven betrof… twee brunches… drie avonden chinees…. een feestavond… en de verjaardag van onze kleinzoon… Mijn weegschaal schrok zich te pletter… sloeg gewoon op tilt…  Volgende week maar weer wat minderen… Maar wat hadden we weer een ouderwetse gezellige Koningsweek… Wat ook weer ouderwets was waren de ballonnen van vanavond… de eersten dit jaar… die ergens aan het eind van ons dorp geland zijn net toen de ondergaande zon de polder in een warm licht zette… Scherp is mijn foto niet… door het raam en drie kilometer ver… maar ja… om nou mijn weegschaal op de foto te zetten… 

Na regen komt…

Op deze maandagmorgen was de lucht grijs en viel er wat nattigheid… Maar na regen kwam…. nog meer regen… kunstmatige regen… Ik heb eerst de pomp maar eens aangezet… die paar druppels die gevallen waren hadden alleen een paar millimeter van de grond bevochtigd… Dat zette geen zoden aan de dijk… voor mijn graszoden… Haha… De hele middag heeft de pomp gedraaid… en het is gek gezegd… maar ik zag hier en daar de grassprietjes de grond uitkomen… Misschien komt het toch nog goed met mijn gazon…

Happy….

We zijn weer thuis… onze Paasvakantie zit erop en wat we nog nooit meegemaakt hebben… we hebben in die 10 dagen geen druppel regen gehad… ongekend voor april… Het is ook te merken in mijn tuin… het is gort en gort droog… we hadden weken geleden graszaad gezaaid in ons gazon maar er is nog steeds niets opgekomen… De tuingrond is keihard… de grassprieten kunnen daar gewoon niet doorheen komen denk ik… Er komt gelukkig ook weer wat kleur in de tuin door de Rododendrons die nu in bloei komen… Het ziet er gelijk gezelliger uit… Het malusappeltjes boompje zit overvol met bloesem… als de insecten vandaag niet weggewaaid zijn wordt het een goed appeltjesjaar in december… Ik word helemaal weer happy met- en in mijn tuintje… 

Stoempen…

Het blijft maar mooi weer… waar hebben we het toch aan verdiend… Vandaag weer een mooie fietstocht gemaakt over de Veluwe… Via het fietsknooppunten-netwerk kwamen we op en langs de mooiste plekjes… We fietsten langs het gebouw van Radio Kootwijk… dat helaas alleen te bezoeken is op afspraak… We bezochten Schaapskooi Hoog-Buurlo waar in de kooi nog wat moeders met lammetjes rond dartelden… de nieuwe generatie heideschaap… Op veel plaatsen was het stoempen geblazen bergje op… met afdalingen van soms wel 10 %… En dat alles met een stralende zon en een behoorlijke wind… wat er voor zorgde dat ik nu met een lichtelijk roodverbrand gezicht deze blog zit te schrijven… 

Paasweekend…

Wat hadden we toch een heerlijk Paasweekend… op de camping… Na twee corona-jaren hadden we weer met kinderen… grote-kleinkinderen en kleine-kleinkinderen zaterdag een gezellige paasbrunch… nadat eerst de kleine-kleinkinderen paaseieren hadden gezocht… en gevonden… Wat was het fijn om met z’n allen weer bij elkaar te zijn… Inmiddels hebben we ook wat fietstochten achter de rug door het prachtige Veluwse landschap… Het hele weekend zaten hier de terrassen overvol vanwege het mooie weer… bij een ijsverkooppunt stond zelfs een lange file… bizar om een kwartier in de rij te moeten staan voor een ijsje… Vanmiddag liep de camping weer leeg… morgen begint voor velen de werkweek weer… Wij blijven nog even hier op de camping… we gaan nog een paar dagen fietsen en hopelijk wat rustigere terrasjes pakken…

Holland…

Ik hou van Holland… landje aan de Zuiderzee… Een stukje Holland draag ik in mijn hart steeds mee….   Holland… met je koetjes en je weiden… Ik mag jou zo gaarne leiden… met je molens aan de vliet….    En dat stukje Holland ligt gewoon achter ons huis…

                                                                                                         

Museumweek…

Deze week is het Museumweek… Dat nodigt dus uit om een museum te gaan bezoeken… Omdat in “ons eigen” museum afgelopen zaterdag de nieuwe  expositie Boer en Werk van start is gegaan… was de keuze snel gemaakt… Voor diegenen die het vroegere boerenleven in de Alblasserwaard nog eens willen herbeleven is het zeker een aanrader… Er kon deze middag biestepap geproefd worden… (iemand had het nog nooit op)… en bij de koffie en thee was er door de vrijwilligers eigen gemaakte speculaas in de vorm van Museum Het Voorhuis… Goudrianers waren trouwens goed vertegenwoordigd… zelfs als onderdeel van de expositie met een foto aan de muur… Bij de mannen was natuurlijk De Kuiperij favoriet… en er werd hout gedraaid en gelijktijdig les gegeven aan een vrijwilliger die het ook wilde leren… Al met al een leuke gezellige middag…!

Nodig…

Buiten was het nat vandaag… binnen lekker warm en als je dan heel de middag dit uitzicht hebt is dat geen straf… Dit ooievaars echtpaar heeft… denk ik… alle emelten en slakjes in het weiland opgegeten… Ze bleven maar pikken in het gras… van voor naar achter en van links naar rechts… Het lijkt trouwens wel of alles ineens veel groener is geworden van de regen… je ziet het gras gewoon groeien…   De regen was dus echt  nodig voor het gewas…

Malende…

Het heeft een hele tijd geduurd… bijna twee jaar… maar onze Goudriaanse molen is sinds vanmiddag weer  “malende”… Niet dat hij gek is of zo… maar hij heeft alle vier zijn wieken weer nadat in juli 2020 door metaalmoeheid een wiek knakte… Al die tijd moest de molen het doen met maar twee wieken… het was gewoon een zielig gezicht… Ons dorp kreeg daardoor een heel ander aanzicht vond ik… het was zo karakteristiek als je Goudriaan naderde… de kerk en de molen… je wist dat je weer “thuis” was… Vanmiddag is hij dus weer officieel in gebruik genomen en kan ik weer genieten vanaf mijn terras van “onze” malende molen…

Aprilletje zoet…

Wat een grap vanmorgen bij het wakker worden… April dacht leuk te zijn en gaf ons nog even… volgens het spreekwoordelijke gezegde… een witte hoed… Wat een verschil met vorige week toen het heerlijk lenteweer was… Eerlijk gezegd vond ik die witte wereld wel mooi hoor… ik ben nu eenmaal gek op sneeuw… maar dan wel in december… Ik was inmiddels al helemaal gewend aan de voorjaarstemperaturen… Vandaag moest de winterjas weer aan… maar ja… we leven nu eenmaal in een zeeklimaat… het kan vriezen en het kan dooien…. Nederland is wat het weer betreft nooit saai…