Gespetter...

Spetter...spieter...spater...lekker in het water... Dat zong Herman van Veen over Alfred Jodokus Kwak... Vanmiddag moest ik aan dit liedje denken...toen ik deze eend zag badderen... Deze eend genoot van het mooie weer...denk ik... Ik heb met verbazing zitten kijken...hoe deze woerd zich waste en zich verzorgde...Hij is wel 20 minuten bezig geweest... met onderwater duiken...soms met een halve schroef...(zwemmersterm)... sloeg zijn vleugels op het water...zodat ook de onderkant nat werd... en gooide water over zijn rug...door met alleen zijn kop onder water te gaan... Daarna schudde hij het water van zich af...en legde hij met zijn snavel alle veren weer keurig op zijn plaats... terwijl hij ze gelijk invette met vet uit zijn stuitklier... Dat vet dient er voor dat hij niet zinkt...maar is ook bacteriewerend... en het verspreidt een geur die roofdieren onaangenaam vinden... Toen hij eindelijk klaar was ging hij heerlijk in de zon zitten...net als ik...

Moment...

Het was vandaag buiten warmer dan in huis... Soms viel er wat regen...of druppelde het wat... Groeizaam is het wel...ik blijf onkruid uit de grond trekken... Gisteren heeft buurman boer weer veel gras binnengehaald voor de meiden...maar als het weer zo blijft kan er in oktober nog een keer gemaaid worden... Zelf heb ik vandaag niets in de tuin kunnen doen...vanwege andere bezigheden... Ook voor een foto had ik vandaag geen tijd...maar gelukkig was er vanavond weer een bijzondere zonsondergang... Het wordt misschien wat afgezaagd...die zonsondergangen...maar ik geniet hier zo van... Het is voor mij een soort meditatief moment van de dag...zittend op mijn stoeppie...genieten van de stilte...de dag overdenken...en de zon zien ondergaan... Morgen weer een nieuwe dag...!

Bofkont...

Opgelet medebewoners van nieuwbouw Noord... er vliegen weer ijsvogels boven de wetering en de omliggende sloten... Wat zijn ze toch mooi...met die felle kleuren oranje en ijsblauw... Ze vliegen in een flits voorbij...een blauwe flits...en gaan zitten op bomen...bruggen...takken...en planken...als het maar boven het water is... Zo loeren ze op visjes die voorbij zwemmen... Zo zat deze vanmorgen op een uitgebloeide tak vingerhoedskruid...die boven de sloot hangt... liet zich vandaar in de sloot vallen...en ving een minivisje... Vanavond vloog hij over de wetering en ging op de brug zitten... Wat voel ik me toch een bofkont...professionele vogelaars liggen soms dagen in de modder om een foto te kunnen maken van de ijsvogel...en ik maak deze foto gewoon vanuit mijn luie stoel...

Nazomer...

En weer brak de zon laat in de middag door...en had ik toch nog een heerlijk tuinrommeluurtje... De groene kliko is weer vol... Morgen weer verder om de rest van de tuin te ontrommelen... want de weerman geeft ook voor morgen 'rustig herfstweer' op...  Ik noem het nog steeds nazomer...want er zijn nog volop zomerse dingen te zien in de tuin... De kikkers in de vijver zaten vanmiddag te zonnen... en er vliegen nog steeds vlinders rond... En dan vooral de Buxusmot...die zijn nog in grote getalen aanwezig...om eitjes te leggen in mijn buxusstruikjes...die net weer uitgelopen zijn... Gelukkig komt tuinman Gerard weer langs om te spuiten... Ook de klimroos heeft nog bloeiende bloemen... daarom vind ik het dus nog geen herfst ...maar nazomer... Het klinkt ook veel prettiger...

Blij...

Na een sombere maandagmorgen kwam de zon vanmiddag toch nog een poosje te voorschijn... Wat ziet de wereld er dan weer gezellig uit... de zon maakt me echt blij...  Ook de spinnen in een groot web werden actief...en zaten elkaar uit te dagen... De malusappeltjes aan de boom beginnen ook te kleuren  en kunnen best nog wel een paar weken zon gebruiken om mooi rood te worden... Dus bij deze zon...als je me kunt horen....blijf nog maar heel lang de wolken verjagen deze herfst....!

Een blog over bloggen...

Elke avond...nadat ik mijn blog de wereld ingestuurd heb....kijk ik even naar de statistieken van mijn blog van de vorige dag... Ik kan zien hoeveel mensen mijn blog bezocht hebben...via welke zoekmachine men de blog gevonden heeft...en uit welk land mijn lezers komen... En wat schets mijn verbazing....53 Russen hebben mijn blog gevonden via de zoekmachine Google...en dat was de blog over onze kat Jansen die zoek was... met als titel " Bed and Breakfast "... Gelukkig weet de wereld niet waar mijn buurman boer woont...anders had buurvrouw boer misschien wel voor 53 Russen ontbijt moeten maken... Slapen was waarschijnlijk geen probleem geweest...bij de buurmeiden in de stal is plek zat...

Windstil...

Het zonnetje liet het vandaag wat afweten...maar verder was het een heerlijke dag.... Voor mij was het een echte klusjesvrijdag...maar regelmatig even buiten zitten met een mok thee heb ik wel gedaan natuurlijk... Er was ook helemaal geen wind...en voor Hollandse begrippen is dat meer uitzondering dan regel... Een voordeel van windstilte is...mooie weerspiegelingen in het rimpelloze water... Vandaar deze foto...van een bui vanmiddag boven Utrecht... weerspiegeld in de wetering... Helaas...toen de bui voorbij was...trok de wind weer aan...en kwamen er weer golfjes op het water...

Herfst...

Vandaag is officieel de herfst begonnen...en wat was het een heerlijke dag... De zon kroop dikwijls weg achter sluierbewolking...maar had toch nog kracht genoeg om voor een aangename temperatuur te zorgen... Vanmiddag dus maar een boek opgezocht... de kussens weer in de tuinstoelen gelegd...en ben ik lekker in de zon gaan lezen... Wat een luxe...hoewel het onkruid staat te gillen om naar de groene kliko te verhuizen... Morgen weer een dag...toch...? Dit hebben we vast gehad... De tamme kastanjes vallen inmiddels ook uit de boom...prachtige prikkebollen waarin de eetbare kastanjes nog verborgen zitten... Ik laat ze voorlopig nog zitten...ze prikken mij te hard...

Super gezond....

Ook het komkommerkruid is aan zijn tweede leven begonnen... De officiële naam is Borago Officinalis... of Bernagie... Borago komt van het Italiaanse 'borra'...wat wol betekent en verwijst naar de wollige beharing van de plant... De bloemetjes zijn eetbaar en worden in salades gebruikt...omdat ze rijk zijn aan vitamine C...B6...zink en magnesium... Tegenwoordig worden de planten geteeld om borageolie van de zaden te maken... De olie schijnt heel geneeskrachtig te zijn bij reuma... bronchitis... eczeem...depressie...hart- en vaatziekte... en weet ik al wat niet meer... Super gezond dus...dat komkommerkruid...!

Helm...

Als je de bui in de namiddag niet mee rekent...was het vandaag een best wel zonnige dag... Ik kon mijn lunch weer buiten opeten... Toch is de herfst in aantocht...in de tuin de schieten de paddestoelen  "als paddestoelen" de grond uit... Deze paddestoel staat bij de vijver...het is een helmmycena...denk ik... Paddestoelen determineren is niet mijn hobby...dus kan hij ook best anders heten... Zijn hoed lijkt op een helm...een beetje dan hè...en maar één paddestoel heeft het woordje helm in zijn naam... Dus één en één is twee...dacht ik... Voor mij is zijn naam niet zo belangrijk...ik vind hem gewoon mooi...

Tweede bloei...

Een voordeel van al die regen van de laatste tijd is...dat er weer opnieuw bloemen gaan bloeien aan planten die ik al gesnoeid heb... De planten lopen opnieuw uit en maken weer knoppen... Zo ook de stokrozen...ik had ze al afgeknipt...maar nu staan er toch weer bloemen aan... Andere planten doen hetzelfde...en zelfs de vroegbloeiende clematis en de klimroos krijgen weer knoppen... Er zijn dus de komende tijd nog bloemenfoto's zat te maken...

Bed and Breakfast...

Na weken van afwezigheid is kater Jansen weer thuis... Sinds vorige week wist ik al dat hij bij buurman boer verbleef... Daar was hij gespot in de hooischuur...waar hij waarschijnlijk 's nachts...of overdag... in het hooi sliep... Ik ben op een avond daar wezen roepen en kijken en samen met buurvrouw boer zagen we hem het land in rennen... Ik kon hem benaderen tot op een meter... Hij keek me heel bang en verwilderd aan...en rende met een noodgang weg...Na de storm van afgelopen week ben ik weer in de hooischuur wezen kijken...en ja hoor...daar lag hij te slapen... Ik heb hem snel opgepakt en in de auto gezet... Wat was hij toch mager geworden...maar toen ik hem nog eens goed bekeek...twijfelde ik... Waar was zijn witte buik gebleven... Wat denk je...had ik toch de kat van buurman boer bijna ontvoerd... Op zijn gemak liep hij over de achterbank...en toen ik de autodeur opende...kuierde hij er op zijn gemak weer uit... De avond daarna kwam Jansen doodleuk en zeiknat binnen gelopen...en nadat ik hem met een handdoek afgedroogd had...heeft hij uren liggen slapen... Hij is wel erg schichtig geworden....wijkt niet van mijn zijde...en is hij niet naar buiten te 'slaan'... Eind goed...al goed...dus... Buurvrouw boer...bij deze nog bedankt voor de goede zorgen...want eten is hij niet te kort genomen... Aan zijn gewicht te voelen had hij een perfecte Bed and Breakfast bij jullie....

Gedraai...

Wat gaan de seizoenen toch hard... In juni ging de zon nog onder ter hoogte van de Langerakse molen...nu...drie maanden later verdwijnt hij aan de horizon ter hoogte van de Goudriaanse molen... Het is natuurlijk de zon niet die verschuift...want die hangt doodstil in het heelal...maar het is de aarde...die de "schuldige" is... Die zorgt er voor dat door zijn "gedraai" de zon verder van ons af komt te staan...en hij dus minder warmte naar ons toe stuurt...het daglicht minder wordt... en de dagen gaan korten...Ik vind het maar niks dus... dat gedraai...

100 dagen...

De bessen van de Vuurdoorn beginnen door de nattigheid nu al te rotten...Jammer hoor...want de trosjes met bessen gebruik ik in kerststukjes... Maar het duurt nog precies 100 dagen eer het Kerst is... en dan is er van deze besjes weing meer over...denk ik... Wist u trouwens dat de Vuurdoorn familie is van de Roos...en ook van de Dwergmispel...? Ik dus niet...maar ze hebben genen die met elkaar overeen komen... De Roos en Vuurdoorn zullen allebei wel doorngenen hebben...maar met de dwergmispel zie ik weinig overeenkomsten... Deze Vuurdoornstruik staat achter in mijn tuin...en is een goede schuilplaats voor de tuinvogels... Regelmatig vliegen er sperwers door de tuin richting mijn voedertafel...en bij het eerste onraad vliegen alle vogels de vuurdoornstruik in... waar de sperwer door zijn grootte niet in kan... Het is nu wachten op de merels...die zijn gek op een  vuurdoornbessenmaaltijd...

Oogst...

Door de storm van vandaag waren er al peren van mijn boompje gewaaid... Ik heb de rest er ook maar afgeplukt vanmiddag... De oogst bestond uit 17 peren...helaas te weinig om naar de veiling te brengen... Wat voor soort peren het zijn weet ik niet...ze lijken ook helemaal niet op peren...ze hebben eerder de vorm van een appel... Maar wondertjes zijn het wel...dat een klein bloemetje...door toedoen van bijen...zomaar een grote peer kan worden... Wat ik ga doen met de oogst weet ik nog niet...ik ben namelijk allergisch voor steenvruchten...dus ook van peren....

Tweede leg...

Na de regenbuien van vanmorgen werd het vanmiddag best redelijk weer... Een stukje achtertuin ziet er na wat snoei- en veegwerk weer toonbaar uit... Ik heb zelfs even in de zon gezeten... Het echtpaar fuut dat in de wetering zwemt heeft nog drie nakomertjes gekregen...een tweede leg zeg maar... Ze zijn nog niet instaat om zelf vis te vangen...dat doen paps en mams fuut voor hen... Ze peddelen al schreeuwend achter hun ouders aan en vechten met z'n drieën om de gevangen vis... Je ziet ze elke dag groter groeien...gelukkig maar... want ze moeten... om de komende winter te overleven... wel groot genoeg- en in staat zijn om zelf hun maaltje vis bij elkaar te vangen...

Nazomerweer...

Het is toch weer even wennen hoor...dit "nazomerweer"... De Horensia's in de tuin zijn de enigsten die genieten van dit weer... Na de betrekkelijk droge zomer krijgen de knoppen vanwege de nattigheid alsnog wat kleur... Ook de slakken genieten...zag ik...de bladeren van de Hortensia's zijn behoorlijk opgevreten... En tijdens mijn afwezigheid is het onkruid de grond uitgebarsten...weer werk zat dus...zodra het droog wordt...

Luchtfoto's ....

Op de terugweg van onze vakantie in Italie kon ik deze foto's maken... En wat is het dan leuk om de plaatsen te herkennen vanuit het vliegtuig... De eerste foto is natuurlijk van Venetië...prachtig te herkennen aan de lange brug vanuit Mestre...en het Canal Grande is ook goed te zien... Ook het eiland Murano boven Venetië en het daartussen liggende begraafplaats-eiland San Michele zijn zichtbaar... Op de tweede foto zijn de Oostenrijkse dorpen Ehrwald en Lermoos te zien...met daarachter de Zugspitze... Je kan wel zien dat het een behoorlijke warme zomer is geweest in de Alpen...er ligt nog maar weinig sneeuw op de hoogste berg van Duitsland... Eenmaal boven Duitsland nam de bewolking toe en was er niets meer te herkennen...jammer...

Mix...

Vanmorgen voor ons vertrek nog snel even dit hoekje op de foto gezet... Met een typisch Italiaans muurtje en typische Italiaanse planten zoals oleander...een citroenboompje...en plumbago...  De naam van het wit bloeiende struikje weet ik niet... Maar er staan natuurlijk ook gewone Hollandse 

Geraniums tussen...een mix van twee culturen... Wat ook een mix was vandaag was het weer... We vertrokken met een lekker zonnetje...25 graden...en kwamen aan in een nat en koud Nederland... en we belandden natuurlijk weer direct in een file... Hoera...we zijn weer thuis...

Tijd...

Ook hier in Umbria loopt de zomer op zijn eind... De vijgen zijn rijp...er hangen al veel eikeltjes aan de bomen...en aan de oleanders staan de laatste knoppen en bloemen... Aan de boom hangt het restaurant voor de eekhoorn al klaar... We hebben hem deze week al een paar keer gezien... Ook onze heerlijke week loopt op zijn eind...morgen vliegen we weer naar Nederland... De lieve eigenaren van het huis komen volgende week weer hier om de druiven te plukken...voor de wijn van 2017... en later moeten de olijven ook nog geoogst worden...Voor hen breekt er een drukke tijd aan... voor ons begint volgende week weer het "normale" leven...

Groeten uit...

Deze " ansichtkaart " toont mijn liefste...mooiste...en stilste plekje van Italie...Hier zit ik nu iedere avond naar de mooiste zonsondergangen te kijken... De eigenaren van deze geweldige plek noemen het "de mijmerkuil"... en dat doe ik dus ook...mijmeren... het liefst met een bakkie thee en een mooi boek... Gisteren had ik er ook nog muziek bij...van een zanger met een beperking...die aan de overkant van het dal zijn muzikale talenten aan ons laat horen... Eigenlijk is het geen gehoor die liedjes van hem... met grote uithalen aan het einde...maar waarschijnlijk geniet hij heel erg van zijn hobby...en dat is het belangrijkste..!

Typisch Italiaans...

Vandaag een foto van wat typische Italiaanse dingen... Een lange tafel met heel veel stoelen...en deze hadden nog een mooi kleurtje ook... een cinque cento...of wel een Fiat 500...en prachtige design schoenen...waar waarschijnlijk niet op te lopen is... Die tafel met stoelen en de Fiat wil ik wel meenemen naar Nederland...net als de blauwe lucht en de olijfboom...maar die schoenen die hoef ik niet...

Sterk...

Ondanks de al maanden durende hitte en droogte in Italie zie je toch nog hier en daar bloemetjes bloeien... en in de bermen staat ook nog van alles in bloei... Vooral de bouwboeren hebben het hier zwaar...op sommige akkers staat de mais niet hoger dan een halve meter...en ziet de mais er geel en dor uit... Regeninstallaties kent men hier niet...en drinkwater mag hier op het ogenblik ook niet verspild worden vanwege schaarste... Afgelopen zaterdag heeft het voor het eerst in weken weer geregend en je ziet het gras nu gewoon groen worden...maar de beken en rivieren staan nog steeds droog... Ook deze blauwe bloemetjes piepten na de regen weer te voorschijn in het gras... Wat is de natuur toch sterk...!

Slagroomtaart...

Aan ons logeerhuis in Italie hangt deze gebruleerde slagroomtaart...gebakken door wespen... Grapje natuurlijk...het is dus gewoon een wespennest...gemaakt door de Koningin wesp... Een nest wordt gemaakt van fijngekauwd hout...dat met het speeksel van de koningin een soort papier of karton wordt... Heel kunstig bouwt ze daarvan het nest... Dit wespennest...met deze structuur...is gebouwd door de Duitse Wesp...waarschijnlijk ook hier op vakantie... Ze hebben het hier erg naar hun zin...net als wij : we genieten met z'n allen van de rijpe vijgen...die hier volop aanwezig zijn...

Weg...van de snelweg...

Vroeger was er een tv-programma dat "weg van de snelweg" heette... Dat was een toeristisch programma over dorpjes...en natuur...ver weg van de bewoonde wereld... Wij zitten nu in zo'n dorpje...in Italie... Voor manlief is het letterlijk even weg van de snelweg...we zitten midden in de natuur...en genieten van de stilte... Geen geluiden van auto's...of wat dan ook...alleen vogeltjes zijn te horen... En dit is ons uitzicht deze week...althans een klein stukje daarvan... mooi hè...!

Goedemorgen...

Goedemorgen vrijdag...goedemorgen september...en goedemorgen eerste vakantiedag...!

Triobells...

Wat een ontzettend dankbare plant is dit toch... Hij heet Calibrachoa...maar wordt ook wel mini-petunia of million bells genoemd... In tuincentra wordt hij verkocht als triobells...drie verschillende kleuren calibrachoa in één pot... Hoewel de bloemetjes op de petunia lijken...zijn ze totaal geen familie van elkaar... Het is een geweldige bloeier...hij bloeit nu al maandenlang met een aanhoudende stroom kleine bloemetjes... De plant blijft compact en uitgebloeide bloemetjes vallen er vanzelf af... Ik ben helemaal om...voor mij geen gewone petunia's meer...daar moet je namelijk wel de uitgebloeide bloemen afhalen...en die kleven altijd zo vies... Ik ga voortaan over op de Calibrachoas..