Nat...

Wat een water is er toch uit de lucht komen vallen sinds gisteravond... ik heb geen regenmeter maar als ik hem gehad zou hebben... had hij overgelopen denk ik... Net zoals mijn vijver... die kon het water ook niet aan... Gelukkig zit er een overloop in zodat het overtollige water de wetering instroomt... Deze meid is namelijk op een natte toekomst voorbereid...haha... En als het dan even droog wordt zie je de mooiste wilde luchten... zoals op de foto.... Foto’s eigenlijk... want het zijn er drie...over elkaar heengeschoven... Soort kunst met een ienimini K....

Vloek...

In mijn tuin staat deze struik te bloeien... Het is of een Rododendron... of een Azalea... Na alle veredelingen en kruisingen door de kwekers kan ik het verschil niet meer zien... De Rododendron komt oorspronkelijk uit China... uit het Chinese deel van de Himalaya... en telt wel 600 tot 1000 soorten... Via Batavia en de VOC kwam hij in Nederland terecht... In veel botanische tuinen... arboreta...  en parken in Nederland staan prachtige heel oude Rododendrons... in alle kleuren en maten... Door zijn leerachtige bladeren... waar de plant water in op slaat... kan hij goed tegen de droogte... Het is alleen jammer dat hij maar zo kort bloeit... Wist u trouwens dat de Bond tegen Vloeken ooit voorgesteld heeft om het woord " rododendron " als alternatief te gaan gebruiken voor de bekende vloek...?  het woord kan namelijk uitgesproken worden met de zelfde nadruk... Het voorstel werd echter door het Nederlandse volk weggehoond... en ik ben het daar volledig mee eens... De Rododendron vind ik veel te mooi om als vloek gebruikt te worden... 

Hallucinatie...

Door het hoge gras in het weiland zie ik zo nu en dan de vreemdste dingen... Waarom staat er ineens nog een paal in het weiland... blijkt bij het inzoomen dat het de nek is van een purperreiger... en regelmatig zie ik nu kattestaarten door het weiland zweven... niet de bloem... maar de echte waar een kat aan vast zit... Het zijn soort hallucinaties... kattestaarten die boven het gras zweven... een raar gezicht...  Ik zie ook door het hoge gras de sloot tussen de weilanden niet meer... het is nu net of de visdiefjes het weiland instorten... Ze vliegen gelukkig weer op zonder gekreukelde snavel... dus was het toch de sloot waarin ze visten...

Zoekplaatje...

Toen ik vanavond naar huis liep na de omloop van Goudriaan en over het bruggetje liep van de " oude nieuwbouw " naar de " nieuwe nieuwbouw " zag ik de ondergaande zon weerspiegeld in het kabbelende water van ons veenriviertje... Wat een mooi plaatje... en wat zijn de bomen toch groen na een week mooi weer... De natuur... die drie weken achter liep... heeft die achterstand in één week ingelopen... Ik heb de foto wat ingezoomd... zonder huizen... Het is dat ik al gezegd had dat ik op het bruggetje stond... anders zou je niet weten waar in Goudriaan dit was... zelfs ik niet...

De echte...

Als kind ging ik vroeger de weilanden in om " molentjes " te plukken... Ze stonden vaak langs de slootkant of langs de greppels... Nu is het heel zeldzaam dat ik ze nog in het weiland zie staan... Dit plantje heb ik gekocht bij een tuincentrum en in mijn vijver gezet... Een beetje nostalgie uit mijn jeugd... best wel lang geleden trouwens... Zijn officiële naam is Lychnis flos-cuculi... maar wij noemen hem Echte Koekoeksbloem...  Hij is familie van de Anjer... en de Prikneus... die ook Koekoeksbloem genoemd wordt... maar de onechte is... Vaak zitten zijn stengels onder een soort spuug... geproduceerd door de schuimcicade...een klein beestje...  Het sap van de Koekoeksbloem bevat een zeepachtige stof... saponine... dat behoorlijk giftig is... Dus goed handen wassen na het plukken... als u de bloemen nog ergens kunt vinden... Deze in mijn vijver wordt niet geplukt... ik ga proberen of ik er zaad van kan winnen... voor volgend jaar...

Dilemma...

Je zal het niet geloven... maar ik zit op regen te wachten... heel veel regen... stortbuien het liefst... Ik stik namelijk van de hooikoorts... alles jeukt...oren... ogen... neus... keel... wordt er gek van... De dader is de wilg... al het lichtgroene wat je op de foto ziet is stuifmeel... en dat wordt door de wind de lucht in geblazen... en die lucht adem ik in... Zelfs binnen in huis heb ik last...  Daarom hoop ik op een stortbui... zodat het stuifmeel van de boom regent... en niet meer weg kan waaien... De bijen hopen natuurlijk dat het niet gaat regenen... die zijn dol op stuifmeel... Een dilemma dus... want wie of wat is belangrijker... ik of de bijenstand... Gelukkig hoef ik niet die keuze te maken... de natuur regelt het zelf...

Longkruid...

Midden op mijn looppad staat een pol Longkruid te bloeien... een overblijfsel van mijn wilde tuin van twee jaar geleden... Hij was het er toen niet mee eens... denk ik... dat ik hem en al zijn bloemenvrienden eruit moest spitten...  Hij had zich dus verstopt onder de grond en nu piept hij zomaar door de boomschors heen en staat vrolijk zijn tong uit te steken naar me...zeg maar... Gelukkig staat hij niet erg in de weg en mag hij van mij blijven staan... 

Overschot...

Mijn malusappelboompje barst uit zijn voegen wat de bloesem betreft... Afgelopen Kerst stonden er heel weinig appeltjes aan die boom... maar als alles goed blijft gaan heb ik met Kerst 2018 een malusappeltjesoverschot... Gelukkig lusten de merels en spreeuwen ze ook heel graag... waar ze eigenlijk ook voor " bedoeld " zijn... Alles op deze aardbol heeft een doel... denk ik... en dat malusappeltjes Kerst als doel hebben gaat er bij mij niet in... Ze zijn niet voor niets precies in de winter rijp als er voor vogels weinig te eten is... Dat de rode appeltjes leuk staan in kerststukjes en kransen is een tweede...

Beroemd...

Voorlopig zijn sinds vandaag de buurmeiden wereldberoemd in de Alblasserwaard... Ze mochten voor het eerst dit jaar weer de wei in... en dat werd rechtstreeks uitgezonden via de Facebookpagina van Het Kontakt... En wat waren ze blij dat ze na een lange winter weer gras onder hun poten voelden... en later ook in hun maag... En ook ik ben blij dat ze weer buiten lopen... want een zomerlang een weiland zonder koeien kan ik me niet voorstellen... 

Gezellig...

Elke middag rond lunchtijd krijgen de mussen in mijn tuin een boterham van mij... Ze zitten er gewoon al op te wachten... Het gaat slecht met de mussen in Nederland... hun aantal is in 25 jaar gehalveerd... Dat komt door een te kort aan broedplaatsen en voedsel... daarom voer ik ze wat bij... Ik leg de boterham tussen de stekels van de vuurdoornhaag... daar kunnen ze redelijk veilig hun lunch nuttigen... Op de voederplank worden ze namelijk zelf opgegeten door mijn schijtlijster de sperwer... En mijn katten durven ook niet in een stekelhaag te klimmen... Deze week kon ik vanwege het mooie weer samen met de mussen mijn boterham buiten opeten... hartstikke gezellig...!

Bloesemtijd...

Vorige week waren de bomen nog kaal... vandaag begon de bloesem van de krentenboom al weer te vallen...  Ook staat mijn perenboompje en kersenboompje in bloei... Alle drie hebben ze witte bloesem... maar toch zijn ze verschillend... Tussen de peer en de kers zit heel weinig verschil... de bloem is hetzelfde maar het verschil zit in de meeldraden... Bij de peer zijn de meeldraden wat donkerder... Het was trouwens vandaag de eerste zomerse dag van 2018... en dat op 19 april... Weer zijn er records verbroken... Eigenlijk moet je met dit weer in de tuin gaan zitten... maar de rotzooi in onze schuur zat al weken op mijn nek... Ik blijf bij mijn standpunt dat als je iets een jaar niet in je handen hebt gehad... heb je het niet echt nodig... kan het weg... Ik geloof dat er nu 7 vuilniszakken met rommel op straat staan...  Ik kan weer lopen in de schuur... en heb weer rust in mijn hoofd... 

Fotobom...

Deze ooievaar liep in het weiland naar eten te zoeken... Aan zijn ring te zien komt hij uit Duitsland... er staat volgens mij DEW op... DE betekent Duitsland en W staat voor Wilhemshaven... Of hij nog op de terugweg is vanuit Afrika weet ik natuurlijk niet... misschien is hij gewoon op vakantie hier... op bezoek bij vrienden in Groot-Ammers... Of vindt hij het gras hier toch groener dan bij de buren (Duitsland )... Jammer dat ik het niet kan vragen aan hem of haar... Toen ik de foto op mijn tablet zette zag ik ineens dat deze meeuw even leuk wilde doen... even een fotobommetje maken... Zo heet dat geloof ik... dat je een foto van iemand verpest door op de achter- of voorgrond iets geks te doen... Tijdens het fotograferen had ik hem helemaal niet gezien... Ik vind de foto trouwens niet verpest... integendeel zelfs... 

Compleet...

Wat een heerlijk weer toch...hier heb ik de hele winter op gewacht... Alleen is de tuin rondom ons huis nog niet op orde... er is nog steeds werk aan de winkel... zodat buiten zitten voor mij nog niet aan de orde was... Alleen even om zo nu en dan een bakkie thee te drinken... Maar dan wel met dit uitzicht...een weiland met Pinksterbloemen... Hollandser en Lenteachtiger kan niet...!  Wat is het gras trouwens gegroeid in twee weken tijd... het wachten is nu op de buurmeiden tot ze naar buiten mogen... Dan is het Hollandse plaatje helemaal compleet...! Morgenmiddag neem ik een snippermiddag... mijn boek en haakwerk liggen al klaar...

Hebberig...

Ik ben dus net zo dom als half Nederland... Ook ik kon de verleiding niet weerstaan om nu al eenjarige tuinplanten te kopen... Half april...pfff...veel te vroeg... Omdat het mooi weer wordt en de parasol vorig jaar kapot gewaaid was ging ik vanmiddag een nieuwe kopen... bij Intratuin... en dat is zo wie zo al dom van mij... Ik wordt daar altijd zo hebberig van die mooie planten... Maar bij Intratuin waren de parasols in de aanbieding... dus... Er stonden prachtige Fuchsia’s... voor een redelijke prijs... en ook een Amerikaanse Sering op stam... en ook een Malva op stam... en ook.... De auto was dus weer afgeladen toen ik thuis kwam... Als het nu nog gaat vriezen...sleep ik me een ongeluk... om alles binnen te zetten... Maar oh... wat is het weer gezellig op ons terras... Mijn Dotter staat nu volop te bloeien... niet in de vijver... maar op de stoep in een ton met water... Eigenlijk staat hij nu waar hij hoort te staan... langs de waterkant...

Vier weken...

Hoewel het vandaag een heerlijke lentedag was... is het absoluut nog geen Begonia weer... Maar ik kon de verleiding niet verstaan om deze hangbegonia te kopen... Hij heeft dubbele abrikooskleurige bloemen... mijn favokleur... In veel tuincentra zijn al eenjarige bloemen en planten te koop... die de eerste de beste nachtvorst niet overleven... Zo ook deze Begonia... bij -1 wordt hij al zwart en pappig... Daarom heb ik hem nu met pot en al in een pot gezet... zodra er nachtvorst wordt voorspeld haal ik hem binnen... Hopelijk is dat niet nodig... maar tot half mei kan het nog vriezen...dat zijn nog vier hele weken... 

Voor... en Na...

Tussen de linkse foto’s en die aan de rechtse kant zit maar een paar uur... Mjn tuin lag er zo netjes bij... klaar voor een mooi weekend... Maar in mijn vijver zat een lekje... hij liep langzaam leeg... Daarom kwam tuinman Gerard vanavond de vijver leeghalen... om hem daarna te plakken... Samen met een hulpje heeft hij er nieuwe strook in gelijmd... Alle waterplanten zitten tijdelijk in een kuip en in een kruiwagen met water... In het kleine beetje water wat nog in de vijver zit... zitten waarschijnlijk nog de visjes en watersalamanders... als ze niet met de dompelpomp opgezogen zijn... Maandag mogen de planten en het water er weer in... Ik kan niet wachten... want wat is het nu toch weer een bende op ons terras... 

Torpedo...

In deze pot heb ik een paar vaste plantjes gepoot... gewoon omdat ik de kleuren mooi vind... en omdat ze nu bloeien... Het is een Campanula... een klokjesbloem... De Nederlandse naam is Karpatenklokje... en zijn naam zegt het al... hij komt uit de bergen... uit de Karpaten... een hooggebergte die loopt van Polen tot Roemenië... Hij kan een temperatuur van - 30 graden overleven... Eigenlijk is het een rotsplantje... maar omdat ik geen rotsen heb maar wel een pot... staat hij dus gewoon daar in... Er zijn honderden soorten Campanula’s... maar stel dat je hem zoekt in een tuincentrum... zijn tweede naam is Torpedo... rare naam hoor...

Productief...

Het was een drukke dag vandaag... ik kan weer dikke strepen op mijn tuinkluslijst zetten... Op straat voor onze tuin begint het aardig op een uitdragerij te lijken... Vuilniszakken vol met rommel staan klaar om weggebracht te worden... Toen het vanavond rond acht uur begon te regenen ben ik maar gestopt... na nog even snel een foto gemaakt te hebben voor deze blog... Mijn witte Camelia staat nu ook in bloei... met prachtige zuiverwitte rozen... een plaatje...!  Wat later zat ik met een goed gevoel over deze productieve dag... met natuurlijk een bakkie thee... naar mijn net geboende terras te kijken...



Paarse kusjes...

Ik heb op een buitentafeltje enkele potjes met Anjers staan... De originele naam is Dianthus Pink Kisses... Dianthus is afgeleid van het Griekse woord  "Dios"... wat God betekent... en van "anthos" dat bloem betekent... Een goddelijke bloem dus deze Anjer... en dat is hij ook... Want wat ruikt deze Anjer heerlijk... en wat heeft hij mooie kleuren... Iedereen weet dat geuren een enorme invloed op ons hebben... geur is een ervaring... en de geur van deze Anjers vergeet je nooit meer... Ieder bloemblaadje heeft een paarsroze midden en een lichtroze     gefranjerde rand... De naam is dan ook buitengewoon goed gekozen... Hij is redelijk winterhard... dus heel geschikt voor deze tijd... met nog steeds kans op vorst in de nacht... Als je de uitgebloeide bloemen telkens verwijdert blijft hij wel tot juni bloeien... Ook als binnenplant doet hij het heel goed... maar dan moet je wel tegen zijn zoete geur kunnen... Ik word echt vrolijk van deze zoete paarse kusjes...

Alle begin...

Alle begin is moeilijk... want tja... waar begin je met het bouwen van een nest... De Meerkoeten weten dat een goede fundering van levensbelang is... Ze bouwen dus op een stuk boomstronk die in de wetering ligt... De eerste takken zijn het moeilijkst... die moeten wel blijven liggen... en mogen niet wegdrijven... Dat is dus een heel werk... en ze zijn er dan ook de hele zondagmiddag mee bezig geweest... Vandaag heb ik ze niet bezig gezien... Ik ben heel benieuwd of het de koeten dit jaar lukt om een goed nest te maken... de vorige twee jaar is het hen namelijk niet gelukt... Het nest "verdronk" bij de invoering van het zomerpeil... 

Speenkruid...

Vandaag hadden we de eerste echte Lentedag... 20 graden... Volgens het nieuws was het de eerste rokjesdag van dit jaar... alleen heb ik weinig rokjes gezien... Wel zat iedereen vandaag op de fiets... geloof ik... en op de Goudriaanse rommelmarkt... Het was er hartstikke druk en gezellig... en leuk om na de winterperiode weer mededorpsbewoners te zien en te spreken... Ik heb er nog een tafel gescoord voor buiten voor mijn " buurtbieb "... die ik over enige tijd ga opzetten... Blijkt dat die tafel door mijn zus aan de rommelmarkt is gegeven... haha... Dit is nu al de derde keer dat ik op een rommelmarkt spullen koop die van mijn zus zijn geweest... Bij de volgende rommelmarkt ga ik dus eerst kijken wat zij weg doet... Vandaag zag ik ook voor het eerst weer Speenkruid in het weiland bloeien... Nu is de Lente echt begonnen...!

Stoeien...

Het is Lente... ik mag en kan weer heerlijk in de tuin werken... en zitten... Maar voor dat ik echt kan gaan zitten met een boek is er nog heel veel werk te verzetten... Vanmiddag dus heel de middag weer lekker staan stoeien met mijn grote vriend... Hij doet het zware werk voor mij... ik hoef hem alleen maar aan te sturen... Die grote vriend heet hogedrukreiniger... wat zou ik toch zijn zonder hem... Dan had ik dagen op mijn knieën gezeten met een borstel en groene zeep om de vlonders te boenen... Nu ben ik met hem in één middag klaar... Ons schaduwterras ziet er weer picobello uit... net als de buitentafel en stoelen... Weer een klus geklaard... op naar de volgende... Inmiddels staat de Camelia in bloei...  Na de kale wintertuin is deze kleurige plant een verademing in de tuin.... 

Bingo...

Het was weer prijs vandaag... De sterke noordenwind blies weer drie tuinstoelen vanaf het terras de wetering in... Daar tuinstoelen niet kunnen zwemmen en ook niet blijven drijven zakten ze naar de bodem... Gelukkig is de wetering naast onze tuin heel ondiep... de grond uit onze tuin glipt onder de beschoeiing door de wetering in... Muskusratten hebben namelijk jaren geleden gangen gegraven onder de beschoeiing door... om in de vijver uit te komen... die daardoor hartstikke leegliep... Elk jaar kost het ons een paar zakken tuingrond om de tuin op peil te houden... De tuinstoelen lagen dus gedeeltelijk boven water... en kon ik ze er zelf uitvissen... Morgen ga ik ze lekker schoonsoppen... vanmiddag vond ik het veel te koud...

De eerste...

Vanmorgen...  voor dat de buien kwamen... zag ik de eerste vlinder van dit jaar... Wakker geworden uit zijn winterslaap zat hij zich te warmen in de zon op mijn gazon... Nou ja... gazon... het is meer een knollenveld... Al die zwarte hoopjes zijn gemaakt door wormen... en heel veel zwarte hoopjes maakt een moddergazon... We hebben er nu zand opgestrooid om de modder een beetje tegen te gaan... Ook hebben we er al kilo’s graszaad opgegooid.... maar dat wordt gelijk door de eenden opgevreten... Ik heb geen idee wat ik hier nog aan kan doen... Ik snap er niks van...een voetbalveld waar elke week diverse elftallen met voetbalschoenen oplopen... ligt er beter bij dan mijn gazon... waar bijna niemand oploopt... De dagpauwoog heeft de winter trouwens goed doorstaan... hij ziet er nog heel gaaf uit... 

Wakker...

Toen de zon vanmorgen in de vijver scheen kon ik door het heldere water op de bodem kijken... Ik zag dat de Kleine Watersalamander inmiddels ook uit zijn of haar winterslaap is gekomen... Of het een mannetje of vrouwtje was kon ik niet zien... De man heeft wat fellere kleuren op zijn buik... maar omdat dit exemplaar niet op zijn rug zwom was het niet te zien... Ik telde er zo een stuk of vijf... dus wellicht zit er een paartje bij die voor nakomelingen gaat zorgen... Helaas worden de eitjes en larven van de watersalamander vaak opgegeten door vissen en kikkers... Daar staat tegenover dat volwassen watersalamander weer kikkervisjes en speldeknopjes eten... Tja...dat is de natuur... eten en gegeten worden...

I

Zwarte Schaap...

Wat zijn het toch mooie vogels... deze twee eksters... Toch is de ekster het zwarte schaap onder de tuinvogels...  Dat komt hoofdzakelijk door fabels die over deze vogels verteld worden... Zo zouden het dieven zijn... zouden ze de zangvogelpopulatie schade toebrengen... zijn het lijkenpikkers... en hebben ze geen natuurlijke vijanden waardoor er veel te veel zijn... Onderzoek heeft uitgewezen dat dat niet waar is... Eksters zijn van nature nieuwschierig en intelligent... zo zouden ze in staat zijn hun eigen spiegelbeeld te herkennen... Als ze een blinkend voorwerp ontdekken willen ze die gewoon van dichtbij  bekijken... uit nieuwschierigheid net als andere kraaiachtigen... Het is nooit aangetoond dat ze zilveren voorwerpen verzamelen... Een fabel dus... Ook hebben wetenschappers aangetoond dat zangvogels veel vaker ten prooi vallen aan katten dan aan eksters... Natuurlijke vijanden hebben ze wel degelijk... de marter, vos, buizerd, sperwer, havik en de huiskat zijn geduchte vijanden... Dat ze lijkenpikkers zijn is wel waar...maar dan wel de restanten van dode dieren en niet van mensen... Het zijn echte opruimers in de natuur... Eksters worden vaak als "boeven" afgeschilderd in tekenfilms en stripverhalen en zelfs in opera’s... Misschien dat men daarom een hekel heeft aan deze vogel... daardoor daalt hun populatie op het platteland omdat er op ze gejaagd wordt... omdat eksters wel eens een eendenei opeten... Jagers zien liever dat dat ei uitgebroed wordt zodat zij later die eend kunnen schieten... Ze zien de ekster dus als concurrent...  Jammer hoor... ik zie ze graag rondscharrelen in het weiland...

Achterlopen...

Het eerste kwartaal van 2018 is alweer voorbij... we zitten al weer in april... En wat was het een koud kwartaal... De natuur loopt daarom ook behoorlijk achter... En dat is op de foto goed te zien... vorig jaar bloeiden op 1 april de Dotters uitbundig in mijn vijver... nu komen de blaadjes en knopjes net boven de waterspiegel uit... En op 1 april vorig jaar gingen de buurmeiden van buurman boer voor het eerst huppelend het weiland in... Nu valt er nog weinig te eten en te huppelen... vannacht gaat het zelfs weer wat vriezen geloof ik... Gelukkig hebben de agrariërs vorig jaar veel gras binnen kunnen halen en is er voor de dames in de stal nog eten genoeg... Iets van 7 vette maanden en 7 magere maanden... daar moest ik aan denken... Nou wordt er gefluisterd dat het mooie weer er eind volgende week aankomt... ik kan niet wachten... en mijn Dotter ook niet...