Vriezen... of dooien...

Experiment is gelukt... de Sneeuwklokjes gaan open in de warme kamer... Is de Lente niet buiten... dan maar binnen... Vandaag al weer de laatste dag van januari... de kop is eraf van het jaar 2020...  Het was een sombere maand vond ik... Het was geen winter... het was geen lente... het was gewoon saai weer... Ik ben benieuwd wat het weer gaat doen in februari... gaan we richting voorjaar of heeft de winter nog wat in petto... Vandaag zag ik hier een zwanenpaartje zwemmen... meestal als ze hier in de buurt zijn in de winter gaat het vriezen... Vaak ligt er hier in de Wetering achtergond huis...bij vorst... een wak waar heel veel watervogels dan verblijven... Ze weten dat ze dan brood van me krijgen en/of kippenvoer...
Dus wie weet... het kan nog best... vriezen of dooien...

Etterbak...?

Wat een mooie vogel is de ekster toch... ondanks dat hij als etterbak bekend staat...  Helaas zijn dat allemaal fabels wat er over hem verteld wordt... Zo zou hij glimmende dingen stelen... zijn nest zou vol liggen met glimmend bestek... horloges en sieraden... Dit is echt niet waar... dit verhaal komt uit een opera van Rossini... La gazza ladra... dat over een kamermeisje gaat die schijnt te stelen... maar uiteindelijk een ekster de dief blijkt te zijn... Daarna verschenen er kinderboeken en fabels met stelende eksters... Zo wordt ook gedacht dat de ekster alle jonge vogeltjes opeet of de eieren... dat gebeurt ook wel... maar héél weinig... Mijn tuinvogels zijn ook totaal niet bang van eksters... maar oh wee als er een roofvogel in de buurt... Ekster zijn eigenlijk best nuttig... ze ruiken en ruimen restanten op van dode dieren... je ziet ze vaak op schapen zitten om parasieten uit hun vacht te pikken... en ze zijn zeer intelligent... Ze kunnen zichzelf herkennen in spiegels bijvoorbeeld... Dat kunnen alleen mensen... mensapen... dolfijnen... en Aziatische olifanten...  Het enige wat mij een beetje tegenvalt van de ekster is dat hij zo brutaal is... en het geluid dat hij maakt... geen mooi liedje... maar het harde ékékékékék....

Dilemma...

Werkelijk de hele middag heeft deze reiger in de sloot naast ons huis staan vissen... Soms ging hij even op het weiland staan... als één van onze poesebeesten in de tuin liep... Daar moest hij niets van hebben... hij kent waarschijnlijk de reputatie van onze Jansen... Één keer zag ik dat hij een vis ving en opat... hap... slik... en door zijn nek weg... Reigers hebben denk ik geen smaakpapillen... anders zou hij wel een tijdje kauwen... maar hij laat de vis gelijk door zijn lange nek naar beneden glijden... Ik vraag me wel af hoelang zo’n vis nog leeft en lijdt in het donker... en hoe hij doodgaat... Hij zal wel stikken... denk ik... in het maagzuur van de reiger... De Partij voor de Dieren zal het wel weten... want dit is je reinste dierenmishandeling... Hoewel... als de reiger geen vis eet gaat hij dood... Een groot dilemma dus... ben je voor de reiger... of voor de vis...  Ik weet het nog niet...

Onstuimig...

Vandaag was het onstuimig weer... vooral tijdens  buien stond er een stevige wind... Het voordeel is dat je met buien ook onstuimige luchten te zien krijgt... Ik houd er wel van...echte Hollandse luchten... wat daaruit valt is minder... maar ik zat lekker binnen... De wind was dus vandaag behoorlijk aanwezig... een echte wegwaai-wind dus...  diverse voorwerpen in de tuin hadden er last van... en lagen om of op de grond... Op het eerste gezicht geen schade... het viel dus wel... maar het valt niet tegen...

Concurrentie...

Voorlopig was het in deze natte week die voorspeld was... vandaag de hele dag droog... Dat hadden we vast... ! Vanmiddag dus eindelijk even tijd gemaakt om buiten de kerstverlichting op te gaan ruimen... De ballen en lichtjes zijn uit de kerstboom gehaald... en de kerstster uit de kastanjeboom... Alleen de verlichting aan De Theewagen hangt er nog... alleen de stekker heb ik eruit getrokken... Zo wie zo brandde de helft al niet meer... waarschijnlijk Made in China...  In het weiland stond weer een vreemde vogel... een blauwe reiger met twee koppen...  O nee... het waren er twee... een witte en een blauwe... die elkaar meestal niet uit kunnen staan... Vanmiddag hadden ze een soort pact gesloten... ze visten zelfs uit “dezelfde vijver”... er was totaal geen sprake van concurrentie... En zo hoort het ook...!

Goede geest...

Vanmorgen scheen zowaar de zon... jammergenoeg kreeg in de late namiddag de bewolking weer de overhand... De aankomende week schijnt een natte week te worden... zie er nu al tegenop... Er is weinig te melden over deze dag... er is nog steeds geen kleur te vinden rondom ons huis... Alleen de Violen en Gaultheria in de bakken zorgen voor nog wat kleur... De rode besjes van de Gaultheria of Bergthee blijven er tot het voorjaar aan staan totdat ze verrotten... geen één beest waagt het om de besjes op te eten... Ik houd me vast aan Russische volksverhalen... waarin Bergthee een goede geest is... die mensen door de koude winter helpt en moed inspreekt dat het vanzelf weer Lente wordt...

Mos...

Vandaag was het tuinvogelteldag... ik heb het vanmiddag even geprobeerd... te tellen dus... Nou het was hopeloos... hoe kon ik weten welke koolmees ik wel of niet al geteld had... ze hadden allemaal dezelfde jas aan... er was geen verschil te zien... Er was echt geen doorkomen aan... en ben maar gestopt... Ik vraag me echt af hoe andere mensen dat doen... Op de foto mijn sneeuwbalstruik die helemaal onder dit gele spul zit... Elke tak is bedekt met korstmos... en wel met het Groot-dooiermos... Ik dacht altijd dat korstmossen alleen op dood hout groeiden... maar mijn struik is springlevend... loopt zelfs al uit... Het blijkt dat het algemeen voorkomt in gebieden waar intensieve veehouderij voorkomt... en heeft te maken met ammoniak... substraten... en allerlei stikstofverbindingen... Groot-dooiermos kan zelfs groeien op beton... asfalt... klinkers...asbest... enzovoort...  Bezorgen mijn buurmeiden toch nog wat moois... ondanks alle negatieve berichten over hen... want ik vind dit mos prachtig...

Verwennerij...

Eigenlijk is het best goed weer voor de tijd van het jaar... het is droog....bijna geen wind... en ik kan de polder inkijken... Het viel me op vandaag dat de eenden al zo in de weer zijn... er wordt al gevochten om een vrouwtjeseend... en de paartjes worden gevormd... Dit paartje is waarschijnlijk bekend in onze tuin en in mijn vijver... want ze gingen na een bad in de vijver rechtstreeks richting hun oude nest onder de haag... Even kijken of alles nog in orde is... of het straks weer gebruikt kan worden... Ze moeten in maart maar terugkomen... als ook ik het nest geïnspecteerd heb... en er hooi bij gelegd heb... Wat worden ze toch weer verwonnen...!

Het is een jongen...

Vandaag kwam langzaamaan de zon weer even te voorschijn... Hij is er dus nog...! Vanmiddag hadden we onze vaste breicafè-middag en mochten we kennis maken met Goudriaans nieuwste inwoner... Het is een jongen... en hij heet Teun... en is de puppy van één van onze handwerkdames... Vandaag was hij ons kraambezoek en daar horen natuurlijk beschuit met muisjes bij... die hij zelf meebracht... Terwijl wij genoten van dit lekkers bij de koffie en de thee... deed Teun zijn middagdutje... Wat een lekkere wollebol is Teun toch... zijn oorsprong ligt geloof ik in Australië... want dat woord komt in zijn merknaam voor... Zijn baas wil hem misschien opleiden tot bejaardentehuis hond... kroelen met bejaarden dus... Waarschijnlijk komen wij hem daar dan wel weer tegen... over enkelen jaren...

Hoop...

Wat en dag vandaag... het was druilerig... grauw... mistig... smerig koud... en chagrijnig weer...  Een blijf-in-je-bed-diep-onder-de-dekens-blijf-D ag... Helaas kan dat natuurlijk niet... plichten roepen... Vandaag dus ook een saaie foto... maar wel één met veel hoop... Sneeuwklokjes in de knop... voorjaarsbloemen die ons vertellen dat er best wel mooie dagen aankomen... over een paar weken... Morgen ga ik er een paar plukken en binnen zetten... en dan maar hopen dat ze opengaan...

Grijze dinsdag...

Tja... en dit was vandaag mijn zicht op de polder... Niets te zien dus... dus valt er ook weinig te bloggen vandaag... Was het gisteren blue monday... vandaag was het dus grey tuesday... De mooi vertakte boom op de foto viel me vandaag pas op... bij helder weer valt hij niet op... op de achtergrond staan er dan meerdere bomen... Maar vandaag stond hij daar dus zielig alleen midden in het weiland in de mist... Je zou hem bijna even gaan knuffelen... Het is tenslotte vandaag National Hugging Day... oftewel knuffeldag...

Vreemde vogel...

Vandaag was het Blue Monday... de saaiste... vervelendste... deprimerendste maandag van het jaar... Ik heb er eigenlijk niets van gemerkt... Het was vandaag niet saai vond ik... niemand in mijn omgeving was vervelend... zelfs het weer niet... en ik was zeker niet depri... Afschaffen dus dat Blue Monday gedoe... alleen al de melding dat het vandaag de deprimerendste dag is... zorgt ervoor dat sommige mensen nog meer in de put gaan zitten... Op de foto een heel vreemde vogel... ik zou er een quiz van kunnen maken... dat jullie moeten raden... want wat is dit een gekke foto... Maar het beest is een doodgewone witte reiger... die mij recht aankeek... met zijn lange snavel precies voor zijn nek... ik vroeg mij af: zouden er al drie D fotocamera’s bestaan... zo ja... dan ga ik sparen...

Lachen

Ik raad iedereen aan om in dit saaie seizoen... wat de tuin betreft... één of meerdere bakken of potten met winterviolen in de tuin te zetten... Winterviolen zijn er in verschillende kleuren bij tuincentra te koop... en ze vrolijken deze wintermaanden echt op... Het zijn zeker geen koukleumen... een nachtvorst zegt hun helemaal niks... bij strenge vorst trekken ze zich wat terug richting de potgrond... maar zodra het warmer wordt staan ze zo weer overeind... als of er niets gebeurd is... en bloeien ze gewoon verder... Ik hoef de potten en bakken met violen dus voor vannacht niet binnen te slepen... omdat ze nachtvorst opgeven... want daar lachen ze gewoon om...

Genieten...

Het was best een aardige zaterdag wat het weer betrof... Het was zowaar heel de dag droog... en de zon scheen regelmatig... Een ietsiepietsie voorjaar dus... Zelfs de dieren voelden het... ik zag in de polder spreeuwenzwermen... smientenzwermen... en zelfs de meeuwen zwermden... Allemaal hopten ze van kamp naar kamp op zoek naar iets eetbaars... Onze poes Fien ging zelfs naar buiten... een wonder... want die is... waar ik meestal ben... die wijkt niet van mijn zijde en ik was binnen... Het zonnetje trok haar gewoon naar buiten... Ze vond een klein streepje zon... uit de wind... en zat echt lekker te genieten.... Ik werd gewoon jaloers op haar... het plekje was helaas niet groot genoeg  om erbij te gaan zitten...

Kietelen...

Soms heb je wel eens de behoefte om jezelf te kietelen... jezelf te verwennen... Daarom heb ik maar deze plant gekocht...  Het is een Orchidee... geen gewone... maar een Orchidee als hangplant... met zuiver witte bloemen... Het is een Cymbidium Orchidee... afkomstig uit de wouden van het Himalaya gebergte... Ze groeien soms wel tot 3000 meter hoog in de bergen... en kunnen leven zowel in de aarde als op bomen... en er zijn 44 botanische soorten bekend... Maar de mens kennende... met hun kwastjes en reageerbuisjes... zijn er inmiddels veel meer hybriden te koop... Ze bloeien maar drie weken per jaar... maar deze heeft nog veel knoppen... dus hoop ik dat ik er toch meer dan drie weken van kan genieten... Daarna wordt het onderhand ook wel weer tijd om mezelf opnieuw te kietelen...

.

Doel...

Alles wat op onze aardbol leeft... hetzij lopend... vliegend of kruipend .. heeft een doel om hier te zijn... Het belangrijkste doel van dit alles is zich voortplanten... zodat onze aardbol bewoond en begroeid blijft... en leefbaar blijft... Ons mensen hebben de keuze om zich wel of niet voort te planten... maar planten en dieren hebben die keuze niet... Die zijn afhankelijk van elkaar of bv. de wind... Nu heb ik in de tuin een struik staan... met prachtige besjes... Hij heet Nandina of Hemelse bamboe... Alleen plant hij zich niet op natuurlijke wijze voort... niemand of niets lust namelijk zijn bessen... waar de zaadjes inzitten... Geen vogel die er aan begint... heel vreemd... Voor ons mensen is dit prachtig natuurlijk om in de winter een groene struik met mooie rode bessen in de tuin te hebben... De bessen blijven er ook aan zitten... ze verdrogen... die van vorig jaar zitten er nog steeds aan... Deze struik is dus op de wereld gezet om gewoon mooi te zijn... Voor zijn voortplanting heeft hij de mens nodig... met een scherp mes... om een stek af te snijden...

Kleurenpracht...

Wat een chagrijnig weer hadden we vandaag... ik werd hier niet vrolijk van... Ik ben uit frustratie mijn badkamer maar gaan poetsen... toch nog iets nuttigs gedaan... Om vier uur vanmiddag was er zonder kunstlicht niet meer te lezen... en dat voor half januari... Rond vijf uur vanmiddag piepte de zon aan de horizon eventjes tussen wat regenwolken door... Het gevolg was een knal oranje-rode lucht... alsof in het westen heel de Botlek in de brand stond... In het noord-oosten verscheen een regenboog... over de regenboogkleuren lag een soort oranje-rood kleurenfilter... een vreemd gezicht...  De lucht leverde wel de prachtigste kleuren op... zeker voor een foto...

Voor en Na...

Vandaag was dag twee van tuinman Gerard... bezig in onze tuin... Als het straks mooi weer wordt in de lente... heb ik weinig meer te doen in de tuin... Heerlijk... Alle gewone rozen en klimrozen zijn gesnoeid en ook de Hortensia’s zijn kortgewiekt... Ze hebben een dekentje gekregen van turfmolm... om het occulatiepunt... de plek waar de roos geënt is op de stam van een wilde roos...  tegen de vorst van volgende week te beschermen... Ook het gazon heeft een dekentje van turfmolm gekregen... omdat het zo verschrikkelijk modderig is... Wellicht helpt het wat tegen de nattigheid...  De Klimhortensia en Blauweregen zijn helemaal teruggesnoeid... dat was al jaren niet meer gebeurd... Ik ben benieuwd of ze dit jaar gaan bloeien... Maar snoeien doet groeien... is het gezegde... dus ik wacht het wel af.... Op de foto links stukjes tuin van voor de snoei en rechts daarna... Opgeknapt hè...

Geen halfwerk...

Wat kruipt daar door mijn struikgewas... het is... Gerard de tuinman... Die kwam de tuin eens flink onderhanden nemen... Er was behoorlijk wat achterstallig snoeiwerk... en dat was vandaag aan de beurt... Ik heb het altijd zelf gedaan dat snoeien... en als je het alle jaren bijhoudt is het een fluitje van een cent... Maar sinds ik het niet meer heb over mijn linker- en rechter heup en knie... maar over de goeie en slechte... mag de tuinman het doen... En bij sommige struiken moest er nu echt grof geschut bij gehaald worden... zoals een kettingzaag en snoeizaag... De snoeischaar kon het niet meer aan... En ik moet zeggen dat de tuin echt wel opknapt... Morgen komt hij de rozen snoeien... ook al is het nog veel te vroeg om dat te doen... Ik neem de gok... want om met een gedeeltelijk gesnoeide tuin te zitten is geen gezicht... Ik houd niet van half werk... het is nu alles of niets...

Winterslaap...

Voor mij was het een heerlijke rustige dag op deze rustdag... Het weer viel natuurlijk wat tegen... maar vriest het niet in januari dan krijg je zulk weer als vandaag... We moeten het er maar mee doen... In de tuin staat zomaar een verrassing... een goudsbloem... die zijn winterslaap zat is... Ineens  piept hij boven wat dorre planten door... op zoek naar het licht... Een echt nakomertje dus... want voor een lentebode is hij veel te vroeg... Jammergenoeg zal hij zich niet vermeerderen/ uitzaaien... de bijen en insecten om hem te bevruchten zijn namelijk nog wel in winterslaap...

Gesloten...

De foto van vandaag lijkt wel een lentefoto... maar het is nog echt winter hoor... Dat komt door de kleur geel... die word altijd in verband gebracht met de lente... vanwege de gele bloemen die dan bloeien... En ook kuikentjes zijn geel... maar wat die met de lente maken hebben... dat verband zie ik niet... want kippenkuikens worden het hele jaar door geboren... Bij eendenkuikens is het een ander verhaal... die worden wel in de lente geboren... Soory... ik dwaal af... het is dus nog winter... en de Winterjasmijn op de foto hoort nu gewoon te bloeien... daar is niets raars mee... en het insectenhotel achter de jasmijn is ook nog gesloten... Het hotel is dit jaar niet helemaal vol... de meeste buisjes zijn leeg... Sommige buisjes zijn wel bewoond en dichtgemetseld... maar die gaan pas open als de zon echt kracht krijgt... na 21 maart... dan komen de metselbijtjes naar buiten...

Kleuren...

Wat het weer betrof hadden we vandaag van alles... regen... wind... motregen...en zonneschijn... En door die diversiteit krijg je dus de mooiste luchten en kleuren te zien... zoals op mijn foto van vanmiddag... Eerst donkergroen van de schaduw van ons huis... dan lichtgroen omdat de zon op het weiland schijnt... en daarna bruin van een bomenrij...  Dan komt er een blauw/grijze streep van de regenwolken die verdwenen aan de horizon... gevolgd door het hemelsblauw van het hemelgewelf... om af te sluiten met wit/grijze wolken waaruit wat spetters vielen... Later werden deze wolken roze... omdat de ondergaande zon ze bescheen... Één foto... met zoveel verschillende kleuren en weertypes... ik vind het prachtig...

Knoppen...

Door de hoge temperaturen van de afgelopen dagen zijn er aan de struiken hier en daar al groene puntjes te zien... Ze denken dat het al Lente wordt... en zo voelde het ook aan vandaag... De knoppen van de Camelia staan bijna op uitkomen... net als de knoppen van de Klimhortensia...  Toch moeten de blaadjes en bloemen eigenlijk nog een beetje in de knop blijven zitten... Het kan nog altijd gaan vriezen... en vooral de klimhortensia kan daar moeilijk tegen... De Camelia kan wel redelijk tegen wat kou... en die hoort ook als eerste struik te gaan bloeien na de winter... Maar de winter duurt nog twee maanden... dus mijn advies aan de knoppen is... dicht blijven... anders gaan jullie bloemen naar de knoppen...

Dapper...

Zo... de laatste kerstglitters zijn weer weggesopt... de dozen met kerstversierselen staan weer op zolder...  En wat is het dan ineens kaal en donker in huis... getsie... Vanmiddag dus eerst maar eens naar Intratuin gereden... die al dagen adverteert met kerstboom eruit... kamerplant erin... Daar waren ze trouwens nog volop bezig om de kerstrommel op te ruimen... en was het een beetje manoeuvreren langs kratten en dozen... Bij de afdeling kamerplanten was keus genoeg... Orchideetjes... witte... doen het altijd goed na de Feestdagen... dus die mochten met mij mee... om onze woonkamer op te vrolijken... In de tuin staat nog steeds de struikmargriet in bloei... Wat een dappere plant... om in januari nog bloemen te produceren... ondanks dat ik de uitgebloeide bloemen er al maanden niet meer uit knip... De margrieten zijn ook veel kleiner dan in de zomer... Dat zal inmiddels wel vitaminegebrek zijn... Als hij in maart nog leeft krijgt hij als beloning een flinke mestbeurt...

Eind goed... al goed...

En ja hoor... daar kwam Jansen weer aan... nu met een meerkoet in z’n bek... Waarom kan dat kreng gewoon niet blij zijn met een simpel muisje... zoals alle andere katten die uit het weiland komen... Hij lijdt aan grootheidswaanzin... zijn ogen zijn groter dan zijn maag... Gelukkig zagen we hem aankomen en zag ik ook dat de meerkoet nog leefde... Snel naar buiten dus en met een bladhark Jansen in een hoek van de tuin gedreven... Na een tik op zijn kop liet hij de koet gelukkig los... en kon ik hem van hem afpakken... Na een grondige inspectie van de meerkoet... hij had geen bijtwonden en ik zag nergens bloed... heb ik hem losgelaten in de wetering... en zwom hij een beetje dizzy weg...  Jansen zat mij met een bek vol zwarte veren dom aan te kijken... die snapte echt niet dat ik zijn eten in de wetering gooide...  Eind goed dus voor de meerkoet... maar niet voor Jansen... die had waarschijnlijk hoofdpijn...

Onbegrijpelijk...

De bouten die Jansen meebrengt uit het weiland worden steeds groter... Ik durf het bijna niet te zeggen... maar deze keer was het een buizerd die hij te pakken had... Onbegrijpelijk... je zou toch denken dat een roofvogel zich wel kan verweren tegenover een kat... met zijn scherpe roofvogelklauwen en snavel...  Volgens mij was het ook niet de eerste keer dat hij een roofvogel te pakken had... Hij was wel trots... want hij bracht hem deze keer mee naar huis... Ik snap nu ook dat hij de vogeltjes op de voederplank geen blik waardig gunt... die zijn veel te klein en te min voor hem...  Het enige wat nu nog over is van de vogel is een karkas en twee vleugels... Zelfs zijn poten zijn weg... Onbegrijpelijk dat Jansen dat allemaal opgevreten heeft...

Maagdelijk...

En weer was het een sombere dag... met hoogte en dieptepunten... Het hoogtepunt was een gezellige broer en zus brunch met aanhang... We hebben lekker gegeten en weer fijn bijgepraat en getoost op het nieuwe jaar... Het dieptepunt was... dat mijn fotocameraatje niet wil wat ik wil... Ik krijg mijn foto’s niet meer op mijn i-pad geïnstalleerd... Dus nu maar een foto van een paar dagen geleden... van de Kerstroos in een bloembak... Zelf vind ik het een prachtige foto... van een maagdelijk witte bloem... met een groen hart... en gele meeldraden... Hier word ik blij van... van een mooie bloem in een tot nu toe... sombere winter...

Voorjaarsbode...

Deze zaterdag was een zaterdag vol nieuwjaarsrecepties... er moesten zelfs keuzes gemaakt worden van welke niet en welke wel... omdat alle recepties altijd op dezelfde dag zijn...  Het was even puzzelen dus... Morgen begint een nieuwe week... een normale week... met gelukkig weer regelmaat en orde in ons leven... Ik ben er weer aan toe hoor... Lanzaamaan ben ik ook begonnen om de kerstversiering in huis op te ruimen... Buiten laat ik het nog wel even staan... het staat zo gezellig... Vanmiddag scoorde ik deze oude kan... Ik heb gelijk maar een bosje tulpen gekocht om erin te zetten... de eerste tulpen van dit jaar... Een vroege voorjaarsbode...

Wat kleur...

Na de regen van vandaag ging het heel hard waaien en waaide de saaiheid weg... er was weer zicht op de polder... Helaas was ik te laat thuis om nog goeie foto’s te maken van het polderleven... Geluid was er zat boven de polder... van ganzen die richting de Biesbosch vlogen... om daar de nacht door te brengen... maar geluid is niet op de foto te zetten... Dan maar een sfeerfoto van de winterviolen op mijn tuintafeltje... Een gezellig kleurtje na een regenachtige dag...

Saai

Het was vandaag een saaie dag... dag twee van de saaiste maand van het jaar... Vind ik dan hè... een ander kan er anders over denken... De kerstversiering wordt opgeruimd... dus in huis wordt het saai... In de tuin is het nog saai... nog geen kleur te zien... en als het niet vriest is het weer ook saai... Je wilt je huis na de feestdagen weer eens een goede beurt geven... en dat is zelfs hartstikke saai.... Zelfs mijn humeur is saai... Ik denk dat het tijd wordt om een weekje vitamine zon te boeken... Voorlopig moet ik het doen met mijn vogeltjes in de tuin... die zijn nooit saai...

Hoop...

Het nieuwe jaar... twintig twintig... is begonnen... In ons dorp was het een rustige nacht... niet wat de knallen betrof... maar volgens mij is er weinig of niets vernield... Het bushokje bij de nieuwbouwwijken heeft alle ruiten nog... en de vuilnisbakken kunnen nog steeds dienst doen... Een dikke duim voor de Goudriaanse jeugd...!  Vanmiddag ben ik even bij de boezem wezen kijken... de ijsbaan ligt er perfect bij... Er ligt natuurlijk nog geen ijs... maar dat komt nog wel... de winter is net begonnen... Als we net als in de zomer een stevig hoge drukgebied boven Noorwegen krijgen... met toen plus 40 graden... dan krijgen we in de winter temperaturen van min 40... En ook al ben ik een koukleum... ik hoop wel dat we een strenge winter krijgen... Er gaat niets boven ijspret...