Wachten...

De hele dag zijn mijn katten de hort op... pleitte... niet te vinden... Maar zodra het regent druppelen ze alle drie binnen... letterlijk en figuurlijk... Zeker Jansen... want die verblijft meestal in het weiland rondom ons huis en die komt bijna altijd zeiknat thuis... Zo ook dus vanmiddag... en omdat ik buiten onder de overkapping zat... hebben we gevieren zitten en liggen wachten totdat de bui over was... Ik... om weer verder te gaan met het knippen van de gazonranden... en de katten om weer te verdwijnen... Helaas werd het niet meer droog... en zijn we met z’n allen maar naar binnen gegaan... 

In de hand...

Vandaag bergen werk verzet... vooral achterstallig werk... Want vorige week met die hitte heb ik geen steek uitgevoerd... maar dat werk moet wel ingehaald worden... De hele benedenverdieping heb ik dus vandaag onder handen genomen... werk waar ik normaal drie dagen over doe... Het gevolg is wel dat ik nu helemaal opgebrand ben... en met mijn beentjes omhoog in een stoel hang... In de tuin zijn de Clematissen nu op zijn mooist... Doordat elke avond de sproeier automatisch een uur aan gaat groeien ze als een gek... ze gaan zelfs over de schutting de haag van de buurman al in... Ze bedekken inmiddels bijna de hele schutting... Voor de winter knip ik ze helemaal tot de grond toe af... doe ik dat niet zouden ze véél te groot worden en de andere planten kunnen verstikken... Clematissen moet je in de hand houden... zeker in een kleine tuin... 

Prachtkaars...

Het was een heerlijke luchtige zondag... Na de tropische dagen van de afgelopen week een welkome verkoeling... Met de wind uit het westen koelde het door de openstaande ramen en deuren lekker af in huis... Op mijn foto staat de Prachtkaars... maar ik noem hem meestal bij zijn originele Latijnse naam... Gaura Lindheimeri Whirling Butterflies... Iedereen zou deze plant eigenlijk in zijn tuin moeten poten... het is een vaste plant die wel 80 tot 100 cm. hoog kan worden... maar door zijn lange luchtige bloemenaren is dat geen probleem... Je blijft er namelijk doorheen kijken... en als de wind er zachtjes doorheen blaast lijkt het wel of er honderden witte vlindertjes in de lucht dansen... Het bloemetje lijkt precies op een witte vlinder... zoals zijn Engelse toevoeging al zegt... dwarrelende vlinders... Gaura’s zijn er in het wit maar ook in het roze... en ze lokken ook hommels... bijen en andere insecten naar je tuin... Echt... als je ergens nog een plekje hebt in je tuin... raad ik de Gaura aan... en ze bloeien van juni tot eind oktober...

Onbegonnen werk...

Gelukkig lag na de regen van gisteravond en vannacht mijn wildebloemen tuintje niet plat... Het zoemde vandaag weer behoorlijk van de vele soorten hommels... zweefvliegen... vlinders en andere insecten tussen en op de bloemetjes... Deze gevleugelde vrienden zijn namelijk gek op wilde bloemen... Ik kan er geen genoeg van krijgen... niet van de prachtige bloemen en niet van hun bezoekers... Vandaar de foto van vandaag... En laat al dat vliegend spul maar komen... voor de bestuiving... des te meer zaad de bloemen geven... voor volgend jaar... Alleen die lastige pispotjes zou ik wel kwijt willen... die wurgen alles wat ze maar tegen komen... en hoe ik ze ook uit de grond blijf trekken... ze komen geheid weer terug... Onbegonnen werk dus...

Wild...

Het waarom ik blogs ben gaan schrijven was omdat mijn tuin 5 jaar geleden op de schop ging... Ik had een wilde bloementuin die ik eigenlijk niet meer zo gemakkelijk kon bijhouden... Mijn rug en knieën protesteerden... ik stond eigenlijk met mooi weer meer op mijn kop in de tuin te wroeten dan dat ik in een gemakkelijke stoel in de tuin zat... Dus helaas... ik moest de tuin opgeven en kreeg dus een 65 plus tuin... Dat jaar blogde ik dus nog over mijn oude planten en de aanleg van mijn nieuwe tuin... als herinnering voor “later”... Na dat jaar zou ik stoppen met bloggen... tja... niet dus... het mag niet van sommigen van mijn lezers... Gelukkig heb ik aan de zijkant van ons huis nog een klein strookje tuin waar ik nog wilde bloemen kan zaaien... Vanavond voor de buien snel deze foto’s gemaakt voordat de bloemen door de regen misschien morgen plat liggen... Er groeit zelfs een witte Borage tussen... wit komkommerkruid... Ik wist dat ze bestonden maar had ze nog nooit eerder gezien... en nu groeit hij zelfs in mijn eigen wildebloemen tuintje... naast de blauwe exemplaren...

Zonnestralen...

Na een tropische dag kregen we als toetje een zonsondergang met prachtige wolkenluchten... Er zijn van die dingen in de natuur die je niet kunt aanraken... beetpakken... Wolken bijvoorbeeld... en water... licht... wind... en zonnestralen... Je kan die dingen wel voelen... vooral op je huid... zoals water... wind en zonnestralen... En vanavond waren zonnestralen ook in de lucht te zien... toen de zon vanachter de wolken de laatste zonnestralen van de dag de lucht in slingerde... Zo mooi... ik heb echt weer zitten genieten....

Bijenbrood...

Op de walkant van de Gemeente... waar onze buurjongen voor zijn schoolproject wilde bloemen gezaaid heeft... staat nu het Bijenbrood in bloei... Het wordt ook wel bijenvoer of bijenvriend genoemd... Het is dus een éénjarige bloem die ook vaak als groenbemester gezaaid wordt... en wat de naam al aangeeft zijn bijen dol op deze bloemen... Volgens mij een makkelijke groeier... want van de andere zaden die de buurjongen gezaaid had is er weinig van terecht gekomen... of overwoekerd door de windes of pispotjes... die hier welig tieren en niet uit te roeien zijn... Gelukkig is het mooie paarse Bijenbrood wel opgekomen... Toch wat kleur in die saaie wal... 

 

Mijn Costa...

Wat een heerlijke dag vandaag... de hele middag heb ik aan de Costa del Wetering gezeten... Wel onder de parasol... en in het kleine beetje wind wat er was... Het was echt weer ouderwets genieten... en wat rook de polder weer lekker... Buurman boer was aan het maaien... schudden... en oprapen... Het rook dus naar pasgemaaid gras en hooi... Vanmorgen hadden Jut en Jul nog twee koters... en vanmiddag zag ik koter nummer drie zomaar onder water verdwijnen... Waarschijnlijk door een hongerige snoek opgegeten... want sinds er hier niet meer gevist wordt door pachters... zwemmen hier joekels van snoeken rond... Vanavond nog een paar uur onkruid gewied... ofwel gerugd... want het lijkt wel of we zes weken weggeweest zijn in plaats van één week... Morgen mag de vuilniswagen weer twee volle groene kliko’s leeg schudden...

Lelijk...

We zijn weer terug in de city.... Goudriaan-city... En in de week dat we er niet waren hebben Jut en Jul Meerkoet gezinsuitbreiding gekregen... Onze buurvrouw had al foto’s door geappt van de nieuwe borelingen... vier stuks... en vanavond kon ik ze in levende lijve zelf op de foto zetten... En wat zijn ze lèlijk...!! Pa en moe meerkoet zijn apetrots op hun kroost... die weten niet beter... maar oh... wat zijn ze toch lelijk... Gelukkig trekken ze wat bij als ze ouder worden... en worden ze net zo mooi als hun ouders... Als ze het overleven natuurlijk... want voor diverse vijanden zijn ze lekkere hapjes...

Genoten...

Het zit er weer op... het weekje Zoutelande... Morgen keren we weer huiswaarts... We hebben een fijne week achter de rug met prachtig weer... op de woensdagmiddag na dan... toen hier hééél veel water gevallen is... Ik heb genoten van de Zeeuwse natuur... de duinen... de zee... en de bolussen... en ook de camping was top... Jammer was wel dat het in de bezochte dorpen veel te druk was en door de meeste mensen geen rekening gehouden werd met de 1,5 meter maatregel... Daar zijn we dus snel doorheen gefietst en hebben niet kunnen genieten van deze dorpen... Het is wel een goeie reden om later nog eens terug te gaan naar Walcheren... Morgen dus weer naar huis... weer naar het normale leven... Dat is voor mij het fijne van vakantie... het thuiskomen... Gelukkig hebben we de foto’s nog...

Hebberig..

Het was weer een prachtige wolkenloze dag vandaag... Voordat we vanmiddag naar het strand gingen hebben we eerst een theetuin bezocht waar ook een pluktuin bij aanwezig was... Voor mijn zus en ik... als plantenliefhebsters... een geweldige plek... waar dus wel gebruik van gemaakt moest worden... Maar eerst een bakkie thee natuurlijk... want daar kwamen we voor... met heerlijk vers gebakken aardbeiengebak... Met plukmand en snoeischaar mochten we daarna onze lusten botvieren op alles wat daar bloeide en groeide... Wat wordt je toch hebberig als je tussen al die bloeiende bloemen loopt... je zou alles wel mee willen nemen... maar dat kan niet natuurlijk... Het eindresultaat was een prachtige pot met wilde bloemen op onze campingtafels... 

Afstand houden...

Vandaag zijn we Door de duinen naar Domburg gefietst... en wat was het daar druk... niet normaal meer... zeker voor een vrijdag buiten de vakantieperiode... Heel veel Oosterburen natuurlijk en de Nederlandse grijze golf... waartoe wij ook behoren... De 1,5 meter regel was hier echt niet te handhaven... op straat niet... en in winkeltjes al helemaal niet... Bij de horeca werden de tafeltjes netjes ontsmet... maar de menukaarten die van hand tot hand gaan weer niet... Wat een rare regels toch... iedereen doet maar wat... Wij hebben het strand maar weer opgezocht... waar zoveel ruimte is dat afstandhouden totaal geen probleem is..

Groet uit Walcheren...

Na de regen van gisterenmiddag en afgelopen nacht scheen de zon weer uitbundig vanmorgen... Prachtig weer dus voor een fietstochtje door de duinen... en een lunch bij een strandpaviljoen... Natuurlijk ook weer even in zee gelopen... waar je goed uit moest kijken omdat er veel kwallen op het strand lagen en in de branding dreven... In de duinen hier is een prachtig fietspad aangelegd... zodat je bijna helemaal rond Walcheren kan fietsen... door prachtige bossen en langs weer een heel andere bloemen- en planten wereld dan ergens anders... Planten die op zand groeien en tegen de zoute zeelucht kunnen... Zo is er voor elk plekje op onze aardbol... en voor elke grondsoort... wel een plant of boom die het precies daar naar hun zin hebben... 

Inleveren...

Vanmorgen scheen de zon weer uitbundig in Zoutelande... totdat die jongens op de foto rond de middag aan de lucht verschenen... Het waren de eerste verschijnselen van veel regen en heel veel onweer... het heeft echt de hele middag aan één stuk door geonweerd... Het werd dus een binnenzitmiddag... met een boek en dat heerlijke getik van de regen op het tentdak... wat soms niet te horen was omdat Donar maar rond bleef rijden hier... De bazin van de camping schreef op haar FB dat het voor de Zeeuwse boeren goud was wat er aan regen viel... Het is hier zo droog dat er diepe scheuren te zien zijn... ook op de camping... En het land besproeien is hier niet mogelijk vanwege het brakke grondwater... Boer Adrie... die bloemenzaad teelt... zei dat als je portemonnee in zo’n scheur in de grond valt... je hem nooit meer terugvindt... Ik vond het dus niet zo heel erg om wat vakantiezon in te leveren... voor de Zeeuwse boeren...

 

Zomer in Zeeland...

Vanavond om kwart voor acht kregen we de eerste regen op onze nieuwe voortent... en wat denk je...? We zaten hartstikke droog... zonder potten en pannen op de grond... zoals bij onze vorige tent... Er was echt geen lekje te vinden... Gelukkig maar... Terwijl we via diverse kanalen hoorden dat er thuis regen viel... in Dordrecht zelfs hééél veel... hadden wij een prachtige zonnige dag... en was de parasol hard nodig...  Zomer in Zeeland dus... Vanmorgen even heerlijk op het strand geweest en natuurlijk gepootje baad... of is het pootje gebaad... Nou ja... gewoon dus met mijn blote voeten in zee gelopen... en de watertemperatuur viel me hartstikke mee... Gelijk maar even de foto gemaakt voor deze blog... hadden we dat vast gehad...

Heimwee...?

Vanmorgen hebben we de caravan weer achter de auto gehangen... en zijn we richting Zeeland gereden... Even weer een weekje rust... niets doen... lezen... en fietsen... We hebben er zin in... Vanmiddag dus voor de tweede keer de voortent opgezet... en ik moet zeggen dat het al beter ging dan de eerste keer... Toch hebben we er alsnog 3 uur over gedaan... met tussenpozen hoor... want was het warm... We zijn allebei zelfs een beetje verbrand... Voordat we vanmorgen wegreden heb ik nog gauw deze foto gemaakt... van onze achtertuin... Stel dat ik heimwee krijg naar “mijn” polder kan ik altijd nog naar deze foto kijken... haha...

Oei...

In de vijver staat nu deze prachtige zuiver witte lelie te bloeien... Zijn naam: de Kafferlelie... Zijn oorsprong licht in Zuid-Afrika... Het woord kaffer is afgeleid van het Arabische woord kafir... wat ongelovige of niet-moslim betekent... discriminatie dus... Het Zuid-Afrikaanse woord kaffer is een minachtend scheldwoord voor de donkere medemens... pure discriminatie dus... In het Jiddisch betekent kaffer: plattelandsbewoner... boer... lomperd... Nou ja zeg... ook dit vind ik discriminatie... Dus waarom deze prachtige maagdelijk witte bloem Kafferlelie genoemd is... is onbegrijpelijk... Maar goed dat hij in de achtertuin staat zodat niemand hem kan zien... In deze gekke tijd zou hij anders zo van zijn sokkel getrokken kunnen worden... 

Tevreden...

Dit keer vanwege andere bezigheden even een heel korte blog... Het was een mooie dag vandaag... na een avond en nacht met flinke onweersbuien en veel regen...  Alles is buiten weer lekker opgefrist... en daar was ik best tevreden over... Mijn foto van vandaag laat zien hoe tevredenheid er uit ziet... 

Vreemdeling... Bladrammenas...

We kregen een zomerse dag vandaag... helemaal voor noppes... zomaar... En zo’n dag betekent voor mij de hele dag buiten bezig zijn... wat rommelen in de tuin... en soms ook even zitten... Vanmiddag kregen we ook een paar buitjes... maar dat mocht de pret niet drukken... In het weiland naast ons huis staat een voor mij vreemde plant te bloeien... Omdat buurman boer met maaien altijd een stukje gras aan de slootkant laat staan... komen daar soms prachtige bloemen te voorschijn... Ik zag al een heel stuk met Kamille staan en ook de bloemen op de foto staan er tussen... Een vreemdeling dus voor mij... die heel veel bijen aantrekt... Na veel uitpluizen blijkt het dus Bladrammenas te zijn... familie van de radijs... maar die meestal gezaaid wordt als groenbemester... Iets met betere mestopname en afgifte... of zoiets... Ik had hem nog nooit gezien... en het is een raadsel hoe hij in het weiland terechtkomt... maar de bijen en hommels zijn er heel blij mee... 

Na regen komt zonneschijn...

Wat een heerlijke avond hadden we vandaag... Vanmorgen regende het en vanmiddag  ben ik nog naar binnen gegaan omdat het wat frisjes was... Maar na het avondeten kwam de zon om de hoek kijken... was het windstil... en heb ik tot half 10 heerlijk buiten kunnen zitten... Je kon merken dat de warme lucht die we morgen krijgen al in aantocht is...  En er was weer zat te zien in de polder...  Samen met mijn katten keken we naar o.a. Jul die trouw op haar eieren zat... ruzie-makende koeien... een al prachtig zingende baby witte kwikstaart... een bunzing in het weiland... en een prachtig ondergaande zon... En dan vergeet ik nog alle andere (water)vogels die voorbij kwamen... Het was weer echt genieten...!

Klaprozentijd...

Het is op het ogenblik echt klaprozentijd... Je ziet ze in bermen op arme grond en in weilanden... en in mijn tuin staan ze gewoon in het grind en zelfs op straat... Vorig jaar uitgezaaid door hun voorgangers... en nu staan ze hier in alle soorten en maten... Sommigen nog in de knop... kapotgewaaide... uitgebloeide... en alleen nog zaaddozen... De hommels hebben de grootste lol in al die klaprozen... ze dollen door de afgevallen meeldraden... ze snoepen van de laatste nectar op de kale bol... en zoemen en brommen er lustig op los... Het is een lust om naar te kijken... soms hoor je ze zoemen maar zie je ze niet... het blijkt dat ze dan onder de afgevallen meeldraden zitten... zo leuk... Ik kan er geen genoeg van krijgen... van die hommels... maar natuurlijk ook van de klaprozen... 

Plomp...

Vandaag was er veel bewolking met in de middag een ietsiepietsie zon... Tegen zonsondergang klaarde het helemaal op... maar dat was voor mij te laat om er nog van te genieten... Gelukkig komen er weer een paar zomerse dagen aan... dus morgen even een paar snipperdagen aanvragen bij de baas... Op mijn foto de bloem van de Gele Plomp... die veelvuldig voorkomt in de wetering rondom ons huis... De grote drijvende bladeren zijn donker groen terwijl de bladeren onder water lichtgroen en een beetje doorschijnend zijn... De geurige nectar van de bloem trekt veel insecten aan die voor de bestuiving zorgen... De vrucht heeft een soort flesvorm die op het water drijft... Later valt de buitenste schil eraf en splijt de vrucht open waardoor de zaden te voorschijn komen en weg kunnen drijven om ergens anders weer te kunnen ontkiemen... Op mijn foto is een open gespleten vrucht onder water te zien... De Gele Plomp is de nationale plant van Friesland... het pompeblêd staat dan ook in veelvoud op de Friese vlag...

Geen gezicht...

Het was vandaag minder fris dan gisteren... en regen is er ook niet gevallen... tenminste niet in onze tuin... We hebben dus wat klusjes buiten kunnen doen... nadat de maandagse klussen binnen klaar waren...  Op ons schaduwterras staat een oude varkenstrog waar ik éénjarige Lobelia’s in gepoot heb... Helaas heb ik daar stokjes in moeten steken... geen gezicht... maar een andere oplossing had ik even niet... Omdat de Lobelia’s  het prima doen... en inmiddels heel de trog begroeid is... gebruiken mijn katten deze mooie... zachte... lekker ruikende Lobelia’s als slaapplaats... Ik zou het ook doen hoor... zo’n lekker zacht bedje zoeken... maar de Lobelia’s worden er niet mooier van... die worden er hartstikke plat van... en daar word ik niet zo blij van... Vandaar deze “geen gezicht” oplossing... 

Schuilplaats...

Het was een buiige... frisse... rustige zondag... Gelukkig werd het na het avondeten droog en heb ik nog een rondje huis en tuin kunnen lopen... Even frisse lucht happen en ik heb gelijk maar even wat Rozen en Clematissen opgebonden die zwaar geworden waren van de regen en dreigden af te breken... Ook heb ik deze foto gemaakt van een hommel die weer uit zijn schuilplaats kwam om verder te gaan met het verzamelen van nectar... dat volop aanwezig is in Vingerhoedskruidplanten... Hommels gebruiken de klokjes van het Vingerhoedskruid ook als schuilplaats voor als het regent... Ze kruipen er heel diep in en zitten zo hoog en droog... Het liefst zitten ze natuurlijk in hun nest... maar bij een onverwachte bui biedt het Vingerhoedskruid een heerlijke schuilplaats...

Decoratief...

Vandaag bracht het weer ons van alles wat... harde wind... regen... hagel... onweer... zon... en mooie wolken luchten... En het is nog steeds aan de frisse kant... Binnenblijfweer dus... Op mijn foto een uitgebloeide Allium of Sierui... Waar eerst de stervormige bloemetjes zaten komen nu de zaaddozen te voorschijn... Als ze straks gerijpt zijn barsten de zaaddozen open en zaait hij zich uit... Hoewel de Allium een bolgewas is kan hij ook door zaad zich vermeerderen... Je kan het zaad ook oogsten en in de winter uitzaaien... Omdat het een koude ontkiemer is moeten de zaadjes eerst twee maanden kou over zich heen gekregen hebben voor ze ontkiemen... Maar bollen kopen is veel makkelijker hoor... dan weet je zeker dat ze het gaan doen... Ik laat deze indrogen want als droogbloem doet hij het ook heel goed... één bloem in bv. een fles staat heel decoratief... Ook uitgebloeide bloemen zijn mooi...!

Alle kleine beetjes...

Vanmorgen nog een poging gewaagd om buiten een bakkie te doen... maar dat uiteindelijk toch maar binnen gedaan... Het was namelijk ronduit fris buiten... Ik heb dus van deze vrijdag maar een klusdagje gemaakt... er lag nog wat achterstallig verfwerk dat aangepakt moest worden... Buiten regende het soms pijpestelen... goed voor al het gewas dat staat te gillen om water... want wat is het toch droog in Nederland... Hier in de Waard valt het wel mee... het polderwater wordt behoorlijk hoog gehouden... maar op zandgronden en hoger gelegen gebieden begon de droogte echt een probleem te worden... Maar alle kleine beetjes (regen) helpen... Mijn uitzicht vanuit huis op de tuin vandaag was wat troebel door de natgeregende ramen... maar niet minder mooi... 

Schaapscheerderskou...

Wat een verschil van temperatuur met gisteren... het is echt weer even wennen... Voor juni is dat eigenlijk heel normaal... in juni kan het heel warm zijn maar ook ronduit fris... Het hangt er allemaal vanaf van waar de wind komt... noord of zuid... Nu zitten we dus met wind uit het noordwesten... met bewolking... buien en kou... schaapscheerderskou noemt men dit... Vroeger scheerden de herders de schapen in zo’n koude periode in juni... zodat de geschoren huid van de schapen niet door de zon zou verbranden... Ook het scheren op zich is een behoorlijk zware klus... en dan is bewolkt koel weer zeer welkom... Gisteren merkte ik dat niet alleen onkruid hard groeit... maar ook de kleine zwaantjes zijn in die zes dagen behoorlijk gegroeid... ze zoeken hun eten inmiddels al zelf... gezien hun natte koppies...

Opgeruimd staat netjes...

We zijn weer thuis na 6 dagen campingleven... waar we 6 dagen mooi weer gehad hebben... Het eerste wat ik zag was het onkruid in de tuin... Onbegrijpelijk... waar komt dat toch vandaan... de tuin was onkruidvrij 6 dagen geleden... Wat mij ook opviel waren de Rozen... de hele voortuin is één en al Roos... aan de muur en bij de Theewagen bevinden zich nu watervallen van Rozen... en ook alles ruikt naar Roos...  Vanmiddag dus heel de middag in de tuin bezig... niet dat ik dat erg vond hoor... maar het onkruid is weer weg... de lange uitlopers van de Blauweregen en Klimop zijn gesnoeid... de meeste uitlopers van die ellendige winde of pispotjes heb ik uit de grond getrokken... en de uitgebloeide violen zijn opgeruimd... Ook de uitgebloeide bloemen van de Margriet en de Fuchsia zijn verwijderd... Het geeft mij weer een goed gevoel dat alles er weer toonbaar bij ligt... 

Rode bermen...

We hebben de nieuwe voortent weer afgebroken... ook dat ging anders en was weer een leermoment voor ons... Nu maar hopen dat we alle nieuwe handelingen en tips kunnen onthouden voor de volgende keer... Op mijn foto een berm vol zuring... een kruidachtige plant die op zure grond groeit... In Nederland komen 15 soorten zuring voor waarvan de veldzuring en schapenzuring de bekendste zijn... De blaadjes van de veldzuring zijn eetbaar en worden gebruikt in salades... Zuring bevat oxaalzuur waardoor herkauwers en paarden vergiftigd kunnen worden als ze er veel van eten... Hier in de bermen kunnen ze geen kwaad... het is gewoon een mooi gezicht... 

Op een mooie Pinksterdag...

Wat een heerlijke tweede Pinksterdag... voor het eerst sinds weken weer op een terrasje geluncht... Wel op 1,5 meter afstand... maar verder kijken ze hier in Brabant nergens naar... bekenden begroeten elkaar met een kus... er wordt niets ontsmet... en in winkels lopen ze je bijna ondersteboven... Alleen bij de kassa moet je afstand houden... maar dat zal wel voor de kassières zijn die hier niet achter perspex zitten... Wij zijn vanmiddag lekker de bossen in gefietst... waar wel goed afstand te houden was... een mooie rit van 25 kilometer door de natuur... Vanavond gezellig gebarbecued... samen met de camping-hond... die op de geur afkwam en ons gezelschap kwam houden...