Spiegeling...

Na een heerlijke winderige zomerdag was het vanavond windstil... Er was geen rimpel te zien op het water... en dan krijg je de mooiste weerspiegelingen in het water... De buurmeiden waren de nog weinige sprieten gras aan het zoeken die vooral aan de waterkant nog te vinden zijn... In plaats van drie meiden zag ik dus zes meiden... Zou je de foto omdraaien is er bijna geen verschil te zien wie de echte meiden zijn en wie de spiegelingen... Alleen de Gaura op onze stoep is dan een hangplant geworden... Als deze foto een puzzel van 1000 stukjes zou zijn... zou die nog best moeilijk zijn...

Iris...

Deze Iris staat in een pot in mijn tuin... Wat een plaatje hé... het is de Afrikaanse Iris... Hij is zo mooi symmetrisch... op drie witte bolle blaadjes zit een gele vlek en op de drie wat slankere witte blaadjes zitten twee bruine streepjes... Die bolle en slankere blaadjes staan weer om en om... De drie paarse blaadjes zitten boven de gele vlekken... Je zou denken dat een kunstenaar dit gemaakt heeft... Symmetrie komt vaak in de natuur voor... kijk maar eens goed om je heen... Je ziet het in dieren en bloemen... En waarom dat dat zo is weet ik niet... De Natuur is voor ons mensen een mysterie... 

Kransjes...

Deze zondag was een zondag zonder zon... een heerlijke bijkomzondag dus... Wat een verademing na de afgelopen hitte... en eindelijk weer eens goed geslapen... Op naar de komende zonnige week... perfect voor vakantievierend Nederland... maar voor de land- en tuinbouw en de veeteelt minder positief... veel regen wordt er nog steeds niet verwacht... Mijn tuin krijgt nu regelmatig polderwater... en de vijver vul ik ook bij met water uit de polder...gelukkig is dat nog steeds geen probleem... In de vijver bloeit nu de Watermunt... met paarse bloemen die als kransjes rond de steel staan... De bladeren ruiken naar pepermunt... en die kunnen als smaakmaker aan thee worden toegevoegd... Insecten zijn gek op de nectar uit al die kleine buisbloemetjes... die samen het kransje vormen... Toch iets kleur in de vijver... want verder is hij behoorlijk dichtgegroeid met waterplanten... en gewoon een saaie boel geworden...

Atalanta...

Deze vlinder... een Atalanta... zat vanavond op onze regenpijp nog even van de zon te genieten... Je kan zien dat het bijna avond wordt... hij heeft zijn lampjes op zijn sprieten al aangezet... grapje natuurlijk... maar het lijkt echt of de puntjes licht geven... De Atalanta... hij wordt ook wel Admiraalvlinder genoemd vanwege zijn oranje strepen... is één van de meest voorkomende vlinder in Nederland... Het is een trekvlinder... in het najaar vliegt hij terug richting de Middellandse Zee... om te overwinteren... Hij doet daar met een gunstige noordenwind ongeveer 5 weken over... Zijn grootste obstakels  onderweg zijn de Pyreneeën... zowel op de heen- en terugweg sneuvelen er heel veel... Dat hij veel in Nederland voorkomt komt door de brandnetel... dat is zijn "waardplant"... de plant waar zij haar eitjes oplegt omdat de rupsen gek zijn op brandnetelblad... Verbazingwekkend eigenlijk dat zo’n licht... fladderend insect... de weg weet naar de Middellandse Zee... zonder TomTom ... 

Hoog zomer...

Wat zou de overtreffende trap van hoog zomer zijn.... Ik denk héééééél hoog zomer... want dat was het vandaag... heel hoog zomer... en dan ben je gewoon aan het bladruimen... samen met poes Saar... Mijn sierappelboom heeft er namelijk geen zin meer in en laat zijn blad nu al vallen... Hij voelt zich waarschijnlijk net als ik... moe... moe en nog eens moe... en vreselijk heet... Ik heb er nu dus ook geen zin meer in... vandaar dit korte blogje... pfffff... 

Weer niet...

Eh...nee...buurman boer stond niet in lichterlaaie... Gelukkig niet... het was de zware bui die boven het westen van de Waard en Rotterdam hing... en waar de zon achter scheen... Overal rond ons heen viel regen... maar in Goudriaan weer geen druppel... Er was alleen een flinke windvlaag... zodat het nu op mijn gazon vol ligt met verdorde bladeren... Nu zit ik ook niet op noodweer te wachten zoals in Rotterdam... maar een beetje regen had wel de boel even opgefrist... Morgen misschien nieuwe kansen...

Gezegdes...

Wat een heerlijke ochtend hadden we... Ik kon weer buiten zitten zonder te smelten... en nog wat achterstallige klusjes kunnen  doen voordat de zon weer te voorschijn kwam... De bloemen stonden te juichen na het verfrissende buitje regen neem ik aan... Na de middag heb ik me snel weer opgesloten in huis... ramen en deuren dicht... om de hitte buiten te houden... Gelukkig was er een spannende Tour de France rit op t.v. met prachtige natuurbeelden van de  Pyreneeën.... Ik heb na de regen weer met verbazing naar deze waterdruppels gekeken... druppeltjes voor het stof... een druppel op een gloeiende plaat... en ze lijken ook nog als twee druppels water op elkaar... Toch waren het niet de druppels die de emmer deed overlopen... daar waren het er te weinig voor...

Proces...

Ik was vanmorgen al om half zes wakker en ben lekker buiten gaan zitten... Het was weer eens wat anders de zon op te zien komen dan onder te zien gaan... Ik heb een uur lang zitten genieten van het hele proces... want dat is het... De grondmist...die met de zonsopkomst langzaam oploste... was prachtig om te zien... Je zag alleen de boomkruinen... De ganzen... die ik wel hoorde maar niet zag... De buurpaarden die in de mist stonden te suffen... en dan de zon die stukje voor stukje boven de horizon uit kwam... totdat hij die grote warme bol zou worden... waarvoor ik later op de dag naar binnen zou vluchten... 

Hart...

Verwacht deze week niet veel van mij... overdag kom ik niet buiten om foto’s te maken... dit is namelijk niet mijn weer... veel te warm...  Ik heb er echt last van... ben moe... heb pap in mijn benen... maagkrampen en hoofdpijn... Ik denk dat ik de komende dagen maar in de koffiecorner van de Albert Heyn ga zitten... en daar een boek ga lezen...  In heel veel tuinen bloeit nu de tuin-Hibiscus... de nationale bloem van Zuid-Korea. Hij heeft het wel naar zijn zin nu... hij houdt van veel zon want hij komt oorspronkelijk uit Azië... Toch is hij winterhard... vandaar dat je deze plant in veel tuinen tegen komt... in verschillende kleuren... De mijne is wit... en door de zelfde tekening op elk bloemblaadje... vijf stuks... zorgen ze samen voor een prachtig roze/rood hart... Hier heeft de natuur weer goed over nagedacht...

De zoveelste...

Vanavond maar weer eens de zonsondergang op de foto gezet... Er zat bewolking aan de horizon waar de zon al snel achter verdween... Jammergenoeg waren het weer geen regenwolken... Het was trouwens een heerlijke avond... ik heb tot 23.00 uur buiten kunnen zitten... totdat de muggen mij op begonnen te eten... Jammer hoor...als die muggen er niet zouden zijn... had ik vannacht buiten geslapen... Onze vroegere buurman heeft eens de opmerking gemaakt dat Noach ze dood had moeten slaan op de Ark... Tja... dan hadden de vleermuizen... zwaluwen... eendenkuikens... en alle andere insecteneters nu niets te eten gehad... Elk nadeel heeft zijn voordeel...

Rups...

Ik heb hem gevonden... mijn basilicum etende rups... Vanmorgen zag ik opeens iets bewegen boven aan de plant... rups was aan het ontbijten... De bovenste nieuwe blaadjes waren al op... en hij was net aan een nieuw blaadje begonnen... Het was inderdaad een grote rups... hoe heb ik deze rups toch over het hoofd kunnen zien... misschien had hij een kuil gegraven in de grond en zich daarin verstopt... het was tenslotte een Duitse rups... want de plant had ik bij de Liddl gekocht... Inmiddels woont de rups in de achtertuin... In de voortuin wonen ook weer rupsen... van de buxusmot... Die eten mijn buxushaagjes weer op... die net weer uitgelopen waren... Alleen mogen deze rupsen van mij niet in mijn tuin wonen... en gaat tuinman Gerard ze verhuizen... naar de eeuwige buxusrupsvelden...

Gefrustreerd...

Ik ben behoorlijk gefrustreerd... ik word namelijk behoorlijk in de z**k genomen door een rups... Die zit in mijn Basilicumplant die in mijn keuken staat... en vreet dagelijks een paar blaadjes op... Telkens ligt er ook rupsepoep onder de plant op het aanrecht... hij zit er dus echt... Maar helaas... ik kan hem maar niet vinden... Ik heb inmiddels alle blaadjes al in mijn handen gehad.. ook de onderkant... ik heb de plant op zijn kop gehouden om de steeltjes te controleren... en ik heb hem al onder de kraan gehouden... maar de rups laat zich niet zien...  Maar poepen doet hij nog steeds... na een paar uur liggen er weer zwarte poepkorrels onder de plant... en nog behoorlijke grote ook... Het moet dus een best grote rups zijn...Ongelofelijk dat ik zo’n ienimini rups niet kan vinden en mij zo op de kast kan krijgen... maar ik zou het vervelend vinden als ik hem met de basilicum in stukjes zou hakken... eens wordt hij toch een mooie vlinder...

Muis...

Vanmorgen had één van mijn katten er voor gezorgd dat ik "bout" bij het ontbijt had... Het voordeel van zo’n dode muis is dat je de tijd hebt om hem eens goed te bekijken... Toen ik hem op zijn rug gelegd had was duidelijk te zien dat het een spitsmuis was... met veel snorharen op zijn spitse neus... en heel scherpe tandjes... Muizen zijn zoogdieren... baren dus jongen en voeden hen met moedermuizenmelk... Er zijn wel 200 soorten muizen op de wereld... maar in Nederland komen er maar 5 soorten voor... de huismuis... veldmuis... bosspitsmuis... dwergspitsmuis... en de hazelmuis... Om deze muis helemaal te ontleden ging mij iets te ver... ik heb hem in het weiland gegooid als voer voor de roofvogels... Of de kat brengt hem wéér mee... voor het ontbijt van morgen...

Dom...

Vanavond was buurman boer modder aan het spuiten...  Hij zuigt dan modder uit de sloot en sproeit dat op het weiland... Ik heb eigenlijk geen idee waarom hij dit doet... is het goed voor het weiland... of voor de sloot... of voor allebij... Maar dat terzijde... Het was wel goed voor de vogels... want in die modder zitten wormen... slakken... en ander klein grut... een feestmaal dus... Ook twee ooievaars hadden dat in de gaten... maar oh... wat zijn die dom... Ze liepen telkens te dicht bij de trekker... zodat ook zij onder de modder gespoten werden... De zuiverwitte ooievaarsveren werden bruin... de zwarte staartveren grijs... en hun rode snavels zwart... Ze waren bijna niet te herkennen als echte ooievaars... Dat wordt straks uitgebreid badderen... voordat ze gaan slapen...

Jut en Jul...

Dit meerkoetenstel... Jut en Jul... hebben inmiddels drie pogingen gedaan om een nest te bouwen... en alle drie de pogingen zijn mislukt... Het eerste nest was net zoals de vorige jaren te laag... Ze bleven maar takken aanslepen maar het nest zakte steeds dieper naar beneden... Het tweede nest werd tussen biezen gebouwd... moeder Koet heeft er een tijdje opgezeten maar het is niets geworden... Daarna werd op de fundering van het eerste nest weer geprobeerd een nest te bouwen... en dit is het resultaat... het zakt weer de diepte in... Gepaard werd er volop... maar kinderen heeft het niet opgeleverd... Ze zitten nu geregeld maar wat te suffen op de restanten van hun vele werk... Zwemmen is voor hen ook moeilijk in de wetering... die ligt helemaal vol met rottende waterplanten... Soms staan de blazen op het water... en het stinkt... Gisteren hebben we er al een dode vis uitgevist... De mail naar het Waterschap is inmiddels onderweg...

Rust...

Wat was het warm vandaag... en dan heb je ook nog een verjaardag te vieren... Vanavond ging er gelukkig een verkoelend windje waaien... De buurmeiden vonden het vanavond ook weer lekker om naar buiten te gaan... en liepen tegen zonsondergang nog gezellig te grazen... Die zonsondergang zag er trouwens weer prachtig uit... de zon bescheen een wolk die door de harde bovenwind veel windveren had gemaakt... die alle kleuren van de regenboog kregen... De visite was inmiddels weg en ik kon dus lekker op mijn stoeppie genieten van dit alles... Heerlijk...RUST...

D

Veldboeket...

Een plant die het altijd goed doet in een tuin is de Lobelia... hetzij als bodembedekker... als borderplant... of als hangplant... Er zijn wel 200 soorten Lobelia’s... lage en hoge soorten... als vaste plant en éénjarigen... Op de foto mijn éénjarige Lobelia Erinus... en mijn favoriet... omdat blauw mijn lievelingskleur is... en planten met blauwe bloemen er bijna niet zijn... Maar deze Lobelia is er zelfs in verschillende kleuren blauw... van poederblauw tot koningsblauw... Hij bloeit tot de eerste nachtvorst... In de natuurgeneeskunde wordt de Lobelia gebruikt voor het behandelen van ademhalingsproblemen en spierstoornissen... In mijn tuin staat hij in een pot... met een wolk van blauwe bloemetjes... Eigenlijk is het één groot veldboeket...

Beeldschoon...

Op onze stoep aan de wetering staat een Gaura in een pot...  Hij wordt ook wel prachtkaars genoemd... Gaura betekent  "beeldschoon"... en dat is hij ook... De plant kan wel één meter hoog worden... en omdat de bloemetjes op die hoge stelen staan... en ze erg op vlindertjes lijken... lijkt het wel of de vlinders echt bewegen als de stelen door de wind bewogen worden... Vanavond ging de zon achter de Gaura onder... waardoor ik ook deze beeldschone foto’s kon maken...

Potplanten...

Deze zomer... tot nu toe dan... doen de potplanten het beter dan planten in de volle grond... In een pot is het nu eenmaal makkelijker water geven dan in de volle grond... Dit mini-roosje in een pot doet het "merakels" goed... ze heeft nog nooit zoveel bloemetjes gehad dan dit jaar... en ze blijft maar doorbloeien... Ik heb er zelfs een plantensteun bij moeten zetten... en ze wat hoger gezet zodat ze wat beter opvalt... 

Rozenbottels...

Vanmiddag zag ik de eerste bottels aan mijn wilde roos staan... en wat een joekels zijn het dit jaar... Ik heb nog nooit zulke grote bottels gezien... het lijken wel pruimen... Zou het door de vele zonuren komen...?  Water heb ik de roos niet gegeven... ze staan gewoon in het grind... dus daar kunnen ze niet zo groot van geworden zijn... Ik denk toch dat het de zon geweest moet zijn...  De Roos bloeit nog steeds dus komen er vast nog veel meer rozenbottels aan de struik... Je kan er jam van maken... maar ik laat ze aan de struik staan als wintervoer voor de vogels... 

Natuurverschijnsel...

Vanmiddag zag ik opeens allemaal kleine kringetjes in de sloot... Op het water ontstonden cirkels die in elkaar overliepen... best wel een mooi gezicht... Het leek wel of er iets uit de lucht viel... waardoor deze cirkeltjes op het water kwamen... Snel mijn fototoestel gepakt om dit verschijnsel vast te leggen... Helaas... toen ik buiten kwam was het al weer voorbij... Volgens Wikipedia is dit een natuurverschijnsel dat "regen" heet... en waren het regendruppels die de cirkels in het water maakten... Achteraf had ik het moeten weten... maar het was al zo lang geleden dat ik dit gezien had... Nu maar hopen dat dit natuurverschijnsel in de komende weken nog een keer te zien is... het was zo bijzonder om dit mee te maken... Op de foto die ik wel kon maken vanmiddag een pot met een Hortensia... Vorig jaar heb ik hem in deze pot gepoot met de gedachte dat hij eigenlijk in de volle grond hoort te staan omdat hij veel water nodig heeft... Nu is het de enigste Hortensia in mijn tuin die er schitterend bijstaat... omdat hij elke dag een gieter water krijgt... 

Afkoeling...

En zowaar zijn er vandaag 36 druppels regen gevallen in Goudriaan... Ik was helaas niet thuis en heb dus helemaal geen druppels gezien... maar buurman Theo heeft ze geteld... Toen ik weer thuis kwam waren ze al verdampt... Wel is het nu buiten lekker afgekoeld... ook in huis... want alle ramen en deuren konden vandaag op elkaar open staan... Ondanks de droogte doet de Clematis het goed... hij staat nu in volle bloei... en fleurt de hele tuin op... Wel fijn dat er vroegbloeiende en laatbloeiende Clematissen zijn... dan heb je bijna de hele zomer kleur in je tuin... Je moet ze wel op tijd opbinden... anders wordt het een wildernis... Ik bind hem gewoon aan de lange hoofdtakken van de blauwe regen vast... want zonder zijn bloemen is de blauwe regen maar een saaie plant... Nu heb ik dus een Clematis met blauwe regen bladeren...

Avondrood...

Zou het er nu echt van komen...? Avondrood... regen in de sloot... ? Voor mijn Hortensia’s mag het wel 6 weken regenen... Nu heb ik het geluk dat ik aan een wetering woon... en daar dus water uit kan halen om de planten water te geven... maar voor wie dat niet heeft is het toch lastig om planten en gazons in leven te houden...  Overal zie je al gele gazons en hangende Hortensia’s... Gelukkig kunnen we het weer niet zelf regelen... we moeten het nemen zoals het komt... Mijn motto is altijd.... komt goed....!

Nostalgie...

Mijn gedachten gingen vandaag terug naar mijn kinderjaren... Buurman Boer was aan de hooibouw... en de geperste pakjes hooi werden op een platte kar geladen waar kinderen hielpen om ze goed te leggen....  Er is toch niets leuker voor een kind om mee te rijden met een trekker... en mee te helpen met de hooibouw... Ook ik heb vroeger meegeholpen met de hooibouw... bij Huib de Baat... onze buurman van toen... Alleen werd het hooi niet geperst maar nog met een hooivork opgestoken op een bandewagen...  met voorop en achterop een hoog ijzeren hek... die getrokken werd door een paard... Wij mochten op de bandewagen het hooi plat trappen... en later boven op de "voer" hooi mee rijden naar de boerderij... Bij het lossen ging het hooi met de hooiblazer naar de hooizolder... waar wij ook weer het hooi mochten plattrappen... Daarna gingen de grote mensen aan het bier... en kregen wij 10 cent om bij melkboer Witzier een Okay ijsje te gaan kopen... De buurman zette vanmiddag dit bericht op Twitter :

Mooi toch... !

Thuis...

Home sweet home na een heerlijke tijd in Italie... De dagelijkse beslommeringen gaan weer beginnen... zijn al begonnen... De wasmachine doet zijn werk al... het gazon is gesproeid... en van sommige planten heb ik de uitgebloeide bloemen al verwijderd... En ik heb weer genoten van de Goudriaanse ondergaande zon... Samengevat in één woord: THUIS ...

 

Utopie...

Vandaag een laatste compilatie van de  pareltjes van Italië... Wat hebben we weer genoten van de natuur... en wat heb ik mooie bloemen en vooral insecten op de foto kunnen zetten... Hier in Italië gaat het hartstikke goed met de bijen en insecten... maar dat kan ook niet anders met al die wilde bloemenbermen en zonnebloemvelden... Nu het in Nederland steeds warmer wordt is het wachten op de eerste agrariër die zonnebloemen gaat telen... Probleem opgelost !  Dat zou wat zijn...  grazende koeien tussen de zonnebloemen en lavendel... krijgen we lekker geurende melk...  Het zal wel een utopie blijven... een onmogelijke werkelijkheid... want zonnebloemen en lavendel zijn niet om op te eten... Morgen gaan we weer naar huis... Ciao Italië, tot de volgende keer...!

Glooiende velden...

De streek van Italie waar we nu zijn... De Marche.. je zegt de Marke... is een echt landbouwgebied... Hoe ver je kan kijken zie je glooiende graanvelden en velden met Zonnebloemen... De Zonnebloem is zo leuk omdat hij met de zon meedraait... zodat de bloem altijd door de zon beschenen wordt... Als je ‘s morgens langs zo’n veld komt kijken ze je aan... tegen de avond staan ze met hun "rug" naar je toe... en willen ze je niet zien... Uit de zonnebloempitten perst men olie... worden oliekoeken voor het vee gemaakt... doet men de gemalen pitten door het broodbeleg... en dienen ze als kippenvoer voor een donkerder dooier... Ook worden de pitten gebruikt als vogel- en papegaaienvoer... en in sommige landen worden ze gewoon door de bevolking gegeten als tussendoortje... Ik vind de velden erg fotogeniek... je blijft foto’s maken...

Blauwzwarte Houtbij...

Deze houtbij zagen we... gastvrouw en ik... vanochtend bij een wandeling de berg af naar het dorp... Het is de blauwzwarte houtbij... hij lijkt eerder op een heel grote vlieg maar is toch een solitaire bij... dat is een bij die geen nest heeft met een koningin en werksters... Hij wordt wel 3 cm. lang en is één van de grootste bijen in Europa... Ook de kleur is opmerkelijk voor een bij... zwart met een paarse glans... Ondanks hun grootte en hun heel harde gebrom zijn ze totaal niet agressief en steken ze alleen in uiterste nood... en dan alleen de vrouwtjes... want mannetjes hebben geen angel... In Nederland is hij zeldzaam maar hier in Italië zie je hem best wel vaak...  Tijdens deze wandeling heb ik zoveel mooie bloemen en insecten gezien dat ik nog veel meer blogs had kunnen schrijven... maar één per dag is wel genoeg... het moet wel leuk blijven...

Gubbio...

Het uitzicht vanaf ons verblijf is fantastisch... je ziet in de verte de Apenijnen... en het stadje Gubbio dat tegen de berg aangeplakt ligt... Vanavond hebben we met onze vrienden Gubbio bezocht... een prachtige middeleeuwse stad... en één van de mooiste stadjes van Italie... Als we in de buurt zijn slaan we dit stadje eigenlijk nooit over voor een bezoek... en we weten inmiddels hier goed de weg... We hebben hier met zijn vieren heerlijk gegeten... en natuurlijk een gelato...ijsje... gekocht bij de beste gelateria van Gubbio... Morgen verlaten we Umbria en rijden we richting de Marche naar de Adriatische zee... voor nog een paar dagen zon... zee... en strand... onder de parasol natuurlijk... want heet is het hier wel...

Retreat 2

Het "retreaten" in Italie gaat ons goed af... We slapen goed... doen onze dagelijkse oefeningen in het zwembad... en genieten van de natuur... Manlief loopt zelfs elke dag een berg op en af... Onze boeken zijn bijna uit... en we eten gezond want er wordt sap gedronken van rode druiven... we eten biologische kaas op onze pizza’s... en genieten van bevroren melkproducten met fruit... We beleven stille momenten in prachtige basilieken... en hebben de omgeving ontdekt... We zitten dus inmiddels helemaal in onze comfort zone... maar we zijn helaas nog steeds niet dicht bij onszelf gekomen... wat dat ook betekenen mag... Gelukkig hebben we nog een week om daar achter te komen...