Terug...

Moeder eend is gelukkig teruggekomen naar haar nest... broeden doet ze nog niet... maar regelmatig komt ze wel een ei leggen... Badderen doet ze in mijn vijver... dat is veiliger voor haar dan in de wetering waar diverse woerden haar telkens belagen... Onze drie poezen en kater zijn inmiddels behoorlijk bang voor deze aanstaande moeder... komen ze in haar buurt gaat ze behoorlijk blazen en valt ze zelfs aan... Alleen is het jammer dat ze overal poept... en mijn waterplanten in de vijver molt... of zelfs opeet... Ik snap dat wel... frisse groene blaadjes en knopjes zijn erg lekker... maar ik vind het wel jammer van mijn Dotter die bijna in bloei staat... 

BNB’ers

En daar waren ze weer... de buurmeiden... Na de wintermaanden mochten ze vandaag voor het eerst dit jaar weer de wei in... Helaas zonder ons bezoekers... hun buren... maar wel onder begeleiding van live muziek van een band... dat ook nog rechtstreeks uitgezonden werd op radio twee... Mijn buurmeiden zijn inmiddels gewoon bnb’ers geworden... bekende Nederlandse buurmeiden... Vandaag op de radio en a.s. vrijdagmiddag op tv... Er was namelijk ook een filmploeg bij van omroep Max... Ze waren vandaag ook al te zien op Facebook en in onze streekkrant het Kontakt werden ze ook vermeld... En dan nu ook nog op mijn blog... die wereldwijd gelezen wordt... Als je dan niet beroemd bent dan weet ik het ook niet meer... Volgend jaar dus gewoon bij Beau aan tafel... midden in het weiland... dat zou me wat zijn.... !

Blauw-blauwer-blauwst...

Wat een heerlijke dag hadden we vandaag... een echte lentedag... De hele dag ben ik dus lekker in de tuin bezig geweest... mijn to-do lijstje wordt korter en korter... Helaas waaide het te hard voor het stoeien met de hogedrukreiniger... voor die klus moet ik een westenwind hebben wil ik zelf niet nat worden... Op de foto een blauwe viool... diep-blauw.... volgens mij bestaat er geen dieper blauw dan de kleur van deze viool... Voor mij is hij goed geslaagd... 

Keukenhof...

Deze zondag was donker en somber... de zon liet zich niet zien... en we zijn nog wel aan de zomertijd begonnen...  Gelukkig wordt ons huis opgefleurd met een giga-bos tulpen... Deze week was er een actie in ons dorp... er werden tulpen verkocht om hulptransporten te financieren naar vluchtelingen in Griekenland... Ik bestelde dus twee bossen... Toen ze gebracht werden waren het echter vijf bossen... Het bedrijf waar manlief wel eens bijspringt schonk alle medewerkers drie bossen als Paasgroet en om iedereen een hart onder de riem te steken in deze zorgelijke tijd... Gelijktijdig wilde het bedrijf ook deze actie ondersteunen... Ik vind dit een prachtige Paasgedachte... twee vliegen in één klap... Ik ben er blij mee... blij met mijn eigen Keukenhof in de kamer... 

Roots...

Vandaag zaten wij in het goede deel van het land... de meeste aangekondigde buien vielen ten noorden en ten zuiden van onze Waard... En het waren best pittige buien met hagel en onweer... Wel stond er een stevige wind... gelukkig hadden we onze tuinstoel in veiligheid gebracht... die had huisarrest... Tussen de Hortensia’s bloeit nu het Speenkruid... een niet uit te roeien plantje... En dat wil ik ook niet hoor... uitroeien... hij hoort hier namelijk... op deze plek liggen zijn roots... groeiden zijn wortels... Voordat wij hier kwamen wonen was dit weiland... en groeide het Speenkruid al hier... Hij was er dus eerder dan wij... Daarom laat ik Speenkruid staan waar ze ook opkomen... en natuurlijk ook omdat ik blij word van die fel gele bloemetjes... net als de hommels en bijen... Zodra Speenkruid uitgebloeid is verdwijnt het plantje weer... is er na enige tijd niets meer van terug te vinden... tot volgend voorjaar...

Mieren...

Vond ik een paar weken geleden een pol paars/blauwe bosanemonen onder mijn vlonder... vandaag merkte ik de witte bosanemoon op midden in mijn rozenperk... Hoe komt hij daar nu verzeild... zou je denken...  Nou dat komt dus door mieren... die de zaadjes van dit plantje meenemen naar hun nest omdat er aan dat zaadje een mierenbroodje hangt... Een mierenbroodje is een wit stukje dat bestaat uit suiker... eiwit... zetmeel... vetten en vitamines B en C... een lekkernij voor mieren...Soms breekt het mierenbroodje er onderweg af en valt het zaadje op de grond... en dan groeit er dus een nieuw plantje uit... Mierenbroodjes hangen ook aan zaden van andere planten... zoals maartsviooltje... smeerwortel... sneeuwklokje... ereprijs... zegge... en nog veel meer... Van mij mogen de mieren nog veel meer zaadjes verliezen van de bosanemoon... leuk om tussen de rozen te laten verwilderen... 

Arme Saar...

Het is goed te merken dat het voorjaar is... elke nacht en ook overdag hoor ik kattengejank van krolse katers en poezen... Waar al die echte katers... dus geen je-weet-wel katers... vandaan komen is mij een raadsel... Soms twijfel ik of dat er een kind huilt of dat het een krolse kater is...  Ook rondom ons huis loopt zo’n ongesneden kater te janken en overal tegen aan te sproeien... Die zit achter onze Saar aan... gesteriliseerd en allang in de overgang wat haar leeftijd betreft... Dat schijnt dus voor krolse katers niets uit te maken... Saar is er alleen niet zo van gediend om door zo’n stinkkater belaagd te worden... Zo ook vanmiddag... Saar lag plat op haar buik in het gras... bang als een wezel voor een rooie kater... Een flinke tik op het raam wil gelukkig wel eens helpen om katers te laten schrikken en weg te jagen... 

Nest...

Wat een heerlijke zonnige tuinwerkdag was het vandaag... Er konden vanavond weer heel wat klusjes van mijn lijstje afgeschrapt worden... Morgen nog wat schoonmaakklussen... en dan is het meeste werk in de achtertuin gedaan... Nu de zij- en voortuin nog... Tijdens het tuinieren vandaag vond ik vanmiddag dit eendennest met al twee eieren erin plus moedereend... Maar die schrok zo van mij dat ze weg is gegaan... Ik hoop maar dat ze wel terugkomt... anders moet ik op de eieren gaan zitten... Het nest zit wel op een ongelukkig plek... pal naast het pad naar de achterdeur... een super drukke route... Met mensen en mijn katten... Geen rustige plek dus om een paar weken te moeten zitten... Als dat maar goed komt... 

Longkruid...

Vandaag vond ik het toch nog te koud om in de tuin aan de gang te gaan... Wel heeft Ambrosius het gazon voor de eerste keer gemaaid... Ik zeg wel gazon... maar eigenlijk is het een knollenveld... Elke dag kijk ik of mijn experimentele klaver al opkomt dat ik in de herfst gezaaid heb... helaas nog weinig te zien... Het is te koud nog denk ik voor de groei... of de vogels hebben de zaadjes opgegeten... dat kan ook nog... Wel bloeide vandaag het eerste paarse bloemetje van mijn Longkruid... Het witte Longkruid bloeide al eerder... maar mijn paars-blauw-roze begint nu... Alle planten en bomen bloeien trouwens veel later dan vorig jaar door die vorstperiode in februari... En in onze tuin op het noorden bloeit alles nog later dan laat... Morgen ga ik aan de bak in de tuin... want volgens de weerman gaat de zon schijnen... 

Kwartaal...

Hij was weer prachtig... de zonsondergang... Vanuit het westen klaarde de lucht vanavond op zodat we de zon toch nog te zien kregen... Het was maar even... maar toch... Ik heb weer zitten genieten op mijn stoeppie... Nu de Lente is begonnen gaat... vanuit mijn standpunt gezien in onze tuin... de zon  onder bij de Goudriaanse molen... Als de zomer begint op 21 juni gaat de zon onder bij de Langerakse molen... Dat is dan precies het westen... De zonsondergangen van molen tot molen duren dus precies een kwartaal... de hele Lente... Ik begrijp nu een klein beetje hoe men heel vroeger de maanden en jaargetijden kon aflezen door de stand van de zon... 

Verwilderd...

Vandaag was er van de Lente weinig te merken... de zon liet zich niet zien... en de noordenwind voelde heel koud aan... Geen buitenzit-weer dus zoals gisteren... Gelukkig heb ik nog wel een lenteachtige foto van gisteren... van de Blauwe Druifjes die zomaar tussen het grind opgekomen zijn... De Latijnse naam is Muscari... omdat ze een beetje naar muskus ruiken... een sterke geur die als basis dient voor parfums... Blauwe Druifjes zijn zeer geschikt om te laten verwilderen... het worden er elk jaar meer... en hoewel het vreemd klinkt... Blauwe Druifjes zijn er ook in het wit... roze... paars... en lichtblauw....

Lente...

Vanmorgen om 11.37 uur is de Lente begonnen... We leerden altijd op school dat de seizoenen begonnen op de 21e van een maand... maar voor de Lente is dat tegenwoordig niet meer van toepassing... We gingen er altijd van uit dat de Lente begint als de zon loodrecht boven de evenaar staat... Nu begint de Lente als dag en nacht even lang duren... als de zon is net zo lang boven de horizon als onder de horizon is... Lente dus... en uit de wind en in de zon voelde het vandaag ook lenteachtig aan... Met het geluid van de fontein op de voorgrond heb ik buiten mijn lunch genuttigd... Lente... ook tijd om de caravan weer van stal te halen en grondig schoon te maken... Met geweldige hulp van onze buurjongen is dat perfect gelukt... Volgende week mag ik de binnenkant doen... Hij kan maar weer klaar staan voor vertrek... als het mooi weer wordt....

Energie...

Er zijn van die klussen die je maar voor je uit blijft schuiven... week na week... Vandaag moest het er maar eens van komen... dacht ik... de zolder opruimen en schoonmaken... Nu... vrijdagavond... zit ik met een blij en voldaan gevoel in mijn stoel uit te rusten... De klus is geklaard... alleen wat volle vuilniszakken moeten nog weggebracht worden... Ik ben nu best een klein beetje trots op mezelf... weer een grote schrap op mijn to-do-lijstje... Morgen begin ik aan de tuinklussen... eerst de rozen maar eens aanpakken... die lopen volop uit terwijl de bladeren van vorig jaar er nog aan staan... ook de vijver en grasmat ga ik morgen aanpakken... na die zolder heb ik zowaar energie gekregen... Vanmiddag liep in het weiland de hele familie ekster naar eten te zoeken... ze waren met z’n zevenen... maar ze allemaal op de foto te krijgen lukte niet... Wel deze vijf...

Macho...

Vandaag wat wazige foto’s... Dat komt omdat deze twee futen wat ver in de polder “bezig” waren...  dat doe je natuurlijk niet in de nabijheid van huizen... Mijn fototoestelletje kan die verte niet aan om scherp te stellen... helaas... Voordat ze tot paren overgingen maakte de fuutman het vrouwtje het hof... Wat een macho gedrag zeg... hij zette al zijn nekveren op... zijn dikke sixpack-verenborst vooruit... en probeerde zo het fuutvrouwtje te imponeren... Dat lukte... ze was zwaar onder de indruk... ze zette ook haar nekveren op en samen dansten ze al zwemmend om elkaar heen... om daarna... Toen heb ik maar niet meer gekeken... Elk wezen heeft recht op privacy op dat moment... toch...?

Helder...

De grauwe luchten van de laatste dagen losten wat op vandaag... er kwam weer wat meer blauw te voorschijn... En als dan ook de zon nog gaat schijnen ziet alles er wat vriendelijker uit... Omdat de wind uit het noorden komt en daarmee ook de schonere lucht uit onze noordelijke provincies... die geen- of weinig vervuilende industrie hebben... is het heel helder buiten... Ik kon kilometers ver weg kijken... de zendmast van Lopik was goed te zien... Morgen krijgen we nog een natte dag... daarna wordt het droger... zonniger... en kouder... Ik zie er naar uit... ik ben nog lang niet klaar met de tuin om die voorjaars-klaar te maken... voor de Pasen wil ik de tuin wel in orde hebben... 

Molenaarsbloed...

Het was een natte dag met ruige luchten... best wel mooi om te zien... echte Hollandse regenluchten... Even kwam de zon er nog doorheen rond de middag... dus rap naar buiten om wat foto’s te maken en om gelijk maar wat zooi op te ruimen die storm Evert veroorzaakt had... Her en der vond ik nog wat spullen... een windlicht in de vijver... een vogelhuisje tussen de planten... en een tuinkrans op het gazon... Ik zag ook dat de restauratie van de molen begonnen is... gelukkig... want ik vond het zo’n zielig gezicht... een molen met maar twee wieken... Ik vond het wel stoer om zo hoog in een klein bakkie te moeten werken... ze zullen het wel gewend zijn die werklui... maar toch... Ik zal blij zijn als de molen alle vier zijn wieken weer heeft... het is toch een beeldbepalend monument van ons dorp... en door bezoekers aan ons dorp het meest gefotografeerd vanaf de brug en de provinciale weg... Ook het kleine beetje molenaarsbloed in mijn aderen zal weer sneller gaan stromen als ik hem straks in volle glorie weer zie draaien...

Bloem

Als het er buiten miserabel uitziet en het lenteweer op zich laat wachten halen we het voorjaar maar in huis... Gele bloemen brengen altijd de zon in huis... fleuren je kamer helemaal op... Drie keer raden wat voor bloem dat dit is... Haar over- over- enz. grootouders zien er heel anders uit dan dit achter- achter enz. kleinkind... Mensen hebben haar veredeld... hebben gerommeld met haar dna... en dan krijg je dus dit pluizenbol-kind... Best mooi hoor... maar totaal geen overeenkomst meer met haar voorouders...  Als deze dame nog in de knop van haar leven zit is het nog wel te zien waar haar wortels liggen... dan zijn er wel overeenkomsten... Al enig idee welke bloem dit is....?  Echt waar... het is een Tulp...

Bezoek....

Deze zondag was voor mij rustig en saai... buiten was het saai weer... de tuin ziet er nog saai uit... en op bezoek gaan of bezoek ontvangen mag ook nog steeds niet... Eigenlijk een saai leventje dus... maar ik ben er best mee tevreden hoor... De enigste die vandaag voorbij kwam was deze fuut... die op zoek was naar eten... Toch nog een fotomomentje... 

Een brug te ver...

Door de storm van vannacht is onze fauteuil... die Evert donderdag in de wetering geblazen had... onder de brug doorgedreven... richting het oosteinde van ons dorp... Tijd om in te grijpen... want zwemmen werd nu wel erg ver... Gisteravond hadden we al pogingen gedaan om hem uit het water te krijgen... maar verder dan een halve meter winst richting de wal kwamen we niet... Manlief heeft daarom buurman boer maar gevraagd of hij hulp wilde bieden... en natuurlijk zei hij ja... Onze stoel werd netjes... tussen de buien door... door buurman boer uit de wetering gevist en met de quad thuisgebracht... Wat is nabuurschap toch een geweldig ding... 

Jantje...

Vandaag was er gelukkig minder wind... De vogels kwamen weer te voorschijn en bezochten weer volop onze voedertafel... Gisteren was dat door Evert voor die fragiele beestjes geen doen... die konden letterlijk en figuurlijk niet tegen die wind op... Ze hadden dus honger en daarom was het weer gezellig druk rondom de voedertafel... Ook mijn kleine vriendje het Winterkoninkje kwam eten... ik was blij dat mijn Kleine Jantje de storm overleefd had... hij is namelijk zo licht als een veertje... weegt nog geen 10 gram... Weet u trouwens hoe hij aan zijn naam komt...? Volgens een Griekse sage hielden op een winterdag de vogels een wedstrijd wie koning mocht zijn... De vogel die het hoogste kon vliegen mocht koning worden... De grootste vogel... de Arend... lag natuurlijk aan kop... en net toen de Arend hoger en hoger vloog en dacht dat hij gewonnen had kwam er een klein vogeltje tussen zijn veren vandaan en vloog net nog een paar meter hoger dan de Arend... Dat kleine vogeltje werd dus tot koning gekozen... 

Evert...

Alles in de tuin rondom ons huis wat niet vastgespijkerd of vastgelijmd zat... heeft Evert vandaag omver gegooid... Evert... de eerste storm van dit jaar raasde over ons land... en blies alles waar hij bij kon omver... Ik was gelukkig niet de enige die op moest ruimen... en dingen kwijt was die weggeblazen waren... Op de wetering dreven verschillende dingen voorbij... een groene regenton... plastic bloempotten... een emmer en ik denk een wit voetenbankje... De regenton waaide zelfs de wetering weer uit om over de weilanden verder te rollen... emmer en bloempotten verdwenen onder de brug door en liggen nu waarschijnlijk aan het oosteinde van ons dorp... Het voetenbankje ligt in een soort haventje naast de brug... te wachten op zijn eigenaar... En de rieten fauteuil is vastgelopen in de modder van de wetering en ligt  te wachten op mij of op manlief om hem weer op het droge te krijgen... Dat wordt zwemmen... 

Morgenrood...

Vandaag klopte de spreuk wel: morgenrood geeft water in de sloot... want wat een schitterende zonsopkomst hadden we vanmorgen...  De opkomende zon  kleurde de lucht vuurrood... heel jammer dat mijn batterij van mijn camera’tje leeg was na mijn eerste foto... Die foto was ook nog eens niet heel scherp met weerschijn van mijn raam erin... Dat zal je net zien... is er wat moois te fotograferen... lukt het niet... Na mijn eerste foto kleurde de lucht steeds roder... maar helaas... mijn volgers moeten het dus met deze foto doen... Inmiddels regent het dus... goed voor de mest op het land... zijn we de geur ook gelijk kwijt... Hoewel... Jansen onze je weet wel kater heeft vandaag in het weiland gelopen... de geurkaarsjes branden weer...

Neus dicht...

We moesten er even doorheen... deze dag... Het was niet prettig... maar ach... het was voor een goed doel... Buurman boer was vandaag mest aan het uitrijden... aan het gieren zeg maar... En dat is niet mijn favorite geur... maar wel de geur van het platteland... Een noodzakelijke geur... want als de buurmeiden straks vers gras willen eten dan moet dat gras wel eerst gaan groeien... Hoewel we alle deuren en ramen dicht hebben gehouden was de giergeur toch in huis te ruiken... maar... geurkaarsjes doen wonderen... Elk nadeel heeft zijn voordeel... ik heb vanmiddag duizenden vogels gespot... meeuwen die op de uitgereden mest afkwamen... en ontzettend veel spreeuwen die gewoon aan het eten zoeken waren... De polder Oud-Goudriaan zag letterlijk zwart van de spreeuwen... en wit van de meeuwen... een prachtig gezicht... Het was genieten met mijn neus dicht... Morgen gaat het regenen... dan frist alles buiten weer op...

Paars/blauw...

Het was heerlijk weer vanmiddag om nog even in de tuin te rommelen... voordat de regen komt.. Er zijn weer wat klusjes afgerond... Op mijn foto de Anemone Blanda Blue Shade... ofwel het Blauwe Anemoontje... een plantje met fijn blad en tere bloemen... Het is een knolgewas en bloeit in het vroege voorjaar.... nu dus... en een zegen voor de hommels en bijen... Blauw... en ook de kleur geel doet het niet alleen goed bij mensen... ook insecten zijn dol op paars/blauwe bloemen... Blauw en dus ook geel zijn voor hen signaalkleuren... die trekken dus de insecten aan... Ook bevinden zich op bladeren van veel voorjaarsbloeiers typische kenmerken... ook wel honingmerken genoemd... die de bijen naar de nectar leiden... Deze kenmerken zijn voor het menselijk oog niet te zien... Bij mij groeit de Anemoon tussen de vlonderplanken... ik laat ze lekker staan en hoopt dat hij zich vermeerderd onder de vlonder... zodat ik de volgende jaren een mooi kleurig terras krijg in het voorjaar...

Stijve nek...

40 jaar geleden was de Grauwe Gans een zeldzame broedvogel in Nederland... Ze overwinterden hier wel maar broedden deden ze hier niet... te weinig geschikte moerasgebieden... De aanleg van de Oostvaardersplassen zorgde voor een geweldige comeback van de Grauwe Gans als broedvogel... inmiddels broeden er nu duizenden koppels in ons land langs de grote rivieren en in moerassige natuurgebieden... Was de Grauwe Gans vroeger een trekvogel... tegenwoordig heeft ook hij zich aangepast aan nieuwe leefregels... waarom zo ver vliegen als hier ook gebroed kan worden... En gelijk heeft hij... Deze Grauwe Gans op mijn foto zat eenzaam en alleen bij de Wetering om zich heen te kijken... waar zijn maten waren... want ganzen leven altijd in grote groepen bij elkaar... Wat ik niet wist van ganzen was dat ze hun kop 180 graden kunnen draaien... Waarschijnlijk zonder nekpijn... wat ik heel het weekend wel had... Mijn nek zit vast... ik haal net 10 graden denk ik... 

Zwermen...

Al kreeg ik maar 20 eurocent voor elk vliegend wezen dat ik vandaag gezien heb... dan had ik een heel goed weekend gehad... Er zaten veel vogelzwermen in de lucht... Ik zag spreeuwen en héél veel smienten... Eigenlijk horen ze naar hun broedplaatsen in het noorden onderweg te zijn... maar met die noordenwind kost dat teveel energie om daar tegenin te vliegen... Dus blijven ze hier nog even hangen om te wachten op zuid/zuidwesten wind... Windje mee vliegt namelijk veel makkelijker... en kost weinig brandstof of energie... Vorige week... toen er wel een goede wind stond... zijn er al heel veel vogels vertrokken richting Scandinavië... en kwamen er al veel vogels terug vanuit het zuiden om hier in ons land te gaan broeden... De eerste Kieviten en Grutto’s en ook Ooievaars zijn al gespot in ons land... Fijn hoor... er komt weer reuring in de polder met de komst van de weidevogels... 

Oorlog...

Het is oorlog in de polder... er wordt flink gevochten tussen de dieren... Gaat het niet om een territorium... dan gaat het wel over de vrouwtjes... Want in de dierenwereld gaat het niet over wie de liefste is... maar over wie de sterkste is... Er worden dus heel wat vetes uitgevochten... zoals deze twee woerden vanmiddag deden... Wat een gefladder en gespetter... en soms lijkt het wel of ze elkaar willen verdrinken... Het vrouwtje eend kijkt op een afstand toe... voor haar maakt het niets uit wie de winnaar wordt... als ze straks maar een nest kan bouwen om haar eieren in te leggen... bevrucht door de sterkste en gezondste woerd...

Eend...

Het is dat hij een rot karakter heeft... maar om te zien is het een prachtige kleurrijke vogel... Het is een Nijlgans... een heel verkeerde naam voor deze vogel... want eigenlijk is het geen gans maar een eend... Zijn roots liggen in Libanon... Israël en Egypte... Hij is in de jaren 60 als siervogel naar Europa gebracht... ontsnapt uit gevangenschap en sindsdien broedt hij in Nederland... Dat het geen gans is maar een eend komt omdat hij ook in de rui-periode kan vliegen... wat ganzen niet kunnen... Daar heeft de Schepping voor gezorgd omdat hij zo op de Nijl in Egypte kon ontsnappen aan hap-grage krokodillen... Dat hij voor ons een rot karakter heeft is eigenlijk normaal voor hem... hij verdedigt zijn territorium met hand en tand... Wij vinden dat zielig voor de andere watervogels die door de Nijlgans aangevallen en verjaagd worden... maar voor dieren is territorium-drift de normaalste zaak van de wereld... Helaas kraakt hij ook nesten van andere vogels... zelfs ooievaars- en reigernesten...  Dit exemplaar liep vanmiddag samen met zijn of haar partner in het weiland naast ons huis te grazen... Nog even de buik vol eten voordat de broedtijd begint in april...

Heerlijk...

Heerlijk... ik voel me inmiddels een ander mens... Mijn haren zijn vanmiddag geknipt... de laatste knipbeurt was in november... maanden geleden dus... Ik was dat corona-kapsel spuugzat... en kon er niets meer mee... Elke morgen plakte ik mijn haar vast op mijn hoofd met haarlak... omdat het anders in mijn ogen viel... in mijn oren kriebelde... en in mijn nek... Wat knapt een mens toch op van een ordinaire knipbeurt... Heerlijk... Op mijn foto een pimpelmees... verstopt in mijn stamroos... Gelukkig heb ik de rozen nog niet gesnoeid... we krijgen weer een paar nachten met vorst... Ze lopen wel uit... en in- en tussen die nieuwe blaadjes zitten insecten... Daar zat deze pimpelmees dus achteraan... 

Productief...

Het was een productieve dag vandaag... de grootste boenklussen in de achtertuin zijn gedaan... Morgen de kleine schoonmaakklussen nog doen en dan kan ook ik gaan genieten van het mooie weer... Dat is nu ook wel mogelijk natuurlijk... genieten van het mooie weer... en dat doe ik ook wel tussendoor... maar ik kan niet goed op mijn gemak zitten als ik rommel en viezigheid om mij heen zie... Naast dat het een productieve dag was... was het ook een zonnige dag... de zoveelste lentedag... En dan worden ook de hommels actiever... die genoten weer samen met mij van mijn vrolijk bloeiende viooltjes... 

Rustig...

Bij een rustige dag hoort een rustige foto... een voorbij zwemmende zwaan in het licht van de ondergaande zon... Deze maandag begon wat somber... maar na de middag kwam de zon steeds meer te voorschijn... inmiddels is de lucht wolkenloos en krijgen we een koude nacht met vorst aan de grond... Die wolkenloze lucht hebben we morgen ook nog... heerlijk weer om in de tuin te werken dus...  Het wordt stoeien met de hogedrukreiniger... en nog wat spitwerk... en dan is de achtertuin voorjaarsklaar...