Vandaag zaten wij in het goede deel van het land... de meeste aangekondigde buien vielen ten noorden en ten zuiden van onze Waard... En het waren best pittige buien met hagel en onweer... Wel stond er een stevige wind... gelukkig hadden we onze tuinstoel in veiligheid gebracht... die had huisarrest... Tussen de Hortensia’s bloeit nu het Speenkruid... een niet uit te roeien plantje... En dat wil ik ook niet hoor... uitroeien... hij hoort hier namelijk... op deze plek liggen zijn roots... groeiden zijn wortels... Voordat wij hier kwamen wonen was dit weiland... en groeide het Speenkruid al hier... Hij was er dus eerder dan wij... Daarom laat ik Speenkruid staan waar ze ook opkomen... en natuurlijk ook omdat ik blij word van die fel gele bloemetjes... net als de hommels en bijen... Zodra Speenkruid uitgebloeid is verdwijnt het plantje weer... is er na enige tijd niets meer van terug te vinden... tot volgend voorjaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten