Wens...

De laatste dag van 2020... een dag om even terug te kijken... ik doe dat met deze foto... Ik vond dit namelijk de mooiste foto die gemaakt is dit jaar van ons dorp Goudriaan... Niet door mij zelf... maar door boswachter Jonathan... die zette deze foto op twitter... Ik mag namelijk niet in dit gebied komen... ons boezemland... want dat staat onder beheer van Staatsbosbeheer... Maar door Jonathan kunnen wij er toch van meegenieten van het prachtige Veenpluis dat in bloei staat... met daartussen wilde orchideeën  ... Wat zou ik toch graag een keer willen meelopen met deze boswachter om zelf foto’s te kunnen en mogen maken in dit prachtige gebied rondom Goudriaan... 

Buurten...

Langzaamaan gaan we richting het einde van dit rare jaar... een jaar dat ons nog lang zal heugen... Als ik nu... woensdagavond... naar buiten ga ruik ik de oliebollen al... want buurman Theo is al begonnen met bakken om heel veel inwoners van Goudriaan morgen van oliebollen te voorzien... Vannacht ga ik even buurten... want het wordt voor hem een lange nacht... en dag... en afleiding is voor hem best wel welkom denk ik... Verder was het vandaag weer een grauwe saaie dag... ondanks de rozenbottels die hier en daar in de tuin nog voor wat kleur zorgen... 

Vreemde vogel...

Op het ogenblik lijken alle dagen een beetje op elkaar... in de morgen redelijk goed weer en wat zon... en in de middag regen en vroeg donker... Gewoon saaie thuisblijf-dagen... wel voor het goede doel... voor de bezetting van de ziekenhuizen... al gloort daar nog geen licht aan de horizon... Nog even met z’n allen doorbijten dus... Ik moet steeds denken aan een liedje uit de oorlog...” Eens zal de Betuwe in bloei weer staan...”  dat kwam toen ook goed...  Vanmorgen zag ik dit dier in de sloot staan... een vreemde verschijning... een kop op een stokkie... Het was een blauwe reiger natuurlijk... maar ik vond zijn snavel wat aan de korte kant... en de punt aan het uiteinde was ook minder scherp...Waarschijnlijk een reiger met een beperking.... ook dat komt in de dierenwereld voor... Gelukkig zag hij er weldoorvoed uit... dus zijn snavel doet het nog wel... 

Kouwkleum...

Onze Jansen heeft vanmorgen de oversteek naar het weiland weer gemaakt... Dagen heeft hij in katzwijm  in zijn mandje gelegen... vanwege een ontsteking op zijn kop...  Hij at en dronk niet en was echt beroerd... Eergisteren is de ontsteking opengebarsten en heb ik alle viezigheid eruit kunnen knijpen... en met gekookt water de boel schoon gemaakt... Sinds vandaag is het gaatje weer netjes dicht... en waagde Jansen zich weer over de catwalk naar het weiland... Niet lang is hij weggeweest... Jansen is een kouwkleum nu hij wat op leeftijd is... hij lag na 10 minuten weer in z’n warme mandje... 

Verlangen...

En dan kom je na een natte en stormachtige dag deze foto tegen in je archief... en dit gedicht... Één en één is twee...

In mineur loop ik in de regen

en wind er ook geen doekjes om...

Mijn grote liefde is de zomer

ik wacht en wacht... ach kom

Soms is daar ineens de zon 

lichtfeest van mijn morgen...

De vreugd van een mooie dag

in warmte voel ik mij geborgen

Na stormwind en na kille regen

komt dan eindelijk de zomer daar...

Het wisselen van de seizoenen 

maakt mijn stil verlangen waar...

Opsteker...

Zo nu en dan kom ik in de tuin toch nog wat bloeiends tegen... zoals deze Viburnum... Alleen groeit hij niet in mijn tuin... maar in de tuin van de buren... Zijn takken met bloemen piepen echter door mijn struiken heen.... zodat ik er ook plezier van heb... Viburnum of Sneeuwbal is een echte winterbloeiende heester... die ook nog eens lekker ruikt... en op zo’n dag als vandaag... met miserabel weer... een echte opsteker is... Ook al ziet alles er dor uit... er zit nog volop leven in de natuur... 

Kerst 2020

Anders... rustig... saampies... uitslapen.... lekker lang badderen... brunch... kersttoespraak van de Koning... wat lezen... een doorloper maken (puzzel)... bakkie thee met wat lekkers... André Rieu op tv... brandende kaarsjes... zelf gemaakt kippensoepje... en de hele dag achter onze kat Jansen aanlopen... die een gat in zijn kop heeft en een zere heup... en die hiervan behoorlijk ziek is... En verder niets... helemaal niets... heerlijk....! 

Klein... maar fijn

In mijn tuin hangt een vogelhuisje... waar een dak op zit gemaakt van berkentakjes... Hij hangt onder de blauweregen... lekker droog... Maar omdat het blad van de blauweregen er inmiddels afgevallen is... regent het vogelhuisje bij een zuidenwind nu wel nat... Op de takjes groeien nu schimmels... er komen rood/oranje bolletjes tevoorschijn... Het is het “ gewoon meniezwammetje” dat hier te zien is... Mini paddestoeltjes... niet groter dan een speldeknop... maar een paar millimeter dus... Kan je nagaan hoe ienimini klein de kaboutertjes moeten zijn die hier wonen... 

Blozen...

Wat een water is er toch weer gevallen... pijpestelen vielen er vanmorgen... Gelukkig werd het vanmiddag droog... en dus ook wat lichter... En tegen de avond ging de zon zelfs nog even schijnen... wat een feest...! De wolken bloosden ervan... Één van mijn bloglezers appte me dat de lucht zo mooi was en dat ik er maar een foto van moest maken.... Dat heb ik dus gedaan... en hij is nog gelukt ook....

Plannen genoeg...

Er valt weinig meer te fotograferen rondom ons huis... althans geen bloemen en planten... Het is gewoon saai in de tuin... Wel heb ik... als ik zo door de tuin loop... weer volop ideeën voor het komende tuinseizoen... volgend jaar... maar dat is al over twee weken... Er moeten planten verpoot worden... struiken gerooid... en hagen veranderd worden... Ook wil ik een stuk tuin gaan afgraven... ik ga de strijd aan het komend jaar met de pispotjes... En dat alles om het tuinieren voor onze ruggen zo gemakkelijk mogelijk te maken... Manlief zou zeggen: asfalt erin... maar ik ben nu eenmaal een natuur-mens... en ik ga voor de vlinders en bijen... Plannen zat dus... maar eerst moet het gaan vriezen... wordt de grond lekker rul van.... Vandaag dus geen buitenfoto... maar eentje van binnen... van een glazen kerstbal... kerstlichtjes en een antieke schaal... 

Winter....

En het is winter... laat die kou nu maar komen... Alles beter dan het weer dat we vandaag hadden... Vandaag hadden we dus de kortste dag van het jaar... een korte... natte... grauwe... donkere dag... Wij hadden om half drie vanmiddag alle kerstlampjes al aan... dat bracht gelukkig wat gezelligheid in huis... Ook buiten was niets te beleven... het enigste waar ik een foto van kon maken was een halve eend... 

Pindakaas...

Deze zondag verliep heerlijk rustig voor ons... Eigenlijk heb ik gewoon niets te melden... alleen dat spreeuwen ook gek zijn op pindakaas... Op mijn voedertafel heb ik een pot vogelpindakaas neergezet voor de mezen... maar voorlopig heb ik nog geen mees gespot... alleen spreeuwen... Maar die mogen ook uit de pot eten hoor... het zijn ook vogels... In mijn tuin geen discriminatie... ook al zijn die spreeuwen hondsbrutaal... schreeuwerig... en vechtersbazen...

Wensen...

Op het ogenblik vallen kerstkaarten regelmatig bij ons op de deurmat... en krijgen we overal waar we komen al de beste wensen voor het nieuwe jaar... Wij kunnen natuurlijk niet achterblijven... maar het sturen van Kerst- en Nieuwjaarskaarten heb ik een paar jaar geleden... toen we ons bedrijf nog hadden... al afgeschaft en het uitgespaarde geld aan een goed doel gegeven...Ook dit jaar stuur ik dus geen kaarten... op een paar na dan... een oude tante en twee kleinkinderen... De rest van onze wensen gaan via social media... zoal blogger... mail... whatsapp... Facebook en Twitter... of gewoon persoonlijk... Bij deze dus onze wensen en bedank ik iedereen vast voor jullie wensen aan ons... Dat alle wensen maar allemaal uit mogen komen...!!

Verschil...

Vanmorgen heb ik mezelf een vrije ochtend gegeven... Na een paar nachten met minimale nachtrust mocht ik vanmorgen lekker lang in bed blijven liggen... Niet dat ik geslapen  heb... maar lekker lezen in bed is ook een kadootje... Eigenlijk zonde van mijn tijd... en van het mooie weer... maar ik voel me daar niet meer schuldig over... Jaren geleden wel... want wat zou “men” wel niet denken... zo’n lui wijf... maar nu op onze leeftijd mag alles... er moet en hoeft niets meer... Heerlijk....! In de tuin staat nu de Skimmia in knop... donker roze knoppen waar in het voorjaar de heel licht roze bloemetjes uitkomen... De toefjes met knoppen worden nu druk verwerkt in kerststukken... maar ik blijf van de mijne af... ik vind dat zonde... Besjes komen er later niet aan... dan moet er in de buurt een mannelijke Skimmia staan... voor de bestuiving... Ik heb jaren geleden eens een mannelijk exemplaar gekocht... bleek het uiteindelijk toch een vrouwtje te zijn... Bij mens en dier is het vaak te zien wat de vrouw of de man is... maar bij planten heb ik het verschil nog niet kunnen ontdekken... 

Symbool...

Voor half december was het een perfecte dag... het voelde zelfs lenteachtig aan... Vanmiddag heb ik deze foto gemaakt... mooi hé... In een bloembak... die onder het raam van de Theewagen hangt... heb ik vijf Kerstrozen gezet... de mooiste bloeiende bloemen in de winter... Ik moet bij de Kerstroos altijd denken aan het prachtige Duitse kerstlied “ Es ist ein Ros entsprungen” een lied dat al voor 1600 geschreven is door ene Laurentius... Witte bloemen staan voor hoop... onschuld... en reinheid... en omdat Kerstrozen rondom de Kerstdagen bloeien... zag hij de bloem als symbool voor de geboorte van Jezus... De vertaling luidt... 

Jesse betekent Jesaja... die als profeet de geboorte van Jezus al voorspelde....

 

Tevreden...

Wij merken eigenlijk weinig van de nieuwe strenge corona-maatregelen... Wij gingen al nergens heen... de boodschappen worden netjes tot in de gang bezorgd... en in- en rondom ons dorp is gelegenheid zat om te wandelen... Alleen (schoon)moeder wordt regelmatig bezocht... en voorzien van natjes en droogjes...  Ik zie dan ook helemaal niet tegen de Kerstdagen op... de kinderen en kleinkinderen zijn dankzij social media vaak in beeld... de kerstnachtdienst is via internet te volgen... er zijn genoeg kerstfilms op tv te zien... en al dat eten hoeft voor mij ook niet... dat heeft zo wie zo niets met Kerst te maken...  Natuurlijk nemen we wat lekkers bij de koffie en thee... en eten we in plaats van “pap na” een lekker stuk ijs... wel met slagroom natuurlijk... Maar verder ga ik genieten van de rust... een goed boek... samen met onze drie katten die trouwens de Feestdagen krijgen van hun leven... geen bezoek waar ze voor hoeven te vluchten... en geen vuurwerk waar ze doodsbang voor zijn... Dit jaar dus geen “te”... alleen tevreden....

De laatste...?

Vond ik toch vanmiddag in mijn tuin een bloeiend bloemetje... Het is een nakomertje van de Campanula of Klokjesbloem... Haar hele familie is bijna niet meer te vinden... die zit inmiddels ondergronds... of heb ik uitgetrokken en is inmiddels compost geworden... De Klokjesbloem is namelijk een woekeraar en moet goed in de hand gehouden worden... Dit bloemetje staat tegen een muur aan... en maakt gebruik van de warmte die de muur afgeeft als de zon er op schijnt... De muur is zo wie zo niet koud omdat wij aan de andere kant wonen... en wij niet van kou houden... Is er toch nog wat kleur in mijn tuin... al moet je wel goed zoeken... 

Druk...

Wat is het toch druk in de polder op het ogenblik... honderden ganzen struinen de weilanden af... Kamp na kamp wordt aangedaan om te grazen... ‘s Morgens komen ze in grote getalen vanuit de Biesbosch aangevlogen... en als ze hun buik vol gevreten hebben vliegen ze tegen licht en donker... met veel herrie... weer terug naar hun overnachtingsplek... Verder zitten er in de polder heel veel smienten... die overnachten weer hier in de wetering... maar eten ook hun buik dik met buurman boer zijn gras... Ook zit er een grote groep meerkoeten op het weiland naast ons huis... in de zomer vechten ze elkaar de wetering uit... maar in de winter trekken ze als groep met elkaar op... wonderlijk... Ook in de winter is de polder  nooit saai....

Waggelen...

Vanmiddag liep deze zwaan... samen met zijn partner... te grazen in het weiland... Weer eens wat anders dan de buurmeiden... maar wel net zo leuk om naar te kijken... Meestal zie je zwanen  in het water... maar dan zie je maar de helft... want het viel me op wat een knoeperts het eigenlijk zijn... Ze tonen veel gelijkenis met schepen... er zit meer onder water dan boven water... Vandaar dat ze zoveel boeggolven maken... als ze voorbij zwemmen... Je kon wel zien dat ze mobieler zijn in het water dan op het vaste land... die twee dunne poten met die zwemflappen moeten dat hele beest dragen... soms wel 12 kilo... Ze lopen dan ook niet... ze waggelen... 

Kerstboom...

Ik heb van mijn malus-appeltjesboom een kerstboom gemaakt... Gewoon door er twee tuinspots onder te zetten en de stekker in het stopcontact te steken... De honderden appeltjes fungeren als kerstballen... met echte levende vogels erin... In het donker is het een prachtig gezicht... maar het lukt me niet om daar een foto van te maken... geen goed materiaal... Het is nu alleen nog wachten op echte sneeuw... Het viel mij wel op dat er nog zoveel fladderende insecten in de weer zijn... die komen op de brandende tuinspots af... Ik zag veel kleine mini-vlindertjes... motten denk ik... maar ook vliegen en steekmuggen... De tuin is toch nog niet helemaal uitgestorven... en ook niet alle dieren zijn dus al in winterslaap... 

In de zomer...

Het was een troosteloze dag vandaag... en waterkoud... Maar niet getreurd... in huis was het lekker warm... en de gezelligheid moet je toch zelf maken... En dat lukte prima... met kaarsjes... de kerstverlichting... en een bakkie thee met kerst-chocolaatjes... Soms moet je jezelf even verwennen... De Kerstverlichting onder de overkapping hangt er inmiddels ook... Hier is het in de winter soms nog best gezellig om buiten te zitten... wel bij een terrasverwarmer natuurlijk... Ik zag wel dat ik het bord... wat ik ooit zelf gemaakt heb... moet aanpassen... er moet een regel boven... “ In de zomer”... 

Herinnering...

Vandaag even een terugblik... naar 10 december 2017... Toen zaten we onder een dik pak sneeuw... Wat een verschil met vandaag... Op mijn foto’s is dat goed te zien... Foto’s van nu en foto’s van drie jaar terug... met dezelfde zilverreiger... dezelfde sloot... dezelfde theewagen... alleen ander weer...  Toch heeft het allebei wel wat... ik ben gek op sneeuw... en gek op de zon... Vanmiddag hebben we een paar uur in de tuin gewerkt... blad geruimd en de tuin in kerstsfeer gebracht... Vanaf morgen duiken we de donkere dagen voor Kerst in... alle kerstlichtjes kunnen dan aan... Wat zal Eneco blij worden van ons... 

Grijs...

Volgens het weerbericht op de radio was het weer vandaag “grijs”... Ik vond dat maar een raar bericht... het weer voor morgen: grijs... We gaan... als ik het dus goed begrijp... het weer voortaan een kleur geven... ? Dus bij mist grijs.... bij zon geel... bij zwaar bewolkt donker grijs... bij sneeuw wit... bij vorst blauw neem ik aan ... en ik denk bij regen gewoon nat... Morgen wordt de ochtend dus grijs met na de middag kans op een beetje geel... Ben benieuwd... Wat ook grijs was vandaag was mijn tuin... alle kleur is inmiddels verdwenen na de paar nachten met lichte vorst... Wat is dat toch hard gegaan... in een paar nachten is de enige nog bloeiende Hortensia-bloem verkleurd van roze naar bruin... Ook de bladeren zijn van groen in pik donkergroen veranderd... en zullen er binnenkort afvallen... Nog meer kale struiken in mijn tuin... ik vind er niks meer aan...

Rimpelloos...

Na een koude nacht hadden we vandaag best redelijk weer... De zon was wel niet te zien... maar doordat het windstil was voelde het niet koud aan... Vanmiddag ben ik dus heel de middag lekker buiten bezig geweest... De meeste éénjarige planten heb ik nu weggedaan... en het inmiddels afgevallen blad is ook weer opgeruimd... Toch moet er nog heel wat blad van bomen en struiken vallen... vooral de rozen staan nog volop in het blad en ook de klimhortensia is nog niet kaal... De blauwe regen schiet hard op... nog één of twee nachten met lichte vorst en dan is die ook kaal... Vanmiddag viel mijn oog... dacht ik... op een spinnenweb onder de brug met daarin een reuze spin... Bij het inzoomen van mijn fototoestel zag ik dat het gewoon wat takken in het water waren waar tussen een meerkoet zwom... Gelukkig maar...  Ook zie je op mijn foto dat het echt windstil was... de wetering was rimpelloos...

Ballen...

Sinterklaas zit dus inmiddels weer op zijn boot richting Spanje... waar hij straks natuurlijk wel eerst twee weken in quarantaine moet... Nu gaan we zoetjesaan richting de Kerstdagen... Langzaamaan zie je hier in de wijk de kerstverlichting en versierselen verschijnen... Veel buurtbewoners gaan het in hun tuin gezellig maken om het einde van dit corona-jaar nog wat op te vrolijken ... Wij hebben al besloten dat we de Kerstdagen heel rustig door gaan brengen... saampies... en ik vind dat helemaal niet erg... Drie vrije dagen om een goed boek te lezen... wat een weelde... Inmiddels hangen buiten de ballen ook in onze kerstboom...  morgen zijn de ballen voor onze binnenboom aan de beurt... 

Rijp...

Ik heb de laatste dagen al diverse foto’s voorbij zien komen van bladeren en bessen die onder de rijp zitten... De laatste nachten hebben we wat nachtvorst en lichte vorst gehad... en ook de komende nachten gaat het wat vriezen... Omdat ik een avondmens ben... manlief zou zeggen een nachtbraker... ben ik ‘s ochtends niet al te vroeg uit bed... en zijn de berijpte bladeren en bessen meestal al ontdooid... Om nou de wekker te zetten om een foto te kunnen maken gaat mij een beetje te ver... Ik moet het voorlopig dus doen met bessen zonder rijp... mijn sneeuwbessen dit keer... Als je de foto erg uitvergroot zo als deze foto... lijken het wel sneeuwbesbloemen... bijna net zo mooi als rijp... 

Pietjes...

5 december... de dag dat Sinterklaas en zijn Pieten cadeautjes uitdelen... Jammergenoeg geloven wij niet meer in de Goedheiligman... dus cadeautjes krijgen wij ook niet meer... En op onze leeftijd is dat helemaal niet erg... ik moet er niet aandenken dat ik weer surprises moet maken... weer met lijm... natte ontbijtkoek... koffiedik en andere smeerboel in de weer moet gaan...  En dan die gedichten... ook niet mijn favo bezigheid... Nee... wij genieten van onze eigen Pietjes... waar we donderdag al waren en in opdracht van de Sint wat presentjes afgaven... De foto kregen we doorgestuurd door dochterlief... Ons mooiste Sinterklaas cadeau... Natuurlijk doen we ons vanavond wel te goed aan speculaas en boterletter... dat hoort gewoon bij sinterklaasavond... 

Schoonheid...

Helaas vandaag geen tijd gehad om naar buiten te kijken en wat op de foto te zetten... Ik had er eigenlijk ook geen erg in vanwege drukke bezigheden... En toen ik er wel aan dacht was het bijna donker... Gelukkig heb ik binnen een prachtig boeket staan met daarin de enige echte herfstbloem die er bestaat... de Chrysant... het symbool van geluk... Stond vroeger de Chrysant alleen op tafel bij de wat oudere medemens... tegenwoordig is het een erg gewilde bloem... vooral in herfstboeketten... mede doordat de kwekers ze in alle kleuren en maten telen... Het is trouwens een lastige bloem om te telen... Dat komt omdat het een kortedag plant is... De Chrysant is instaat om de nachtlengte te meten... die mag hooguit 8 uren zijn... daarom worden de kassen waarin ze geteeld worden verlicht met oranje/rood licht om zo het daglicht na te bootsen... Dat kost veel energie... daarom zijn kaschrysanten best aan de prijs... In mijn boeket staat er dus ook maar één... maar wat is het een schoonheid...

Bijvoeren...

Wat was het vroeg donker vanmiddag... Dat krijg je met dit sombere weer... laat licht en vroeg donker... Hoe zouden de vogels dit vinden om zo vroeg al naar bed te moeten... In de zomer zijn ze ‘s avonds laat nog in de weer... nu kunnen ze pas eten gaan zoeken als het licht wordt tot de zon achter de horizon verdwijnt... En dat is dus maar een paar uur op een dag... Daarom voer ik ze nu ook bij... zodat ze weinig energie hoeven te verbruiken om achter vliegjes aan te jagen... De merels hoeven ook niet ver te vliegen voor eten...die zitten de hele dag in mijn malusappeltjesboom... waar ze de gekste capriolen uithalen om bij de al rijpe appeltjes te komen... Ze plukken ze ook gewoon uit de boom om mee te nemen... Ik kan er heel lang naar kijken... vogels brengen leven in de brouwerij... nu we veel thuis zitten...

Begin...

Vandaag zijn we begonnen om buiten wat kerstversieringen op te hangen... In deze thuisblijftijd en donkere... sombere dagen wil iedereen... en ook ik... wel wat licht om ons heen...  De op zaterdag gekochte kerstboom hebben we vastgebonden aan de laatste lantaarnpaal in onze straat... de lampjes gaan we zaterdag erin doen... Ook de kerstster hebben we in de vlaggenmast gehesen...gelukkig was tuinman Gerard in de buurt aan het werk... en heeft even geholpen... Hij loopt namelijk iets soepeler de ladder op dan wij... De ster brandt inmiddels... laat nu die wijzen uit het oosten maar komen...

Mislukt...

Het is zo jammer dat mijn camera’tje het niet aan kan om goede foto’s te maken in het donker...  Er is zoveel moois te zien in de avond en nacht... zoals een paar nachten geleden toen alles bevroren was... Ook vanavond was het mooi buiten... ik zag de maan achter de wolken vandaan komen... met de weerschijn in de wetering... Een prachtig verstild plaatje... maar helaas... op mijn foto ziet het er veel anders uit... Zo donker als op de foto was het helemaal niet... ik kon namelijk de smienten in de wetering zien zwemmen... Jammer hoor... maar eigenlijk wel te verwachten van een fototoestel van 150 euro... met de stand op “auto”... Ik zal dus nooit “het perfecte plaatje”  maken... Dit toestel lijkt gewoon op mij... hoort bij mij... alleen op zijn best bij mooi weer...

Klaar voor de start...

Wat was het mooi vannacht buiten... alles was wit bevroren en dat bij bijna volle maan... Ik heb echt lopen genieten van bevroren gras en bladeren die glinsterden in het maanlicht... Eer dat ik vanmorgen uit bed kwam was alles weggedooid... en was het grijs en grauw buiten... Deze week ga ik binnenshuis maar eens aan de gang... alles een flinke sopbeurt geven voor de Kerst... en daarna de kerstversierselen ophangen... De kerstboom staat inmiddels in de serre... nog zonder ballen en slingers... dat komt later wel... Morgen weer een dag... Op mijn foto een blauwe reiger die vanmiddag op de catwalk stond... de kattenplank over de sloot... en vandaar probeerde op te steigen... wat goed lukte... ondanks de korte startbaan...

Kijken...

De zondag is en blijft voor ons een echte rustdag... We lezen wat... doen een dutje... kijken tv... en ik kijk vooral naar buiten... Want in de polder is het nooit rustdag... de zondag is voor de dieren een dag zoals alle andere dagen... Er moet voedsel bij elkaar gescharreld of gevist worden... om te overleven... En ik kan daar uren naar kijken... De vogelvoedertafel staat vlak voor ons raam... en alle kleine soorten vogels komen daar op af... Hoewel eksters en kauwen ook regelmatig komen... maar die hebben het nu te druk met de malusappeltjes... Die vinden ze op het moment lekkerder dan zonnepitten... De vogels zijn al zo gewend aan die vrouw achter het raam... ik dus... dat ze de zaadjes ter plekke op hun gemak oppeuzelen... Ook al zijn de vogeltjes best wel druk en beweeglijk... het kijken naar hen geeft mij rust en ontspanning...

Korstmossen...

Toen de zon er vanmiddag doorkwam was het best lekker buiten... Ik ben even de tuin doorgelopen om nog wat foto’s te maken... Jammergenoeg is er weinig meer te fotograferen... en ik neem aan dat jullie het ook wel zat zijn om telkens weer malus-appeltjes ... reigers en eenden voorbij zien komen bij mijn blogs... Op de foto dus wat korstmossen op takken van een dooie struik... Het is het groot-dooiermos  dat veelvuldig voorkomt in veeteelt-gebieden... omdat het ammoniak nodig heeft om te groeien... Weer iets van ieder nadeel heeft zijn voordeel... want ik vind het prachtig... en goed te gebruiken in kerststukjes... Trouwens... vanmiddag  heb ik al de kerstboom gekocht... nog nooit zo vroeg... voor Sinterklaas... heb ik die ooit aangeschaft... en weet je... ik was nog net op tijd... Bizar gewoon hoeveel kerstbomen er al werden verkocht... Ik was bij de Welkoop voor vogelvoer... en heb gelijk maar een boom in de auto geladen... Ik denk dat er daar volgende week geen boom meer te krijgen is... Volgende week gaan we de buurt opvrolijken en gaan de lichtjes erin... 

Tijd...

Het wordt nu echt tijd dat mijn nimf wat kleding krijgt aangetrokken... In de zomer is het wel uit te houden bij mijn vijver in je blootje... maar zelfs ik krijg het koud als ik nu alleen al naar haar kijk... Morgen maar even wat verzinnen wat ik haar aan ga trekken...  ze heeft wel een klein maatje... Het wordt misschien wel zelf wat breien voor haar... Jullie krijgen het wel te zien als het zover is... Vandaag hadden we weer een druilerige dag... niks aan... het wordt alleen maar saaier buiten en in de tuin... Er is bijna niets kleurigs meer om op een foto vast te leggen... Het is nu wachten op de sneeuw... ijs... en kerstversieringen... Zondag is het de eerste adventzondag.... dan gaan we langzaam weer naar de kerstdagen toe... en mag de kerstverlichting weer aan.... Even de saaiheid vergeten... 

Terugblikken...

Toen we vanmorgen de gordijnen open schoven in Twente... zag Twente er heel anders uit dan de vorige dagen... Twente was nu grijs... mistig en het motregende... Tijd dus om naar huis te gaan... al was dat ook de bedoeling hoor... We hebben de afgelopen dagen genoten... van de B en B... het mooie weer... de omgeving... fietstochtjes... Bad Bentheim... en als afsluiter vanmorgen de ontmoeting met de eigenaar en zijn vrouw van Truckstop Frans op den Bult... Manlief was hier vaste klant in zijn werkzame leven... Er zijn heel veel oude herinneringen opgehaald... 50 jaar chauffeurs-leven en de veranderingen in al die jaren kwamen voorbij... Rond de middag stapten wij weer in de auto richting Goudriaan... waar morgen het dagelijkse werk weer op ons wacht...

Mooi Twente...

De zonsopkomst vanmorgen kondigden weer een mooie nieuwe dag aan voor het mooie Twentse land... Na een geweldig uitgebreid ontbijt zijn we richting Duitsland gereden... naar Bad Bentheim... dat net over de grens ligt... De hooggelegen Burcht wees ons de weg naar het centrum... waar natuurlijk ook alle drink-en eetgelegenheden dicht waren door corona... Honger hadden we niet door het overdadige ontbijt... maar een bak koffie of thee zou best wel smaken... Maar helaas... niets te vinden... De Burcht zelf was ook niet toegankelijk... het slotpark wel... dus daar een heerlijke zonnige wandeling gemaakt... Op de terugweg hebben we nog een stop gemaakt bij een viskraam... want een visje gaat er altijd wel in... Rond vier uur verdween de zon achter sluierbewolking en werd het gewoon koud... Rap dus naar onze warme overnachtingsplek... De struik met de rode vruchtjes op de foto is een Kardinaalsmuts... de boomhut in het bos is te huur... en de hond woont in de B en B...

Groeten uit...

Voor mijn verjaardag kreeg ik van lieve vrienden een nacht in een B en B in de Lutte aangeboden... en die zijn wij nu aan het verzilveren... Wat een mooie omgeving is het hier... ik heb nooit geweten dat het in deze omgeving zo heuvelachtig is... Vanmiddag hebben we een prachtige fietstocht gemaakt door dit mooie landschap... echt bergie op en bergie af... Alleen is het jammer dat alle horeca gesloten is door de corona... en er nergens een bak thee of koffie te krijgen is onderweg... Gelukkig zagen we midden in het bos een Pipowagen staan waar we... hoe komt men toch op zo’n grandioos idee... zelf thee en koffie konden zetten... We hebben buiten in de zon op een bankje zitten genieten van koffie en warme chocolademelk en een Luikse wafel... Natuurlijk hebben we netjes onze consumpties betaald en het geld in het kistje gedeponeerd... Vanavond mochten we ook nog genieten van een heerlijk diner... ook als cadeau gehad van die lieve vrienden... en bereid door onze gastvrouw... 

Hot Lips...

Mijn Hot Lips in de tuin bloeit ook nog steeds... Deze Salvia staat in een pot... eigenlijk op een ongeschikte plek... maar hij is niet te verzetten... Niet omdat de pot te zwaar is... maar omdat haar wortels door de onderkant van de pot gegroeid zijn... en inmiddels te diep de volle grond in zitten... Zou ik de pot met plant omhoog trekken zal ik geheid haar wortels beschadigen... Zij moet dus blijven staan waar ze nu staat... Nu is ze niet helemaal winterhard... dus bij heel strenge vorst zal ze waarschijnlijk bevriezen... Deze Salvia Hot Lips is ook een beetje in de war... ze bloeit normaal tot eind september... Deze dame denkt dus ook dat het Lente is... ik laat haar maar in de waan... volgende week komt ze er wel achter dat het pas november is... en de winter nog moet komen...

Gefopt...

Ik begin op deze rustige zondag met een citaat van Wikipedia over de Kerstroos.... : Hoewel de naam Kerstroos suggereert dat de plant rond de Kerst bloeit... komt deze pas in februari in bloei en bloeit tot april... Zij bloeit rond Kerstmis slechts binnenhuis in potten die op kamertemperatuur gehouden worden... Ik weet dus niet wat voor een bijzondere Kerstroos er in mijn tuin staat... maar die staat dus nu al in volle bloei... 2 maanden te vroeg... Waarschijnlijk is dit in 1965 in Wikipedia gezet... toen we half november al op de schaats stonden... De afgelopen weken voelde het namelijk aan alsof het Lente was... wat mijn Kerstroos waarschijnlijk ook dacht en voelde... en gewoon is gaan bloeien... De natuur houd je niet tegen... maar het weer houd je wel voor de gek...

Kraamhotel....

We hadden vanmiddag al vroeg de schemerlampjes aan... zo donker was het vandaag... Het was wel droog maar zwaar bewolkt... zoals de weerman dat netjes zegt... Geen wandelweer voor mij... maar knus binnenzit weer... Het insectenhotel op mijn foto staat bij de Slingelandse Plasjes... op zijn Gouwerjaans gezegd: bij de Putten... Volgens mij staat dit hotel er nog niet zo heel lang... er staan namelijk nog veel kamers leeg... er zijn er maar een paar bezet... Eigenlijk is het een kraamhotel voor insecten... want achter die dichtgemaakte deurtjes liggen de eitjes van de volgende generatie wilde bijen te wachten om uit te komen... Van bloeiende bloemen... zoals op het informatiebord staat aangegeven... moeten de bijen het hier niet hebben... die staan hier niet... wel bomen en struiken... Soms staat er wat klaver in het gras... maar dat wordt altijd snel kort gemaaid... Wie weet gaat men hier nog wilde bloemen zaaien... dat zou wel mooi zijn... zeker mooier dan een fietscrossbaan... 

Novemberzoentjes...

Hoewel het al half november is... zie je overal in de walkanten nog meizoentjes in bloei staan... Ook boterbloemen zie je hier en daar nog...  Vandaag was het ook prima weer om buiten wat in de tuin te doen... kleine klusjes hoor... zoals vegen en bladruimen... En als je dan de mussen hoort kwetteren in de heg en de meizoentjes of madeliefjes ziet bloeien... zou je bijna denken dat het lente is in plaats van herfst... bijna winter zelfs... Voor mij kunnen zulke dagen niet lang genoeg aanhouden... het liefst tot aan de oliebollen... 

Novemberlicht...

Zoals beloofd nog wat foto’s gemaakt tijdens mijn wandeling van gisteren... Wat is het zonlicht toch mooi nu de zon zo laag aan de hemel staat... Het geeft alles een warme kleur en lange schaduwen... Het lijkt wel  of de bladeren aan een boom nog bruiner en geler worden... of ze van bladgoud gemaakt zijn... Met dit novemberlicht is elke foto wel geschikt voor op een kalender of voor een puzzel... Vandaag was het weer wat minder... buien met wat zonneschijn tussendoor... en met een naar noord-west draaiende wind werd het een stuk kouder dan gisteren... Voor november een normale temperatuur maar na gisteren was het vandaag toch even wennen... 

Boswandeling...

Vandaag kreeg ik een verlaat cadeautje... trouwens iedereen kreeg het... een prachtige zonnige herfstdag... Vanmiddag ben ik dus een uitdaging aangegaan... met mijzelf... Ik heb een boswandeling gemaakt... door ons eigen Goudriaanse bos... Een wandeling van wel 5 kilometer... en... het is gelukt... Ik heb er wel twee uur over gedaan... maar dat kwam mede door de praatjes onderweg... de vele fotomomenten... en wat tussenstops op een bankje... De heup en knie hielden zich redelijk... alleen nek en schouders hadden wat massage nodig na afloop... Gelukkig kan ik daar zelf bij... Wat is de herfst toch fotogeniek... ik bleef klikken voor “het perfecte plaatje...”... De komende dagen laat ik jullie de resultaten zien... 

Ienimini...

Vandaag vierden wij in ienimini kleine kring mijn geboortedag... Er was gebak... wat cadeautjes... een bos bloemen... lag er een ontzettend lief cadeau van vrienden door de brievenbus... had ik gezellige telefoongesprekken... kreeg ik leuke mails en Whatsappjes... en heel veel felicitaties via Facebook... Ondanks alle corona-verboden... die we strikt naleven... en het saaie weer... voelde ik me toch hartstikke jarig... En net voor zonsondergang... klaarde de lucht in het westen ook nog op... en kleurden de wolken roze tegen een hemelsblauwe lucht... Een feest-lucht zeg maar... Vanavond ga ik nog samen met manlief de polonaise lopen... (op het liedje van Jopie Parlevliet)  en sluiten we samen deze dag af met een ienimini corona-feestje... 

Druilerig...

Vanmorgen was het nog redelijk... maar vanmiddag was mijn uitzicht maar druilerig... Er vielen wat buien... met soms een waterig zonnetje tussendoor... en dat gaf weer mooi regenbogen in de lucht... Verder was deze maandag hartstikke saai... met saaie huishoudelijke klusjes en ook nog wat achterstallige klussen... Al vroeg gingen de schemerlampen aan... en sprong om de beurt een kat op schoot... Werd het toch nog wat minder saai...

Beauty...

Voor deze “beauty” is het inmiddels te koud geworden buiten...daarom heb ik haar verhuisd naar onze serre... En wat heeft zij het naar haar zin... De bloemen die ze nu produceert zijn groter dan die in de zomer... Omdat ze van mediterrane temperaturen houdt is de serre nu de juiste plaats om de winter door te komen... lekker met haar voeten op de vloerverwarming... Alleen jammer dat ze onder de schildluis zit... en die beestjes produceren een kleverig goedje dat nu op mijn vloer zit... Elke dag probeer ik die schildluizen op te sporen en te verwijderen... ze zuigen ook namelijk sappen uit haar bladeren... die dan geel worden en afvallen... En een kale Oleander de hele winter in de serre is geen gezicht...

Rustig...

We hadden een rustige zaterdag... Nu zijn alle zaterdagen sinds de corona pandemie voor ons rustig... we doen geen boodschappen meer... die worden door Appie thuisgebracht... en onze zaterdagse lunch kan ook niet meer door gaan... Die mis ik wel trouwens... Maar alles beter dan corona krijgen... Een buurtgenote heeft het ook... en die is heel ziek... en dat gun je niemand... Het was zo rustig vandaag dat ik na jaren weer naar de intocht van Sinterklaas op tv heb gekeken... en het was nog leuk ook... In de polder heerste ook rust... er waren deze zaterdag geen jachtpartijen... Wel was het gezellig druk op mijn voedertafel... de mezen vlogen af en aan... de mussen in de heg hadden weer eens een “vergadering”... er werd druk getetterd... totdat ik even naar buiten moest... toen werd het doodstil in de heg... Misschien hadden ze het wel over mij... iets dat niet voor mijn oren bestemd was....

Blauwe uur...

Het gebeurt niet veel dat ik als avondmens het “blauwe uur” aanschouw... Dat is het uur voor zonsopkomst... wanneer de lucht al blauw kleurt maar de zon nog niet boven de horizon in het oosten te zien is... Het is zeg maar de periode van schemering voorafgaand aan zonsopkomst... ook wel dageraad of ochtendgloren genoemd... Vanmorgen gloorde het prachtig... hoewel er wel wat wolkenvelden de blauwe lucht een beetje verpestten... En als je goed kijkt naar mijn foto zie je ook nog de maan door de bomen schijnen... Ik heb echt zitten genieten van dit uur... na een waardeloze... slapeloze nacht... Maar gelukkig heeft elk nadeel zijn voordeel... toch...?