Terugblik…

Het jaar 2021 zit erop… Een jaar met ups en downs… met hoogte- en dieptepunten… Corona zat ons weer behoorlijk dwars… maar gelukkig was er goed met de beperkingen te leven… althans voor ons dus… In januari genoten ik en onze kleinkinderen van een pak sneeuw… en in februari stond onze kleinzoon voor het eerst op schaatsen… Jong en oud genoten van de paar dagen waarop er weer eens geschaatst kon worden… Geen groot feest vanwege corona voor onze kleinzoon die 4 werd en naar de basisschool mocht… maar wel gezellig om de beurt gebak wezen eten… Met Pasen gingen we voor het eerst dit seizoen met de caravan weg… en wat was het koud met al die sneeuwbuien… Koningsdag kon weer niet gevierd worden zoals vorige jaren… maar de lawaai-optocht maakte veel goed… Verder genoot ik weer van de buurmeiden… van de vele dieren… insecten en vogels in onze tuin… en mocht ik in Streefkerk de mooiste tuin die ik ooit gezien heb bezoeken… Gelukkig kon ook de burendag op 1,5 meter doorgaan en aten we tussen de koeien erwtensoep met mede-dorpsbewoners bij buurman boer… En nu is het oudejaarsdag… een dag dus om terug te kijken naar het afgelopen jaar… Ik wens iedereen bij deze een ontzettend goed… liefdevol…  zonnig… gezond en virusvrij 2022…

Oplossing…?

Grauwheid troef vandaag… en het was regelmatig ook best druilerig…  Ik werd er een beetje triestig van… Dat heb je nu eenmaal in de wintermaanden… als het niet vriest krijg je met deze temperaturen dit sombere weer… De vogelvoederschaal werd zelfs een vogelbad… ook niks mee natuurlijk… maar toch heb ik hem vanavond maar leeggekiept… Waar ik wel blij van werd was van mijn derde COVID prik vandaag… hopelijk brengt het ons weer een stukje dichterbij de oplossing van de pandemie waarin we op het ogenblik leven…

 

Gezelligheid…

De voor ons rustige Kerstdagen zitten er weer op… We hebben netjes de coronaregels opgevolgd… en saampies de Kerstdagen doorgebracht… Niks geen gedoe… niks geen kalkoen… niks geen uren in de keuken staan… Gewoon de kerstverlichting aan… wat rustige muziek luisteren… kaarsjes aan… en wat lekkers bij de koffie en thee… Maar… zodra het kan en mag… de coronaregels niet meer gelden… gaan we met kinderen en kleinkinderen aan de verlate Kerstbrunch… want wat maakt het uit wat voor dag is…Het gaat om de gezelligheid en het samen zijn… 

Kerstcadeau…

Vanmiddag zag ik vanuit mijn keukenraam dit Roodborstje… het zat te snoepen van het restant van een vogeltaart wat op de grond gevallen was… Wat zijn ze toch leuk die Roodborstjes… en schuw… Althans diegene die in mijn tuin rondscharrelen… Het zal wel een Rus zijn… want de onzen trekken naar het zuiden in de winter… en de Russische roodborstjes komen hierheen… Onze roodborsten tikken toch tegen een raam… en deze deed dat niet… die vloog weg toen hij mij achter het raam zag staan… Gelukkig wel pas nadat ik de foto genomen had… Ik vond het een mooi kerstcadeau dat ik hem zag… Maandag ga ik wel nog even bij de vogeltaarten-winkel in onze wijk kijken of er weer nieuwe taarten te koop zijn… dit restantje is toch wel een beetje zielig…

Vrede…

Ik had ze begin deze week al gespot toen het gras nog bevroren was… twee koppeltjes krakeenden…  Of het doortrekkers zijn of dat ze hier inmiddels wonen weet ik niet… er hingen  geen kaartjes aan… Ze zwemmen gewoon tussen al de andere eenden… ze maken er geen probleem van dat ze “anders” zijn dan de rest… en dat is wederzijds… Trouwens de vrouwtjes krakeenden lijken precies op de vrouwtjes van de wilde eend… en zelfs die maken geen ruzie over hun zelfde verenkleed… Één en al vrede dus… of zou het een kerstbestand zijn…dat kan natuurlijk ook… 

Volle bak…

Wat een drukte vandaag in het weiland… Er zijn soms dagen dat er geen kip te zien is in de polder… maar  vandaag waren er denk ik meer vogels dan mensen in ons dorp… Vooral ganzen… eenden… smienten en koeten…die nu het gras weer ontdooid is hun buik vol aten met voor hen dat lekkere groene goedje… Na het diner werd er gewassen… want dat was ook weer mogelijk… zonder dat de veren bevroren… Vooral de smienten waren daar erg druk mee… De schapen op de achtergrond waren net als de vogels ook aan het grazen… maar die mochten zich niet wassen…dat zou levensgevaarlijk voor hen zijn…

Koning Winter…

Vandaag kregen we van Koning Winter een toegift… nog een prachtige winterse dag met nog meer rijp dan gisteren… Ik geniet volop van zulke dagen… Diegenen die vanmorgen hun autoruiten moesten krabben dachten daar waarschijnlijk anders over… De tuin was toch zo mooi… al die klimop blaadjes met “gesuikerde” randjes… de besjes van de hemelse bamboe hadden ijskristallen hoedjes op… en de laatste bloeiende margrieten waren door de rijp onherkenbaar geworden… Morgen komt er zachtere lucht aan en keert Koning Winter terug naar het Noorden… Voor mij komt er dan weer tuinwerk aan… de bevroren éénjarige planten opruimen… 

Winter…

Vandaag is dus de winter begonnen… letterlijk en figuurlijk… want was het buiten mooi vanmorgen… Bevroren mist dat rijp geworden was… en er lag een laagje ijs op de slootjes… Wat een geluk toch dat wij in een zeeklimaat mogen leven… met vier seizoenen die allemaal anders zijn en elk hun eigen charmes hebben… Moet er niet aan denken dat alle seizoenen hetzelfde zijn… Zo saai…! Ik heb vandaag heel wat foto’s voorbij zien komen van deze eerste winterse dag… de één nog mooier dan de ander… Ik kan natuurlijk niet achterblijven… een foto gemaakt vanuit mijn huiskamer toen de zon bijna boven de horizon uitkwam… En weet je wat het fijne van het begin van de winter is… dat je zeker weet dat over 13 weken de Lente begint…

Voorteken…?

We zijn aan de laatste dagen voor Kerst begonnen… Geen donkere dagen deze keer want vanmiddag klaarde vanuit het noorden de lucht op… er was weer wat blauw te zien… Vanavond was zelfs de grootste kerstboom van Nederland in IJsselstein ook weer te zien vanuit ons huis… De laatste dagen zat hij verstopt achter mist en wolken… Men zegt dat het vannacht zelfs gaat vriezen… een mooi begin van de winter dus… die morgen officieel begint… Nu maar hopen dat dat een goed voorteken is voor de hele winter… heldere nachten… zonnige dagen… en mooi zwart ijs… 

Raar volk…

Wat is dat toch met Meerkoeten… in de zomer kunnen ze elkaar niet uitstaan… kunnen ze zelfs op een paar meter afstand elkaar het leven behoorlijk zuur maken… vechten ze elkaar de wetering uit… enkel en alleen om hun territorium af te bakenen… Maar in de winter is alles weer koek en ei… klitten ze bij elkaar… kunnen ze op elkaars bord schijten zeg maar… Ze eten… zwemmen en slapen met elkaar… en als het gaat vriezen houden ze met elkaar een wak open in het ijs…. Ze voeren een soort van oorlog met elkaar in de zomer en als ze elkaar misschien nodig hebben in de winter zorgen ze dat er weer vrede is… Een raar volk… die Meerkoeten… 

Kadootje…

De dag begon met mist… en volgens de weersvoorspelling zou het alweer een sombere dag worden… Maar wat een kadootje kregen we vandaag… toen de mist weg was kwam de zon te voorschijn… en was er geen wolkje te zien aan de lucht…en dat bleef zo de hele dag… Mijn humeur verbeterde op slag… en mijn energie kreeg een boost… ik ben dan ook lekker buiten bezig geweest… Trouwens heel veel mensen waren vandaag buiten bezig… er werden ramen gezeemd… onkruid gewied… en bladeren bij elkaar geveegd… Ook wandelaars en fietsers genoten deze dag… Wat zonneschijn al niet teweegbrengt bij een mens…

Weerbericht….

De eerste helft van de maand december ligt al weer achter ons… Nog een week en dan gaan de dagen weer lengen… Dat gaat vanaf 21 december maar met een paar minuten per dag… maar voor mij telt elke minuut… Eind januari is dat 4 minuten per dag… maar daarna wordt het per dag wel steeds meer totdat het op 21 juni weer ruim 16 uur dag is… Dat is nu maar ruim 7 uur… Als de zon zou schijnen die 7 uur zou er geen vuiltje aan de lucht zijn… maar het sombere weer van de laatste tijd doet mijn stemming geen goed… De twee duiven op mijn foto zaten er ook wat sombertjes bij… hun veren wat opgezet tegen de kou… Ze wachtten net als ik op zonnige dagen… Sorry voor dit brombeerachtige blogje… maar je kan niet altijd vrolijk zijn…

Betekenis…

Bij ons in de van Gentstraat hangen inmiddels bordjes over “buurtattentie”… een actie van de Gemeente Molenlanden…. Het betekent dat bewoners in een straat gaan omkijken naar elkaar… elkaar gaan helpen… zover dat dat kan… bij grote en kleine problemen…  Nu doen wij in onze straat al aan “burendag”… een gezellig activiteit met elkaar in september… een jaarlijkse buurtbarbecue als er geen covid is… en helpen doen we elkaar ook al… dus dit bordje hangt op de goede plek… Ook is het de bedoeling bijvoorbeeld dat nieuwe bewoners welkom geheten worden door hen een kleine attentie aan te bieden… De Gemeente heeft daar een budget voor gereserveerd… Gisteren vertelde ik tijdens zomaar een praatje met een buurtbewoner dat onze hogedrukreiniger kapot was en dat het vlondertje voor de Theewagen spekglad was… Dat ik met groene zeep aan de gang zou gaan… Vanmiddag kwam deze lieve man… gewapend met een hogedrukreiniger en een tuinslang… zomaar mijn vlondertje schoonmaken… Een groter voorbeeld van de betekenis van dit bordje kan ik niet geven… 

Terugblik…

Ik zat vandaag even terug te kijken naar blogs van 12 december van vorige jaren… In 2017 zaten we toen al een paar dagen dik in de sneeuw en zou ik de voortuin in kerstsfeer gaan brengen… Voor dit jaar ga ik morgen de kerstversiering opzoeken in de schuur… waar het nog net zo’n zooi is als in 2017… Toch ruimen we de schuur twee keer per jaar op… maar hij loopt telkens toch weer vol… Verder zal het morgen precies gaan zoals vier jaar geleden neem ik aan… weer ruzie maken met snoeren en lampjes… 

Winterkamperen…

Tegenwoordig zijn er al heel veel campings ook in de winter open… Het is op het ogenblik “in” om in de winterperiode met de caravan er op uit te gaan… en met de materialen en de technische snufjes tegenwoordig is dat goed mogelijk… Zelf lijkt het me ook wel leuk… maar manlief krijg ik waarschijnlijk niet mee… die kan niet tegen de kou… hij is een echte koukleum… De caravan die onder onze overkapping hangt wordt wel gebruikt als wintercamping… een Pimpelmees heeft zijn of haar intrek genomen in onze mini-caravan… Hij of zij heeft een prima plek uitgekozen… hoog en droog… uit de wind… tussen een Klimroos en een Klimhortensia… met zelfs kerstverlichting… Deze Pimpelmees komt de winter wel door… daar zorg ik wel voor door elke dag pinda’s in de caravan te leggen… Slapen met ontbijt zeg maar… zonder toeristenbelasting… 

Lichtpuntje…

Na de regen van vanmiddag kwam er toch nog heel even wat blauw aan de lucht… Een lichtpuntje zeg maar op deze sombere dag… En lichtpuntjes kan ik wel gebruiken… ik ben namelijk niet op mijn best op sombere natte dagen… Ik kan niet wachten tot het maandag is… als ik huis en tuin in de kerstverlichting kan zetten… licht brengen in de duisternis zeg maar… en hoe meer lampjes hoe beter… Maandag gaat na het uitzwaaien van Sinterklaas ook de radio weer op Sky Radio… lekker meezingen met alle kerstliedjes… Nu nog chocolademelk en slagroom in huis halen… en dan kan met de kerst waarschijnlijk mijn broek niet meer dicht… Daar denk ik dus nog even over na… 

Vreemde vogel…

En  dan loopt er ineens een vrouwtjes Fazant in mijn tuin… achterna geslopen door bange poes Saar die niet wist  wat haar overkwam… zo’n vreemde grote vogel in “haar” tuin… Ook ik begrijp niet waar dit beest vandaan komt… uit de polder of uit iemands volière…? Misschien is ze wel ontsnapt uit iemands schuur omdat ze over een paar weken als Kerstdiner zou moet dienen… Ik heb weleens meer een fazant in mijn tuin gehad die de luizen op mijn Lupines op kwam eten… maar daarna weer de polder in fladderde… Dit exemplaar kwam denk ik op mijn vogelvoer af… en het werd nog vreemder toen ze later in de middag in de tuin van mijn zus… 80 meter verderop… rondscharrelde toen ik daar even een bakkie deed… Zou ze mij gevolgd zijn toen ik daar heen liep…? Kan me dat eigenlijk niet voorstellen van een Fazant… Ik denk dat het wel een raadsel zal blijven… 

  

Mammatus…

Wat een hondenweer toch de laatste tijd… mijn gazon is niet te belopen zo sopt het… De merels vinden het niet erg… die peuren wat af in die natte grond… op zoek naar wormen… De smienten of fluiteenden zijn ook weer in grote getalen aanwezig in de polder… dat betekent dat ten noorden van ons land de kou is ingetreden… De smienten vliegen dan voor de kou uit naar zuidelijke groene weiden om te grazen…  De buienluchten waren vandaag soms spectaculair… zoals de mammatus wolken op mijn foto van vanmiddag… Als de lucht onderaan een wolk warm en vochtig is condenseert een deel van de waterdamp (wolk) in koude druppels… deze zakken door tot ze bollen vormen… die mammatus worden genoemd… Het Latijnse woord mamma betekent borst of uier… en dat verklaart dus de vorm van deze wolken…

1 december…

We laten november achter ons en beginnen aan de laatste maand van dit jaar… November was een vreemde maand… na het overlijden van (schoon) moeder op 4 november kwam er veel op ons af… veel geregel op administratief gebied…  opruimwerkzaamheden en het vreemde gevoel dat moeder er niet meer is en dat we niet meer naar Bleskensgraaf hoeven te rijden… Ook was ik nog jarig… wat we weer niet konden vieren door nieuwe corona-maatregelen en waren mijn zus en zwager ook nog 50 jaar getrouwd… Nu december is aangebroken begin ik maar weer met regelmatiger bloggen… Door het slechte weer zit ik weer veel in mijn luie stoel naar buiten te kijken en daar is best nog veel te zien… zoals deze Zilverreiger die ineens met zijn kop boven de beschoeiing uitkwam…