Omslag...

En toen kwam de weersomslag... mist in de ochtend en regen in de avond... De hardwerkende boeren... die de afgelopen dagen hun weilanden hebben bemest... hebben nu eer van hun werk... De mest zakt nu samen met de regen naar de graswortels... zodat het gras kan gaan groeien zodra het warmer wordt... Gras groeit als de bodemtemperatuur een graad of 6 is... geloof ik... Ik heb ook wel eens gelezen dat gras stopt met groeien als de bodemtemperatuur hoger wordt dan 25 graden... dan wordt het gewoon vanzelf hooi...  Op mijn foto de violen die ik gisteren gepoot heb... gewoon een saai hoekje opgevuld... Ik ben tevreden... alleen heeft de pot nog even een  schoonmaakbeurt nodig...

Vrolijk...

Wat geven bloemen toch een kleur aan je leven... Ik zette vanmiddag een pot met viooltjes op mijn tuintafel... en alles fleurde er meteen van op... Mijn schone terras en mijn hooikoortshoofd werden er vrolijk van...  en zelfs Fien de poes sprong op de tafel om even aan de viooltjes te ruiken... Ondanks dat het nog winter is... voelde ik de Lente dwars door mijn lijf gaan... Wat een schaaltje met violen al niet teweeg kan brengen... Vanmiddag draaide de wind al naar het westen... het weer gaat veranderen... Dit was voor mij voorlopig de laatste tuinwerkdag... morgen en overmorgen heb ik andere plannen... en daarna wordt het wisselvallig weer... Voorlopig hebben we wel deze afgelopen mooie dagen mogen meepakken... een stukkie Lente in de winter...

20 graden...

Vandaag heeft tuinman Gerard de bloembakken gemaakt... Ja echt... het zijn bloembakken... wij worden hier later dus niet begraven... zoals een buurman voorstelde... Ze worden straks beplant met rozen en lavendel... voor de bijen en de vlinders... En wat was het toch weer een heerlijke warme dag... 20 graden in februari... een echte tuinwerk-voorjaarsdag... de eerste vlonderterrassen zijn weer met hoge druk schoongemaakt... Alleen is het jammer dat ik stik van de hooikoorts... ik nies... snotter... en huil de hele dag... Het lijkt wel of ik immuun geworden ben voor de medicijnen... ze werken voor geen meter meer... En mijn tuinspieren... die de hele winter vrijaf hadden... beginnen ook weer op te spelen... Nog even doorbijten voor mij... zondag gaat het regenen... dan spoelen de pollen weg... en krijgen de spieren weer rust...

Minder...

Op deze zonnige maandag heb ik mijn eerste wilde bij gespot van 2019... Hij kwam aanzoemen en landde op een viooltje... Daar ging hij zich uitgebreid zitten poetsen... denk ik... want hij veegde een paar keer met zijn voorpoten over zijn hoofd... Ook hij genoot van de warmte vandaag... Ik zelf ben vandaag begonnen om de voortuin grondig aan te pakken... heel veel overbodige spullen en prullen liggen klaar om naar de stort gebracht te worden... De voortuin gaat een 65+tuin worden... zodat ik minder tuinierwerk krijg... en meer tijd heb om in de tuin te zitten... Dat wordt wel even wennen... want ik heb altijd graag gewroet in mijn tuin... maar mijn lijf werkt een beetje tegen nu...  Dit jaar komen er dus minder potten met bloemen in de tuin... minder prullaria... minder éénjarige bloeiers... geen buxus meer... dus ook geen snoeiwerk meer... Morgen gaan we verder met minderen...

Badderen...

Vandaag genoot alles en iedereen van de zon... Wat een heerlijke zondag... De katten waren weer de hele dag buiten... en dat was best wel lang geleden... Het weiland werd weer volop afgestroopt... op zoek naar muizen en ander klein grut... Op de foto een badderende zwaan... die ik op een paar meter afstand kon gadeslaan vanaf ons terras... Het was een paartje... en ze waren allebei hèèl uitgebreid bezig om zich te wassen... en hun veren te poetsen... Een lust om naar te kijken hoe ze elke veer beetpakten en op hun plaats legden... Het was een echte voorjaarsschoonmaak... Het zal nu niet lang meer duren dat ze een nest gaan bouwen en voor nageslacht gaan zorgen...

Wat ruist er door het...

Er komen een paar hele "heel mooiweerdagen" aan... en vandaag was de eerste... In de zon was het lekker toeven... maar ik vond de wind wat aan de koude kant... Nog niet warm genoeg om met een spannend boek buiten te gaan zitten... even wachten nog...  Elke dag komt de zilverreiger wel een keer in het slootje naast ons huis vissen vangen... Door het winterpeil staat er maar een klein laagje water in de sloot... en liggen de vissen hier gewoon te zonnen... zeg maar... Dat weet de reiger ook en dus zien wij hem daarom regelmatig voorbij komen... Vandaag zagen wij alleen zijn kop voorbij komen... de rest zat achter de wal in de wetering... Een raar gezicht hoor... een voorbij wandelende reigerkop... Ik moest gelijk aan het liedje van Toon Hermans denken... wat ruist er door het....??

Nieskruid...

In veel tuinen zie je nu de Helleborus in bloei staan... Zijn Nederlandse naam is Nieskruid... Tuincentra waren jaren geleden zo kien om ze de naam Kerstroos te geven... ze in de kas voor te trekken... zodat ze rond kersttijd in bloei stonden... om ze dan duur aan de man te kunnen brengen... Maar officieel horen ze nu in bloei te staan... en dat doen ze ook... Het is alleen zo jammer dat de bloemen van de Helleborus naar beneden hangen... en je bijna niet ziet hoe mooi dat ze zijn... Het prachtige exemplaar op de foto staat bij mijn zus in de tuin... ik heb de bloem omgedraaid en toen op de foto gezet... De Natuur heeft er een waar kunstwerk van gemaakt... Het mooie van deze plant is dat zijn zaadjes voorzien zijn van " mierenbroodjes "... dat zijn kleine witte bolletjes die aan de zaadjes zitten en een soort olie bevatten waar mieren gek op zijn... De mieren nemen het "broodje" met het zaadje mee... en zo zaait de plant zich uit... Daar heeft de Natuur weer goed over nagedacht...

Rover...

De dag begon met zon... met de middag regende het... en het eindigde miezerig met mist... Geen dag dus om buiten bezig te zijn... Gelukkig was het breicafè vanmiddag open... lekker gezellig met elkaar wat kletsen... haaksteken en patronen uitwisselen... en dat alles met een bakkie koffie of thee... Op de foto... ik dacht een Torenvalk... die vanmorgen met zijn gymoefeningen bezig was... Er werd gerekt... gestrekt... en uitgeschud... Of het een Torenvalk is weet ik niet zeker... als roofvogel heeft dit exemplaar niet zo’n enge "rotkop" als andere roofvogels... die zo boos kunnen kijken... Deze ziet er wat liever uit... maar ja... het is wel een roofvogel... en daar ben ik nu eenmaal geen fan van...  Ik houd meer van zangvogels... Trouwens... de roofvogels ook...

Kriebels...

Door al dat mooie weer van de laatste tijd krijg ik tuinkriebels... en hooikoorts... maar de tuinkriebels overheersen... Toch is het eigenlijk nog veel te vroeg om te gaan snoeien en opruimen... Onder dode bladeren overwinteren nog diverse beestjes zoals salamanders... kevers... en padden... Dus zou ik nu gaan opruimen en gaat het nog vriezen... krijgen deze dieren het nog moeilijk om te overleven... Maar ja... die kriebels... die zijn niet te negeren... Vanmiddag dus toch maar even wezen shoppen bij Intratuin... samen met een buurvrouw... We hebben er een gezellige middag van gemaakt... en violen en primula’s gescoord... Eigenlijk houd ik niet van gele bloemen in mijn tuin... maar geel hoort bij het Voorjaar... van de kleur geel wordt je vrolijk... Morgen poot ik de viooltjes in potten en bakken... en dan maar hopen dat mijn tuinkriebels zich weer even rustig houden...

Goed begin...

Een goed begin is het halve werk... toch..? Bij buurman boer achter de boerderij verrijst het begin van een brandstapel... Het is nog maar februari... maar als de gang er zo in blijft gaan we in december zeker het record van Scheveningen verbeteren... Dat record staat op 48 meter... dus er is voor buurman boer nog wel wat werk te verzetten... Maar het is nog vroeg in het jaar... nog 10 maanden te gaan... Ik ga de vooruitgang in meters maandelijks nauwkeurig bijhouden... Helaas kan ik er niet over bloggen... stel dat het aan de mensen in Tuindorp doorgegeven wordt... of aan Burgermoeder Pauline Krikke... Dan is de Goudriaanse recordpoging voor niets geweest... het blijft een poging natuurlijk... Maar ik heb goede moed... Scheveningen... here we come...

Voldaan...

We hadden aan het eind van deze middag een voldaan gevoel... manlief en ik... Er waren weer wat vervelende klusjes afgewerkt vandaag... Ik had de keuken eens flink gesopt... en manlief was in de tuin bezig geweest... Toen het een paar weken geleden vroor had de vijverpomp voor sluiting gezorgd en de aardlek eruit gegooid... Vandaag heeft manlief de pomp weer aan de gang gekregen na een grondige schoonmaak- en reparatiebeurt... Hij doet het dus weer... Daarna heeft hij de algen... die de kop al weer opstaken... uit de vijver gevist... Omdat hij niet zo lang kan staan was dit een perfect zittend klusje voor hem... Geef mij maar meer van zulke klusjes en voldoeningdagen...

Voorbeeld...

Alles en iedereen genoot vandaag van deze mooie zonnige lenteachtige winterdag... Groot en klein... wandelaars en fietsers... iedereen was buiten te vinden... Vanmiddag hoorde ik al de de eerste groepen motorrijders voorbij pruttelen... Wat zal het tegen vallen als het weer nog omdraait... want we zitten nog steeds in de winter... Wie weet hoeveel sneeuw en vorst we nog krijgen... vorig jaar werd er begin maart nog geschaatst... Maar voorlopig hebben we dit weer... en moet je... als je de kans hebt... van elk zonnestraaltje genieten... Onze Kat Jansen gaf vandaag het goede voorbeeld...

Op... Over... Uit...

Vanavond was er de allerlaatste uitvoering van de Goudriaanse Toneelvereniging " Onder Ons "... Ook deze Vereniging houdt op met bestaan... Na de zangvereniging en vrouwenvereniging is er dus weer een vereniging ter ziele gegaan... Er was geen jonge aanwas die de taak van de oudere generatie toneelspelers over kon nemen...  Ontzettend jammer hoor... want wat hebben we jaarlijks genoten van hun optredens... Vanavond dus de allerlaatste voorstelling... en het was weer grandioos... ik heb tranen met tuiten gelachen... De spelers deden het zelfs zo goed... dat ik mijn eigen dochter niet herkende... en aan haar vader vroeg wie dat was... ( de dame met dat blonde haar )... Er deden zelfs oud-spelers mee die al jaren niet meer op de planken gestaan hadden... een soort reünie dus... Maar nu is het dus op... over... uit... Jammer hoor...!

Vrolijk...

Nou... als een mens hier niet vrolijk van wordt... dan gaat het niet goed met je... Dit veldje met krokussen zag ik vanmiddag in onze straat... in de tuin van onze buurtjes... Je zou er zo je tuinstoel naast zetten en er de hele dag naar kunnen kijken... Ik heb er maar een foto van gemaakt... zo kan ik er ook vaak naar kijken... Ik denk namelijk niet dat omwonenden zitten te wachten op mij in mijn tuinstoel in andermans tuin... Ze brengen me gelijk weg denk... naar één of andere opvang...

Kraakhelder...

Niemand wil met dit mooie weer ziek op bed liggen... Ik dus ook niet...! Vanmorgen dus mijn bed uitgekomen... om lekker naar buiten te gaan... Je knapt in de zon dus tig-keer sneller op dan in een bed... tussen vier muren... Omdat er ook nog gefolderd moest worden voor de HVB... heb ik gelijk maar een klein rondje Goudriaan gelopen... heerlijk...! Manlief heeft op de fiets de rest van Goudriaan gefolderd... want de pap in mijn benen zat me toch wat dwars... Tijdens mijn wandeling zag ik dit tafereel... een stralend... kraakheldere... witte was... op een ouderwetse waslijn die tussen de bomen gespannen was... Ik rook gewoon de tijd van vroeger... van net gewassen lakens die buiten gedroogd werden... Wat zullen de bewoners van dit huis vannacht heerlijk slapen onder deze lakens... 

Principe...

Ik heb één principe wat de katten betreft... ze mogen niet op onze slaapkamer komen... Vandaag ben ik daar van afgeweken... ik voelde me namelijk hèèl zielig...en lag met een griepje in bed... En omdat de katten altijd zijn waar ik ben... mochten ze bij uitzondering bij mij op bed... Dat hoef je dus maar één keer te zeggen... binnen no time lagen ze alle drie gezellig bij mij te snurken... Hopelijk is de griep morgen weer over... paracetamollen doen wonderen... en proberen om de (verpeste)katten weer beneden te houden...

Zonnestralen...

Ik heb vandaag weer even buiten gezeten... uit de wind en in de zon was het goed toeven... Met een bakkie thee en drie katten naast me heb ik genoten van dit Lenteweer... Maar als je uit de zon en in de wind kwam was het nog afzien... dan had je best wel een jas en sjaal nodig... Ook de katten genoten met mij van de eerste zonnestralen... er werd zelfs gerollebold in de zon... Zij genoten net als ik van de warmte van de zon op onze velletjes... en zelfs een verdwaalde krokus opende haar bloemblaadjes... De sneeuwklokjes hadden er nog geen zin in... die bleven dicht... Die zullen deze week best wel opengaan als de temperatuur oploopt naar de 15 graden... Maar... eerst voelen... dan geloven...

Kriebels...

De Lente zit deze week in de lucht... Je kan goed in de tuin zien dat de natuur tot leven komt... de knoppen van de Camelia worden dikker en de muggen dansen boven de vijver... In folders en e-mails van tuincentra staan volop bloeiende bollen... primula’s... aubrieta’s... en  scheefbloemen te koop... De komende weken staan er ook weer tuinbeurzen op de kalender... Ook zijn er al volop kastanje- en bloesemtakken te koop...  Vanmiddag zijn de balken bezorgd voor de bloembakken die in mijn nieuwe voortuin komen te staan... Het begin is er... en ik heb er zin in... in de Lente... Ik mag natuurlijk niet te hard juichen... vorig jaar schaatsten we nog op 3 maart...

Saai...

Dit was vandaag mijn uitzicht... saai hè... Ontelbare bellen op het wateroppervlak van de sloot... veroorzaakt door de gestaag vallende regendruppels... Terwijl ik er een poosje naar keek hoe de bellen ontstonden en daarna uit elkaar spatten... vielen mijn ogen dicht... Je wordt daar namelijk heel slaperig van... en zo wie zo van dit sombere weer... Nou ben ik geen persoon die van middagdutjes houd... maar vanmiddag heb ik me overgegeven... Ik heb een lekker zacht en warm dekentje gepakt en even in m’n stoel een tukkie gedaan... Nu maar hopen dat dat tukkie mijn nachtrust niet nadelig beïnvloedt... want dat is al zo’n ramp...

Gewoon...

Eigenlijk niets te melden over vandaag... het waaide hard... het was niet koud... en er lagen door de wind weer diverse voorwerpen ondersteboven in de tuin... Maar om nu weer foto’s te maken van weggewaaide bloempotten en andere troep is te veel van het goede... Daarom vandaag gewoon een foto van onze dikke " je weet wel " kater Jansen... Gewoon omdat zijn ogen zo goed pasten bij de kussens op de bank...

Oppasdag...

Vandaag had ik totaal geen zorgen om een onderwerp te kiezen voor mijn dagelijkse foto... ik had een oppasdag en onze kleinzoon was vandaag een gewillig onderwerp... Zodra ik mijn toestelletje maar te voorschijn haalde stond hij al in het gelid... klaar voor de kiek...  Ik kon dus kiezen vanavond welke foto ik voor deze blog zou gebruiken... Het werd de foto waarop kleinzoon trots zijn werkstukken aan mij liet zien die hij op de crèche gemaakt had... Nog geen twee jaar en dan al met kunstwerken thuiskomen... geweldig toch....?  En dan de foto waarop hij er met de pantoffels van zijn vader vandoor gaat... De vloer lag bezaaid met speelgoed... maar hij was het zoetst met de pantoffels van zijn vader... Wat dat betreft is er met "vroeger" niets veranderd...

Taai...

Wat zijn Violen toch taaie planten... deze Viool op de foto heeft nachten met vorst doorstaan... is een paar keer ondergesneeuwd geweest... en is onder ontdooide sneeuw weer bevroren... En nu staat de plant er weer fris en fruitig bij... alsof er niets gebeurd is... Hij heeft totaal niet geleden en zelfs de knoppen staan weer op het punt om open te gaan...Wel is de bloem wat omgekruld... maar dat mag de pret niet drukken... de kleuren zijn mooi gebleven van deze taaie rakker...

Nat...

Het regende toen ik vanmorgen uit bed stapte... en die regen bleef de hele dag vallen... Goed weer dus om de badkamer eens flink aan te pakken... Slecht weer om buiten foto’s te maken.... Dan nog maar foto’s die ik gisteren maakte... van planten die de kou overleefd hebben... en op de vreemdste plekken te voorschijn komen... Het is de Digitalis of Vingerhoedskruid... Deze plant zaait zich zo gemakkelijk uit in de nazomer... dat ze op de gekste plekken opkomen... Meestal laat ik de zaailingen gewoon staan... waar dan ook... of ze moeten heel erg in de weg staan... Wij zijn namelijk gek op Vingerhoedskruid... en wij zijn: ik en de hommels en bijen...  Hier zijn ze gewoon in het grind opgekomen... en aan de buitenkant van de beschoeiing... tussen de planken uit gegroeid... Ik ben benieuwd wat voor kleur ze straks hebben... want dat is altijd weer een verrassing...

Muurt...

Ondanks dat het winter is groeien er toch nog plantjes in de tuin... zoals het plantje op de foto... Vogelmuur... De meesten kennen het als Muurt... een vreselijk onkruid... dat in je tuin moeilijk uit te roeien is... Maar ja... wat is onkruid... Wat voor de één onkruid is... is voor de ander een prachtige plant... Vogelmuur is voor vogels... de naam zegt het al... een geweldige plant... Vogels zijn gek op zowel de groene delen van de plant... als op de vele oliehoudende zaadjes die de plant produceert...  Hoewel Muurt familie van de Anjer is... heb ik liever Anjers in de tuin dan Muurt... Voor mij is Muurt dus een onkruid en verwijder ik het na de winter uit mijn tuin... nu dient het nog als vogelvoer...

Metamorfose...

Ik heb mijn kerststuk omgebouwd tot winter/voorjaarstuk... kerstgroen en kerstbessen eruit... samen met het steekschuim... en een jampot met tulpen weer in de schaats gezet... Zo kan mjn schaats nog een paar weken mee... het is tenslotte nog winter... en wel tot 20 maart om 21.58 uur... want dan begint officieel de Lente... Dan begint ook het tuinseizoen weer... ik heb er weer zin in...  Vanmorgen mijn nieuwe  voortuinplannen besproken met tuinman Gerard... het wordt een onderhoudsvrije pensionada tuin... bloembakken met een watergeefsysteem... bijen planten... water voor de vogels... en grind voor de waterafvoer van de te verwachte hoosbuien... De materialen zijn inmiddels besteld... zodra ze geleverd worden gaat Gerard aan de slag... Ik ben heel benieuwd of het zo gaat worden zoals ik het in mijn hoofd heb...

Rust...

Deze zondag was voor ons een echte rustdag... we hadden geen verplichtingen... de agenda was blanco... En dat is ook wel eens een keer heel erg fijn... heerlijk niets doen... lekker tuttelen... Ook de katten hielden een rustdag... behalve Saar... Terwijl moeder en broer in hun mandjes lagen te snurken... was Saar op muizenjacht in het weiland... Er moest toch eten op de plank komen... Helaas werden het toch weer kattenbrokken als avondeten... voor de katten dan hè... Wij aten wat anders...

Zonnetje...

Wat een trieste miserabele natte zaterdagmorgen...  ik word dus niet vrolijk van dit weer... ik wil zon... En die kwam vanmiddag even langs... onze kleinzoon... ons zonnetje in huis... En wat kan hij toch heerlijk spelen... met speelgoed van meer dan 40 jaar oud... zonder toeters en bellen... In dit speelgoed hoeven geen batterijen... knipperen er geen gekleurde lampjes... en komen er geen geluiden of liedjes uit... Dit is nog doodstil speelgoed... waar je je eigen fantasie bij moet gebruiken... en zelf de geluiden erbij moet maken... Met dit speelgoed heeft mamma... neven en achterneven en nicht van mamma... tante... en neef en nicht nog meegespeeld... IJzersterk speelgoed dus... en het verveelt nog steeds niet... Speelgoed dat in de familie werd doorgegeven en nu na 40 jaar nog steeds leuk is om mee te spelen... Wie weet speelt de volgende generatie er ook weer mee... ik bewaar het wel...

Rust...

Afgelopen nacht heeft het weer iets gesneeuwd... dus vanmorgen vroeg lag er weer een witte wereld voor onze deur...  Wat een rust straalt dat toch uit... of je naar een zwart/wit foto kijkt... Geen kleuren die storend zijn... nog geen voetstappen in de sneeuw... en de poezen die nog in hun mandjes liggen hebben ook nog geen sporen achtergelaten... Rust dus... en stilte.. Ik heb vanmorgen even staan genieten van dit alles... voor dat deze vrijdag... met een overvolle agenda... voor mij aanbrak... Op de foto wel een klein beetje kleur... van de rozenbottels... maar storend is het niet...