Thuis...

Vanmorgen vanuit “onze” gehuurde flat de laatste zonsopkomst in Valencia op de foto gezet... De laatste voor ons dan hè... niet voor Valencia natuurlijk... Voor thuis lijkt het ook nog even te duren...om de zon op te zien komen...want ze geven een onstuimige jaarwisseling op... Onze vrienden hebben ons deze morgen weer naar het vliegveld gebracht... op naar Goudriaan en de oliebollen van Theo...  Die was bij thuiskomst nog aan het bakken...zodat wij gelijk konden aanvallen... En wat waren ze weer lekker...!

Zomer...

Eigenlijk is het niet te begrijpen dat 2 uur vliegen vanaf Goudriaan het gras al gemaaid wordt...de rozenperken volop in bloei staan...de Spaanse Margrieten bloeien...de terrasjes vol zitten...en kinderen pootje baden in zee... Hier is het gewoon zomer lijkt het wel... met 22 graden op de thermometer... Vandaag voor ons doen een paar flinke wandelingen gemaakt ...op de pier langs de zee...en door het Turia park... Ooit stroomde hier de rivier de Turia...nu is er in de rivierbedding een park aangelegd en liepen wij onder de bruggen door...i.p.v. de rivier...een vreemde gewaarwording... Rivier de Turia is verlegd en loopt nu om de stad heen vanwege gevaar van overstromingen van de stad Valencia... Het park is 5 km. lang en loopt vanaf de stad naar de zee...een groene ader door een prachtige stad... 

Cultuur

Vandaag de culturele route van Valencia gedaan... en dan vooral de gebouwen.... En werkelijk alle bouwstijlen hebben we gezien... Van Moors tot Hypermodern...alles staat door- en naast elkaar heen... Art deco... Jugendstil... Gotisch... Romaans... Renaissance... Barok... Futurisme... En heel veel mozaïek... muren...wanden en plafonds zijn versierd met taferelen gemaakt van mozaïek...  Ook hebben we prachtige gebouwen bezocht zoals het treinstation en de basiliek...En tussendoor regelmatig een terrasje in de zon gepakt... want die scheen volop...het was vanmiddag 21 graden... We hebben natuurlijk de dag afgesloten met een heerlijke paella...

Blij...

Wat een heerlijkheid toch... de warmte van de zon op je huid voelen... Daar wordt je een blij mens van... Alleen jammer dat er hier vandaag  in Valencia een straffe wind waaide... waardoor het uit de zon best wel fris was... Maar op een terras uit de wind was het prima vertoeven in de zon... Valencia is echt een aanrader als stedentrip... Mooie oude gebouwen bij de haven...apart aangelegde fietspaden...en automaten waar je een kaartje kan kopen om zomaar een fiets te pakken...die op sommige plaatsen geparkeerd staan... harstikke handig...! De mandarijnen hangen nog in de bomen die langs de weg staan...je kan ze zo plukken...verser kan niet... en door het verkeersbord naast ons appartement heb ik nog steeds een beetje een Kerstgevoel... Ik ben dus echt een blij mens vandaag...

Welke...?

Tja...en daar sta je dan... Welke zullen we nemen...? Waar schijnt de zon...?  We pakken die maar naar Valencia... waar we op het vliegveld opgewacht worden door vrienden... Even een paar dagen met elkaar genieten van de Spaanse zon... Spaanse wijn... Engelse thee... Spaans eten... Spaanse cultuur... en Valencia...

Kerst

Het was vandaag een heerlijk rustige...sneeuwloze...en zonloze Eerste Kerstdag... Ik las net dat deze maand december de somberste maand was in de afgelopen 30 jaar... Ik ben het dan ook behoorlijk zat hoor...die kleurloze dagen van de afgelopen tijd... Maar morgen komt hij...de zon... zo nu en dan weer even te voorschijn...zegt men... Zo niet...ga ik gewoon op zoek naar hem... Op de foto wat Kerstversiering in ons huis... sparrengroen.... wat lampjes... en een dennenappel of pijnappel... De pijnappel is de vrucht van de pijnboom...in het Latijns heet hij Pinus...maar wij zeggen gewoon “den”... Waar wij oh dennenboom tegen zingen is een “spar”...  De pijnappel staat symbool voor onsterfelijkheid...daarom wordt hij met Kerst veel gebruikt in kerststukjes en hangen wij hem ook als kerstversiering in de kerstboom...

Pan...

Het was niet koud vandaag...en door de wind...die de mist wegblies... was er weer zicht op de polder... De Langerakse molen bij ‘t Achterland was weer te zien...en ook het huis van de achterburen kwam weer in beeld... Vanmiddag...net als andere zaterdagen...boodschappen gedaan... Wat een drama toch in de supermarkt... en wat een eten werd er toch in karren geladen... Het stuit mij echt tegen de borst...dat er op feestdagen zoveel gegeten en gedronken moet worden... Ik doe er niet aan mee...wij eten lekker erwtensoep op eerste kerstdag...met worst...dat dan weer wel... want ik vind het belangrijker met wie je om de pan heen zit...dan wat er in de pan zit... Fijne Kerstdagen...!

Grijs...

Dan heb je de hele ochtend dit uitzicht...daar word ik dus niet blij van... Uitzicht kan ik het eigenlijk niet noemen... bij de verkeersinformatiedienst noemen ze het “slecht zicht”...laten we het dus daarbij maar houden... Op het ogenblik loopt er op Facebook een challenge om elke dag een zwart/wit foto te posten van je dagelijkse bezigheden... Ook ik ben uitgedaagd...maar ik ga er niet aan meedoen... Sorry uitdager...maar ik word zo somber van zwart/wit... Zodra er een challenge komt van kleurige...fleurige...zonnige foto’s doe ik mee... maar nu pas ik... Ik heb de laatste dagen genoeg zwart...grijs en wit gezien... 

Ons zonnetje...

En ik maar roepen dat er altijd wel wat te zien is in de polder...Nou...de laatste dagen dus helemaal niks...niente...nulla... De koeien staan op stal... weidevogels  zijn naar het zuiden vertrokken...en de hazen zijn geschoten voor het Kerstdiner...  De rest is nergens te bekennen... Het is gewoon een dooie boel in het weiland... En door dat sombere weer is er ook nog weinig zicht... Dus vandaag weer wat foto’s binnenshuis gemaakt... De mooiste is natuurlijk van ons zonnetje in huis...kleinzoon Merijn...waar ik vanmorgen op mocht passen... Die heeft geen last van winterdippen...die is altijd vrolijk...hoe hard het ook sombert buiten... Zijn vrolijkheid zorgde voor een “zonnige” ochtend voor mij... De tweede foto is van een kerstbal... Omdat ik dit jaar geen kerstboom in huis heb...heb ik de ballen maar gewoon hier en daar neergelegd...en het staat nog leuk ook...!

Miserabel...

Wat een miserabele dag was het vandaag... Echt een miezerige... donkere dag voor Kerst... De lampen konden al vroeg aan vanmiddag... Buiten was er dus niets te zien...zelfs de vogels bleven weg... Er is dus helemaal niets te melden vandaag... De enigste vogel die ik vandaag zag was deze houten grutto in mijn raamkozijn...  

Zekering...

Ik heb het de hele dag zo koud gehad...en dat is vreemd...want buiten was het prima weer...en binnen stond de verwarming op 22 graden... Het probleem zit dus bij mij...mijn thermostaat functioneert niet goed... Waarschijnlijk komt dat of door een virusje... te veel hooi op mijn vork... eindejaarsstress... of slecht slapen... Geen idee...maar iets heeft bij mij een zekering uitgeschakeld... Nu maar hopen dat hij het morgen weer doet... In de tuin zag ik vanmiddag nog een verdwaalde bel aan mijn Fuchsiaplant hangen... een echte roze kerstbel... Als je er dan een roze kader om heen maakt...lijkt het bijna een zomerfoto... die toch een beetje warmte uitstraalt...

Tortelen...

Eigenlijk heb ik weinig te melden vandaag... Het was een drukke maandag met de geeikte dagelijkse huishoudelijke activiteiten... gewoon dom werk dus...dat helaas wel moet gebeuren... maar niet mijn favorite bezigheid is... Op de foto een Turkse Tortel die de zonnepitten op mijn voedertafel op komt eten... De Turkse Tortel is een soort duif ...herkenbaar aan zijn zwarte bandje om zijn nek... en de enigste vogel die zijn jongen voedt met melk... Dit duivenmelk wordt geproduceerd in de krop...zowel bij pa als moe Tortel... en is rijk aan vetten en proteïne... Na 4 of 5 dagen gaan de jongen over op vast voedsel...zoals insecten... die de ouders eerst weken in hun krop... En daar zijn ze het hele jaar mee bezig...want Turkse Tortels kunnen wel 5 tot 6 legsels grootbrengen... Elk legsel bestaat uit twee eitjes...en daar beginnen ze al in februari mee... Vaak mislukt er ook een legsel...waait het nest uit de boom...of worden de eitjes door eksters en kauwen opgegeten... Maar van de 5 legsels lukt er toch meestal wel één of twee... In mijn tuin komt er regelmatig een paartje Turkse Tortel...ze zitten dan ook echt te tortelen met elkaar...zo lief...!

Golflengte...

Langzaam aan begint het kerstgevoel bij mij wat op te borrelen... In de voortuin brandt hier en daar wat kerstverlichting... en binnen hebben de afgezaagde takken van de sierappelboom lichtjes gekregen... Ook in een klein houten boompje hangt een lichtslinger...  en er liggen lampjes in mijn vensterbanken... Dat alles kan ik door middel van één druk op een afstandsbediening van schakelstopkontakten aan en uit doen... Heeel handig... was het niet dat de overburen met hun afstandsbediening op de zelfde golflengte zitten... Dat betekent dat als de buren naar bed gaan...en hun licht uit doen...wij in het donker zitten...omdat dan bij ons ook het licht uitgaan... Ik doe het licht dan weer aan... met gevolg dat de buurvrouw ‘s morgens niet snapt waarom haar kerstboom nog brandt... Heel verwarrend dus... maar wel lachen hoor... Ik weet precies nu wanneer de buren thuis komen...vertrekken...en naar bed gaan...Morgen maar eens kijken of we een andere golflengte op gezocht kunnen krijgen...

Jacht...

Hoe een koe een haas vangt weet ik niet...maar sinds vanmiddag weet ik wel hoe een kat een muis vangt...  Onze kat Jansen was op jacht...muizenjacht... Het was mooi om zijn tactiek te volgen... sluipen... luisteren... poosje doodstil zitten... en dan ineens een sprong... en hebbes... De muis werd gelukkig voor mij, ter plaatste verorberd...meestal brengt hij hem mee naar huis...dan krijg ik hem.... maar ik denk dat hij nu zelf honger had... Het hele ritueel werd gadegeslagen door twee eksters op het hek... die later... toen Jansen al in zijn mandje lag uit te buiken...de restjes opgeruimd hebben... 

Schatje...

De laatste sneeuwresten zijn gelukkig verdwenen... Ik ben gek op een winterlandschap en flinke sneeuwbuien...maar als het eenmaal gaat dooien...en de sneeuw wordt pap... dan ben ik er al gauw klaar mee... De foto is nog van afgelopen dinsdag...van een rood opgeblazen bolletje in een struik... Wat is het toch een schatje...de roodborst....maar eigenlijk is het helemaal niet zo’n lief vogeltje.... Hij kan zijn territorium behoorlijk fel verdedigen... soms wel tot dat hij of zijn tegenstander het leven laat... Je ziet ook altijd maar één roodborstje in de tuin... omdat hij geheid andere roodborsten uit zijn territorium jaagt... Onze zomer-roodborsten trekken in de herfst naar het zuiden...en de roodborsten uit Siberië en Scandinavië komen hier heen... Ik zie hem regelmatig op mijn voedertafel zitten...waar hij zich te goed doet aan de gedroogde meelwormen die ik voor hem neer zet... Het roodborstje is namelijk een zangvogel en eet geen zaden maar insecten...

Moeilijke zin...

De regen van vanmorgen deed de sneeuw in het weiland snel smelten...als sneeuw voor de zon... (Moeilijke zin hoor...)  Op straat valt het nog tegen....daar is de vastgereden ijskap nog niet gesmolten...fietsen is nog niet mogelijk... en lopen valt ook nog vies tegen... Ik bleef dus vandaag lekker binnen zitten... achter het glas...zonder een glas....maar met een mok thee... (nog een moeilijke zin)... kijkend naar de vogels op mijn voedertafel.... Heerlijk...zo’n nikshoeftdag....!

Ellende...

Code rood is voorbij...er zat weer blauw aan de lucht vandaag... En omdat het ook niet meer hard waaide was het best wel een aangename middag... Goed weer dus om de kerstversiering voor buiten op te gaan zoeken in de schuur... Vanwege alle rommel die in de afgelopen zomer in de schuur beland is... was dat nog een hele toer... Voor de zoveelste keer heb ik tegen mezelf gezegd dat de schuur nodig opgeruimd moet worden... Daarna begon de jaarlijkse ellende... opgehangen verlichting waarvan de helft het ineens niet meer doet...   haspels uitrollen die net te kort blijken te zijn... een kapot kaarslampje in de kerstboomverlichting die ik niet op voorraad heb... geen stekkerdozen kunnen vinden... tyraps die net te kort zijn... en waar heb ik nu mijn schaar gelaten... Zo kan ik nog wel even door gaan... Het laatste karwei is altijd het lastigste...hoe krijg ik al die haspels...stekkers en verloopstekkers waterdicht... zodat bij regen de aardlekschakelaar er niet uitvliegt en ik in het donker komt te zitten... Het testen daarvan is nu dus wachten op de eerste regenbui...

Code Rood...

Vandaag lag Nederland onder code rood...vanwege de witte sneeuw... Wie niet naar buiten hoefde voor iets heel belangrijks moest binnen blijven... Makkelijker gezegd dan gedaan... en wat is belangrijk...dat is voor ieder persoon verschillend... Iemand zal zijn werk niet belangrijk vinden...maar zijn baas ziet hem al aan komen...letterlijk en figuurlijk... Manlief bijvoorbeeld rijdt op een vrachtwagen.... die moest naar een fabriek waar men op de grondstoffen zit te wachten... Komt hij niet...ligt de fabriek stil... kunnen er geen producten gemaakt worden...maar moeten de fabrieksarbeiders wel doorbetaald worden... Die kosten worden weer doorberekend...de producten worden duurder...en de consument gaat weer mopperen... Daarom maakte ik mij vandaag boos op al die Twitter en Facebook berichten van mensen die menen dat er bij slecht weer geen vrachtwagens op de weg zouden mogen rijden... Die zelfde mensen willen morgen wel brood en koffie bij hun ontbijt...en benzine kunnen tanken... dat vandaag dus met een vrachtwagen bij de supermarkt en pomp gebracht is... Tja...  Op de foto mijn besneeuwde happy ever after krans...wat voor de dieren vandaag niet op ging... die waren niet blij met al dat witte spul...

Visser...

Nu het kouder wordt lijkt het wel of de dieren ook wat dichter bij de bewoonde wereld komen... Er zitten weer veel eenden rondom ons huis...twee Turkse tortels zitten ook weer elke morgen te wachten tot ze hun müsli krijgen...zelfs een smient zwemt er in het slootje naast ons huis... Wat hebben dieren toch gauw door dat ze ergens eten krijgen als dat nodig is... Blogde ik gisteren over mijn Agapanthus die geen verstand heeft...nou...dieren hebben dat wel...ze kunnen zelfs dingen onthouden...vooral waar ze eten kunnen halen... De zilverreiger moet het helaas nog zelf doen...vissen vangen...want zo gek ben ik (nog) niet dat ik dat voor hem ga doen... Gelukkig is hij zelf een hartstikke goede en snelle visser...

Meelij...

En toen stond ineens vanmorgen mijn Afrikaanse Lelie in de Goudriaanse sneeuw... Het was wel natte sneeuw...en het bleef niet lang liggen...maar toch...de eerste wittigheid van deze winterperiode is gevallen... Mijn Afrikaanse Lelie of Agapathus heeft nog één knop... een nakomertje dus...maar door de kou wil hij maar niet open gaan... Maar goed dat hij geen hersens heeft...want hij was zich vast rot geschrokken van dat witte goedje... Daar waar zijn roots liggen...Zuid-Afrika...valt zelden of nooit sneeuw... Ik had wel meelij met hem...en daarom mag hij vannacht en de komende nachten in de schuur staan...totdat het weer lente wordt... 

Grazen...

Ver in de polder...bij de achterkaai...loopt een grote groep knobbelzwanen te grazen...In de zomer duldt een zwaan niemand in zijn territorium...maar in de winter scholen ze samen... Waarom ze dat doen weet ik niet... Misschien omdat samen grazen (dineren) gezelliger is...? De zwaan is geen trekvogel...hooguit bij heel strenge vorst wil hij nog wel eens richting Frankrijk trekken...maar dan moet er hier in onze rivieren veel drijfijs zijn... En dat komt bijna niet meer voor... Zijn soortgenoten... de wilde zwaan en kleine zwaan zijn wel trekvogels... maar die komen juist in de winter naar hier vanuit de toendra’s langs de Barentszee...waar ze in de zomer broeden... Voor buurman boer is het niet leuk als grote groepen zwanen grazen op zijn weilanden... Ze trekken namelijk het gras met wortel en al uit de grond om op te eten... zodat er hele kale stukken in het grasland ontstaan... Vroeger kregen de boeren de schade aan hun weiland vergoed van de Provincie...maar of dat met al die overheidsbezuinigingen nog zo is... weet ik ook niet...

Gevoel...

Zo...Sint Nicolaas is weer terug naar Spanje...de kerstversiering kan weer van zolder... Alleen het kerstgevoel is er bij mij nog niet...het moet nog groeien denk ik... Wie weet komt het dit weekend...want ze geven kou en sneeuw op... Want bij mijn kerstgevoel hoort namelijk kou... sneeuw... ijs... warme chocolademelk met slagroom...lichtjes...familie... en een kerststal... Wel heb ik vanmiddag al wat kersttakken gekocht ... voor de kerststukjes... maar voorlopig liggen ze nog veilig in de auto... Als ik ze buiten leg kunnen er katers over wateren...wat me wel eens is overkomen...en dat ik de hele kersttijd heb geroken... De rozenbottels van mijn wilde roos voor de kerststukjes zitten ook nog aan de takken...die knip ik er op het laatste moment pas af... Wanneer dat is...? Ik heb nog geen idee...

Zoekplaatje...

Achter in mijn tuin staat een haag van diverse struiken... Ik heb hem lang geleden gepoot om een beetje uit de westenwind te kunnen zitten op ons terras... Deze haag ontneemt ons wel het uitzicht op de polder als wij in huis zitten... Gelukkig wonen we op een hoek en houden we dus uitzicht zat over op het mooie polderlandschap... In die haag staat ook een vreselijke pikstruik...de vuurdoorn... Daardoor is deze haag ook een schuilplaats voor kleine vogels... voor als er een sperwer door de tuin vliegt... Vanmiddag zat deze dikke mus in die haag... niet dik van het eten... maar dik van de kou... Als vogels het namelijk koud hebben zetten ze hun veertjes op zodat er lucht tussen de veertjes komt... want lucht isoleert...en zo blijven ze warm... Het gekke is alleen dat het vandaag helemaal niet zo koud was... maar deze mus het wel koud had... Ik vroeg me daarom af of hij misschien ziek was... of hij koorts had... Best jammer dat wij mensen niet met dieren kunnen praten... het zou het leven heel interessant maken... en ik had dit musje misschien kunnen helpen... Kusje erop...?

Vrolijk...

Vandaag een vrolijke foto...weer buiten gemaakt... Want na het afgelopen sombere en natte weekend kan ik wel weer wat vrolijkheid gebruiken... Vanmiddag was de horizon weer te zien...de mist was weg... en ook zat er hier en daar wat blauw aan de lucht ... De viooltjes op de foto kunnen goed tegen de vorst...je kan niet zien dat ze iets geleden hebben... Ze liggen wel plat met de vorst...maar krabbelen daarna toch weer overeind... Dat kan ik niet van mijn geraniums zeggen...die zijn door de vorst zwart geworden... Morgen gaan ze de kliko in...en ga ik er bloembollen voor in de plaats zetten... hoewel dat eigenlijk al knap laat in de tijd is... We zullen het wel zien in het voorjaar...

Licht...

Ik ben dus vanmorgen lekker in m’n warme bed blijven liggen... Vannacht om 2.00 uur was de lucht al bewolkt en de temperatuur al boven nul...ik hoefde dus niet vroeg mijn bed uit voor rijp aan de bomen.... Best wel jammer eigenlijk...want rijp levert wel fantastische foto’s op... en het zou zeker een mooier plaatje geworden zijn dat deze... Vandaag was er trouwens totaal niks buiten te fotograferen....alleen maar laag hangende bewolking... ofwel mist...er was niets te zien... Het was gewoon een somber...druilerig ... koud... klein wereldje... Binnen in huis heb ik maar vroeg de kaarsjes aangestoken... voor wat licht in de duisternis... en deze dus maar op de foto gezet... 

De maan...

Zie de maan schijnt door de vlinderstruik... Ik kon vanmiddag nog net deze foto maken voordat de mist kwam opzetten... De vlinderstruik is eigenlijk nog best mooi met zijn uitgebloeide bloemaren...en ook zijn blaadjes zitten er nog aan...maar dat zal na de vorst van afgelopen nacht wel snel over zijn... Het was vanavond bijna volle maan... de lucht is nu helder...en het vriest... En omdat het ook nog mist is er morgenochtend kans op rijp aan de bomen... Ik zit nu dus te dubben...morgen vroeg mijn bed uit om foto’s te maken...of lekker warm onder de dekens in bed blijven liggen... Ik ben er nog niet uit...de foto van morgen zal uitwijzen wat het geworden is...