De laatste...

31 december... weer een jaar voorbij... morgen is het 2020... Het is dus alweer 20 jaar geleden dat we dit millennium ingingen... toen alle computers op hol zouden slaan... wat de gas-licht- en watervoorzieningen in gevaar zouden brengen... In ziekenhuizen moesten noodvoorzieningen stand-by staan... en het leger was in hoogste staat van paraatheid... Uiteindelijk gebeurde er niets van dit alles...  Alweer 20 jaar geleden dus... alsof het gisteren was... Vandaag dus een meer relaxte oudejaarsdag... met weinig zicht... Er was geen vogel te spotten in de polder... ook vanwege de doffe knallen van het buskruitschieten... Inmiddels is het gaan waaien en is de mist opgetrokken... op naar het vuurwerk om 0:00 uur... Ik wens iedereen een veilige jaarwisseling...

Maandag... wasdag...

Je kan als Koolmees wel een bad nemen... maar je moet daarna wel opdrogen en je veren poetsen... Dat deed dus deze Koolmees vanmorgen... heerlijk badderen en spetteren in mijn vijver... en echt.. hij was door en door nat... En wat is zo’n vogeltje dan toch een mager scharminkel... met natte platte veren... Gelukkig hadden we weer een mooie zonnige dag... en gelukkig... voor mij dan... ging de natte Koolmees in mijn malusappelboompje die voor ons raam staat... zijn veren zitten poetsen... De zon fungeerde als föhn... zijn snaveltje als kam... Veertje voor veertje werd beetgepakt en goed gelegd... Na 20 minuten zaten alle veertjes weer op zijn plaats... en zag hij er weer toonbaar uit... was het weer een Koolmees met schone... droge... bolle veren...

Dé visplek...

Zodra het maar iets vriest zitten er heel veel gevederde vrienden dichtbij ons huis... Alsof ze het nog weten van vorige winters dat ik ze bij strenge vorst in leven probeer te houden... Van de allerkleinste... het winterkoninkje... tot de grootste... de zilverreiger krijgen van mij bijvoer als alles dichtgevroren is... Vanmorgen lag er wel ijs in de slootjes... maar de wetering was nog bevisbaar... bijvoeren is dus nog niet aan de orde... De beste visplaats voor reigers ligt op zo’n 10 meter van mijn luie-stoel... Op de hoek van de sloot en de wetering is het heel ondiep... en groeien er wat biezen... waarop de reigers gemakkelijk kunnen staan... om zo vis te kunnen vangen... Ook vandaag was het druk... zilverreiger en blauwe reiger probeerden hier hun maaltje bij elkaar te vissen...

Bevroren...

Afgelopen nacht zijn mijn pompoenen... die mijn tuin door hun kleur wat opvrolijkten... bevroren... Gelukkig alleen de bovenkant... ze waren nog goed op te tillen... Maar de bovenkant werd bij het ontdooien toch al pap... Ik heb ze snel in de wal van de Gemeente gelegd... zo dienen ze nog als voer voor de vogels en eenden... en allerlei insecten die daar nog rond kruipen... Ik heb het wel eens gehad dat ze zo bevroren waren geweest dat er alleen nog maar een hoop pompoenenpap op mijn tuintafel lag... en dat is zo smerig... echt je zou er bijna misselijk van worden... en gaan overgeven... Dit jaar ben ik dat voor... ik hoef straks na de winter geen tuintafel af te schrapen...

Te vroeg...

Wat een heerlijke zonnige winterdag was het vandaag... Van zulke dagen wordt ik vrolijk... en actief... En dat had ik precies nodig na twee niksdoen dagen... Vannacht gaat het vriezen... dus de kouwkleum planten staan al weer binnen... Wat er ook binnen staat is een Amaryllis... die manlief gewonnen heeft van de IJsclubvereniging... Een prachtige gezonde knol die al een beetje uitliep en twee knoppen kreeg... Nu hoort zo’n knop op een lange steel te staan en na zo’n 30 à 40 cm. open te gaan... De ene knop is daar nu nog mee bezig... maar de andere knop kon daar niet op wachten... Zodra hij uit de knol kwam ging de knop al een stukje open... een vroeggeboorte dus... Geen idee hoe ik dit tegen kon houden... of er weeënremmers bestaan voor Amaryllissen... Ik heb hem in het donker gezet... zodat hij niet op het licht af zou komen... Ik heb hem koud gezet zodat hij niet op de warmte afkwam... maar niets hielp... Ik kon de natuur niet tegen houden... en met Kerst is hij tot volledige bloei gekomen... zij het wel laag bij de grond... De andere knop groeit gestaag door... die heeft straks alle ruimte om te bloeien...zonder dat zijn tweelingknop in de weg staat...

Onvergetelijk...

Je bent er dagen... soms weken mee bezig... kerstboom... versiering... boodschappen... enz... En voor dat je het weet zijn de twee Kerstdagen voorbij... Gisteren hebben we gezellig met kinderen en kleinkinderen gebruncht... gewoon met een soepje... brood en ijs... want ik houd absoluut niet van al dat overdadige waar we al weken mee overstelpt worden via folders en tv-reclame... Volgens de supermarkten zouden we alleen een onvergetelijke Kerst krijgen als je hun producten zou kopen...  Nou... voor mij werd het een onvergetelijke Kerst door een bruin bolletje met oude kaas in plaats van al die liflafjes die je maag niet vullen... kinderen en kleinkinderen... mooie kerstliederen... en schemeren bij kaarslicht...

Rijkdom...

Op deze Eerste Kerstdag schrijf ik mijn kortste blog ooit...  Deze foto toont onze rijkdom... drie kleinkinderen en de vierde op komst...

Tinus...

Op het ogenblik bloeit de sneeuwbal... een winterbloeiende struik... Hij staat niet in mijn tuin maar in buurman’s tuin... maar de bloemen van de struik groeien wel richting onze tuin... En eerlijk gezegd denk ik dat ik meer geniet van deze Viburnum Tinus... zo heet hij officieel... dan onze buurman... Die weet waarschijnlijk niet eens dat deze Tinus in zijn tuin groeit... Vandaag viel het mij op dat door het warme weer de bladknoppen van Tinus... zo noem ik hem... bijna uitkomen... Je ziet het groen van de blaadjes al komen... Bizar hoor... in december... als het straks gaat vriezen worden de knoppen zwart en sterven ze af... dan kijken we de aankomende zomer tegen een kale Tinus aan... Gelukkig weet de Natuur zich altijd te herstellen na rampen... we wachten het wel af...

Blauw...

Wat is dat toch... de drang om voor de Kerstdagen je huis spik en span te willen hebben... en de buitenboel gedaan te hebben... Zou dat in je genen zitten... of bij je opvoeding horen... Misschien heb ik wel Kersthormonen die in december opspelen... net als nesteldrang toen ik lang geleden zwanger was... Dus toen er vanmiddag wat blauw in de lucht te zien was... was het tijd om wat ramen buiten te zemen... Niet bepaald mijn favorite klusje... maar vanmiddag had ik het eigenlijk best naar mijn zin... Het was heerlijk om buiten bezig te zijn... zeker na de grauwe... natte dag van gisteren... Zo werd het vervelende klusje eigenlijk best wel fijn...

Seizoenen...

Het is nu echt officieel... het is Winter... Vandaag was de kortste dag van het jaar... de zon maakte vandaag de minste uren en minuten... Niet dat we hem gezien hebben hoor... de zon... want de regenwolken zorgden er de hele dag voor dat hij voor ons niet te zien was... Het was dus voor mij ook te nat om buiten een foto te gaan maken... Gelukkig staat er voor ons raam nog een gele bloem te bloeien... en vanuit een warme knusse kamer kon ik deze foto maken... Zet je er dan ook nog een gele rand omheen dan lijkt het toch nog wat... een Lenteplaatje op een Herfstachtige dag in de Winter...

Bedelen...

Het zit erop... de verhuizing van onze oudste dochter... Het heen en weer rijden van Hardinxveld naar Gorinchem is voorbij... en voor haar geen file rijden meer op de A15 van en naar haar werk... Een nieuw tijdperk breekt aan... onze beide dochters wonen nu in Gorinchem... op visite gaan wordt voortaan "twee vliegen in één klap"... Vanmiddag zat dit roodborstje in de tuin... ik keek haar of hem aan... zij of hij keek mij... en ik wist gelijk wat hij of zij wilde... havermout... het favorite hapje voor dit roodborstje... Dat krijgt ze waarschijnlijk niet in Rusland... waar dit roodborstje vandaan komt... daar eet ze natuurlijk Borsjtsj... Onze zomer-roodborstjes zijn nu naar het zuiden getrokken... en onze  overwinter-roodborstjes komen uit Rusland... Maar beiden weten wat bedelen is... om havermout...

Kriebels...

Afgelopen week heb ik samen met vrijwilligers van Museum Het Voorhuis een prachtig kerststuk gemaakt... Ben er best trots op dat het zo goed gelukt is... want ik ben nogal symmetrisch aangelegen... Alles wat links in het kerststuk zit... moet er rechts precies hetzelfde uitzien... maar dan in spiegelbeeld... Sommigen noemen het ook wel een klein autistisch trekje... Maar goed... het was allemaal prima gelukt... en het geheel zag er prachtig uit... Totdat ik vanmiddag poes Sien op de tafel zag zitten... bij het kerststuk... Heeft ze toch aan één kant van het stuk aan de Pinustakken zitten vreten... Weg symmetrie... het kerststuk is nu aan één kant centimeters korter dan aan de andere kant... Dat wordt dus weer een bezoek aan de intratuin volgende week... Pinus kopen... Want nu is het geen gezicht... ik krijg er gewoon de kriebels van... Erg hè... symmetrie...

Druk...

De polder is nooit saai... er is altijd wel wat te zien... Zijn het geen koeien of vogels... dan zijn het wel de mooie wolkenluchten boven de polder... Vandaag was het met al die Smienten in de wetering zelfs druk te noemen... en daar houd ik wel van... een beetje reuring...  Zeker nu de buurmeiden in de stal verblijven... en tot april niet meer buiten komen... Met de buurmeiden en buurpubers maakte ik nog wel eens een praatje... helaas kan dat niet met de smienten... die vliegen weg zodra ze me zien... Gelukkig geniet ik wel van hun gedobber...

Verenkleed...

Wat ziet de wereld er toch anders uit als de zon schijnt... Zelfs een alledaagse simpele eend wordt mooier als het zonlicht op haar valt... Doordat de zon in de winter laag staat is het zonlicht ook warmer... de eend is daardoor extra bruin lijkt het wel... Ik kan hier toch zo van genieten... een simpel eendje... maar als je haar goed bekijkt is het een kunststuk van de Natuur... Haar veertjes... op haar kop zo fijn... op haar borst iets grover... netjes over elkaar heen gevouwen... en op haar rug het grofst met een prachtige tekening... Haar slagpennen of vliegveren en staartveren zijn het grootst... Die dienen bij het vliegen voor stuwkracht en stabiliteit... Onder al die mooi getekende veren zit nog een laag dons... als isolatie... om warm te blijven... Dat had ze vandaag niet nodig want we hadden weer een prachtige dag...

Lente versus winter...

Volgens de weerman zouden we vandaag in een zuidelijke stroming komen te zitten... wat betekende dat er warme mediterrane lucht onze kant op zou komen... En inderdaad... het was heerlijke buiten... Nu is het in de landen rond de Middellandse Zee ook winter... dus warme lucht van 30 graden kregen we niet... maar 15 graden voor half december was ook perfect... Zeker om een hele middag lekker buiten bezig te zijn... En het is weer eens wat anders om in lente-temperatuur met kerstverlichting bezig te zijn... Zelfs op mijn site-table buiten was het al een beetje lente... de Hyacint in een kerststuk bloeit al... naast een windlicht met kerstlampjes... Een beetje lente en een beetje winter naast elkaar...

Badderen...

Wat is een vijver in de tuin toch gezellig... zowel in de zomer als in de winter... In de zomer geniet ik van de kikkers... waterjuffers...libelles... en al die andere dieren en insecten die water nodig hebben om zich voort te planten... In de winter wordt de vijver gebruikt door de vogels om in te badderen... Vanmorgen zat dit pimpelmeesje te spetteren tussen de stenen die in de vijver liggen... Hij of zij maakte er een heel werk van... ging zelfs met zijn koppie onder water... Zijn rug wast hij door met zijn vleugels water op te scheppen en op zijn rug te gooien... Zelf zou ik als vogeltje wachten op een regenbui... lijkt me een stuk relaxter... een douche in plaats van een bad nemen... Gelukkig denkt deze pimpelmees er anders over... zodat ik kan genieten van het gebadder...

Als het effe kan...

Vanmiddag waren wij bij de musicaluitvoering van My Fair Lady waarin onze creatieve kleindochter een rol speelde... In Theater Periscoop in Gorinchem werd de musical uitgevoerd... en we hebben genoten... Vooral omdat het verhaal voor ons bekend was... en zeker de liedjes... Het verrassende was dat het verhaal zich nu afspeelde in Gorinchem in plaats van Londen... Nu maar hopen dat sommige inwoners van Gorinchem zich niet beledigd voelen omdat sommige wijken en straten behoorlijk in de z...k werden genomen... We hebben een fijne middag gehad met Eliza Doolittle... Higgins... het Spaanse graan dat de orkaan doorstaan heeft... en “als het effe kan”... En natuurlijk zijn we ontzettend trots op onze mooie kleindochter...

Hoe meer zielen...

Zo... de Kerstmarkt zit er op... en wat was het weer gezellig... Wij... dames van het Goudriaanse Breicafé... hebben ons aardig in de kijker gebreid en gehaakt... en laten zien wat je allemaal van wol en katoen kunt fabriceren... De meeste aandacht van de bezoekers ging naar de gehaakte diertjes en poppetjes van een miniatuur kerststal... De poppetjes op de foto zijn bijvoorbeeld maar 2 cm. groot... kan je nagaan hoe ieniemini dat witte schaapje is... Ook de gebreide woondekens werden bewonderd... net als de gebreide en gehaakte dieren... We hopen nu maar dat we wat bezoekers enthousiast gemaakt hebben en dat ze een keer het Breicafé komen bezoeken... want hoe meer zielen... hoe meer vreugd...

En er was... licht...

Langzaam aan komt er licht in de duisternis rondom ons huis... De Theewagen heeft nu ook een lichtslinger gekregen... en het staat nog leuk ook... Volgende week is de kerstboom in de tuin aan de beurt... Langzaam aan komt ook de Goudriaanse Kerstmarkt in zicht... Vanmiddag heb ik met drie dames zitten fröbelen... het was voor mij 20 jaar geleden dat ik een plakstift in mijn handen had gehad... Gelukkig is het allemaal goed gekomen... en was het hartstikke gezellig met elkaar... We zijn er dus klaar voor... voor de Kerstmarkt... morgenmiddag in de Multistee...

Volle maan...

Als de zon gelijk ondergaat terwijl de maan opkomt krijg je dit beeld... een knalrode maan... En als het dan ook nog volle maan is dan heb je geluk... zoals ik... dat je oog er op valt en snel een foto kan maken... Nu heb ik een klein lullig camera’tje en in het donker... of bijna donker... laat hij het behoorlijk afweten... De foto is dus niet helemaal de realiteit... de maan was in werkelijkheid  veel roder en helderder... Nadat ik de foto gemaakt had verdween de volle maan in rap tempo achter de wolken... en daar bleef hij de hele avond...

Vrede...

Dit is een unieke foto... alle drie mijn katten naast elkaar op de foto... Moeder poes zit rechts naast haar twee kinderen... en het grappige is dat ze elkaar niet uit kunnen staan... Zodra ze In elkaars nabijheid komen wordt er gegromd... geblazen... en worden er tikken uitgedeeld... Deze foto straalt alleen maar vrede uit... het kan dus wel... Of zouden ze misschien mee doen aan die idioterie dat "kerstbestand" heet... U weet wel... in oorlogstijd twee dagen niet vechten omdat het Kerst is... vrede op aarde te zingen... om op de derde dag elkaar weer uit te moorden... Ik weet niet wat ze afgesproken hebben... maar voor nu is het in mijn keuken even vrede...

Vreemdeling...

• We zijn er vandaag achter gekomen dat we volgend jaar in oktober al een kerstboom moeten kopen... Het is nog maar 10 december maar de keus voor een kerstboom is nu al miniem... Via Giessenburg... Gorinchem en Arkel hadden we aan het eind van de middag toch de juiste boom in de auto liggen... bestemd voor in de tuin... Eerst gaan de lichtjes erin... volgend jaar de vetbollen en pinda’s voor de vogels... Vanmorgen zag ik trouwens de Bergeend weer... vorig jaar was hij ook al hier... Toen vroeg ik me ook al af of hij niet ergens ontsnapt was... Hij hoort hier eigenlijk niet... zijn voedsel bestaat uit slakjes... wormen... kleine visjes en schelpdieren... En die vind je alleen in de Waddenzee en op het strand... De Bergeend is eigenlijk geen eend maar een halfgans... alleen lust hij geen gras... en de gans wel... De spanwijdte van de Bergeend is ruim een meter... kan je nagaan hoe groot hij is... en zijn kleuren zijn ook prachtig... Hij valt echt wel op tussen "onze eigen" wetering-eenden... echt een vreemde eend in de bijt...

Ratjetoe...

Vandaag was het een ratjetoe wat het weer betrof... we hadden buien... ik heb de zon gezien... blauw aan de lucht... regenbogen... donkere wolkenluchten... en zo nu en dan veel regen... Het weiland van buurman boer is hier en daar in een plas-dras zone veranderd... De vogels... en dan vooral meeuwen en eenden... vinden het heerlijk om daar in te plasdrassen... Vanmiddag waaide je uit je hemd... de vogeltjes hadden de grootste moeite om op de voederplank te landen... Bij buien stormde het zelfs... de planten die nog in de tuin staan lagen bijna horizontaal door de wind... Het beste was om met dit ratjetoe-weer binnen te blijven...

Less is more...

Ik word steeds makkelijker wat de kerstversiering betreft... Jarenlang ben ik bezig geweest in ons huis met kerstgroen... slingers... kaarsjes... op elke deur een krans... dorpjes in kunstsneeuw... noem maar op... Alles wat er te versieren viel... werd versierd... van spiegels en schilderijen tot  de trapleuning... Het zal wel aan de leeftijd liggen... maar ik heb er geen zin meer in... Ik zie er ook het nut niet van...  Dus op mijn schoorsteen dit jaar geen hert en guirlande... maar gewoon mijn eigen wulp... drie kerstballen... en twee kaarsen op batterijen... met afstandsbediening... Van mijn gewone krans heb ik een kerstkrans gemaakt... gewoon een bordje er in zetten... en klaar...! Zelfs mijn theelichtjes zet ik vanuit mijn luie stoel aan met de afstandsbediening...  Ik ga dit jaar gewoon met de trend van nu mee... Less is More...

Kerstverlichting...

Hij doet het weer... Vanavond om 20.00 uur gingen de lichten van de grootste kerstboom van Nederland weer aan... Tot 6 januari 2020 kunnen we er weer dagelijks van genieten... als het weer het toelaat natuurlijk... Hij staat toch hemelsbreed 20 km. van ons huis af... Zelf had ik vorige week een kerstster met lichtjes gemaakt en opgehangen in een boom... Na een week doet een gedeelte van de lichtjes het al niet meer... Wat is dat toch tegenwoordig met kerstverlichting... je moet bijna elk jaar nieuwe kopen... Het lijkt wel dat alles zo gemaakt is dat het maar één Kerstfeest meegaat... Ik heb nog steeds mijn eerste kerstboomverlichting... 45 jaar oud... voor binnen... Het elektrische gedeelte doet het nog steeds... helaas zijn er geen passende lampjes meer voor te krijgen... Dat was pas degelijk spul... made in Eindhoven staat er op... Nu staat er ‘ made in China ‘ op... en ligt het na twee weken al in de vuilnisbak...

Kerstversiering...

Daar ging vanmorgen mijn kerstversiering... de malus-appeltjes verdwenen in de maag van deze merel... En dit jaar staan er al zo weinig appeltjes aan onze boom... Het gaat altijd om en om met deze mini-appeltjes... het ene jaar staan er bijna geen appeltjes aan de boom... het volgende jaar buigen de takken door van het gewicht van de vele appeltjes... Dit jaar dus weinig oogst voor de kerstversiering... en die paar die er wel aan staan worden dus ook nog opgegeten door vogels... Nou gun ik het die merel wel hoor... de Natuur heeft die appeltjes ook eigenlijk bedoeld als vogelvoer... neem ik aan... Om ze als kerstversiering te gebruiken hebben we zelf bedacht...

Gesuikerd...

We leefden vandaag in een kleine wereld... door de mist was er niets te zien in de polder... gekker nog... de hele polder was niet te zien...  Ik ben de tuin maar in gelopen of er daar nog iets te vinden was dat foto-waardig was... en stuitte op deze Geranium of Ooievaarsbek... Één van de laatst bloeiende bloemen... verscholen tussen afgevallen bladeren... En als het zo mist als vandaag... en ‘s morgens de temperatuur rond het vriespunt ligt... krijg je toch nog een mooi plaatje... Aangevroren mist aan de bloembladrandjes en bladeren geven iets zoetigs... iets suikerachtigs... aan deze Geranium...

Uitzicht...

Wat een heerlijk weer hebben we toch... een feestje om buiten te zijn... Vanmorgen lag er voor het eerst dit seizoen ijs in de sloten... en daar waar de zon niet op scheen... bleef het de hele tijd liggen... In de zon was het genieten... De foto van vandaag laat het uitzicht zien wat ik dagelijks zie... honderden Smienten die na het grazen in de weilanden het water in de wetering weer opzoeken... waar ze al dobberend overnachten... Ik hoor elke nacht hun gefluit... net als het geoehoe van uilen...  Heerlijk... die nachtelijke natuurlijke geluiden...!

Vlaamse Gaai...

Vandaag kreeg ik de Gaai beter voor de lens... Wat een prachtige vogel... vooral die paar blauwe veren op zijn flanken... Vroeger zag je in onze wijk eigenlijk geen Vlaamse Gaaien... maar sinds de Gemeente hier een paar eikenbomen geplant heeft komen ze nu hier om de eikels te eten... Eikenbomen zijn trouwens afhankelijk voor hun voortplanting van Gaaien... ze verspreiden de eikels door ze in de grond te verstoppen als wintervoorraad... Naast eikels... beuken- en hazelnoten... eten ze ook bessen... klein fruit... en insecten...  Ook kleine- of jonge vogeltjes... muizen... en eieren staan op zijn menu... Hij hakt met zijn sterke snavel slakkenhuizen... walnoten... eieren... en andere harden etenswaren zo open... De Fransen noemden deze vogel Gai Flammant... de Gaai met de vlammende kleuren... wat wij weer vertaalden als Vlaamse Gaai... Hij heeft dus absoluut geen Vlaams bloed in zijn lijf... Het is wel een krijserd... daarom wordt hij ook wel schreeuwekster genoemd... Een prachtige vogel dus om te zien... maar eigenlijk geen lieverdje wat zijn dieet betreft...

 

Schrok-op...

Al een tijdje heb ik twee Vlaamse Gaaien in mijn tuin... en op mijn voederplank... Ze komen vooral op de pinda’s af... Ze schrokken ze één voor één heel naar binnen... dan moet je toch wel een sterke maag hebben... vermoed ik... Deze Gaai had zijn buik al vol... en is nu bezig om een wintervoorraad aan te leggen... Hij probeert dus zo veel als mogelijk in één keer mee te nemen... deze keer drie pinda’s en één zonnebloempit om ze ergens te gaan begraven... Blijft er voor hem of haar genoeg te eten in de komende winter en graaft hij de zonnebloempit niet weer op... dan staat er volgend jaar ergens zomaar een zonnebloem te bloeien...

Kakofonie...

Het is vandaag 1 december... het begin van de winter voor weermannen en -vrouwen... En het zag er ook nog winters uit vanmorgen... met berijpte weilanden en hier en daar ijs in de sloot... Op de foto zie je gewoon de "stilte" van de bevroren polder... Helaas was het geluid anders... want wat was het een herrie in de polder... Er waren honderden ganzen die gakkend door het weiland liepen... ontzettend veel smienten die een fluitconcert opvoerden... twee krijsende reigers die in elkaars viswater visten... en een stel snaterende eenden die dachten dat ze eten van mij kregen...  Een kakofonie van geluiden... die je gelukkig niet ziet op mijn foto... die straalt alleen maar rust uit...