Ouderwets winterweer…

De voorbije week stond in het teken van de winter… de echte Hollandse winter… Het begon met koud mistig weer met vorst in de nacht… Daarna bleef het ook overdag vriezen wat de ijsgroei in de polder alleen maar ten goede kwam… Natuurlijk hielden de zwanen en een paar eenden de eerste nachten een wak open… dicht bij ons huis… Die weten dat ze gevoerd worden als de vorst lang zou aanhouden… Helaas zorgde een grote troep meerkoeten voor een wak precies op onze officiële Goudriaanse ijsbaan… In de zomer vechten meerkoeten elkaar de wetering uit… maar nu in de winter zijn ze het vreselijk met elkaar eens… Vrijdag kon er voor het eerst geschaatst worden… al was dat eigenlijk nog best gevaarlijk gezien het modderspoor de trap op naar onze warme douche en naar veel te grote droge kleren… Zaterdag en zondag waren echte schaatsdagen voor de fanatiekelingen… Zondagmiddag kwamen de kleinkids bij ons schaatsen… en alle begin is nog steeds moeilijk… zowel op de schaats als voor de eerste keer lopen op die gladde ijsvloer… Dochterlief trok op de schaats de polder in over maagdelijk pikzwart ijs… We sloten de middag en deze vorstperiode af met warme chocolademelk met slagroom… 

Grauw….

Al een paar dagen is er vanuit mijn stoel weinig zicht op de polder… De wolken hangen zo laag dat ze de grond raken… met andere woorden: het is al een paar dagen mistig… Dat betekent dat er weinig kleur te zien is buiten… In het weiland zijn de zwart/witte buurmeiden omgewisseld door buurmeiden met grauwe dikke wollen jassen… hartstikke saai dus…  Wel fijn dat er vandaag een fuut in het slootje naast ons huis kwam vissen… toch nog even wat leven in de brouwerij… En ik geniet weer van de vogeltjes die ik voer… Gelukkig heb ik in de tuin een “hemelse bamboe” staan met prachtige knalrode bessen… daar word ik dan wel weer heel blij van en zeker vanmorgen met de rijp op de blaadjes en besjes… Terwijl ik deze blog schrijf moest ik denken aan één van mijn trouwe volgers die afgelopen week overleden is… Deze oud- Goudrianer… woonachtig in Frankrijk… was net als ik een groot natuurliefhebber… Bij deze wens ik zijn familie veel sterkte toe…!

Toeristen…

Gisteren hebben we even de toerist uitgehangen… we hebben de 132 meter hoge rots Loreley beklommen die langs de Rijn ligt… Wel met de auto hoor en dat was best heftig… m’n oren zaten dicht… hahaha… Het uitzicht vanaf die rots was geweldig… de lastige bocht in de Rijn met de gevaarlijke stromingen waar menig schip averij heeft opgelopen was van bovenaf goed te zien… Volgens de legende was een zingende nimf met prachtige gouden haren die op de rots Loreley woonde er de oorzaak van dat door haar zang de schippers betoverd werden en daardoor op de rotsen vaarden en hun boten zonken… Maar achteraf was het dus toch de stroming… Ik durfde het niet aan om de nimf na te doen daarboven… de schippers zouden zich wellicht rot kunnen schrikken door mijn valse gezang… en alsnog uit de bocht kunnen varen van angst…

Genieten…

Wij zitten nu voor een paar dagen in een gezellig hotel aan de Moezel… Even op adem komen na een drukke periode… en we genieten met volle teugen… Van het mooie weer… de herfstkleuren… het lekkere eten en van elkaar… Vanmiddag waren we in Koblenz…de stad waar de rivieren de Rijn en de Moezel elkaar ontmoeten bij de Deutsche Eck… Het water heeft daar een vreemde structuur door de ontmoeting zag ik vanmiddag vanaf een rondvaartboot… We hebben een uur rondgedobberd op de Rijn met prachtig uitzicht op de vele kastelen en paleizen die op de Rijnoever staan… Heen drie kwartier… terug stroomafwaarts één kwartier… Over een paar dagen is het water wat we vandaag zagen bij Nieuwpoort… dan zijn we weer thuis en ga ik daar ook even kijken denk ik… Even nagenieten…en zwaaien..

Lentedagen…

En dan ben je eind oktober nog de éénjarige potplanten water aan het geven… Ze blijven maar doorbloeien met de huidige buitentemperatuur… De laatste dagen hadden we heerlijke lentedagen en dat in de herfst… Vannacht gaat de wintertijd weer in… dan is het morgenmiddag om vijf uur al bijna donker… Dat wordt weer even wennen hoor…avondeten met de lamp aan… Vanmiddag liep ik een rondje door de achtertuin waar ook nog diverse planten in bloei staan… als je de foto’s die ik maakte naast elkaar zet lijkt het heel wat… Helaas hebben sommige planten nog maar één of twee bloemen zoals de Japanse Anemoon en de Clematis… Maar wie het weinige niet eert…. is het vele niet weert… 

Gezellig…

Wat een heerlijke zonnige dag hadden we deze zondag… het was weer goed vertoeven op ons terras… Het uitzicht op het polderleven verveelt nooit… en wat was het weer druk met alle dieren in de polder… De kieviten zijn al weer volop aan het verzamelen voor de trek naar het zuiden als dat nodig zou zijn… Nu zijn ze nog bezig om wat vet op hun botjes te krijgen door de weilanden af te struinen op zoek naar voedsel… Sommige insecten waren vanmiddag ook nog actief vanwege het mooie weer… De futen-man had helemaal de kolder in zijn kop… die dacht dat het al weer lente was en maakte een futen-vrouwtje het hof door haar wat slootafval aan te bieden… Volgens mij nam ze het nog aan ook… Vanmiddag ook nog een praatje gemaakt met wat buurmeiden… misschien wel één van de laatste keren… nog een paar weken en de meiden blijven weer voor maanden in de stal… Een krakeenden paartje tufte ook nog voorbij… die hebben heel de winter om elkaar beter te leren kennen voordat er eieren komen…  Al met al was het weer een hartstikke gezellige middag… 

Ballet…

Zou deze zwaan dansen op de muziek van Tsjaikovski… ballet het zwanenmeer…?  Ik kon helaas niet zien of de zwaan balletschoentjes aan had… maar ik zag wel dat de tutu ontbrak… Maar zonder gekheid… wat is zo’n beest toch gracieus… Zij of hij had zich net gewassen en schudde het water van de veren af… Zwanen maken op het ogenblik veel ruzie met elkaar… territoria worden bepaald en er worden paartjes gevormd… Vanmiddag heb ik de film  “de wilde waard” gezien en die was prachtig… Hij zou zo vanuit mijn achtertuin opgenomen kunnen zijn… behalve dan zonder de bever… die heb ik hier nog niet voorbij zien zwemmen… Nog niet… maar ooit zwemt hij hier vast en zeker een keer in de polder…

Verstild…

Vandaag was best wel een mooie dag om buiten bezig te zijn… tot vanmiddag 16.00 uur dan… Wat is er in een paar uur weer veel regen gevallen… en wie van regenbogen houdt had ook niets te klagen… Na de bui kwam de zon weer even te voorschijn zodat ik nog even de tuin in kon om wat materiaal te verzamelen voor een herfststukje… Inmiddels is door al die nattigheid grondmist ontstaan wat deze mooie herfstfoto opleverde… een verstild polderlandschap… 

Buien…

Het was wat druilerig vandaag… in de namiddag ging de druiligerheid over in buien en dat leverde deze foto op… Een knoepert van een bui richting het oosten… Ik kan daar zo van genieten… hoe zo’n bui uitdijt… hoe de wolken over elkaar heen rollen… Van wat er uitvalt uit zo’n wolk geniet ik minder… 

Kleur…

Voordat we aankomende week de aangekondigde natte dagen ingaan heb ik vanmiddag nog even wat bloeiende planten in de voortuin op de foto gezet… Want na de regen van de komende dagen zullen ze er waarschijnlijk wat anders uit gaan zien dan vanmiddag in het zonnetje…  En na wat lichamelijke ongemakken in de afgelopen week was ik ook wel toe aan wat kleur en zon in mijn leven… Twee vliegen in één klap dus…

Dwars…

Vroeger… hééél lang geleden… leerden we op school dat de seizoenen wisselden op de 21e van de maanden maart… juni… september en december… Tegenwoordig is dat weer anders geworden…Waarom…? Het schijnt iets te maken hebben  met de stand van de zon op de evenaar… Dit jaar is dat dus op 23 september… Nou ben ik dus hartstikke dwars want ik houd gewoon 21 september aan… Voor mij is het dus vandaag herfst geworden… het kleurrijkste seizoen van het jaar… Ik zal het niet meer meemaken… maar als men elke 50 jaar twee dagen opschuift begint de herfst over eeuwen in oktober… 

. 

Wennen…

Het is toch weer even wennen hoor… die herfstachtige dagen… Ik heb al sinds heugenis weer een lange broek aan… en buiten zitten is ook al weer dagen geleden… Ik moet er nog niet aan denken dat dit het komende halfjaar normaal is… en zeker niet na de vele ontzettend mooie zomerse dagen van de laatste 5 maanden… Wat zijn we toch verwend deze zomer wat het weer betrof… Inmiddels is na de regen van de afgelopen tijd de polder weer groen geworden… het gras groeit weer… Moeder de nijlgans komt regelmatig  met haar kroost grazen terwijl vader de nijlgans de wacht houdt op een paal… Zo heeft hij overzicht over het weiland waar altijd veel katten op muizenjacht zijn… Zo leuk om dat kleine grut in het weiland te zien waggelen… waarschijnlijk de tweede leg van moeders… Alleen jammer dat het krengen worden als ze volgroeid zijn… 

Afscheid…

Vandaag hebben we afscheid genomen van Zeeuws-Vlaanderen en dan met name van Cadzand… Het waren 10 heerlijke dagen… Omdat er voor vandaag wat regen zou komen hadden we gistermorgen de voortent al afgebroken… en maar goed ook… Het begon gistermiddag al wat te regenen… vannacht gingen de hemelsluizen helemaal open… en we vertrokken dus vanmorgen in de stromende regen richting huis…Bij Dordrecht werd het droog en toen we eenmaal Goudriaan inreden werden we verwelkomd door de zon… Ook door de katten werden we hartelijk welkom geheten… We zijn weer thuis…! 

Brugge…

Tja… hoe kies je nu uit 133 foto’s de mooiste uit… Gewoon maar ieuw-wieuw-waai- weg… of ienemienemutte… want ik vind ze alle 133 prachtig geworden… Het kan ook niet anders…foto’s van zo’n prachtige middeleeuwse stad als Brugge… Ik heb genoten vandaag… we hebben ontzettend veel gezien… leuke terrasjes bezocht… gevaren door de stad en een stadstour met een open busje gemaakt… Alle hoogtepunten van Brugge hebben we gezien met uitleg…  Tijd om wat musea te bezoeken ontbrak helaas… maar wie weet komen we ooit hier terug… Echt een stad om verliefd op te worden… 

Bezigheden…

Inmiddels hebben ook wij de afgelopen nacht en vanmorgen een portie buien gehad… Maar de ergste buien trokken weer langs ons heen over Walcheren…. Ook gisteren regende het zo nu en dan… tijd dus voor een museum bezoek… Vlakbij in Heist bij Knokke was het “For Freedom Museum” open dus daar zijn we even wezen kijken… Dit museum vertelt het verhaal van de bevrijding in 1944 van de omgeving van Knokke en Zeeuws-Vlaanderen… door de bevrijders zelf vertelt wat zij toen meegemaakt hebben… Erg indrukwekkend allemaal… En zelfs ik wist niet dat Engelse piloten altijd een wit zijden sjaaltje droegen met op de achterzijde een landkaart zodat als ze neergeschoten zouden worden ze wisten waar ze ongeveer waren… Hadden wij in de oorlog als teken van verzet de witte anjer van prins Bernard… in België hadden ze de vijfde symfonie van Beethoven… Churchill bedacht het V-teken van Victorie… en de V in morsecode is kort-kort-kort-lang… net als het begin van die vijfde symfonie… Zelfs ik heb weer wat geleerd… Vanmiddag waren we in Sluis… ik denk bijna als enigste Nederlanders want half België was   hier aan het winkelen… Winkels als de Hema… Action… sex-shops…Versace en Louis Vuitton … van alles is hier te vinden… Wij winkelden bij de Jumbo… ook op de camping moet namelijk gegeten worden… 

Geluk…

Als we zo de berichten horen over de hoeveel neerslag die er hier en daar valt in het land… dan hebben wij ontzettend veel geluk op het ogenblik… Vannacht kregen we een bui… en vanmiddag plensde het even heel hard… De meeste onweersbuien trekken over zee… zo ook vanavond met zonsondergang… De afgelopen dagen hebben we veel gefietst… door het prachtige natuurgebied Het Zwin… dat half in Nederland en half in België ligt… Ook maakten we een tocht naar Breskens… helemaal langs de kust door de duinen… langs de Noordzee en Westerschelde met zich op Vlissingen aan de overkant…Vandaag hadden we een rustdag… ook omdat ze buien opgaven… waarvan de meesten dus langs ons heen trokken… Gelukkig is buiten zitten met een boek geen straf… Voorlopig genieten we hier nog even…

Perzië…?

We zijn weer een weekje met de caravan op pad… Aan de boom te zien… een Albizia of Perzische Slaapboom… zou je zeggen dat we in Verweggistan zitten… maar we zijn gewoon nog in Nederland… Hoewel… we worden wel geregeld aangesproken in het Duits en Vlaams… We zitten namelijk op een camping in Zeeuws-Vlaanderen en wel in Cadzand… bijna in België dus maar de voertaal is hier…Duits… Wij blijven natuurlijk steevast Nederlands praten als we in het Duits aangesproken worden… wij moesten vroeger op school ook Duits leren voor als we op vakantie naar Duitsland zouden gaan… dus hun leren maar Nederlands… haha… Maar alle gekheid op een stokkie … het is hier prima vertoeven… het culinaire gehalte is hoog hier en duur… fietspaden zijn goed… strand ook, net als het weer… Dat wordt helaas de komende week wat minder… maar dat mag de pret niet drukken… We willen nog naar Brugge en dan moet het niet zo erg warm zijn om daar rond te dolen… We genieten dus nog even hier…

Ambiance…

Omdat de buitentemperatuur zodanig gezakt was dat er buiten de deur weer wat ondernomen kon worden reed ik gisteren richting Streefkerk… Mijn favo-tuin deed weer mee met de open-tuindag van Groei- en Bloei… Wat heb ik weer genoten van alle bloemen en planten die daar nu groeien en bloeien… Natuurlijk heel anderen soorten dan in de zomer met nu bijvoorbeeld veel bloeiende en wuivende grassen in de borders… Een bakkie thee met door de gastvrouw eigen gebakken koek en een gezellig praatje met haar zorgden er voor dat mijn eerste uitje sinds weken een succes werd… Vandaag vierden we met vrienden hun 50 jarig huwelijk… die als verrassing een soort autopuzzeltocht verzonnen hadden met coördinaten… Het eindpunt was tevens de plaats waar een lunch voor ons klaar zou staan… En wat was de verrassing groot toen bleek dat we uitkwamen in Streefkerk… bij mijn favo-tuin… We hadden daar een fijne… gezellige middag met het bruidspaar en alle andere gasten met de mooiste ambiance die je maar bedenken kan…

Naweeën…

Na een paar weken van feestweek-perikelen… (voorbereidingen… feesten en weer opruimen ) had ik vanavond eindelijk weer eens tijd om op mijn stoeppie de zon van vandaag uit te zwaaien… En hij deed zijn best weer… hij zette de wolken in de lucht in een prachtige oranje gloed… Even tijd dus ook om de afgelopen dag te overdenken en bedenken wat er morgen gedaan moet worden… Langzaamaan komt er weer wat regelmaat in ons leven… maar het valt nog niet helemaal mee… Maar het komt goed hoor… !  We proberen aan het eind van deze week alles weer op orde te hebben… huis…tuin…zolder…berging… was enz… Alles dus wat ik de afgelopen weken heb laten versloffen…

Feestweek…

Wat hebben we een geweldige week achter de rug… een week met veel gezelligheid… lol en korte nachten… Een week met veel leuke avonden in de feesttent met daarna nog gezellige uurtjes in onze eigen wijk… Een week waar nog lang over nagepraat gaat worden… waarin veel leuke ontmoetingen en gesprekken met dorpsgenoten… Een week waarin we ons huishouden verslonst hebben… althans ik… weinig warme maaltijden gekookt zijn… althans ik… en weinig geslapen hebben… althans ook ik… Maandag gaan de scholen weer beginnen en begin ik om ons huis “ uit te mesten “… We gaan er weer tegen aan… het “normale “ leven weer in… 

Zoekplaatje…

En weer zitten we met een hittegolf… het houdt maar niet op… Overdag dus maar weer binnen zitten en ‘s avonds aan de arbeid… En dat is nu gezellig met de hele buurt omdat we bezig zijn met het versieren van onze straat… Vanaf a.s. vrijdag hebben we in ons dorp een hele week feest met elke dag leuke activiteiten voor jong en oud… De foto van vandaag is bijna een zoekplaatje van een zwaan die in de knoop zit lijkt het wel… Alleen was hij zich aan het wassen en wreef hij met zijn kop over zijn staartklier waar olie in zit om zijn verenpak waterdicht te krijgen… Toch blijft het een raar gezicht deze foto… een zwaan met zijn kop aan de verkeerde kant van zijn lijf en ook nog met zijn kop op zijn kop… 

Tweeling…

Ik heb weer genoten vanavond van al het moois wat de natuur ons brengt… Vooral het gezin van Jut en Jul trok mijn aandacht… Na enkele jaren kinderloos gebleven te zijn omdat hun nest met eieren telkens onder water verdween zodra het zomerpeil inging… hebben ze nu twee koetenkids op de wereld gezet… en wat zijn ze al groot gegroeid die kuikens… Jut en Jul hadden deze keer namelijk hun nest op de Veenbonken gebouwd… hoog en droog zeg maar… en best wel veilig… Soms land er een reiger op de Bonken maar die wordt door Jut en Jul Meerkoet met veel gekrijs weggejaagd… Ook eenden hoeven niet in de buurt te komen… die worden zelfs het weiland opgejaagd… Na al die teleurstellende jaren zijn ze nu super zorgzaam voor deze tweeling…

Even genieten…

Voor mij was het vandaag te warm om naar buiten te gaan… Gelukkig was vanavond de temperatuur zodanig gezakt dat ik toch nog even op mijn stoeppie aan de wetering kon zitten… Nog even genieten van de polder… en er was weer zat te zien… Een fuut die eerst voor zichzelf een vis ving en daarna een wat kleiner exemplaar voor zijn jankjong… want wat een geluid komt er uit zo’n futenkind die honger heeft… Op een paal boven de sloot zat een visdiefje te wachten op zijn ouders die ook vissen aan het vangen waren… Ook hij had honger… Op de Veenbonken is de eerste begroeiing te zien… het begin van het ontstaan van een eiland midden in de wetering… als ze blijven liggen natuurlijk… Tenslotte gaf de ondergaande zon de polder een oranje gloed en werden de steekmuggen wakker… Snel weer naar binnen… tot morgenavond…

Solidair…

Wij zijn weer thuis na een week caravannen in Drenthe… En het was een heerlijke week… we hadden prima weer voor het maken van fietstochten door Groningen…Friesland en Drenthe… De camping heette niet voor niets De Drie Provinciën… Tijdens onze fietstochten zagen we ook hier veel gefrustreerde boeren… die bij hun bedrijven borden hadden geplaatst met Te Koop… de vlag op zijn kop hadden gehangen en zelfs rode zakdoeken te koop aanboden die we aan onze fietsen gebonden hebben… want ook wij zijn solidair… Toch zie je hier al wat aanpassingen tegen stikstof… er zijn al heel wat kampen land ingezaaid met klaver… best wel mooi om te zien… net als de velden met bloeiende aardappelplanten… Maar nu zijn we weer thuis… in onze eigen polder en dat is ook weer genieten… 

Afkoelen…

Op mijn foto’s het einde van een snikhete dag… het was niet mijn favo-weer dus… En dan moet je op zo’n dag ook nog proberen om een pop te reanimeren… Als het een echt mens geweest was had ik hem erg moeten teleurstellen… mijn energie en puf is met dit weer namelijk nihil… Hij had het nooit overleefd… Maar ik weet nu wel hoe het eventueel zou  moeten… en das mooi meegenomen… Vanavond bij zonsondergang was het buiten weer uit houden… de lucht in het westen kleurde weer mooi door de ondergaande zon… in het oosten zaten al wat buien… poes Saar kwam ook afkoelen en de eenden en koeten namen nog even een koel bad op de Veenbonken voordat ze gingen slapen… Ook ik was behoorlijk afgekoeld… heerlijk…

Zomer…

Vandaag begon volgens de kalender de zomer… de dag van het jaar dat het daglicht het langste te zien is en we de kortste nacht hebben… De zon gaat op deze dag precies in het westen onder…en komt precies in het oosten weer tevoorschijn… In Scandinavië gaat hij helemaal niet onder… de zon raakt daar  de horizon en klimt gelijk weer naar boven… Hoewel… de zon staat natuurlijk stil… de aarde draait… Vanaf vandaag worden de dagen weer korter… maar daar moeten we even maar niet aan denken… Het is zomer nu… drie maanden lang… tijd om te genieten van alles wat groeit en bloeit… van vakanties en barbecues… Ik zocht vanavond naar mijn ultieme zomerfoto voor deze blog… een foto die het zomergevoel weergeeft… Ik kwam bij deze foto uit door het raam van ons stoephok gefotografeerd…  Ik zie de polder… het mooie weer… de gezelligheid met elkaar… en ik ruik bijna de zomergeuren… Het lijkt wel een schilderij… ingelijst en al… 

Nostalgie…

We hebben al een paar dagen mooi weer… en ik geniet er met volle teugen van… Ik ben dus meer in de tuin te vinden dan in huis… lekker tuttelen tussen de bloemen en planten en het onkruid… Er zijn inmiddels al weer verschillende klusjes van mijn lijstje doorgestreept… Buurman boer heeft het weiland naast ons huis gemaaid en dat gras is door de zon veranderd in hooi… Wat ruikt dat toch lekker…! De geur deed me aan vroeger denken… toen we als kind op de hooizolder het hooi plat mochten trappen dat door de hooiblazer omhoog geblazen werd… Dat is allemaal nostalgie… Vanmiddag werden er pakjes geperst van het hooi… als mevrouw van der Wal haar zin krijgt dan wordt dit uitzicht ook “ nostalgie”  over een paar jaar… 

Thuis…

We zijn weer thuis na twee weken vakantie in Duitsland… Twee mooie weken met maar één nacht wat regen…en met jammergenoeg maar één gemaakte fietstocht… De streek waar wij verbleven was te heuvelachtig… en er waren geen fietspaden… dus was het gewoon fietsen op de weg waar auto’s je met 80 kilometer voorbijrijden… Ik begrijp nu waarom Deutsche Leuten allemaal een fietshelm dragen… zelfs peuters op loopfietsjes dragen al een helm… Wij vonden het te gevaarlijk dus zijn veel op stap geweest met de auto naar leuke dorpjes en stadjes die allemaal… echt allemaal een gezellig plein hebben met bankjes rondom een fontein waar men elkaar ontmoet om een praatje te maken… Maar nu zit onze vakantie erop… voorlopig… Het eerste wat mij opviel bij thuiskomst was dat alle rozen in bloei staan in onze tuin… Wat is dat hard gegaan en wat staat alles er fris bij na het natte Pinksterweekend… dat wij (gelukkig) gemist hebben… 

Rattenplaag…

Kunt u ons de weg naar Hamelen vertellen meneer…? Oh nee… het staat al aangegeven bij de camping…  Toch had ik onderweg naar Hameln steeds dit liedje van vroeger in mijn hoofd… Hameln dus… een prachtige stad aan de rivier de Weser…met een middeleeuws stadscentrum… en de rattenvanger natuurlijk… Deze hele stad floreert op het bekende sprookje… het oudste huis heet het rattenvangerhuis… je hebt een rattenvangerhotel… overal in de straat liggen rattenkeien… en er is een rattenvangermuseum… Overal ratten dus… Voor mij waren de prachtig versierde fachwerkhäuser met hun op de muren geschreven verhalen toch wat interessanter dan al die ratten… 

Hermann…

Bij vakantie hoort natuurlijk ook cultuur bezoeken… Vandaag hebben we dus wat historische plekken bezocht… Als eerste zijn we bij de “Externsteine “ geweest… Restanten van een zandsteen gebergte dat 70 miljoen jaren geleden op deze plek ontstond… Door weersinvloeden is al het zandsteen inmiddels opgelost en verdwenen… wat rest zijn deze 40 meter hoge rotsen die te beklimmen zijn via trappen en hoge bruggetjes… Wel een raar gezicht… hoge rotsen midden in een bos… Daarna zijn we naar Hermann gegaan… Hermann was een Germaan die eigenlijk Arminius heette en in het jaar 9 na Chr. drie Romeinse legioenen versloeg hier in het Teutoburgerwald…  Omdat Arminius niet Duits genoeg  klonk hebben ze hem maar omgedoopt naar Hermann…  Rond 1850 hebben ze een standbeeld gebouwd van Hermann… een kolossaal gebeuren van 54 meter hoog… Bij aankomst zagen wij zijn hoofd al boven de bomen uitsteken… Ook Hermann was te beklimmen maar mijn knieën lieten dat niet meer toe… Wat een grootheidswaanzin had men toch in 1850… om zo’n groot “Denkmal” te bouwen… het zwaard van Hermann bv. is 7 meter lang… zijn schild 10 meter hoog…  

Verzuren…

Inmiddels zitten we al een paar dagen op een camping in Duitsland… in het Teutoburgerwald… Een prachtige heuvelachtige streek met dorpjes vol vakwerkhuizen… Vandaag hebben we een fietstochtje gemaakt van Barntrup naar Blomberg… een schitterend stadje met een historisch centrum en zustergemeente van ons Papendrecht…  De tocht er naar toe was mooi en we kregen veel waarderende blikken van medefietsers… wielrenners en mountainbikers… Wij waren namelijk op normale toerfietsen … bergje op… Ik weet dus nu hoe verzuurde benen voelen en wat hongerklop is… Gelukkig gingen we ook regelmatig bergje af… kon ik even bijkomen… Het was zwaar… maar wat heb ik genoten…

Reces…

Na een ontzettend geslaagde reünie van onze dorpsschool op zaterdag en een drukke zondag komt er hopelijk weer wat rust in mijn hoofd… Mei was voor mij een behoorlijk drukke maand… maar vanaf vandaag is mijn zomer-reces ingegaan … even geen vrijwilligerswerk meer… even wat minder slapeloze nachten… gewoon tijd hebben om weer een boek te lezen en om mijn hoofd helemaal leeg te maken… Op het ogenblik valt dat nog niet mee want de reünie is nog lang niet ingedaald… Het was gewoon te gezellig !!  In de wetering zijn weer “Veenbonken” boven komen drijven… en er wordt gelijk weer gebruik van gemaakt… Deze zwaan kan zo gemakkelijker zijn veren poetsen staand met zijn poten in het water…

Thuis…

Vanavond na het eten heb ik weer even op mijn stoeppie aan de wetering gezeten… Misschien hooguit 10 minuten want het onkruid in de tuin stond te gillen om verwijderd te worden… Maar in die 10 minuten zag ik weer van alles voorbij komen… Naast de grutto’s… ganzen… zwaluwen… visdiefjes en alle andere gevleugelde vrienden zag ik moeder zwaan voorbij zwemmen met maar één zwanenkind… moeder eend met een heel huishouwen… en over de brug huppelde een haas… Ik ben weer thuis… in de polder Oud-Goudriaan…

Afscheid…

Vanavond nog even naar het strand gereden…ik wilde afscheid nemen van de zee… en de zon in de zee zien zakken… Helaas verdween hij achter bewolking voordat hij aan de einder zou verdwijnen… Toch was het een mooi einde van deze zonnige zondag en een mooi einde van onze zonnige week in Castricum… Morgen pakken we in en hangen onze sleurhut weer achter de auto richting Goudriaan… naar huis… Met Hemelvaart en Pinksteren nemen we hem weer mee naar onze volgende bestemming… Maar eerst nog een drukke werkweek voor de boeg… 

Hortus…

De bollenvelden zijn nu bijna allemaal uitgebloeid… jammer… Maar vlak naast de camping waarop wij verblijven is de Hortus Bulborum… Vanmiddag ben ik daar eens wezen kijken wat hun verzameling inhield… Een Hortus is namelijk een botanische tuin met een verzameling planten… Ik viel met mijn neus in de boter want deze Hortus heeft als enigste tuin ter wereld een enorme collectie van historische voorjaars-bolgewassen… Ruim 4500 verschillende soorten narcissen… hyacinten… krokussen…fritillaria’s en tulpen groeien hier… Helaas bloeiden alleen de tulpen nog… maar ik heb mijn ogen uitgekeken… Er staan hier legendarische tulpen uit het jaar 1500… die niet meer commercieel gekweekt worden… Maar mijn favorieten waren toch de Rembrandt-tulpen… die oude meesters al op hun schilderijen vereeuwigden… Die zien er schilderachtig uit… letterlijk en figuurlijk… Ze zijn zo gevlamd omdat ze ziek zijn… er zit een bacterie in de bol… Ze mogen dus allang niet meer geteeld worden in Nederland… Maar in deze Hortus staan ze nog wel… op een apart veld… ver weg van de andere soorten… Elk jaar wordt dat door de Overheid gecontroleerd… Maandag sluit de Hortus haar deuren weer en gaan de vrijwilligers aan de gang om alle nog bloeiende tulpen te onthoofden… de bollen uit de grond te halen… om in het najaar alles weer in de grond te gaan poten…

Aardrijkskunde les…

Op een dag zei vader Pluis… wie gaat er met mij mee… Naar de duinen en het strand… en naar de grote zee… Dit zijn de eerste regels uit het boekje van Nijntje aan zee… honderd keer voorgelezen aan mijn meiden toen ze klein waren…  Alleen heette vader Pluis vandaag Gerrit… Nijntje Lia… en hebben we heerlijk in het zonnetje door de uitgestrekte Noord-Hollandse duinen gefietst… De lunch gebruikten we achter een glazen windscherm van een strandpaviljoen… Er stond namelijk een behoorlijk strak windje aan zee… In dit natuurreservaat… want dat zijn deze duinen…we moesten zelfs intree betalen… wordt water opgepompt voor de drinkwatervoorziening van Amsterdam en omgeving… Je zou denken dat hier zo dicht bij zee het opgepompte water zout zou zijn… maar het blijkt dat hier onder de duinen een enorme zoetwaterbel zit die drijft op het brakke grondwater en steeds aangevuld wordt met regenwater…. Heel apart… In Castricum is tegenwoordig een soort museum dat de waterwinning hier uitlegt… Toch weer wat geleerd vandaag… nooit te oud dus…

Noord-Holland…

Noord-Holland… een voor mij onbekende provincie… Maar oh wat is het daar mooi… Het enigste wat ik er van wist had ik op school geleerd… 60 jaar geleden… en dan nog alleen de grote steden en wat daar dan te doen was… Bijvoorbeeld Alkmaar heeft een kaasmarkt… maar van het Alkmaardermeer had ik nog nooit gehoord… Tot vandaag… we hebben een prachtige fietstocht rond dat meer gemaakt… En wat een ruimte hier in Noord-Holland… plaats voor duizenden huizen zou ik zeggen… haha… Alle landschappen die er in Nederland zijn komen hier samen… vlakke polders… meren… bos… duinen… strand en zee… en bollenvelden… Ook alle variaties aan molens zijn we voorbij gefietst… watermolens… houtzaagmolens… en korenmolens… en op zee windmolens… Alleen jammer dat er in de verte de rook te zien is van  Tata Steel… de grootste vervuiler van Noord-Holland… 

Moederdag…

Het eerste schepsel wat ik vanmorgen zag was moeder de Gans met haar kroost… en dat op moederdag… Meestal is manlief de eerste persoon die ik ‘s morgens zie…maar die was al bezig met zijn therapeutisch rondje fietsen door de polder… Moeder de gans dus… voor mij vandaag het symbool voor alle moeders op onze wereld… Ze leidt haar kroost naar sappige grassprieten… houdt in de tussentijd de omgeving goed in de gaten… zegt één keer “gak” en haar kroost komt gelijk naar haar toe… jaagt alles en iedereen die in de buurt komt weg… en zorgt dat haar kroost onder haar veren lekker warm blijven… Haar kinderen zijn haar alles… ze vecht voor ze zodat haar kinderen groot kunnen groeien totdat ze uitvliegen… Moeder de Gans…super moeder onder ons moeders… 

Blij..

De eerste week van de maand mei is al weer achter de rug… het was een zonnige week… met veel indrukken en emoties vanwege onze Belgische gasten op 4 mei… en opnieuw was het een droge week… Ik heb weer met heel wat gieters water lopen slepen… De bloemen zijn me echt dankbaar voor die extra scheut water … ze doen ontzettend hun best om mij blij te maken… De Boompioenen staan te shinen… de Margrieten lachen me toe… de witte Clematissen hebben het nog nooit zo goed gedaan… en de Viooltjes kijken me heel lief aan… Dus ik blij… de bloemen blij… iedereen blij…! 

Ouderwets…

Zo… éénderde van het jaar 2022 zit er al weer op… wat gaat de tijd toch hard… Of zal het aan mij leggen omdat ik zo druk bezig ben… De afgelopen week was trouwens ook heftig… maar dan wat de geneugten van het leven betrof… twee brunches… drie avonden chinees…. een feestavond… en de verjaardag van onze kleinzoon… Mijn weegschaal schrok zich te pletter… sloeg gewoon op tilt…  Volgende week maar weer wat minderen… Maar wat hadden we weer een ouderwetse gezellige Koningsweek… Wat ook weer ouderwets was waren de ballonnen van vanavond… de eersten dit jaar… die ergens aan het eind van ons dorp geland zijn net toen de ondergaande zon de polder in een warm licht zette… Scherp is mijn foto niet… door het raam en drie kilometer ver… maar ja… om nou mijn weegschaal op de foto te zetten… 

Na regen komt…

Op deze maandagmorgen was de lucht grijs en viel er wat nattigheid… Maar na regen kwam…. nog meer regen… kunstmatige regen… Ik heb eerst de pomp maar eens aangezet… die paar druppels die gevallen waren hadden alleen een paar millimeter van de grond bevochtigd… Dat zette geen zoden aan de dijk… voor mijn graszoden… Haha… De hele middag heeft de pomp gedraaid… en het is gek gezegd… maar ik zag hier en daar de grassprietjes de grond uitkomen… Misschien komt het toch nog goed met mijn gazon…

Happy….

We zijn weer thuis… onze Paasvakantie zit erop en wat we nog nooit meegemaakt hebben… we hebben in die 10 dagen geen druppel regen gehad… ongekend voor april… Het is ook te merken in mijn tuin… het is gort en gort droog… we hadden weken geleden graszaad gezaaid in ons gazon maar er is nog steeds niets opgekomen… De tuingrond is keihard… de grassprieten kunnen daar gewoon niet doorheen komen denk ik… Er komt gelukkig ook weer wat kleur in de tuin door de Rododendrons die nu in bloei komen… Het ziet er gelijk gezelliger uit… Het malusappeltjes boompje zit overvol met bloesem… als de insecten vandaag niet weggewaaid zijn wordt het een goed appeltjesjaar in december… Ik word helemaal weer happy met- en in mijn tuintje… 

Stoempen…

Het blijft maar mooi weer… waar hebben we het toch aan verdiend… Vandaag weer een mooie fietstocht gemaakt over de Veluwe… Via het fietsknooppunten-netwerk kwamen we op en langs de mooiste plekjes… We fietsten langs het gebouw van Radio Kootwijk… dat helaas alleen te bezoeken is op afspraak… We bezochten Schaapskooi Hoog-Buurlo waar in de kooi nog wat moeders met lammetjes rond dartelden… de nieuwe generatie heideschaap… Op veel plaatsen was het stoempen geblazen bergje op… met afdalingen van soms wel 10 %… En dat alles met een stralende zon en een behoorlijke wind… wat er voor zorgde dat ik nu met een lichtelijk roodverbrand gezicht deze blog zit te schrijven… 

Paasweekend…

Wat hadden we toch een heerlijk Paasweekend… op de camping… Na twee corona-jaren hadden we weer met kinderen… grote-kleinkinderen en kleine-kleinkinderen zaterdag een gezellige paasbrunch… nadat eerst de kleine-kleinkinderen paaseieren hadden gezocht… en gevonden… Wat was het fijn om met z’n allen weer bij elkaar te zijn… Inmiddels hebben we ook wat fietstochten achter de rug door het prachtige Veluwse landschap… Het hele weekend zaten hier de terrassen overvol vanwege het mooie weer… bij een ijsverkooppunt stond zelfs een lange file… bizar om een kwartier in de rij te moeten staan voor een ijsje… Vanmiddag liep de camping weer leeg… morgen begint voor velen de werkweek weer… Wij blijven nog even hier op de camping… we gaan nog een paar dagen fietsen en hopelijk wat rustigere terrasjes pakken…

Holland…

Ik hou van Holland… landje aan de Zuiderzee… Een stukje Holland draag ik in mijn hart steeds mee….   Holland… met je koetjes en je weiden… Ik mag jou zo gaarne leiden… met je molens aan de vliet….    En dat stukje Holland ligt gewoon achter ons huis…

                                                                                                         

Museumweek…

Deze week is het Museumweek… Dat nodigt dus uit om een museum te gaan bezoeken… Omdat in “ons eigen” museum afgelopen zaterdag de nieuwe  expositie Boer en Werk van start is gegaan… was de keuze snel gemaakt… Voor diegenen die het vroegere boerenleven in de Alblasserwaard nog eens willen herbeleven is het zeker een aanrader… Er kon deze middag biestepap geproefd worden… (iemand had het nog nooit op)… en bij de koffie en thee was er door de vrijwilligers eigen gemaakte speculaas in de vorm van Museum Het Voorhuis… Goudrianers waren trouwens goed vertegenwoordigd… zelfs als onderdeel van de expositie met een foto aan de muur… Bij de mannen was natuurlijk De Kuiperij favoriet… en er werd hout gedraaid en gelijktijdig les gegeven aan een vrijwilliger die het ook wilde leren… Al met al een leuke gezellige middag…!

Nodig…

Buiten was het nat vandaag… binnen lekker warm en als je dan heel de middag dit uitzicht hebt is dat geen straf… Dit ooievaars echtpaar heeft… denk ik… alle emelten en slakjes in het weiland opgegeten… Ze bleven maar pikken in het gras… van voor naar achter en van links naar rechts… Het lijkt trouwens wel of alles ineens veel groener is geworden van de regen… je ziet het gras gewoon groeien…   De regen was dus echt  nodig voor het gewas…

Malende…

Het heeft een hele tijd geduurd… bijna twee jaar… maar onze Goudriaanse molen is sinds vanmiddag weer  “malende”… Niet dat hij gek is of zo… maar hij heeft alle vier zijn wieken weer nadat in juli 2020 door metaalmoeheid een wiek knakte… Al die tijd moest de molen het doen met maar twee wieken… het was gewoon een zielig gezicht… Ons dorp kreeg daardoor een heel ander aanzicht vond ik… het was zo karakteristiek als je Goudriaan naderde… de kerk en de molen… je wist dat je weer “thuis” was… Vanmiddag is hij dus weer officieel in gebruik genomen en kan ik weer genieten vanaf mijn terras van “onze” malende molen…

Aprilletje zoet…

Wat een grap vanmorgen bij het wakker worden… April dacht leuk te zijn en gaf ons nog even… volgens het spreekwoordelijke gezegde… een witte hoed… Wat een verschil met vorige week toen het heerlijk lenteweer was… Eerlijk gezegd vond ik die witte wereld wel mooi hoor… ik ben nu eenmaal gek op sneeuw… maar dan wel in december… Ik was inmiddels al helemaal gewend aan de voorjaarstemperaturen… Vandaag moest de winterjas weer aan… maar ja… we leven nu eenmaal in een zeeklimaat… het kan vriezen en het kan dooien…. Nederland is wat het weer betreft nooit saai…

Minder…

Het was gewoon vreemd dat de zon vandaag niet scheen… We hebben zolang mooi zonnig weer gehad dat we gewoon verwonnen zijn… Vandaag was dus even schakelen…niet buiten zitten maar binnen… niet meer in de tuin rommelen maar weer binnen aan de gang… En ik moet eerlijk bekennen dat dat onderhand wel nodig was… met dat mooie weer heb ik de huishoudelijke karweitjes wat laten versloffen… De komende tijd krijgen we dus wat minder zonnig Lente-weer…   Gelukkig heb ik de foto’s nog…