Op een dag zei vader Pluis… wie gaat er met mij mee… Naar de duinen en het strand… en naar de grote zee… Dit zijn de eerste regels uit het boekje van Nijntje aan zee… honderd keer voorgelezen aan mijn meiden toen ze klein waren… Alleen heette vader Pluis vandaag Gerrit… Nijntje Lia… en hebben we heerlijk in het zonnetje door de uitgestrekte Noord-Hollandse duinen gefietst… De lunch gebruikten we achter een glazen windscherm van een strandpaviljoen… Er stond namelijk een behoorlijk strak windje aan zee… In dit natuurreservaat… want dat zijn deze duinen…we moesten zelfs intree betalen… wordt water opgepompt voor de drinkwatervoorziening van Amsterdam en omgeving… Je zou denken dat hier zo dicht bij zee het opgepompte water zout zou zijn… maar het blijkt dat hier onder de duinen een enorme zoetwaterbel zit die drijft op het brakke grondwater en steeds aangevuld wordt met regenwater…. Heel apart… In Castricum is tegenwoordig een soort museum dat de waterwinning hier uitlegt… Toch weer wat geleerd vandaag… nooit te oud dus…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten