Bewogen...

Vandaag een foto... die bewogen is... Maar toch wil ik hem u niet onthouden.... Deze zwaan steeg vanmiddag op vanaf de Polderbaan... Ik vind het een wonder dat zo’n grote vogel van rond de 12 kilo zichzelf de lucht in krijgt... daar komt toch heel wat kracht bij kijken... De spanwijdte van een volwassen zwaan ligt rond de 2.30 meter... die vleugels moeten toch wel erg sterk zijn... Behalve met vliegen...gebruikt hij zijn vleugels ook om mee te slaan...en dat kan dan best hard aan komen... Deze zwaan steeg vanmiddag op om een rivaal zwaan weg te jagen...want ook bij de zwanen gieren de voorjaarshormonen al door hun lange nek en lijf...

Goed gevoel...

Wat een heerlijke lenteachtige dag hadden we vandaag... en dat voor eind januari... Wat zit de wereld toch vreemd in elkaar... volgende week gaan we een weekje naar Madeira... voor wat zonneschijn... en daar sneeuwde het vandaag in de hogere gedeeltes... En hier hoort het eind januari te vriezen... en was het vandaag Lente...  Vandaag dus heerlijk buiten gerommeld... de kerstversiering buiten opgeruimd... wat licht snoeiwerk gedaan... en nog wat stormschade van twee weken geleden opgeruimd... Bij dat opruimen kwamen deze gele krokussen te voorschijn... de eerste lenteboden... Twee volle groene kliko’s kunnen morgen weer geleegd worden... Opgeruimd staat netjes... en dat geeft weer een goed gevoel.... 

Spetters...

En dan kom je ‘s morgens beneden en merk je dat alles onder de modder zit... Vooral in de serre is het een bende... Er heeft dus weer eens een kat in de sloot gezeten... Meestal komen ze nat en onder de modder binnen als ik thuis ben...dan vang ik ze op met een handdoek...of ik zet ze onder de kraan... Maar vannacht lag ik in bed... en moest diegene die in de sloot gezeten had... zichzelf schoonmaken... Fijn hoor... alles was dus ondergespetterd.... Muren... meubels... boeken... tijdschriften... en meubels zagen er uit als een “rijst met krenten hond” ( Jip en Janneke taal )... alsof iemand gespat had... met een tandenborstel en een stuk gaas... De vloer had ook een ander kleurtje gekregen...gelukkig zijn dat tegels...dus goed schoon te maken.... De dader heeft heel de dag opgerold in zijn mand gelegen...soms even keek hij mij aan... met grote onschuldige ogen van: ik was het niet.... maar de modderresten op zijn rug verraadde wat anders....

In de war...

Vandaag een foto van mijn teilen met groene meuk... Nou ja...nu is het nog meuk...maar straks.... ?  Het ziet er uit als sla...of zo iets... maar dat is het niet... Vorig jaar stonden in deze teilen prachtige bloemen te bloeien... en die hebben zich nu al uitgezaaid... Veel te vroeg natuurlijk... want meestal zaait men buiten pas in april of mei eenjarige zomerbloemen... Maar de natuur houdt men niet tegen... en door de lenteachtige temperatuur nu in januari groeien ze als kool... Als het nu nog gaat winteren veranderen deze zaailingen in groentesoep... Voorlopig staan ze er nog mooi bij... en als het meezit heb ik in de straks in de Lente bakken vol met Papavers... Klaprozen dus... in plaats van Tulpen... 

Driften....

Ook de meerkoeten denken dat de winter voorbij is... Door de hoge temperaturen lijden ze al aan territoriumdrift... Ze vochten elkaar vandaag de sloot uit... De mannetjes meerkoeten konden hun driften amper onder controle houden... Zouden met het omhoog gaan van de temperatuur ook hun hormonen omhoog schieten..? Het leek er wel op vanmorgen nadat de zon de mist verjaagd had... De wetering werd een soort oorlogsgebied... Er werd met opgezette veren de aanval ingezet... en er werd door de mannen behoorlijk gevochten... De vrouwtjes koeten bleven op de achtergrond... die zien het wel...denk ik...als hun eieren maar bevrucht worden... Dat is voor hen het belangrijkste... niet wie de mooiste man is... want ze lijken allemaal op elkaar... maar wie de sterkste wordt... Die heeft waarschijnlijk de beste genen.... voor hun nakomelingen...

Gif...

Deze Skimmia kreeg ik voor mijn verjaardag.... Wat een plaatje hè.... en nu staat hij nog maar in de knop... Straks in maart... worden al deze roze knopjes witte bloemetjes...die ontzettend lekker ruiken... Wist u trouwens dat alle delen van de Skimmia giftig zijn...?  Voor de mens valt het nog wel mee... die moet grote hoeveelheden opeten van deze plant... om het loodje te leggen... maar vooral voor kleine huisdieren is hij heel gevaarlijk... De bladeren bevatten een alkaloïde...een stofje dat het op centraal zenuwstelsel inwerkt... Vooral  voor kippen...die de besjes opeten... konijnen die de bladeren opknabbelen... en honden die op de bladeren kauwen... zijn ze levensgevaarlijk... Ik kan niet wachten tot maart...wanneer deze Skimmia verandert in één grote witte...geurende...witte wolk....

Ideeën...

Vanwege de lenteachtige temperaturen van vandaag deze lentefoto...  Deze tulpen staan op mijn eettafel... en zijn nog maar net open... Ik ben gek op tulpen... ze brengen de lente dichterbij.... Alleen die dingen groeien in de vaas nog door...en gaan dan hangen... Daar zijn een heleboel foefjes voor om dat te voorkomen.... Je moet voor je ze in een vaas zet de steel van de tulp onder de knop met een speld doorprikken... Je kan een scheutje Seven up of suikerklontjes bij het water in de vaas doen... Ze elke nacht in een natte krant rollen maar wel in de vaas laten staan... Doe 5 of 6 centen in de vaas met water... of een aardappelschil... Laat de tulpen één dag in de verpakking in het water staan... Zet ze niet dicht bij rijpend fruit... en niet in de zon... Houdt de schuin afgesneden stelen 20 seconden in een klein laagje kokend water... enz. enz... Of het allemaal werkt weet ik niet... Ik ga ze morgenochtend gewoon wat inkorten en schoon water geven...

Winterjasmijn...

Tussen de nu kale klimrozentakken probeer ik de Winterjasmijn omhoog te laten groeien.... Ik moet hem daarbij wel helpen...want zijn eigen vastzetten doet hij niet... Zo probeer ik de kale oostmuur van ons huis in de winter kleur te geven...want de Winterjasmijn bloeit eigenlijk de hele winter... Het begint al in november tot zeker eind februari... Pas als hij uitgebloeid is komen de blaadjes aan de stengels... Hij is behoorlijk winterhard en kan vorst verdragen tot zeker min 20 graden... Daar heeft hij morgen geen last van want ik hoorde net dat het dan plus 14 graden wordt... De Winterjasmijn komt uit het geslacht Oleaceae...en is dus familie van de Oleander...  En dat is ook te zien...ze hebben een beetje hetzelfde bloemetje... alleen heb ik nog nooit een knalgele Oleander gezien...

Terugblik...

Vandaag heb ik door drukke bezigheden geen tijd gehad om een foto te maken.... Daarom deze foto...van precies één jaar geleden... 22 januari 2017.... We stonden toen op de schaats... Het was heerlijk vriezend weer....echt weer zoals het in een winter hoort te zijn... Wat een verschil met nu... met nu overdag lenteachtige temperaturen... De ijspret duurde maar een paar dagen...maar oh...wat was het gezellig...

Weer thuis...

Wat is het toch fijn als je goede buren hebt... Buurman boer heeft vanmiddag een stuk van onze tuinbank weer thuisgebracht... Die was door de storm vanuit onze tuin zijn weiland in gewaaid... Wat een service toch...de bank werd keurig door de buurman weer in onze tuin gezet... Waar vind je deze behulpzaamheid nog... Wat ben ik toch blij dat ik het voorrecht had om op het platteland geboren te worden... Als dit in een grote stad gebeurd was....had mijn bank nu waarschijnlijk in iemand anders zijn tuin gestaan.... of op Marktplaats...

Day After...

The Day After.... of wel... er was weer stilte na de storm.... De vogels zijn ook weer terug van weggeweest... waar ze geweest zijn tijdens de storm weet ik niet... maar er was er geen één te zien gisteren... Maar ze zullen beslist ergens uit de wind gezeten hebben... want ze waren geheid met de wind in de rug in Duitsland terechtgekomen... De buizerd op de foto zat een hele poos met zijn vleugels wijd uitgespreid op zijn paal... Het leek wel of hij heel nat was... of dat hij in de sloot gezeten had... Of hij deed een aalscholver na...want die zit ook geregeld zo... op de zelfde paal...om zich door de wind te laten drogen... Ook de ijzeren vogels vlogen vandaag weer over...die mochten gisteren ook de lucht niet in.... Vandaag was alles en iedereen dus weer in zijn oude doen....

Bende....

Het weer was vandaag wat onstuimig ... zachtjes gezegd dan.... Mijn achtertuin kreeg de volle laag... en is daardoor nu volledig leeg... Overal liggen scherven van potten en glaswerk... Mijn tuinstel had het heel moeilijk...ondanks dat ik het flink gezekerd had...  Het eerste deel waaide de wetering in.... maar gelukkig ging het nog harder waaien... en waaide het de wetering weer uit... Het ligt nu midden op het weiland van buurman boer... Het tweede deel vloog door de tuin en kwam tegen de schutting tot stilstand...en het derde deel landde in de vijver...samen met de tafel...bijzettafels...en de uv-pomp.... Zelfs de loodzware betonnen parasolvoet ligt in de vijver... en de glazen plaat van de tafel ligt op de bodem... De fauteuil en de hocker waaiden de wetering in...en zijn inmiddels half in de modder gezakt...  Het is nu dus één grote bende rondom ons huis... Zodra de zon gaat schijnen kan ik pas goed zien wat er nog meer van mij op de bodem van de sloot ligt... En voor het verzamelen van mijn tuinmeubelen ga ik buurman boer maar weer eens lief aankijken... 

Onbewoonbaar...

Ondanks mijn kouwe voeten van gisteren en vandaag was er vandaag geen sneeuw te zien.... Wel natte vlokken sneeuw...en hagelstenen....  Toch heeft een vogelhuisje aan de muur een wit dak gekregen... Nee...geen sneeuw... maar dikke schijtlijster poep... Hij is er dus nog steeds...de sperwer... elke nacht slaapt hij hier...en steeds op een ander plekje... Zodra hij zijn slaapplek ondergescheten heeft...verkast hij een stukje... Eerst in het raamkozijn in de nok... toen in het raamkozijn een verdieping lager...toen boven op een ander vogelhuisje dat aan de muur hangt...en nu slaapt...braakt...en poept hij op de buiten unit van de airco... Er zijn op social media honderden tips om vogels in je tuin te krijgen... maar geen één tip hoe je een vogel uit je tuin krijgt... Misschien nu maar iets technisch verzinnen... schrikdraad... alarm... zwaailicht... sirene...?  Daar zal de buurt niet blij mee zijn...denk ik... dus tips zijn nog steeds welkom... Dit vogelhuis is inmiddels een onbewoonbaar verklaarde woning geworden... geen koolmees die hier gaat wonen...met een sperwer als bovenbuur...

Luchten-dag

Het was koud vandaag... met buien... en prachtige wolkenluchten... Elke 10 minuten een ander uitzicht op de lucht boven de polder... En als toetje zo nu en dan een stukje regenboog... Het was genieten dus...! Ik heb de hele dag koude voeten gehad...en meestal mondt dat uit in sneeuwbuien... Ik zou zeggen.... haal de sneeuwschuif maar vast uit de schuur...en de snowboots van zolder... want mijn voeten liegen nooit...!

Depri-Maandag

Deze maandag was het wereldwijd “ Blue Monday “... de meest deprimerendste maandag van het jaar...De term is afgeleid van het Engelse begrip “ feeling blue “...je neerslachtig voelen.... down... somber of depri zijn... In 2005 bedacht een Britse psycholoog een wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat op deze maandag de meeste mensen zich treurig...neerslachtig of weemoedig voelen... Dat komt omdat de goede voornemens inmiddels mislukt zouden zijn...en de vakanties nog ver weg lijken... Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag de eerste dag van de werkweek... Volgens mij was die Britse psycholoog zelf heel depri... die dag... met zijn formule... want ik vind het maar dom gel#l... Wat het weer betrof was deze maandag wel heel nat en somber... zelfs de eenden zochten beschutting tegen regen en wind... onder in de wal... Maar verder was het voor mij geen “Depri-Maandag” ... manlief was thuis...en dat was best gezellig... 

Kleur...

Eigenlijk is het nog niet de tijd voor bloeiende Kerstrozen... ook al zegt de naam iets anders.... Want Kerstrozen bloeien in de tuin meestal pas in februari... die bloeienden Kerstrozen met Kerst zijn in de kas voorgetrokken... Maar in de bloembakken bij De Theewagen staan ze nu al te bloeien... Ik heb ze er daar vorig jaar met pot en al in gezet... en ze doen het nog steeds... Als ze net in bloei staan zijn ze zuiverwit... na de bevruchting verkleuren ze naar roze... Dat ze nu al bloeien zal door het zachte weer komen...denk ik... De Kerstroos of Helleborus komt van oorsprong uit de Alpen...waar hij gewoon in het wild voorkomt... De plant is behoorlijk giftig... en werd in de oudheid gebruikt als braakmiddel of tegen obstipatie.... Van de gedroogde en gemalen wortels werd vroeger nieskruid gemaakt... Op somberweerdagen zoals vandaag geeft hij toch een beetje kleur aan de voortuin...ook al is hij hartstikke wit...

Merel...

Na lange tijd zag ik vandaag weer eens een merel in de tuin... Ik had een schaaltje met wat restanten appelflap in de tuin neer gezet...en daar kwam hij op af... Andere jaren waren merels volop aanwezig op mijn gazon en in de tuin...maar het laatste jaar werden het er steeds minder... Er heerst namelijk een virus onder de merels... het usutu-virus... afkomstig uit Afrika en waarschijnlijk door trekvogels meegebracht... Het virus wordt van de ene vogel op de andere overgebracht door muggen... en is alleen voor merels dodelijk...  Enige jaren geleden waarde het virus ook rond in Duitsland en gingen er 300.000 merels aan dood... De merel van vandaag in de tuin was alleen...en dat is vreemd... want merels zijn meestal saampies... Nu maar hopen dat dit mannetje snel een vrouwtje vindt en in de lente een gezin gaat stichten... want ik mis hun gezang... Het was wel jammer dat hij niet stil zat voor de foto....

Klimop...

Achter in mijn tuin staat klimop... 30 jaar geleden gepoot tegen gaas... om uit de wind te kunnen zitten... Het duurde mij echter te lang om het gaas dicht te laten groeien...dus werd het gaas verwijderd en de klimop eruit gespit.... Niet dus...de klimop komt al 30 jaar overal te voorschijn... is niet uit te roeien... Een paar keer per jaar knip ik alle uitlopers die ik zie tot de grond toe af...maar ze blijven te voorschijn komen... Klimop...of Hedera is een klimplant... familie van de Liaan... en kan wel 10 meter hoog worden... Vijanden heeft hij niet...want niets of niemand vindt zijn leerachtige bladeren lekker.... Behalve Wandelende Takken...die zijn gek op klimopblad...maar die wonen niet in mijn tuin... Afbeeldingen van klimop zie je vaak op graven...maar ook op allerlei gebruiksvoorwerpen... Klimop staat symbool voor onsterfelijkheid... eeuwig leven.... omdat hij altijd groen blijft... Ook is hij een zinnebeeld voor trouw... het aanhechten op muren... en zo... je raakt hem nooit meer kwijt... en daar weet ik alles van...al 30 jaar...

Wazig....

Vandaag een wat wazige foto...sorry...maar ik had geen tijd om een betere te maken... Ik was druk bezig om ons huis te ontkersten... de meeste versieringen zitten weer in hun dozen...dennennaalden zitten in de stofzuigerzak... de ramen zijn weer gezeemd... nou ja...een gedeelte... en het eetkamergedeelte is helemaal gesopt... Toen ik even in de keuken was zag ik mijn grote vriend zitten... op mijn buxusbol in de voortuin... Het was “mijn” winterkoninkje...of klein Jantje... het gezelligste vogeltje in onze tuin... Zodra ik buiten kom begint hij te roepen... tit-tit-tit... tit-tit-tit...waarschijnlijk uit angst...maar ik denk maar dat hij mij begroet... Dat de foto zo wazig is heeft meerdere oorzaken....ik had geen tijd om scherp te stellen...want Jantje zat niet stil...Jantje is een rap vogeltje... en mijn keukenramen zijn verschrikkelijk vies...kerstvet aan de binnenkant...en gewoon smerig aan de buitenkant... Vrijdag zijn ze aan de beurt... O...en dat bruine ding tussen de struiken was de laatste oliebol... die mogen de vogels opeten...

Jona...

Meestal zoeken reigers hun eten in de sloot... maar deze zilverreiger was... net als de roofvogels...  op jacht naar muizen... Of was het een mol die hij later ving... Dat kon ik niet goed zien vanuit mijn “luie” stoel... Maar wat moet die zilverreiger een sterke maag hebben...met huid en haar gleed hij levend naar binnen... Vraag me toch af...hoelang die muis nog leeft in zijn maag... zal hij proberen om nog te ontsnappen... of stikt hij... geen idee... Ik moet dan altijd denken aan Jona...in de buik van een walvis...die werd weer heelhuids op het strand uitgespuugd... Maar dat heb ik de zilverreiger niet zien doen...uitspugen....

Helder...

We hebben een paar koude nachten achter de rug... Het voordeel van oostenwind met vorst is dat overdag de zon schijnt... Heerlijk dat koude heldere weer... gezond ook... en ik kan weer heel ver de polder in kijken... Wat me vandaag vooral opviel is dat er zo veel roofvogels  boven de polder vliegen... Zouden er soms veel muizen in de polder lopen... want meestal is het één de oorzaak van het andere... De nieuwe blaadjes van de waterlelie in mijn vijver zijn inmiddels opgevreten... door een eendenpaar... Die aten vanmorgen liever frisse jonge groene blaadjes dan bevroren gras... En gelijk hebben ze natuurlijk... Die waterlelie maakt in de lente wel weer nieuwe blaadjes...

Voorjaar...

Wat is dat toch met de natuur...heeft dit soms te maken met klimaatverandering...?  Vanmiddag liep ik even een rondje door de tuin...even wat frisse lucht opsnuiven...en daar zag ik dat veel van de planten al voorjaarskriebels hebben... De Camelia staat volop in de knop...maar dat hoort zo...maar ook de klimhortensia heeft al groene knoppen... De Clematis en Ooievaarsbek hebben zelfs al nieuwe blaadjes...net als de boeren Hortensia’s... De Rozen achter in de tuin zijn zelfs hun oude bladeren nog niet kwijt...en er staat nog één klein roosje te bloeien... Ook de klimroos onder de overkapping heeft al zijn blad nog... zelfs de waterlelie in de vijver loopt al uit...en heeft onder water al mini blaadjes gemaakt... Als het gaat vriezen...gaat er weer veel kapot...zeker dat tere...jonge groen... De winter is nog maar net begonnen... maar de planten hebben er schxxxxt aan...die voelen alleen maar de temperatuur...denken nu is het lente...en doen gewoon wat ze moeten doen...

Geveld...

Daar ligt hij dan....in bonken en stukken... Het was de treurwilg die in de tuin van de buren stond... Ruim 30 jaar oud was hij... drie eigenaren heeft hij gehad... heel wat kinderen heeft hij zien opgroeien...en heel veel kinderen heeft hij voor het eerst op de schaats zien staan... De vogels die op zijn takken hebben gezeten zijn inmiddels niet meer te tellen... soms zaten er ‘s nachts uilen in te oehoeen... en duiven hebben regelmatig nesten in zijn kruin gemaakt... Maar vandaag is hij geveld...het was zijn tijd... hij werd veel te groot voor een nieuwbouw tuintje...  Meermalen heb ik angsten uit gestaan bij zware stormen...hoe hij dan heen en weer bewoog... Vooral als hij vol in het blad stond... Want als hij zou vallen was het wel op ons huis... en in onze tuin... Ik...als natuurliefhebber...zal hem missen... Ik...als tuinliefhebster...ben blij... want ik heb nu weer zon in mijn tuin...en op mijn terras....!

Zielig...

Na regen komt zonneschijn...zegt men... Maar vandaag was het miezerig... na regen en storm... Omdat ik enkele dagen niet mijn bed uit geweest was...en dus ook niet buiten...hebben de tuinvogels deze dagen geen voer gehad... Nou is dat geen ramp want het vriest niet en de vogels kunnen zelf nog genoeg voedsel vinden... maar de Turkse Tortels zijn het inmiddels zo gewend om elke dag zonnepitten van de voedertafel te komen eten... dat ze elke ochtend op mij en de pitten zitten te wachten... Deze Tortel zat vanmorgen te wachten... voor mijn raam... Hij zat een beetje zielig te suffen en was nat van de motregen... Wie weet hoelang hij er al zat... hoeveel dagen... Domme gedachten natuurlijk...want een vogel redt zich wel... Toch heb ik hem snel zijn pitten gegeven... waarschijnlijk meer voor mijn gemoedsrust... dan voor zijn honger...

Code geel...

Wat een winderig dagje was het vandaag ...er waaide een zuidwester storm over Nederland... Alle stormvloedkeringen in Nederland gingen dicht vanwege het hoge water... Hier in de polder was uit voorzorg het water al in de boezem gemalen... toch zwiepte de wind het water in de wetering behoorlijk op... Omdat code geel van kracht was waagden de watervogels zich vandaag ook niet op hun waterweg... te veel hobbels op het water... Eenden...meerkoeten... en waterkipjes... zaten gebroederlijk bijeen op het weiland te wachten tot de storm ging liggen... terwijl ze het weiland van buurman boer gebruikten als “water” wegrestaurant...

Onvoorzien...

Gelukkig durven de katten weer naar buiten... Na al het geknal van oud naar nieuw en gisteren hier en daar nog wat losse flodders...was het vandaag weer stil... Alleen zijn ze nog wel op hun hoede...wat schichtig... Poes Saar haar oren gaan dan buiten ook alle kanten op... een soort radar...zeg maar... Jansen...onze zwarte kater... is oudejaarsavond geblesseerd geraakt... Hij kon niet meer op zijn ene voorpoot staan... en als je eraan zat...beet hij je...en dat is niets voor Jansen...die sul... Ook vandaag strompelde hij op drie poten door het huis en naar het weiland... hij gebruikt hem echt niet... zijn poot is ook gezwollen... En hij kijkt  heel zielig naar ons... Nou heb je dat al gauw met “mannen” als ze wat voelen... dat zielig kijken en denken dat het heeeel erg is... maar Jansen had duidelijk pijn... Manlief is daarom vanmiddag met hem naar de dierendokter geweest... die niks kon vinden en dacht dat het waarschijnlijk door een flinke knokpartij kwam... Jansen kreeg een spuit... voor een paar dagen pillen... en wij een rekening... Onze eerste onvoorziene uitgaven van dit jaar...

2018...

Een nieuw jaar...  Voor mij een jaar waarin ik na 41 jaar weer een salaris krijg... Alleen heet het nu A.O.W... 41 jaar geleden was ik zwanger en kon ik vertrekken bij mijn toenmalige baas... want zwangere medewerksters waren toen niet gewenst bij een bedrijf... Te veel rompslomp en gezeur...en... een moeder hoorde thuis te blijven om voor haar kinderen te zorgen...  Het jaar 2018 begon voor mij op bed...met een vervelend griepje... niet best dus... maar dat gaat wel weer over... Goede voornemens heb ik niet...daar komt toch nooit iets van terecht... Wensen heb ik wel... of ze uit komen is een tweede... maar een mens moet wat te wensen hebben...toch...? En die gelden ook voor al mijn lezers... ten eerste gezondheid, het belangrijkste op mijn leeftijd... schaatsijs... een mooie lente... een prachtige zomer... fijne vakantiedagen... gezelligheid... geluk... en vrede om mij heen, want vrede op aarde zal ook dit jaar wel niets van terecht komen... Voor mezelf wens ik dit jaar veel dieren en bloemen rondom ons huis...zodat er veel te bloggen valt... en heel veel mooie zonsondergangen...!