Al een paar dagen is er vanuit mijn stoel weinig zicht op de polder… De wolken hangen zo laag dat ze de grond raken… met andere woorden: het is al een paar dagen mistig… Dat betekent dat er weinig kleur te zien is buiten… In het weiland zijn de zwart/witte buurmeiden omgewisseld door buurmeiden met grauwe dikke wollen jassen… hartstikke saai dus… Wel fijn dat er vandaag een fuut in het slootje naast ons huis kwam vissen… toch nog even wat leven in de brouwerij… En ik geniet weer van de vogeltjes die ik voer… Gelukkig heb ik in de tuin een “hemelse bamboe” staan met prachtige knalrode bessen… daar word ik dan wel weer heel blij van en zeker vanmorgen met de rijp op de blaadjes en besjes… Terwijl ik deze blog schrijf moest ik denken aan één van mijn trouwe volgers die afgelopen week overleden is… Deze oud- Goudrianer… woonachtig in Frankrijk… was net als ik een groot natuurliefhebber… Bij deze wens ik zijn familie veel sterkte toe…!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten