Eigen plekje...

Op een eeuwenoude kasteelmuur...op 800 meter hoogte...groeit dit prachtige plantje met blauwe bloemetjes...Zonder grond...gewoon tussen wat scheuren in de muur...en door regen en ouderdom uitgesleten holtes... Waarschijnlijk heeft daar ooit een vogeltje een zaadje uit zitten poepen...en is daar uit dit plantje gegroeid... Je ziet trouwens hier in Italie de mooiste mossen en plantjes op oude muren groeien...onbegrijpelijk eigenlijk in die hitte... Die oude muren zijn poreus en daarom houden ze vocht vast...waardoor dit plantje kan groeien... Zo heeft ieder plantje zijn eigen plekje op onze aardbol...