Nu de wintertijd is ingegaan kom ik niet zo vaak meer buiten... de zonsondergangen kan ik niet meer zien vanaf mijn stoeppie... en ook het werken in de tuin wordt minder... Ik heb dus besloten om regelmatig een rondje te gaan lopen... ondanks een ongewillige knie en heup... Manlief bood heel lief aan om me op te komen halen als het niet meer ging... Vanmiddag dus de eerste poging gewaagd... en het viel niet helemaal tegen... Ik heb dus een rondje gelopen door mijn oude buurtje... waar ik mijn vroege jeugdjaren heb doorgebracht... Bij het brugje links boven heb ik zwemmen geleerd... Ik kreeg een opgeblazen fietsband rond mijn middel en nek waaraan een touw zat die mijn moeder vasthield op het brugje... Op de foto rechtsboven het zelfde brugje... maar aan deze kant heb ik schaatsen geleerd... Mijn vader bond in huis de “houtjes” onder mijn laarzen... droeg me de weg over en zette mij op het ijs samen met een keukenstoel... Over het bruggetje linksonder liep ik naar school... langs het raam waar opoe den Dikken zat en altijd even naar mij zwaaide... en ik naar haar... Tussen de knotwilgen op de foto rechtsonder lag in mijn jeugdjaren een stoep... daar ben ik op een keer met fiets en al het water in gereden... en werd ik gered door de plaatselijke kruidenier... die gelukkig net op zijn bakfiets voorbij reed... Het was een heerlijke wandeling met heel veel nostalgie... en voor herhaling vatbaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten