Een paar merels hebben inmiddels mijn malusappelboompje ontdekt... als ontbijt... lunch... en diner... want ze zitten er heel de dag uit te eten.. Omdat het boompje vlakbij ons raam staat... is de merel nogal schichtig... hij ziet mij zitten... Het eten van de appeltjes wordt dan wat lastig... eten...kijken...eten... kijken enz... Maar vanmiddag zag hij ineens het licht... hij trekt nu het steeltje van de boom af en neemt dan het appeltje met steel en al mee... Daarna legt hij hem op het gazon achter in de tuin.. en eet hem daarop... Slim hoor... ! Alleen die afgekloven appel kersenpitten... daar zal mijn grasmaaier niet blij mee zijn denk ik...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten