Scherp...

Helemaal scherp is de foto niet... het lukt mij maar niet om actie-foto’s te maken... Deze beweging van de zilverreiger ging ook zo snel... nog een wonder dat dit op de foto staat... De zilverreiger was weer in zijn nopjes... het ijs in de wetering is weer weg... hij kan zijn eten weer bij elkaar vissen... Ik kan er uren naar kijken... hoe hij statig en voorzichting... stapje voor stapje... het water door stapt... Heel voorzichtig voelt hij met zijn grote voeten of hij wel grip heeft op de bodem van de sloot... Als hij iets eetbaars in het water ziet... staat hij doodstil... tot zijn prooi dichterbij komt... en hapt dan met zijn scherpe snavel snel toe... En dat staat dus op mijn foto... Of de reiger nou de kolk en spetters veroorzaakte... of de wegspringende vis dat deed... weet ik niet... Hij prikte wel mis... want hij had niets in zijn snavel... Ik zat ook doodstil achter het glas... want zodra hij ziet dat ik maar een vinger beweeg... vliegt hij weg... Had ik zijn scherpe ogen maar... of mijn camera’tje zo’n scherpe lens...