In de voortuin staat een klein kersenboompje in een pot... en na de bloesem in de lente... en de vele bijen en hommels die hem bezochten... hangen er nu kersen aan... Ik heb dus mijn eigen kersenbogert... (Ik weet dat ik bogert verkeerd schrijf... maar zo zeggen wij dat hier... ) Vroeger in mijn kinderjaren gingen wij als de kersen rijp waren met de familie naar de kersenbogert... Dat was echt een uitje... meestal op zaterdagavond... Vaak werd opoe ook nog ingeladen en gingen wij met z’n allen kersen eten... Je zat op veilingkistjes aan een tafel onder de kersenbomen... Vader kocht een pond kersen die op de tafel werden gelegd om op te eten... en je mocht de pitten zomaar uitspugen in het gras... De dubbele of driedubbele hing je aan je oren... als oorbellen... om ze daarna op te peuzelen... Soms zaten we zo een paar uur in de kersenbogert... Het was een hele belevenis... je keek er elk jaar naar uit... Mijn kersen aan het miniboompje zijn te zuur om zo op te eten... en de oogst is net niet genoeg om naar de veiling te gaan... De vogels mogen ervan gaan genieten... en voor deze slak is het de kers op de taart...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten