Natuurlijk is de waterlelie de Koningin onder de waterplanten... Niet voor niets zijn er veel schilderijen en gedichten gemaakt met deze "schoonheid" als onderwerp... In april verschijnen de eerste bladeren aan het wateroppervlak... een maand later steken de nog gesloten bloemknoppen één voor één hun kopje boven het water... Elke bloem bloeit maar drie of vier dagen... het is een fascinerend gezicht hoe elke morgen de bloem zich openvouwt... en in de avond weer dicht gaat... Na de bloeitijd vouwt de bloem zich ‘s avonds voor de laatste keer dicht om daarna naar de diepte te zinken en in de modder te verdwijnen... Waterlelies zijn niet alleen onbeschrijfelijk mooi maar zorgen ook voor een goed waterklimaat... Ze zorgen voor schaduw in het water zodat algen minder kans krijgen om te groeien... en onder de bladeren kunnen waterdieren en vissen schuilen als er gevaar dreigt... Rechtsboven op de foto is de bloem van de waterlelie in onze vijver... hij heeft jaren in het vijvertje van mijn moeder gestaan... het is een mini-waterlelie... en staat nu in onze vijver... De andere twee foto’s zijn de bloemen die in de wetering groeien... Jaren geleden heb ik de stekken voor mijn vlonder in de wetering gezet... inmiddels zijn ze uitgegroeid tot een meterslange groene bloemendeken op het water... Helaas heeft het Waterschap vorige week met de kettingboot er dwars doorheen gevaren... terwijl ze maar twee meter water vanaf de kant in beslag nemen... Ze groeien wel weer aan... maar toch is het jammer... en zeker voor de vele bijen die op de bloemen afkomen... Deze roze waterlelies zijn cultivars... gekweekt door de mens... De oorspronkelijke echte waterlelies zijn wit... Mijn lievelingsgedicht gaat dan ook over deze witte bloem... een gedicht van Frederik van Eeden... en heet natuurlijk: De waterlelie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten