Vandaag een foto van een klein stukje Goudriaan... een foto van een klein stukje van het veenriviertje de Goudriaan... ontstaan bij de ontginning van dit veengebied in de dertiende eeuw... Dit riviertje diende als vertrekpunt voor het graven van de sloten en het aanleggen van de langwerpige kavels...ten zuiden en noorden van "de Goudriaan"... Nu dient hij als afwatering van de polder en om van te genieten als je door het dorp gaat... Vooral nu is hij op zijn mooist... met fluitenkruid en andere wilde bloemen op zijn oevers... Ja... want een rivier heeft een oever... maar wij zeggen gewoon de slootkant...de wal... of in het gras... hoor... Ons dorpsbewoners blijven bescheiden... lopen niet naast onze schoenen... blijven gewoon gewôôn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten