Feestje...

Het is weer Vingerhoedskruid-tijd... mijn favo bijenplant... Ik zal de zaailingen echt niet uittrekken als het niet hoeft... of ze moeten echt verschrikkelijk in de weg staan... Ze staan dus in onze tuin op de vreemdste plekken... zelfs aan de buitenkant van het hekwerk... op straat... Ik geniet van het geluid van de bijen als ze in de klokjes kruipen... één en al gezoem... alsof ze een feestje vieren in dat klokje... en misschien doen ze dat ook wel... Vanmorgen hebben we ook een klein feestje gevierd... het zusje van (schoon-) moeder was jarig... Zonder dat ze het allebei wisten hadden we een rolstoelbus laten komen... moeder ingeladen... en naar haar zusje gebracht... Wat een verrassing en ontroerend weerzien was het... Hoewel ze elkaar elke avond spreken per telefoon... hadden ze elkaar toch gemist... door corona... ouderdom... en allerhande kwaaltjes... Ze zijn de laatste twee kinderen uit een gezin waar ik meen dat er 15 kinderen geboren zijn... Onze moeder van 97 en haar zusje die 96 werd...