Samenleving...

Vanmiddag tijdens het onkruid weghalen in de tuin, stuitte ik op een mierennest... met gevleugelde mieren... De meeste mieren hebben geen vleugels...maar tijdens de paarperiode van mieren kun je ineens vliegende mieren zien... Het grootste deel van het jaar zijn alleen de werksters te zien... nu zie je dus ook de gevleugelde mannetjesmieren en jonge koninginnen... De jonge koninginnen vliegen nu uit en paren hoog in de lucht met de mannetjes...Soms vliegen ze met honderden tegelijk uit...dit noemt men paringszwermen... Vaak kun je aan de vogels zien als de mieren gaan zwermen en paren...veel mieren worden dan ook door de vogels opgegeten... Na de paring sterven de mannetjes en verliezen de nieuw bevruchte koninginnen hun vleugels... Die beginnen een nestje te bouwen onder de grond...en ontstaat er een nieuwe mierenkolonie... De mens houdt niet van mieren...omdat ze vaak op plekken zitten waar je ze niet wilt hebben...maar mieren zijn heel nuttige opruimers...ze vangen in de tuin heel veel insecten en rupsen... Na het lezen van het boek  "Erik en het klein insectenboek" van Godfried Bomans...in 1970...voor mijn MULO examen...ben ik vriendjes geworden met mieren... Ik kan echt genieten van hun samenleving...met een koningin... werksters... soldaten... verkenners... verzorgers van de larven...luizenkwekers die luizen houden om te melken...en voedselmakers...  Gewoon onze menselijke samenleving...in het klein...