Jasmijn...

Deze vrijdag hebben we gewoon helemaal niets gedaan.... niks... niente...nulla... En dat is soms voor ons pensionada’s wel eens nodig... zeker met deze warmte... In de buurt van de geurende Jasmijn... de Toscaanse Jasmijn... die het zo te zien ook in Umbrië heel goed doet... was het goed toeven... Er werd gelezen... gehaakt... gedut... en natuurlijk gezwommen... Wat is de Jasmijn toch een prachtige klimmer... en wat ruikt hij toch lekker... In mijn eigen tuin staat er ook één... een miserabel exemplaar... want elke winter vriest er een stuk af... Maar hij staat ook helemaal verkeerd bij mij... op het noord-oosten... Zodra ik thuis ben ga ik hem verpoten... want ik wil dat hij net zo wordt als deze... (Dromen mag toch...? ) De naam Jasmijn is afkomstig van het Perzische Yasmin... dat ‘ Geschenk van God ‘ betekent... daarom ruikt hij ook zo " hemels "... denk ik...