Pas na de middag kwam langzaamaan de zon te voorschijn... Fijn... dacht ik... lekker buiten zitten met een boek... Dat viel echter vies tegen... Ik heb diverse pogingen ondernomen... achter in de tuin... voor in de tuin... weer naar achter aan de wetering... maar waar ik ook ging zitten... de wind bleef spelbreker... Het zag er zo lenteachtig uit vanachter het raam... maar buiten zitten was er ook vandaag weer niet bij... Op mijn foto de Damastbloem... een langdurig bloeiende vaste plant... die ik in mijn nieuwe bordertje geplant heb vanwege zijn heerlijke geur... Zijn roots liggen in de bergen... Alpen... Pyreneeën... Kaukasus... enz. en wordt behoorlijk hoog... Hij wordt ook vaak gewoon bij zijn Latijnse naam genoemd... Hesperis... Voor hem heb ik... omdat hij wel 80 cm. hoog kan worden... een plekje uitgezocht uit de wind... Nu nog zo’n plekje zien te vinden voor mijzelf...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten